Ogórki na Syberię na otwarty teren

Zadowolony

Co jest specjalnego w ogórkach syberyjskich
Syberyjskie odmiany ogórków
Dobre odmiany ogórków według ogrodników
Przegląd innych odmian odpowiednich na Syberię
Podstawowe zasady uprawy ogórków na Syberii
Trochę więcej o rodzinach syberyjskich
Wniosek

Ogórek to bardzo ciepłolubna roślina ogrodowa, która uwielbia światło słoneczne i łagodny klimat. Syberyjski klimat nie psuje bardzo tej rośliny, zwłaszcza jeśli ogórki sadzi się na otwartym terenie. Ten problem skłonił sekatorów do stworzenia odmian odpornych na zimno i inne katastrofy pogodowe na Syberii. W tym artykule dowiesz się, jakie odmiany i jak uprawiać takie warzywa.

Co jest specjalnego w ogórkach syberyjskich

Zwykły ogrodnik nie dostrzeże w tych warzywach dużych zewnętrznych różnic. Jak mówią, to ogórek, aw Afryce ogórek, ten sam zielony owoc o pryszczatej lub gładkiej powierzchni i charakterystycznym aromacie. Osobliwością odmiany na Syberię jest jej wytrzymałość. Strefy subtropikalne o ciepłym klimacie są uważane za miejsce narodzin ogórków. Od wielu lat kultura krąży po całym świecie, wyrabiając odporność na cięższe warunki pogodowe. Hodowcy wnieśli wielki wkład w przeżywalność ogórków.

Odmiany na Syberię to głównie mieszańce. Odporność na zimno jest w nich zaszczepiona genetycznie. Hodowcy wzięli wszystkie najlepsze cechy prostych ogórków, takie jak płodność, przeżywalność, odporność na choroby, samozapylenie, i umieścili to wszystko w jednej konkretnej odmianie. Tak powstały hybrydy. Nie wymagając udziału pszczół, kwiaty ogórka samozapylają się, przynosząc dobre plony w surowym klimacie Syberii.

Różnorodność mieszańców jest świetna, jednak liczne recenzje na forach wskazują na większe zapotrzebowanie na wczesne ogórki. Te odmiany są najczęściej poszukiwane w sklepach z nasionami. Wynika to z faktu, że Syberia charakteryzuje się krótkim okresem letnim i warzywo sadzone na otwartym terenie powinno mieć w tym czasie czas na owocowanie.

Jednym z takich przykładów jest hybryda Siberian Yard F1. Nasiona ogórka szybko kiełkują, co pozwala na wczesne zbiory. Owoce wymagają konserwacji ze względu na specyfikę skórki, która wchłania solankę w częściach. Miąższ jest równomiernie solony, dzięki czemu warzywo ma przyjemny smak.

Jeśli otwarty teren został zarażony chorymi ogórkami w zeszłym roku lub wybuch choroby obserwuje się w sąsiednim obszarze, lepiej posadzić niemiecką hybrydę F1. Jej owoce doskonale nadają się do przechowywania.

Idealny na krótkie lato ogórków syberyjskich „Murom”. Roślinę można sadzić bezpośrednio w ziemi lub szklarni. Pierwsze wczesne zbiory pojawią się maksymalnie za półtora miesiąca.

Ważny! Nasiona mieszańców można odróżnić na opakowaniu po oznaczeniu „F1”. Musisz jednak wiedzieć, że nadają się do jednorazowego lądowania. Nie można samodzielnie zbierać nasion z dojrzałych ogórków do hodowli. Rośliny z nich wyrosłe nie dadzą plonów.

Syberyjskie odmiany ogórków

Idealne na Syberię są odmiany, które przeszły analizę państwową. Takie rośliny są podzielone na strefy dla określonych regionów i możesz być pewien ich dobrego owocowania.

Najlepszą opcją są odmiany hodowane bezpośrednio na Syberii:

Odmiana zapylana przez pszczoły „Firefly” w regionie Północnego Kaukazu przynosi plon 133-302 centów/ha. Dobry do konserwacji. Wadą odmiany jest podatność na bakteriozę i mączniaka prawdziwego.
Warzywo w połowie sezonu „F1 Brigantina” w regionie Zachodniej Syberii daje plon 158-489 kg / ha. Hybryda zapylana przez pszczoły przynosi owoce o uniwersalnym przeznaczeniu.
Wczesna odmiana „Smak” w regionie Zachodniej Syberii daje plon 260-453 centów / ha. Roślina jest zapylana przez pszczoły. Przeznaczenie ogórka jest uniwersalne.
Hybrydowy „Champion Sedek F1” w rejonach Centralnej Czarnej Ziemi i Zachodniej Syberii daje 270-467 centów/ha. Roślina należy do typu partenokarpicznego. Przeznaczenie ogórka jest uniwersalne.
Wczesna odmiana „Serpentine” w regionie Zachodniej Syberii daje 173-352 centy / ha, a w regionie Central Black Earth - 129-222 centy / ha. Roślina zapylana przez pszczoły wydaje owoce o uniwersalnym przeznaczeniu.
Hybryda „F1 Apogee” wyhodowana specjalnie na otwarty teren. W regionie Zachodniej Syberii ogórek daje plon 336-405 kg / ha. Wczesna roślina zapylana przez pszczoły wydaje owoce o uniwersalnym przeznaczeniu.

Wszystkie te i inne odmiany nadające się na Syberię są wpisane do Państwowego Rejestru. Nasiona takich ogórków są przygotowywane na zimny klimat i mają odporność na przenoszenie i bakteriozę.

Dobre odmiany ogórków według ogrodników

Wiele odmian ogórków zostało wyhodowanych na otwarte tereny Syberii. Każdy wybiera dla siebie najlepszą opcję, jednak istnieją odmiany, które przemawiają do wszystkich ogrodników.

„Ałtaj”

Te ogórki można nazwać ulubieńcami syberyjskich ogrodników. W porównaniu z innymi odmianami „Ałtaj” jest często traktowany jako standard. Bezpretensjonalna roślina dobrze sobie radzi w zimnym klimacie.

Ogórek jest uważany za wczesny. Pierwszy jajnik pojawia się 35 dnia. Roślina zapylana przez pszczoły, w ogrodzie i szklarni dorasta do 1 m wysokości.

Jasnozielone owoce o długości 10 cm ważą około 90 g. Skórka pokryta pryszczami z białymi kolcami. Doskonały smak i niewielkie rozmiary owoców sprawiły, że ogórek był popularny wśród gospodyń domowych. Dojrzałe warzywo jest używane jako uniwersalne.

Jeśli chodzi o uprawę, w zimnym regionie nie zaleca się natychmiastowego wrzucania nasion ogórka do ziemi, co więcej, nawet jeśli grządka jest przykryta folią. Nasiona najlepiej kiełkować w ciepłym pomieszczeniu. Wytrzymałość odmiany pozwala na podlewanie sadzonek 1 raz w ciągu 7 dni. Do każdej rośliny dodawana jest ciepła woda. Ważne jest, aby poluzować górną warstwę gleby, aby uniknąć tworzenia się skorupy.

Ważny! Penetracja nasion do gleby podczas uprawy sadzonek wynosi 1,5–2 cm. Optymalna temperatura pokojowa do kiełkowania wynosi 23–25°C.

„Miranda F1”

Zaleta odmiany w odporności na mróz i mączniaka prawdziwego. W przypadku sadzonek nasiona wysiewa się po 15 kwietnia, a do końca maja rośliny sadzi się w ziemi.

Wczesna hybryda nadaje się na każdą glebę, na której dobrze się zakorzenia, jednak im bardziej żyzna gleba, tym intensywniej roślina będzie rosła i owocowała. Roślina samopylna ma rozwinięty duży krzew. Niezwykły ogórek nadaje jasnozielony kolor z małymi jasnymi kropkami. Na skórce lekko widoczne żółtawe paski i drobne pryszcze. Przy maksymalnej wielkości owocu 12 cm jego waga wynosi około 120 g. Zgodnie z ich przeznaczeniem ogórki są uważane za uniwersalne.

Optymalny stopień lądowania na 1 m² - 4 kiełki.

Ważny! Lądowanie w ogrodzie jest możliwe przy temperaturze gleby co najmniej + 15 ° C.

Chociaż ten ogórek jest bezpretensjonalny, gleba pod nim musi zostać nawożona jesienią. Aby zapewnić dobry dostęp powietrza, ziemia jest zmieszana z trocinami. Roślina lubi regularne podlewanie co drugi dzień, ale nie toleruje podlewania gleby. W deszczowe lata zmniejsz częstotliwość podlewania.

"Kaskada"

Ogórki tej odmiany należą do przeciętnego rodzaju dojrzewania. Jajnik na roślinie pojawia się po co najmniej 45 dniach, ale najczęściej po 50. Odmiana odporna na infekcje bakteryjne i grzybicze. W roślinie dominują kwiaty żeńskie.

Zaletą odmiany w przyjaznym dojrzewaniu ogórków. Ciemne warzywo o maksymalnej długości 15 cm waży 100 g. Żyzność rośliny pozwala już od 1 m²² zebrać 8 kg plonów.

Przegląd innych odmian odpowiednich na Syberię

Zbadaliśmy więc, jak mówią, standard syberyjskich odmian ogórków. Są najbardziej poszukiwane w regionie wśród ogrodników. Jednak ogórki syberyjskie nie ograniczają się do tego i czas zapoznać się z innymi odmianami.

„Brygantyna F1”

Roślina o umiarkowanie rozwiniętym rozgałęzieniu wymaga udziału pszczół do zapylania kwiatów. Ważne jest, aby warzywo było hodowane na Syberii i przystosowane do warunków lokalnego klimatu. Pierwszy jajnik pojawia się po 45 dniach. Skórka ogórków pokryta jest jasnymi paskami i dużymi pryszczami z białą obwódką guzków. Owoce do 13 cm długości ważą 95 g. Warzywo jest używane jako ogólny cel. Plonność odmiany wynosi około 10 kg na 1 m²².

"Za chwilę"

Ogórek uznawany jest za uniwersalny, doskonale zachowuje swoją prezentację podczas długotrwałego przechowywania.

Wysoka roślina tworzy duże krzewy o długich pędach. Pojawienie się jajnika obserwuje się 45 dni po posadzeniu sadzonek. Dorosły ogórek ma nieograniczoną wielkość. Może urosnąć do 12 cm, a czasem nawet do 20 cm. O dużej gęstości owocu świadczy jego waga do 200 g. Skórka warzyw rzadko jest pokryta pryszczami z ciemnymi kolcami.

„Klaudia F1”

Wysoka plenność pozwala na zebranie do 27 kg ogórków z 1 mw sezonie².

Roślina typu partenokarpicznego doskonale zakorzenia się w ogrodzie i pod folią. Hybryda od dawna cieszy się popularnością wśród pewnego kręgu syberyjskich ogrodników. Owocowanie trwa około 2 miesięcy, co wymaga zbioru co 2-3 dni. Skórka ogórka pokryta drobnymi pryszczami. Płód jest genetycznie nieodłączny w przypadku braku gorzkiego smaku. Przeznaczenie warzyw jest uniwersalne.

„F1 niemiecki”

Odmiana ta została już wcześniej uznana za najbardziej odporną na wszystkie choroby. Hybryda należy do wczesnych ogórków. Roślina partenokarpiczna ma dobrą płodność. Na łodydze tworzą się wiązki. Liczba ogórków w 1 pęczku dochodzi czasem do 6 sztuk. Warzywa przypomina kształtem i rozmiarem korniszon. Długość płodu nie przekracza 12 cm. Słodki smak miąższu pozwala na wykorzystanie ogórka jako uniwersalnego.

„F1 Zozulya”

Hybryda partenokarpiczna znana wielu ogrodnikom wyróżnia się płodnością i długim okresem. Ogórek jest dość odporny na niskie temperatury, choroby grzybowe i bakteryjne. Aby roślina zakorzeniła się i dobrze rosła, nasiona należy sadzić po 15 maja pod folią. Wysoka wczesna dojrzałość pozwala na zbiory co drugi dzień.

„Manul”

Roślina o średnim okresie dojrzewania owoców wymaga udziału pszczół do zapylania kwiatów. Odmiana ta ma tylko kwiaty typu żeńskiego, a inny ogórek można posadzić jako zapylacz w pobliskim ogrodzie. Do uprawy szklarniowej obok sadzi się odmianę „Manul” „Szklarnia 40”. Jeśli mówimy o owocach, to są one dość duże do 20 cm długości. Zaprojektowany do uniwersalnego użytku.

Ten film przedstawia przegląd odmian ogórków na otwartym terenie:

Podstawowe zasady uprawy ogórków na Syberii

Lato syberyjskie jest bardzo krótkie i często towarzyszy mu nocny chłód, który niekorzystnie wpływa na ciepłolubne ogórki. Nie każdy może sobie pozwolić na szklarnię, aby długo cieszyć się świeżymi ogórkami, więc trzeba się przystosować w otwartym polu.

Aby stworzyć sprzyjające warunki wzrostu dla ogórka, musisz poznać cechy tej rośliny:

Dopóki średnia dzienna temperatura spadnie poniżej 15^OC, roślina będzie się intensywnie rozwijać. Przy zimnych trzaskach wzrost ogórka spowolni.
Najbardziej wrażliwe na zimno są korzenie, nawet w pewnym stopniu bardziej niż łodygi. Sam korzeń jest słaby i rośnie na powierzchniowej warstwie gleby. Jednak ma tendencję do tworzenia nowych gałęzi.
Łodygi roślin tworzą sęki. Może jednocześnie tworzyć: kwiaty typu żeńskiego i męskiego, wąsy, rzęsy boczne i liście. Przy zwiększonej wilgotności z każdego uformowanego narządu może powstać młoda roślina.
Sadzonki i dojrzałe rośliny należy karmić. Stężenie odżywki dla dojrzałej rośliny wynosi 1%, a dla młodego wzrostu 0,2%.
Jeśli chodzi o glebę, kwasowość poniżej pH 5,6 jest szkodliwa dla ogórka. Gleby gliniaste nie pozwalają na dobry rozwój systemu korzeniowego, co prowadzi do słabego wchłaniania wilgoci. Oczywiście zbiory ogórków będą spóźnione.

Decydując się na uprawę ogórków na otwartym polu, koniecznie trzeba zadbać o schronisko filmowe. Ważne jest również przygotowanie gleby. Wykonany jest z mieszanki obornika z sianem lub słomą. Od góry poduszka pokryta jest ziemią, na której w przyszłości zostaną posadzone sadzonki.

Trochę więcej o rodzinach syberyjskich

Aby uzyskać ogólny obraz syberyjskich odmian ogórków, spójrzmy na popularne rodziny:

Odmiany z rodziny „owocowych” mają zwykle owoce o długości od 15 do 20 cm z gładką skórką. Używany do sałatek, ale niektóre odmiany mogą być lekko solone. Jasni przedstawiciele tej rodziny: „Fruit F1”, „Kwiecień F1”, „Gift F1”, „Spring Caprice F1” itp.
Rodzina „aligatorów” pod względem wydajności przypomina cukinię. Dla przeciętnej rodziny wystarczy posadzenie 5 krzewów. Ogórki są również nazywane chińskimi i są najczęściej używane do sałatek, ale możliwe są również lekko solone. Jasni przedstawiciele rodziny: „Elizabeth F1”, „Alligator F1”, „Ekaterina F1”, „Beijing Delicious F1” itp.
Odmiany z rodziny „albinosów” dobrze rosną na otwartym polu Syberii. Warzywo o niezwykle jasnej barwie ma doskonały smak. Czasami ogórek nazywany jest japońskim.
Korniszony są idealne do konserwacji. Długość płodu nie przekracza 12 cm. Przedstawiciele rodziny: Gerda F1, Quartet F1, Boris F1, Friendly Family F1 itd.
Niemieckie odmiany są dobre do konserwacji. Ich owoce pokryte są pryszczami, między którymi znajdują się ciernie. Podczas solenia przez uszkodzone kolce sól wnika w miazgę. Przedstawiciele rodziny: Zest F1, Bidretta F1, Primadonna F1, Libella F1.
Mini ogórki są stworzone dla prawdziwych smakoszy, którzy kochają małe ogórki kiszone. Ogórki konserwowe jednodniowe, do 4 cm wielkości. Wybitni przedstawiciele na Syberię: „Syn Pułku F1”, „Boy Scout F1”, „Spring F1”, „Filippok F1”.