Rosyjskie rasy koni

Dziś rosyjskie rasy koni zaskakują swoją różnorodnością. Ponadto zwierzęta te zawsze wykazują siłę, moc i są bardzo przydatne w gospodarstwie domowym. Większość ras spełnia nie tylko te wymagania, ale również cieszy się specjalnym wyglądem.

Najpopularniejsze rasy

Najczęściej spotykane są następujące typy.

kabardyjski

Kaukaz to szczególny region górski, który stał się domem dla oryginalnych ras. Kabard, istniejąca od 3 wieków, jest jedną z najciekawszych ras. Pojawiła się dzięki aborygenom, a także ogierom arabskim i achał-tekińskim. Z biegiem czasu dodano krew karabachską.

Uwaga! Konie kabardyjskie wyróżniają się siłą, wytrzymałością i nienagannym zdrowiem. Sprzyjał temu całoroczny wypas na pastwiskach, bo latem można było spróbować forbs, zimą - skąpego, ale ważnego pożywienia.

Konie nie mogą być uważane za wysokie, ponieważ zwykle rzadko osiągają 160 cm w kłębie. Jednocześnie odnotowuje się masywność ciała.

kabardyjski

Karaczajewskaja

Rasa Karaczajewskaja jest godnym wynikiem selekcji rosyjskiej, prowadzonej przez kilka stuleci. Rasa pojawiła się dzięki koniom stepowym i arabskiej, achał-tekskiej krwi. Konie karaczajskie są bardzo ważne dla ludów kaukaskich, ponieważ pomagają wypasać bydło, odbywają długie podróże i wykonują prace polowe. Czasami Karaczaje typu jeździeckiego wykorzystywane są w turystyce jeździeckiej i osobliwych grach lokalnych, wyścigach na różne dystanse. Rasa ta jest znana z wytrzymałości i energii.

rasa baszkirska

W Transbaikalia występuje również rasa aborygeńska, czyli Baszkirowie. Udało jej się przyzwyczaić do silnych mrozów, bo nawet zimą konie pasły się na stepach. Konie mogą odgarniać śnieg kopytami, aby żywić się zaśnieżoną trawą. Konie baszkirskie uczestniczyły w Wojnie Ojczyźnianej 1812 r. i byli znani jako rozbrykani, odważni, posłuszni. Ta postać trwa do dziś.

Rasa jakucka

Konie jakuckie należą do najbardziej wysuniętych na północ. Zimą ich sierść może urosnąć nawet do 15 cm. Dodatkowo występuje gruby podszerstek, który gwarantuje odporność nawet na najcięższe mrozy.

W Jakucji konie można trzymać na pastwisku nawet zimą. Ponadto wykazują odporność na długie wędrówki bez najmniejszego odpoczynku, zawody jeździeckie i zawody. Czasami zwierzęta są hodowane na wysokiej jakości mięso i mleko. W okresie laktacji klacze mogą wyprodukować ponad 2500 litrów cennego mleka.

Konie rasy Budenovskaya

Rasa Budennovskaya powstała w 1948 roku. Pojawienie się takich rasowych koni ułatwił C. m. Budionny.

Dla Twojej informacji! Aby stworzyć rasę, skrzyżowano konie dona i pełnej krwi angielskiej. W rezultacie udało nam się uzyskać przyzwoitą rasę wojskową.

Spośród wszystkich ras koni w Rosji Budenovskaya jest uważana za jedną z najbardziej godnych. Jej główne różnice rasowe:

• zwiększona odporność na niekorzystne warunki przetrzymywania;
• optymalne właściwości jezdne;
• zwinność i umiejętność szybkiego radzenia sobie z każdym zadaniem.

Dziś rasa Budenovskaya jest uniwersalna, dlatego jest tak ważna w sportach jeździeckich i innych dziedzinach.

Jazda po rosyjsku

Rosyjski koń wierzchowy pojawił się dzięki hrabiemu A. g. Orłow-Chesmensky. Jego głównym zadaniem było stworzenie rasy, która byłaby idealna do operacji wojskowych, a nawet jazdy na arenach. Pod koniec XIX wieku rosyjskie konie wierzchowe, wyróżniające się wdzięcznym wyglądem i usłużnym charakterem, zaczęły wygrywać na rosyjskich i międzynarodowych wystawach. Po rewolucyjnych wydarzeniach w Rosji i II wojnie światowej rasa praktycznie zniknęła, ale od lat 80. rozpoczęła się odbudowa. Teraz takie konie na terytorium Ałtaju są uważane za jedne z najlepszych.

Jazda po rosyjsku

Orłowskaja

Koń Oryol to niesamowity koń, który zdobył rekordy świata w wyścigach. Taki kłusak jest godną dumą hodowli koni w całej Rosji. Te konie są pełne wdzięku, waleczne, dobroduszne i oddane.

Kłusak Orłowski został nazwany na cześć księcia G. g. Orłow, który w 1778 r. zbudował stadninę Chrenovsky, do której przewoził najlepsze konie różnych ras, które były wcześniej hodowane w basenie Morza Śródziemnego i różnych krajach azjatyckich.

Uwaga! Kłusak Orłowski pojawił się dzięki koniowi arabskiemu Smetanka. Ogier został skrzyżowany z 4 klaczami różnych ras, a nawet spadkobiercami. Z powstałego potomstwa wybrano najlepszych przedstawicieli. Wysiłki się opłaciły.

Opis kłusaka jest niesamowity:

• wysokość w kłębie sięga 160 cm;
• potężna sucha sylwetka;
• gruba i miękka wełna;
• szerokie czoło;
• uszy są małe;
• profil prosty z małym garbem;
• długa szyja i nogi.

Koń Oryol jest jednym z najbardziej godnych w całej Rosji.

Jazda ukraińska

Ukraiński koń wierzchowy uznany za jednego z najbardziej zasłużonych. Ma odpowiednie ruchy i potrafi wykazać się dynamizmem w mocnych i szybkich skokach. Wielu hodowców zauważyło jej żywy temperament. Obecnie trwają prace nad selekcją i selekcją koni w celu poprawy osiągów.

Główne różnice:

• charakter walki;
• wysokość w kłębie sięga 175 cm;
• piękna wyrazista głowa i długa szyja;
• długie proste plecy;
• mocne nogi, charakteryzujące się wyraźnymi stawami, ścięgnami, a nawet kopytami.

Ukraiński koń wierzchowy niewątpliwie zasługuje na popularność.

Jazda ukraińska

Rosyjskie ciężkie ciężarówki

Rosyjskie ciężarówki są godnymi koniami do aktywnej pracy w rolnictwie. Z reguły konie te są bezpretensjonalne, płodne, energiczne. Nazwa ras mówi sama za siebie, ponieważ koń może ciągnąć ładunek o wadze do 20-26 ton. Niektórzy eksperci są pewni, że koń pociągowy jest idealnym koniem pociągowym, którego pielęgnacja będzie tak łatwa i szybka, jak to tylko możliwe.

Transbaikal kręcone

Koń kędzierzawy transbajkalski istnieje od 1940 roku., kiedy udokumentowano jej wygląd. Ma mongolskie korzenie, ponieważ pochodzi z Transbaikalia. A dziś wśród koni z Primorye bardziej wyróżnia się kędzierzawy Transbaikal.

Konie mogą zadowolić niesamowitą wytrzymałością, potężną budową ciała. Ponadto są gotowe dostosować się do niemal każdych warunków przetrzymywania, a nawet do trudnych warunków pogodowych. Zimą konie mogą wypasać się na pastwiskach, ponieważ są gotowe do zjedzenia prawie wszystkich pasz.

Uwaga! Koń będzie dorosły w wieku 5-6 lat. Do tego czasu osiągają 140 cm wysokości i ważą 400 kg.

U kędzierzawego konia wygląd znacznie różni się od innych ras. Mają mocne, mocne nogi i długie ciało. Takie różnice konia Transbaikal pozwalają nam liczyć na jego pomyślne utrzymanie i niesamowitą pomoc.

Ałtaj

Konie Ałtaju pochodzą z górskiego regionu Rosji o tej samej nazwie. Na tym terenie hodowla koni z powodzeniem rozwija się już od czasów starożytnych nomadów. Przyroda Ałtaju idealnie przyczynia się do rozwoju koni dzięki polanom, cebuli górskiej, dolinom rzek.

Główne różnice konia Ałtaju:

• średnia wysokość w kłębie;
• długie, potężne ciało;
• szeroka klatka piersiowa;
• silne nogi z mocnymi kopytami.

Może wydawać się, że koń jest brzydki, ale w rzeczywistości potrafi przystosować się do niemal każdych warunków przetrzymywania. Konie mogą nawet wykonywać prace transportowe i cargo, pomimo gór w okolicy.

Ważny! Konie te produkują również duże ilości mleka. Na przykład latem można dostać 8-10 litrów mleka dziennie. Z tego powodu konie są z powodzeniem wykorzystywane w gospodarstwach mlecznych.

Obecnie hodowla koni rasy ałtajskiej koncentruje się w południowej części terytorium Ałtaju. W części środkowej i północnej można spotkać konie z domieszką ras kłusowych i dońskich.

Ałtaj

Terskaja

Rasa Terek jest uniwersalna, więc takie konie można znaleźć w regionie Samara i innych regionach Rosji. Konie mają atrakcyjny wygląd. Ponadto mogą służyć do jazdy konnej i na sankach. Obecnie konie są naprawdę godnymi przedstawicielami w rosyjskiej hodowli bydła. Gatunek ten pojawił się ponad 65 lat temu i wciąż jest ulepszany. Główne różnice między końmi:

• silne i wysportowane ciało;
• głowa o wklęsłym profilu, a konie wyróżniają się szczególną elegancją;
• wysokość sięga 154 cm;
• rozwinięty kłąb, który płynnie przechodzi w szeroki grzbiet;
• równy zad z krótką częścią lędźwiową, co jest główną różnicą w wyglądzie koni;
• suche i rozwinięte nogi.

Konie Terek w obwodzie smoleńskim i innych częściach Rosji są idealne do nauki jazdy konnej i organizowania wyścigów konnych. Dodatkowo można je szkolić, dzięki czemu z powodzeniem uczestniczą w numerach cyrkowych.

kłusak rosyjski

Kłusak Rosyjski to rasa, która pojawiła się na początku XX wieku dzięki rasie Oryol, skrzyżowanej z Kłuskiem Amerykańskim i Fryzem Holenderskim. W rezultacie udało się stworzyć rasę, która cieszy się pięknym wyglądem i niesamowitą szybkością. Początkowo konie nie mogły zadowolić się przyzwoitą szybkością, ale w ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci przeprowadzono niesystematyczne krzyżowanie ras rosyjskich i amerykańskich. Dzięki temu udało się poprawić zwinność koni, a nawet zmienić ich eksterier. Teraz rasy nie można nazwać czysto rosyjską.

Uwaga! Rosyjskie kłusaki są szczególnie popularne w Tiumeniu. Tutaj możesz kupić ogiera czystej krwi.

Donskaja

Rasa Don to godna odmiana koni. Konie są duże i wysokie, zdrowe i bezpretensjonalne jak na warunki przetrzymywania. Idealnie nadają się do tworzenia pułków kawalerii i policji konnej.

Przodkiem rasy Don jest koń stepowy. Aktywna selekcja miała miejsce w XVIII-XIX wieku. Koń stepowy skrzyżowany z rasami tureckimi, perskimi, karabachskimi i turkmeńskimi, dzięki czemu dziś zauważa się jego szczególny wygląd i niesamowitą zwinność.

Tawdinskaja

Wśród koni regionu Kaługa, a nawet północnych regionów Rosji, wielu zauważa rasę Tavda. Koń pociągowy północny jest powszechny w regionach Swierdłowska, Permu i Tiumeń. Konie wykazują odporność na surowy klimat i minimalne warunki przetrzymywania, ale jednocześnie karmienie i opieka nad nimi musi być na przyzwoitym poziomie. Konie Tavda mogą żyć w bagnistych i zalesionych regionach tajgi w Rosji i prawie zawsze są z powodzeniem wykorzystywane w hodowli i hodowli bydła.

Tavdinka doskonale toleruje nawet najcięższe mrozy. Mimo skromnego żywienia zimowego może pozostać dobrze odżywiona i wydajna.

Konie są niewymiarowe, ale charakteryzują się:

• głębokie ciało;
• szeroka klatka piersiowa i zad;
• rozwinięte mięśnie;
• suche, mocne nogi z mocnymi więzadłami, kopyta.

Klacze są płodne i mają dobrze rozwinięty instynkt macierzyński.

Buriacja

Nie można kwestionować popularności ogiera buriackiego. Rasa ta jest hodowana od czasów starożytnych. Jednocześnie od dawna odnotowuje się wpływ rasy mongolskiej.

Buriacja

Uwaga! Konie są najkrótsze na Syberii, ale ich budowa ciała zaskakuje masą. Waga czasami dochodzi do 350 kg. Nawet głowa i szyja są umięśnione.

Rasa Buriacji jest uważana za idealną w następujących obszarach:

• jazda konna;
• wyjazdy projektowe;
• produkcja mięsa i mleka.

Rasa ma krótki, ale częsty krok. Zwykle podczas podróży na duże odległości w ciągu 1 godziny. udaje się pokonać 5-6 km. W tym samym czasie konie buriackie pokonują 11-14 kg w kłusie, a 20 km w galopie w 1 godzinę.

W czerwcu - lipcu klacze dają około 11 litrów mleka dziennie.

Obwińskaja

Rasa Obvinskaya jest uważana za prymitywną, ponieważ pojawiła się w wyniku doboru naturalnego. Dla tego konia nie dokonano żadnej selekcji.

Uważa się, że konie te pojawiły się za panowania Piotra Wielkiego, czyli w XVIII wieku. W każdym razie winą za konie są zwierzęta leśne. Przed kłusakami Oryol uważano je za najlepsze do pracy w pociągu, ale nawet teraz są używane do tych samych celów.

Nogajski

Konie nogajskie stały się przodkami wielu współczesnych ras koni w Rosji. Wyróżniają się początkowo zdolnością przystosowania się do różnych warunków i niesamowitą szybkością, dzięki czemu z powodzeniem rosną i aktywnie działają na rzecz ludzi.

Rosyjski srebrny koń

Na szczególną uwagę zasługuje rosyjski koń srebrny, wyróżniający się srebrną grzywą i zaskakująco pięknym wyglądem. Jest łatwy w utrzymaniu i może być używany do różnych celów. Uważana jest za godnego rumaka.

Tak więc różnorodność ras koni w Rosji jest niesamowita, a każda odmiana okazuje się godna ze względu na odpowiednią selekcję naturalną lub udaną hodowlę.