Ryba halibuta wędzona na zimno: kalorie i wartości odżywcze, korzyści i szkody, przepisy

Halibut czyli sola - bardzo smaczna ryba, przypominająca znacznie powiększoną flądrę. Przygotowuje się go na różne sposoby, najczęściej okazuje się prawdziwym rarytasem. Halibut wędzony na zimno wyróżnia się nie tylko doskonałym smakiem, ale jest również bardzo przydatny.

Wartość i skład produktu

Halibut wędzony na zimno to nie tylko przysmak, ale również bardzo wartościowy produkt spożywczy. Należy do kategorii „białych” północnych ryb morskich. Mięso jest bardzo delikatne, miękkie i tłuste, praktycznie nie ma w nim kości.

Halibut z umiarem może być spożywany nawet przez osoby z przewlekłymi chorobami układu pokarmowego lub na diecie

Mięso zawiera wiele niezbędnych dla człowieka witamin, makro- i mikroelementów. Na szczególną uwagę zasługuje obecność witamin:

• grupa B;
• A;
• MI;
• D;
• H;
• RR.

Najcenniejsze makroelementy, w które tradycyjnie bogate są ryby morskie:

• potas;
• fosfor;
• magnez;
• wapń.

Organizm ludzki sam nie syntetyzuje wielu pierwiastków śladowych, jedynym sposobem ich pozyskania jest „z zewnątrz”:

• żelazo;
• jod;
• Miedź;
• cynk;
• selen;
• mangan.

BJU a kaloryczność halibuta wędzonego na zimno

Wskaźniki te zależą od gatunku i siedliska. Ryba może być białokorowa i niebieska kora - łatwo to określić po odcieniu jej brzucha. Jeśli chodzi o drugi czynnik, im dalej na północ złowi się halibuta, tym więcej tłuszczu w mięsie i odpowiednio wyższy wskaźnik. Zawartość kalorii halibuta wędzonego na zimno na 100 gram waha się między 190-250 kcal.

Produkt nie zawiera węglowodanów, ale jest bogaty w białka i tłuszcze. Zawartość pierwszego to 11,3-18,9 g, drugiego - 15-20,5 g na 100 g. W procentach dziennej diety w ilości 2000 kcal są to odpowiednio 24 i 27%.

Zalety halibuta wędzonego na zimno

Jest bogata w białka i tłuszcze o stosunkowo niskiej kaloryczności. Ryba wędzona na zimno zachowuje około 90% witamin, makro- i mikroelementów. Mięso zawiera również wysokie stężenie wielonienasyconych kwasów tłuszczowych omega-3.

Te substancje nie mogą być syntetyzowane przez organizm. A są niezwykle przydatne i zapewniają:

• zapobieganie chorobom onkologicznym, sercowo-naczyniowym i procesom zapalnym;
• wzmocnienie błon komórkowych;
• normalizacja poziomu cholesterolu we krwi;
• spowolnienie procesu starzenia.

Mikroelementy i witaminy zawarte w halibutach wędzonych na zimno są niezbędne do ochrony organizmu przed wolnymi rodnikami, usuwania toksyn i toksyn. Stanowią również profilaktykę chorób układu mięśniowo-szkieletowego i ośrodkowego układu nerwowego, w tym wywołanych starczą degradacją neuronów.

Selekcja i przygotowanie ryb

Wybór wysokiej jakości tusz jest decydującym czynnikiem dla tych, którzy chcą dostać naprawdę smaczną rybę. Niska cena od razu martwi. Zwróć też uwagę na:

• Okres trwałości. Świeże ryby w lodówce mogą leżeć nie dłużej niż 7 dni.
• Kolor i elastyczność mięsa. Nie powinien być żółtawy, zielonkawy ani brązowawy, tylko biały. Po naciśnięciu palcem wgniecenie szybko znika bez śladu. Luźne, „pokruszone” mięso jest wyraźną oznaką wielokrotnego rozmrażania i ponownego schładzania.
• Aromat. Naprawdę świeży halibut ma wyraźny „morski” zapach. Nie da się określić jego obecności po rozmrożeniu, ale mięso nie powinno pachnieć zgnilizną. W żadnym wypadku nie należy go używać do utwardzania.
• Waga. Dzięki wysokiej jakości „surowcom” jest gładka i lśniąca, jakby mokra.
• Waga. Nie ma potrzeby zabierania tuszy ważącej więcej niż 3-5 kg. Nawet po pokrojeniu gruba warstwa mięsa nie zostanie całkowicie wędzona.

Nie da się uzyskać przysmaku z surowców niskiej jakości

Aby gotowy produkt był smaczny i pachnący, ryba musi być odpowiednio przygotowana do przetworzenia. Rozmrażaj stopniowo, na dolnej półce lodówki. Musisz poczekać, aż lód całkowicie zniknie, a mięso stanie się miękkie. Możesz nieco przyspieszyć ten proces, umieszczając tuszę w lodowatej wodzie na 2-3 godziny.

Duża ryba jest wstępnie pokrojona na kawałki o grubości 6-10 cm. Jeśli tusza waży mniej niż 2,5-3 kg, jest po prostu wypatroszona, odcina się głowę i ogon.

Jak marynować halibuta do wędzenia na zimno?

Przepis na halibuta wędzonego na zimno w domu polega na wstępnym soleniu ryby. Potrzebne będą następujące składniki (na 1 kg):

• woda (1 l);
• sól gruboziarnista (6 łyżek). ja.);
• cukier puder (2 łyżki). ja.);
• liść laurowy (3-4 sztuki).);
• pieprz czarny i ziele angielskie (po 15 groszków).

Wodę z dodatkiem wszystkich przypraw doprowadza się do wrzenia i schładza pod zamkniętą pokrywką do temperatury pokojowej. Następnie wylewa się nim kawałki tak, aby były całkowicie pokryte solanką i pozostawiane w lodówce na 2-3 dni, obracając kilka razy dziennie.

Pod koniec solenia rybę zalewa się czystą wodą przez 2-3 godziny, pozbywając się nadmiaru soli. Płyn należy wymieniać co godzinę.

Ostatni etap przygotowania - suszenie. Bezpośrednio przed procesem halibut jest wycierany do sucha papierowymi ręcznikami, serwetkami lub czystą szmatką i wietrzony na świeżym powietrzu przez 3-4 godziny. Owady gromadzą się przy zapachu ryb, dlatego trzeba wcześniej przemyśleć mechanizm ochrony przed nimi.

Jeśli nie ma czasu na czekanie, można skorzystać z solenia halibuta „na sucho” do wędzenia na zimno. Nie potrzeba tu wody. Wszystkie pozostałe składniki mieszamy, równomiernie rozcieramy kawałkami i pozostawiamy w lodówce na 12 godzin. Następnie ryba jest płukana, ale nie myta w wodzie, a także suszona.

Jak palić halibut wędzony na zimno?

Halibut wędzony na zimno wymaga „precyzyjnego” wędzarni, która potrafi wytworzyć i utrzymać stałą, stosunkowo niską temperaturę. Dlatego potrzebuje dodatkowych elementów konstrukcyjnych - generatora i rurki doprowadzającej ciepłe powietrze do „przedziału”, w którym wędzone są ryby.

W wędzarni

Klasyczny przepis na halibut wędzony na zimno:

1. Umytą i dobrze wysuszoną rybę umieszcza się w wędzarni, rozkładając kawałki na ruszcie w jednej warstwie tak, aby się nie stykały.
2. W stałej temperaturze 20-25°C poddaje się działaniu dymu przez 4 godziny.
3. Następnie kawałki są usuwane, szybko spryskiwane wodą z butelki z rozpylaczem, w razie potrzeby umiarkowanie pieprzone i odsyłane z powrotem do wędzarni. Przysmak będzie gotowy za 18 godzin.

Do kontroli temperatury w wędzarni zaleca się zastosowanie specjalnego termometru, bardzo ważna jest jego stała wartość

Bez palacza

Szybko gotuj halibuta wędzonego na zimno w domu, używając „płynnego dymu”. Ale ta substancja nie jest zalecana do nadużywania, zawiera substancje rakotwórcze. Smak tak przygotowanych ryb praktycznie nie różni się od „klasycznego”.

Niezbędne składniki do wędzenia na zimno 1 kg halibuta z „płynnym dymem”:

• woda (około 400 ml);
• sok z 1-2 cytryn;
• „płynny dym” (maksymalnie 50 ml);
• sól (3 łyżki). ja.);
• cukier puder (1 godzina. ja.);
• łuski cebuli (1-2 garście).

Przygotuj to tak:

1. Umyte i wysuszone porcje halibuta naciera się mieszanką soli i cukru, polane sokiem z cytryny.
2. Umieszcza się je w dowolnej misce, wkłada do lodówki na trzy dni, obracając zawartość pojemnika kilka razy dziennie.
3. Ugotuj łuski cebuli w wodzie. Gotuj na wolnym ogniu przez około 10 minut, a następnie schłódź do temperatury pokojowej.
4. Kawałki są myte, wlewane tym bulionem przez godzinę, aby płyn całkowicie je zakrył.
5. Po wyjęciu z pojemnika osusz halibuta serwetką lub ręcznikiem. Za pomocą silikonowego pędzla do gotowania nakłada się na niego „płynny dym” tak równomiernie, jak to możliwe.
6. W ciągu dnia ryby trzymane są w przeciągu, zapewniając stałą wentylację. Pod nim umieść dowolny pojemnik na ociekający tłuszcz.

Jak pachnie halibut wędzony na zimno?

Zapach halibuta wędzonego na zimno zależy głównie od tego, co dokładnie zostało użyte jako „drewno opałowe” w wędzarni. Najczęściej układa się w nim wióry lub gałęzie olchy, leszczyny, czeremchy, drzew owocowych (jabłko, wiśnia). Aby wzmocnić smak, dodaj trochę suszonych lub świeżych jagód jałowca, nasiona kminku. Do tego wykorzystuje się również wióry z dębowych beczek, w których leżakowano koniak, whisky.

Właśnie po zapachu można odróżnić halibuta ugotowanego „klasycznie” od tego, co wędzono w „płynnym dymie”. W pierwszym przypadku zapach jest cienki, delikatny, w drugim zauważalnie ostrzejszy.

Wędzony halibut nie tylko wygląda i pachnie bardziej naturalnie

Co zjeść z halibutem wędzonym na zimno

Halibut wędzony na zimno jest dość „samowystarczalny”, podany może stanowić samodzielne drugie danie. Ale najczęściej dodają do niego dodatek warzyw. Klasyczną opcją w tym przypadku są puree ziemniaczane.

Mężczyźni cenią tę rybę jako przekąskę do piwa. W tym charakterze jest stosowany w postaci krojenia lub na tosty, kanapki.

Halibut wędzony na zimno jest również poszukiwany jako składnik sałatek. Dobrzy „towarzysze” dla niego:

• liście sałaty;
• świeże ogórki;
• suszone pomidory;
• gotowane jajka;
• sery takie jak brynza, feta;
• zielony groszek.

Przepisów na sałatki z halibutem wędzonym na zimno jest wiele, ale całkiem możliwe jest wymyślenie własnych

Różnica między halibutem wędzonym na zimno a halibutem wędzonym na gorąco?

Halibut wędzony na gorąco w porównaniu z rybą gotowaną na zimno ma bogatszy smak i zachowuje maksymalną zawartość tłuszczu. Ekspozycja na wysokie temperatury (80-120ºС) gwarantuje zniszczenie wszystkich pasożytów. Halibut jest przygotowywany szybciej (około 2 godzin), nie wymaga wstępnego przygotowania, specyficznego projektu wędzarni i specjalnych umiejętności.

Jednak w procesie tym tracona jest znaczna część użytecznych substancji. A trwałość halibuta wędzonego na gorąco jest krótsza - tylko 2-4 dni.

Zauważalne różnice w „konsystencji” mięsa. Wędzona na zimno jest bardziej gęsta, elastyczna, należy postarać się oddzielić ją od kości. Ryba gotowana na ciepło - miękka, "kruche".

Halibut wędzony na gorąco trzeba nawet związać, inaczej ryba się rozpadnie

Jak przechowywać halibut wędzony na zimno?

Halibut wędzony na zimno zaleca się gotować w małych porcjach. Tylko w lodówce ryby wędzone „klasycznie” będą leżeć przez 8-10 dni. Halibut gotowany na „płynnym dymie” – o połowę mniej. Po upływie określonego czasu zdecydowanie nie zaleca się jego spożywania. Minimalny okres „okresu przydatności do spożycia” wynika z dużej zawartości tłuszczu w rybach.

Jeśli z jakiegoś powodu nie ma możliwości przechowywania halibuta wędzonego na zimno w lodówce, istnieją alternatywne możliwości jego przechowywania:

• W ciemnym chłodnym miejscu z dobrą wentylacją. Każdy kawałek ryby owinięty jest w czystą naturalną szmatkę nasączoną mocnym roztworem soli fizjologicznej (stężenie około 20%).
• W piwnicy lub piwnicy w temperaturze bliskiej 0ºС. Kawałki halibuta wkłada się do drewnianego pudełka lub kartonu, którego dno wyłożone jest gazą nasączoną solą fizjologiczną. Górna pokrywa z nim. Zamiast gazy możesz użyć świeżych liści pokrzywy.

Czy można zamrozić halibuta wędzonego na zimno?

Mrożenie znacznie wydłuża trwałość halibuta wędzonego na zimno. Ale po rozmrożeniu nieco traci smak i zalety. Surowo zabrania się ponownego zamrażania ryb.

W temperaturze około -5ºС okres przydatności do spożycia wzrasta do miesiąca, przy -20-30ºС - do dwóch. W tym przypadku bardzo ważna jest wilgotność powietrza, należy ją utrzymywać na poziomie 75-80%. Po określonym czasie halibut wysycha, prawie całkowicie traci swój charakterystyczny smak i aromat.

Wniosek

Halibut wędzony na zimno to dosłownie przysmak, ceniony za duże rozmiary (rybę łatwo się gotuje i kroi), doskonały smak i właściwości zdrowotne, które w dużej mierze zostają zachowane podczas przetwarzania. Proces gotowania nie jest tak skomplikowany, można obejść się nawet bez specjalnego sprzętu. Należy jednak zauważyć, że halibut wędzony na zimno jest przechowywany przez stosunkowo krótki czas i nie jest łączony ze wszystkimi produktami.

Recenzje halibuta wędzonego na zimno?

Artykuły na ten temat "Ryba halibuta wędzona na zimno: kalorie i wartości odżywcze, korzyści i szkody, przepisy"

Pstrąg wędzony na zimno: przepisy, korzyści i szkody, kalorie

Jesiotr wędzony na gorąco: kalorie, korzyści i szkody, przepisy ze zdjęciami

Pstrąg wędzony na zimno: przepisy, korzyści i szkody, kalorie

Jesiotr wędzony na gorąco: kalorie, korzyści i szkody, przepisy ze zdjęciami