Świerk biały stożek (glauconica)

Świerk kanadyjski (Picea glauca), szary lub biały rośnie w górach Ameryki Północnej. W kulturze szeroko stosowane są jego odmiany karłowate, uzyskane w wyniku mutacji somatycznych i dalszego utrwalania cech dekoracyjnych. Świerk kanadyjski Konica – najpopularniejszy z nich.

Małe drzewo z oryginalną koroną znalezione w 1904 r. dendrolodzy A. Roeder i J. g. Jack nad brzegiem kanadyjskiego jeziora Liggan. Znaki ozdobne zostały utrwalone i przeszlifowane. Świerk kanadyjski Konica jest nie tylko jedną z najpopularniejszych odmian, ale służy również jako materiał wyjściowy do tworzenia nowych odmian.

Opis świerka kanadyjskiego Konik

Przysadzista korona Konik składa się z uniesionych, cienkich gałęzi, dociśniętych do siebie. Liczba pędów jest taka sama jak u świerka kanadyjskiego, ale dzięki krótkim międzywęźli tworzą efektowny gęsty stożek. W młodym wieku (do 10 lat) korona ma wyraźny kształt, po czym może być lekko zniekształcona, a bez przycinania przybrać kształt szpilki lub jajowato-stożkowaty.

Igły świerka kanadyjskiego Konik są gęsto rozmieszczone na krótkich pędach i osiągają nie więcej niż 1 cm długości. Młode igły są miękkie, jasnozielone. Z biegiem czasu stają się twarde i ostre, jednak nie tak bardzo jak Spruce Prickly. Pod koniec sezonu kolor igieł zmienia się na zielony z niebieskawym odcieniem. Igły świerka kanadyjskiego wcierane między palcami uwalniają olejki eteryczne o wyraźnym zapachu, podobnym do czarnej porzeczki. Nie wszyscy go lubią.

Pizza z szyszkami świerkowymi Konika powstaje niezwykle rzadko. Jej system korzeniowy jest dobrze rozwinięty, najpierw zarasta, a następnie rozprzestrzenia się na boki, zajmując przestrzeń znacznie większą niż średnica korony.

Przy dobrej opiece kanadyjski świerk karłowaty Konica żyje 50-60 lat. W Rosji i krajach sąsiednich drzewo rzadko osiąga ten wiek, niezależnie od regionu uprawy.

Rozmiary świerka kanadyjskiego Konik

Szary kanadyjski świerk Konika nazywany jest odmianą karłowatą, ale drzewo rośnie, choć powoli, ale nie tak małe. W pierwszych latach życia rozciąga się o 3-6 cm w sezonie. Następnie od około 6-7 do 12-15 lat następuje swoisty skok, gdy wzrost wzrasta do 10 cm. Średnica korony świerka kanadyjskiego Konik w wieku 10 lat osiąga 0,7-1 m przy wysokości 1-1,5 m. W Rosji i krajach sąsiednich kultura nie lubi suchego powietrza i wahań temperatury, i jest coraz gorzej.

Po 10 latach Konica nadal powiększa się, chociaż tempo zwalnia do 1-3 cm na sezon. W wieku 30 lat jego wysokość może osiągnąć 3-4 m, szerokość - 2-2,5 m. Ale odmiana rośnie do takich rozmiarów tylko w Ameryce Północnej lub krajach europejskich.

Użyj w projektowaniu krajobrazu

Jest mało prawdopodobne, że przynajmniej jeden projekt krajobrazowy dzisiaj obejdzie się bez świerka kanadyjskiego Konik - chyba że właściciel zażąda, aby w ogóle nie sadzić drzew iglastych na terenie. Młode drzewo dobrze wygląda w ogrodzie skalnym, skalnym, na klombie, przy alejkach i jako rama trawnika. Dorosłe świerki kanadyjskie są umieszczane w ramach grup krajobrazowych i regularnych nasadzeń.

Koniki lepiej czują się w półcieniu, ale również dobrze rosną na słońcu, tylko od strony południowej należy je osłonić przed palącymi promieniami, aby igły się nie paliły. Przywrócenie dekoracyjności może zająć więcej niż jeden sezon. Lepiej więc sadzić świerk kanadyjski od razu pod ochroną krzewów lub drzew z ażurową koroną, altanami, pergolami lub innymi LAF-ami (małe formy architektoniczne).

Nisko rosnące drzewa iglaste często zdobią tarasy, na obszarach ograniczonych półką wyglądają ekologicznie, zwłaszcza w towarzystwie kwitnących roślin. Jeśli ściana wykonana jest z cegły lub kamienia, ważne jest, aby świerk kanadyjski Konik znajdował się nie bliżej niż 50 cm. W przeciwnym razie z powodu przegrzania drzewo straci część igieł.

Często świerk Konik uprawiany jest w pojemnikach. Bardzo wygodnie jest przestawić doniczkę z drzewkiem, dekorując w razie potrzeby frontowe wejście do domu, miejsce odpoczynku lub balkon. Zimą można go zabrać do domu na kilka dni i ubrać na Nowy Rok. Dodatkowo, o ile Konika jest niewielka, nie będzie problemów z ochroną przeciwsłoneczną, wystarczy w południe wyjąć pojemnik z otwartego miejsca.

Ale jednocześnie należy pamiętać, że każdej wiosny drzewo należy przesadzać, ponieważ w miarę wzrostu będzie trudniej je przenieść, a nawet pojedyncze wysuszenie ziemskiej śpiączki doprowadzi do śmierci Roślina.

Uprawa świerku kłującego z nasion

Bardzo ciekawe pytanie. Najpierw trzeba poczekać na szyszki od Koniki, co jest bardzo problematyczne. Jej nasiona nie są na sprzedaż, a jeśli sam złożysz ogłoszenie o zakupie, oczywiście zostaną znalezione. Tak właśnie będzie, nie wiadomo.

Ogrodnik będzie miał szczęście, jeśli znajdzie nasiona świerka kanadyjskiego Konik, a one:

• kiełkować pomyślnie;
• sadzonki w młodym wieku zostaną poddane kilku przeszczepom;
• nie umrze w ciągu pierwszych 4-5 lat z powodu czarnej nogi, grzybów, przesuszenia gleby lub jednego z tysiąca innych powodów.

Nie ma gwarancji, że efekt spełni oczekiwania. Faktem jest, że większość sadzonek, gdy dorosną, okaże się zwykłymi kanadyjskimi gatunkami świerka. Reszta prawdopodobnie nie będzie miała wszystkich cech odmianowych. Jeśli będziesz miał dużo szczęścia, za 15-20 lat po wysianiu nasion będzie można ogłosić powstanie nowej odmiany.

Jak posadzić świerk Konik

Właściwie w lądowaniu Koniki nie ma nic szczególnego ani skomplikowanego. Odpowiednie miejsce i przygotowana mieszanka odżywek pozwolą na umieszczenie jej w dowolnym miejscu.

Przygotowanie do sadzenia i sadzenia

W przypadku Koniki możesz wybrać obszar płaski lub delikatny. Bliskie zaleganie wód gruntowych jest niepożądane, a zagłębienie lub wgłębienie, w którym wilgoć będzie stagnować podczas deszczu lub topnienia śniegu, jest przeciwwskazane. W razie potrzeby witrynę można podnieść, wysypując kopiec ziemi lub kamieni.

W przypadku świerka kanadyjskiego Konik, gleby nadają się do kwaśnych lub lekko kwaśnych, przepuszczalnych dla wilgoci i powietrza. Dobrze reaguje na średnio żyzne gleby piaszczyste lub gliniaste.

Kopanie dziury do lądowania z góry. Jego średnica dla świerka kanadyjskiego Konik nie powinna być mniejsza niż 60 cm, a głębokość - 70 cm. Wymagana jest warstwa drenażowa 15-20 cm. Co więcej, powinna być im większa, tym gęstsza gleba. W przypadku bliskiego zalegania wód gruntowych zwiększa się również warstwa łamanej cegły lub keramzytu.

Mieszankę do sadzenia świerka kanadyjskiego Konik przygotowuje się z próchnicy liściowej i sodnej gleby, piasku i gliny, dodaje się nitroammofoskę (do 150 g). Czerwony (koński) torf nie tylko zakwasi glebę, ale także poprawi jej strukturę. Dołek do sadzenia Konik pokrywamy w 2/3 przygotowanym podłożem, napełniamy wodą i pozostawiamy na co najmniej 2 tygodnie.

Większość kanadyjskich jodeł konika przyjeżdża do nas z zagranicy. Ale jeśli jest możliwość zakupu sadzonki w pobliskiej szkółce, warto z niej skorzystać. Taki świerk jest lepiej przystosowany do rosyjskich warunków, nie tylko szybciej się zakorzeni, ale także przysporzy mniej kłopotów w przyszłości.

Importowane sadzonki należy kupować tylko w pojemnikach, domowe można zabrać z korzeniem wyłożonym jutą. Zarówno podłoże jak i tkanina muszą być wilgotne. Świerk kanadyjski z otwartym korzeniem, sprzedawany na rynku, nie może być brany. Jedyną możliwą opcją jest to, że Konikę można wykopać w obecności kupującego i natychmiast zawinąć w wilgotną szmatkę lub folię spożywczą.

Nie da się opóźnić sadzenia takiego świerka. Korzeń należy wstępnie namoczyć przez co najmniej 6 godzin, dodając do wody korzeń lub heteroauxin.

Szczególną uwagę należy zwrócić na igły świerka kanadyjskiego Konik, lepiej zbadać je za pomocą lupy, aby nie przeoczyć szkodników lub oznak choroby. Jeśli chociaż czubki igieł są czerwone lub brązowe, należy odmówić zakupu - jest to oznaka wysychania korzeni lub innych problemów. Sadzonka może nawet umrzeć.

Zasady lądowania

Konikę sadzą na południu od połowy jesieni i przez całą zimę. Na północy lepiej zrobić to wiosną lub pod koniec lata, aby kanadyjski świerk miał czas na zakorzenienie się przed nadejściem chłodów. Pojemnik kanadyjski świerk dobrze się ukorzenia, ale w upale lepiej odłożyć sadzenie. Konikę umieszcza się w półcieniu i regularnie podlewa, aż nastanie chłodna pogoda.

2 tygodnie po przygotowaniu dołu można rozpocząć sadzenie świerka kanadyjskiego:

1. Kontener Konika jest podlewany dzień wcześniej. Drzewo wszyte w płótno zwilża się glinianą kulką.
2. Z dołu do sadzenia wyjmuje się tyle ziemi, że korzeń Koniki jest swobodnie umieszczany w powstałej wnęce.
3. Na krawędzi umieszczony jest trzonek łopaty – położenie szyjki korzenia powinno być jej równe.
4. Dół jest pokryty mieszanką do sadzenia, zagęszczając się w miarę wypełniania, aby uniknąć tworzenia się pustek.
5. Wzdłuż obwodu koła pnia uformowany jest bok z ziemi, specjalnej taśmy lub innego materiału.
6. Konikę podlewamy obficie tak, aby woda sięgała krawędzi wnęki.
7. Po całkowitym wchłonięciu cieczy gleba pod koroną świerka kanadyjskiego jest ściółkowana korą sosnową lub kwaśnym torfem.

Obok posadzić świerk Konik

Odpowiedź „z czymkolwiek, byle piękna” jest błędna. Świerk uwielbia kwaśną glebę i obfite regularne podlewanie. Ale nawet latem, częściej niż raz w tygodniu, nie jest to zalecane. Wszystkie rośliny sadzone obok Koniki muszą mieć te same wymagania co do gleby i podlewania, w przeciwnym razie jedna z roślin w najlepszym wypadku uschnie i ucierpi, a w najgorszym.

Nie można sadzić kwiatów i krzewów blisko świerka kanadyjskiego, wymagającego regularnego spulchniania gleby, co jest problematyczne do zastąpienia mulczowaniem. Efedryna tego nie toleruje, ssąc małe korzenie zbliżają się do powierzchni.

Większe rośliny powinny zacieniać południową stronę Koniki, która jest stale opalona słońcem. Małe mogą chronić korzeń przed przegrzaniem i parowaniem wilgoci, ale nie konkurują ze świerkiem o wodę ani składniki odżywcze. Odpowiednio dobrane rośliny okrywowe z powodzeniem zastąpią mulczowanie.

I oczywiście nie powinieneś pozwalać sąsiadom blokować widoku tak pięknego drzewa jak karłowaty kanadyjski świerk. Kiedy Konika dorośnie, ten wymóg stanie się nieistotny.

Drzewa iglaste dobrze się czują, gdy są sadzone razem. Inne kultury obejmują:

• rododendrony;
• wrzosy;
• paprocie;
• róże;
• piwonie;
• kwaśny;
• fiołki;
• skalnica;
• hortensje;
• astilbe;
• zastępy niebieskie;
• pierwiosnek;
• miodunka;
• jaskry;
• mchy;
• łubin;
• Lilia doliny;
• badan;
• nasturcje;
• miotły;
• lilie;
• janowiec ciernisty;
• irgi.

To tylko niektóre z roślin, które można sadzić i pielęgnować razem ze świerkiem kanadyjskim Konik. Każdy może wybrać według własnego gustu uprawy odpowiednie do własnego klimatu.

Jak przeszczepić świerk kanadyjski

Chociaż kanadyjskie świerki tolerują przesadzanie lepiej niż inne drzewa iglaste, jest to niepożądane. Przeniesienie ich w inne miejsce jest możliwe stosunkowo bezboleśnie tylko do 10 lat.

Niestety to właśnie Konika często wymaga przeszczepu w wieku dorosłym. Drzewo karłowate posadzone na klombie lub alpejskim wzgórzu w końcu osiąga takie rozmiary, że staje się tam po prostu nieodpowiednie.

Nie należy opóźniać przeszczepu Koniki. Gdy tylko świerk kanadyjski stanie się zbyt duży dla swojego otoczenia, zostaje przeniesiony w inne miejsce – im szybciej to nastąpi, tym większe prawdopodobieństwo udanego ukorzenienia.

Operację najlepiej wykonać wczesną wiosną na północy, w regionach południowych - jesienią, jak najpóźniej. Na kilka dni przed przesadzeniem Konikę w razie potrzeby podlewamy - gleba powinna być taka, aby przylegała do korzenia, ale nie odpadała nadmiar wody.

Dół na drzewo jest przygotowywany z góry, jak opisano powyżej, tylko rozmiar jest większy. Jego szerokość powinna wynosić nie mniej niż 1,5 średnicy występu korony świerka kanadyjskiego, głębokość powinna wynosić co najmniej 0,5, ale trzeba będzie jeszcze skorygować. Przeszczep odbywa się w następującej kolejności:

1. Kawałek juty lub juty jest dobrze namoczony, lepiej niż stary. Rozłóż obok Koniki, którą należy przesadzić.
2. Wokół świerka kanadyjskiego narysowany jest okrąg łopatą, równy rzutowi korony na ziemię. Zaznacza obszar, który musi pozostać nienaruszony podczas wykopywania drzewa.
3. Najpierw usuwają ziemię na całym obwodzie korony. Kopiemy głębiej, cofając się od pnia Konik i nie zbliżając się do niego.
4. Gdy bagnet łopaty zetknie się z korzeniem, zostaje odcięty ostrym ciosem.
5. Gdy tylko głębokość rowu otaczającego świerk osiągnie połowę średnicy zarysowanego koła, próbują poluzować kulę ziemi. Przeszkadzające korzenie są odcinane w razie potrzeby.
6. Wykopaną Konikę układa się na mokrym płótnie, brzegi unosi do góry i zabezpiecza sznurkiem.
7. Zmierz wysokość ziemistej śpiączki świerka kanadyjskiego do szyjki korzeniowej. Dodaj 20 cm na drenaż i uzyskaj głębokość dołu do lądowania.
8. Dostosuj głębokość dołka i posadź Konikę zgodnie z opisem w rozdziale „Zasady sadzenia”.

Gleba może się osiedlić, a kanadyjski zeza świerka. Zdarza się:

• jeśli posadzisz Konikę natychmiast po wykopaniu dziury;
• zapomnij wcześniej wypełnić go podłożem i wodą;
• słabo zagęszcza glebę podczas sadzenia.

Sytuację łatwo naprawić, gdy podłoże właśnie wpadło w powstałe puste przestrzenie - jest wylewane. Jeśli Konika jest przekrzywiona, stopa delikatnie stąpa po ziemi w kierunku przeciwnym do nachylenia części tułowia. W tym samym czasie świerk powinien się wyprostować, posypać podłożem, a koło przyłodygowe ponownie zagęścić. Następnie konieczne jest wykonanie kilku rozluźnień na głębokość około 5 cm.

Jak dbać o świerk Konik

Opis świerka glauca Konica pokazuje, że ta atrakcyjna roślina może ozdobić i odmienić każdy ogród. Ale jeśli nie zadbasz o to, zlekceważysz przynajmniej jedną z wielu zasad, nie zwracaj uwagi na odmianę nawet przez krótki czas, drzewo będzie wyglądało żałośnie lub brzydko. Nie trzeba za to besztać twórców odmiany – oczekiwali, że Konika będzie rosła w miejscach o stałej wysokiej wilgotności i łagodnym, przewidywalnym klimacie.

Podlewanie świerka Konik

Po posadzeniu gleba pod świerkiem kanadyjskim powinna być stale wilgotna. Kiedy Konika zapuszcza korzenie, podlewanie ogranicza się do umiarkowanego, ale przeprowadzane jest regularnie. W upalne, suche lato pod każdym, nawet małym drzewkiem, co tydzień wylewa się co najmniej 10 litrów wody.

Świerki kanadyjskie nie tolerują wysychania gleby. Ale systematyczne przelewanie, a tym bardziej stagnacja wody u korzeni, może doprowadzić do śmierci drzewa.

Wszyscy jedli, a Konika szczególnie wymagają dużej wilgotności, co w Rosji jest problematyczne. Postawienie drzewa na brzegu sztucznego lub naturalnego zbiornika rozwiązuje problem tylko częściowo. Sytuację może uratować stale działająca fontanna, ale tylko w bezpośrednim sąsiedztwie Konik i jeśli jej strumień rozpryskuje wodę i nie spływa zgrabnie do miski.

Alternatywa - codzienne zraszanie. Instalacja zamgławiająca uprości pielęgnację świerka Konika, ale nie jest dostępna we wszystkich obszarach. Nawilżanie korony przeprowadza się wcześnie rano lub po 17-18 godzinach. Jeśli igły nie zdążą wyschnąć, zanim słońce stanie się aktywne, krople wody zamienią się w soczewki, drzewo zostanie spalone. Zbyt późne zraszanie, gdy Konika pozostaje mokra w nocy, istnieje ryzyko rozwoju chorób grzybiczych.

Nawóz do świerka Konik

Nawozy uniwersalne nie są zbyt odpowiednie dla roślin iglastych, a nawozy odmianowe generalnie lepiej karmić tylko specjalistycznymi. Faktem jest, że większość odmian, aw szczególności Konika, cierpi z powodu zanieczyszczenia powietrza i nieodpowiednich warunków. Niezrównoważone odżywianie pogarsza kondycję rośliny.

Na przykład z powodu braku azotu, żelaza lub magnezu igły świerka Konik żółkną. To tylko przykład, więc lepiej od razu karmić iglaki.

Obecnie dostępne są tanie leki krajowe o dość zadowalającej jakości, na przykład „Clean Sheet”. Ale lepiej jest używać tego nawozu do drzew iglastych lokalnych gatunków. świerkowi kanadyjskiemu Konikowi należy podawać sezonowo specjalistyczny pogłówek, wiosną dominuje azot, jesienią fosfor i potas.

Pierwiastki śladowe istotne dla Koniki są słabo wchłaniane przez glebę, podawane są z dolistnym opatrunkiem pogłównym. Jest to typowe dla wszystkich roślin – zarówno iglastych, jak i liściastych. Koronę świerkową najlepiej potraktować kompleksem chelatów z ampułką z epiny lub cyrkonu. W przypadku Koniki siarczan magnezu dodawany jest do butli od początku sezonu.

Ściółkowanie i spulchnianie

Pod kanadyjskimi jodłami karłowatymi trudno spulchnić glebę - ich pień jest gęsto porośnięty gałęziami, które często leżą na ziemi. Ale po posadzeniu w ciągu pierwszych 2 lat czynność tę należy przeprowadzić, zwłaszcza po podlaniu lub deszczu. Centra ogrodnicze sprzedają miniaturowe narzędzia, które ułatwiają konserwację.

Kiedy świerk Konik w pełni się zakorzeni, przestaje spulchniać glebę, ponieważ małe, ssące korzenie zbliżają się do powierzchni i nie lubią, gdy im przeszkadza. Aby chronić glebę przed wysychaniem i kiełkowaniem chwasty, jest ściółkowany korą sosnową lub kwaśnym torfem. Nie zaleca się używania do tego celu podściółki iglastej – mogą tam występować patogeny i szkodniki. Dezynfekcja ściółki w domu jest jakościowo trudna.

przycinanie

Konika ma piękną stożkowatą koronę, która w młodości nie wymaga przycinania. Z wiekiem ma tendencję do nieznacznego odkształcania się i chociaż świerk nadal wygląda atrakcyjnie, w razie potrzeby można go skorygować. Na przykład ogrody w zwykłym stylu perskim lub francuskim wymagają symetrii i wyraźnych form, tutaj nie da się obejść bez korekty korony.

Prowadzone jest również przycinanie, aby ograniczyć wzrost Koniki. Jednak z wiekiem ta odmiana nie staje się już tak karłowata.

Aby zachować i wzmocnić dekoracyjność świerka kanadyjskiego, zabieg przeprowadza się wczesną wiosną, przed rozpoczęciem kwitnienia nowych igieł. Następnie przycinanie stymuluje rozwój uśpionych pąków, tworzą one nowe pędy, korona Konik staje się gęstsza i jeszcze bardziej ściśnięta, o wyraźnych konturach i idealnej symetrii.

Sanitarne przycinanie kanadyjskich jodeł karłowatych zostaje zastąpione czyszczeniem.

Czyszczenie korony

Konika ma gęstą koronę, która nie przepuszcza światła i wilgoci. Igły i pędy wewnątrz szybko wysychają i stają się żyzną glebą dla pojawienia się i rozmnażania przędziorków. Jeśli karłowaty świerk kanadyjski nie zostanie oczyszczony, za każdym dotknięciem korony wypłynie z niego chmura kurzu przy suchej pogodzie. Drzewo samo cierpi i zaraża okoliczne uprawy szkodnikami. Przyczynia się do wysychania korony i krzewów, często wpływając na plony po śnieżnej zimie.

Wysokość dorosłego świerka Konik sprawia, że ​​czyszczenie korony jest trudnym i długotrwałym zadaniem. Ale jeśli nie planują tego przeprowadzić, lepiej posadzić inną odmianę. Czyszczenie drzew iglastych to higiena drzew, która daje roślinie możliwość oczyszczenia powietrza na danym terenie i nasycenia go fitoncydami. Zakurzony, brudny świerk sam w sobie staje się źródłem kłopotów i raczej pogarsza niż poprawia sytuację ekologiczną.

Środki ostrożności

Zanim zaczniesz czyścić kanadyjskiego świerka karłowatego, musisz zadbać o własną ochronę. Chociaż igły Konik nie są zbyt twarde i ostre, nadal są igłami. Drapią skórę i uwalniają olejki eteryczne, które mogą powodować podrażnienia nawet u osób, które nie mają skłonności do reakcji alergicznych.

Do wyczyszczenia młodej Koniki wystarczy respirator, gogle i rękawiczki. Do przetworzenia dorosłego świerka kanadyjskiego, którego wzrost może dochodzić do 4 m, potrzebne będą obcisłe naramienniki, specjalna odzież i nakrycie głowy. Przydatna jest wymiana respiratora i gogli na specjalną maskę. Możesz wziąć maskę przeciwgazową, ale ciężko w niej pracować.

Niektórzy mogą uznać te środki za zbędne. Ale zanim zaczniesz czyścić Koniki bez ochrony, powinieneś pomyśleć o tym, jak wpłynie to na twoje zdrowie:

• Igły kanadyjskiego świerku drapią skórę, a zdarza się to wielokrotnie, rany nakładają się na siebie, dostaje się do nich kurz i brud;
• olejki eteryczne i inne związki zawarte w igłach dodatkowo podrażnią dłonie i twarz, a zmycie będzie możliwe dopiero po zakończeniu pracy;
• zamienione w pył drobinki kory i suchych igieł dostają się do oczu i nosogardzieli, podczas pierwszego sezonowego czyszczenia nawet zadbanej Koniki trudno z nich oddychać, jeszcze gorzej jest z zaniedbanym drzewem;
• kleszcze żyjące w gęstej koronie świerka kanadyjskiego karłowatego nie stanowią zagrożenia dla człowieka, ale nie gdy dostaną się do dróg oddechowych;
• kurz i brud na Koniku osadzają się na skórze i zatykają pory;
• jest mało prawdopodobne, że komukolwiek uda się idealnie wyczyścić, żywica dostaje się na ręce, co może powodować podrażnienia, jeśli nie zostanie od razu spłukane.

Podczas opieki nad dorosłym świerkiem Konik, który jest większy niż ogrodnik, procedura zajmie godziny, a kurz i brud będą się wylewać ze wszystkich stron i latać w powietrzu.

Jednak każdy musi sam zdecydować, czy warto dbać o własne zdrowie i jak. Może po prostu zastąp Konikę inną odmianą?

proces czyszczenia

Gałęzie kanadyjskiego świerka karłowatego są delikatnie rozsuwane, a wszystkie suche igły są czyszczone. Jednocześnie pędy są ciasno chwytane ręcznie w pobliżu pnia i ciągnięte w kierunku wzrostu. Zastosowana siła powinna być wystarczająca, aby suche igły pozostały w dłoni, ale nie nadmierna, drzewo nie musi być wyrywane z korzeniami.

Podczas czyszczenia powinieneś spróbować odłamać wszystkie martwe gałęzie znajdujące się wewnątrz korony. Cięcie każdego z osobna zajmuje bardzo dużo czasu - w końcu Konika wyhodowała tyle pędów, co gatunek kanadyjski świerk, tylko że ich międzywęźle są krótkie.

Trzeba jednorazowo wyczyścić całe drzewo. Po zakończonej operacji z dolnych gałęzi i gleby usuwane są igły i suche pędy – są one prawdziwą pożywką dla szkodników i chorób. Jeśli masz odkurzacz ogrodowy, użyj go. W przeciwnym razie śmieci są najpierw grabione grabiami, a następnie resztki są usuwane ręcznie.

Jak przykryć świerk Konik na zimę

Według Jana van der Neera Konika zimuje bez schronienia w strefie mrozoodporności 4. Inne zagraniczne źródła również zalecają ochronę drzewa, jeśli temperatura może spaść poniżej -32°C. Ale rosyjscy ogrodnicy i szkółki wymieniają trzecią strefę jako możliwą. Twierdzą, że zimą -40 ° C to całkiem akceptowalna temperatura dla uprawy.

W każdym razie mrozoodporność świerka glauca Konik jest wysoka. Różnicę w dopuszczalnych strefach tłumaczy ta sama wilgotność powietrza, co sprawia, że ​​odmiana jest problematyczna do uprawy w Rosji. Dopiero teraz gra na korzyść przydomowych ogrodów.

Podczas silnych rosyjskich mrozów wilgotność powietrza zwykle pozostaje niska zimą. Odczuwają to nie tylko ludzie, ale także rośliny – są mniej podatne na odmrożenia. Jeśli Konika rośnie w miejscu osłoniętym od północnego wiatru, to wytrzyma temperatury do -40°C.

Oczywiście dotyczy to dorosłych, dobrze ukorzenionych świerków kanadyjskich - na zimę można je po prostu ściółkować torfem. W pierwszym roku po posadzeniu lub jeśli Konika była chora przez cały sezon, należy ją przykryć włókniną białą. Małe drzewka są chronione przez świerkowe gałęzie.

Najlepszy czas na schronienie na zimę w środkowym pasie kanadyjskiego świerku Konik to grudzień. Ale bardziej niezawodne jest skupienie się na temperaturze, powinna spaść do -10 ° C. Wcześniej nie warto oklejać świerka, próchnica korony jest o wiele bardziej niebezpieczna dla roślin niż mróz.

ochrona przed słońcem

Kanadyjski świerk Konik szczególnie potrzebuje ochrony przed słońcem późną zimą i wczesną wiosną. W tym czasie igły nagrzewają się i aktywnie zaczynają odparowywać wilgoć. System korzeniowy znajdujący się w zamarzniętej glebie nie jest jeszcze w stanie zapewnić koronie wody.

Konieczne jest przykrycie rośliny jutą, tekturą lub białą włókniną, w przeciwnym razie igły spalą się, igły odpadną na świerku Konik. Jeśli spryskiwanie odbywa się wiosną i latem, a korona jest spryskiwana epiną, odrosną, ale efekt dekoracyjny zostanie utracony na sezon lub dłużej. W najgorszym przypadku roślina może umrzeć.

Świerk kanadyjski Konika dobrze rośnie w półcieniu i na słońcu, ale latem pali się od strony południowej. Aby temu zapobiec, słoneczna strona jest pokryta innymi roślinami. Konieczne jest również codzienne skrapianie korony i obróbka naprzemiennie epiną i cyrkon. Można je łączyć z opatrunkiem dolistnym i przeprowadzać nie częściej niż raz na 14 dni.

Reprodukcja świerka Konik

Rozmnażanie nasion Koniki zostało omówione powyżej. Ale również nie jest łatwo rozmnażać świerka odmianowego kanadyjskiego za pomocą sadzonek i szczepów. Chociaż zachowują wszystkie oznaki rośliny matecznej, nie zapuszczają się dobrze.

Szczepione świerki przyjeżdżają do Rosji głównie z zagranicy, ponieważ krajowi producenci dopiero rozpoczęli działalność we własnych szkółkach. Nie są w stanie nasycić rynku. Miłośnicy szczepień tym bardziej nie są w stanie tego zrobić, choć nikt nie zabrania próbować.

Konikę znacznie łatwiej rozmnażać przez sadzonki. Ale ogrodnicy powinni być przygotowani na to, że tylko część materiału do sadzenia zakorzeni się. Doprowadzenie sadzonek do wielkości rynkowej zajmie kilka lat, a to również nie jest łatwe - potrzebujesz specjalnie przystosowanego pomieszczenia lub niezawodnej zimnej szklarni, kilku przeszczepów. A bez codziennego monitorowania temperatury zawartości, wilgotności powietrza i podłoża nie ma co liczyć na szczęście.

Sadzonki są pobierane w dowolnym momencie, najlepiej „piętą” (kawałkiem kory starszej gałęzi), dolna część jest traktowana hormonem wzrostu, sadzone w perlicie, czystym piasku lub mieszance torfowo-piaskowej. Przechowywać w cieniu i chłodzie przy stale wysokiej wilgotności.

Szkodniki i choroby świerka Konik

Chociaż przędziorki najczęściej dotykają świerka Konik, gąsienice motyla Nun również powodują jego znaczne uszkodzenia. Jeśli przegapisz ich inwazję, która zdarza się rzadko, ale trwa 6-7 lat, mogą zjeść wszystkie igły w ciągu kilku dni, pozostawiając drzewo nagie. Inne szkodniki to:

• wełnowiec;
• hermes;
• tartak świerkowy;
• ulotka;
• mszyce żółciowe.

Powinieneś zwrócić uwagę na takie choroby Koniki:

• szlufka;
• gnić;
• martwica;
• rdza.

Aby zmniejszyć szkody wyrządzane świerkom kanadyjskim przez choroby i szkodniki, Konik powinien być regularnie sprawdzany przez lupę raz w tygodniu. Zdobycie określonej umiejętności nie zajmie dużo czasu, ale korzyści będą ogromne.

Co zrobić, gdy świerk Konik wyschnie

Najpierw musisz zidentyfikować przyczynę. Chwytanie wiadra lub węża wcześniej nie jest tego warte - w końcu pierwsze oznaki zgnilizny korzeni spowodowanej przez przelewy to utrata turgoru. Wtedy utopiony w wodzie świerk Konik staje się ospały i wygląda jak przesuszony.

Aby sprawdzić wilgotność gleby wystarczy zrobić otwór o głębokości 10 cm w kole przy łodydze. Jeśli ziemia jest tam sucha, Konik należy podlać.

Kolejnym krokiem jest określenie przepuszczalności gruntu. Konika naprawdę nie lubi zagęszczania gleby. Biorą zwykłą zapałkę, kładą drewniany koniec prostopadle do ziemi w okolicy korzenia, naciskają główkę kciukiem. Jeśli mecz wchodzi swobodnie - wszystko jest w porządku. W przeciwnym razie będziesz musiał usunąć ściółkę i poluzować koło pnia na głębokość około 5 cm, niezależnie od bezpieczeństwa korzeni. Chodzi o uratowanie rośliny.

Następnie dokładnie sprawdź igły, gałęzie i pień pod kątem uszkodzeń, szkodników i chorób. Po drodze warto sprawdzić, czy na pędzie głównym, do którego przyklejono etykietę przy sprzedaży sadzonki, nie ma przewężenia. Potrafi wkopać się w korę i sprawić kłopoty.

Jeśli igły nie wyschły, ale po prostu zmieniły kolor na żółty, zachowując turgor, najprawdopodobniej jest to spowodowane brakiem nawozów. Konieczne jest wykonanie opatrunku korzeniowego Koniki, spryskanie korony chelatami i epiną.

Suszenie igieł na skutek niskiej wilgotności powietrza to niewybaczalny błąd pielęgnacyjny. Ile napisano o tym, że Konika i inne kanadyjskie świerki karłowate na pewno trzeba pokropić, a wciąż ktoś myśli: wystarczy. Nie wysiądzie.

Drzewo znajdujące się w pobliżu kamiennego lub metalowego ogrodzenia lub parapetu może latem stracić igły i wyschnąć w wyniku przegrzania. Należy o tym pamiętać podczas lądowania Koniki.

Kiedy igły wysychają tylko wewnątrz korony, nie powinieneś się martwić - to naturalny proces dla odmiany.

Zalety i wady Konika

Świerk Konik może stać się zarówno ozdobą witryny, jak i jej hańbą. Jest też zmorą sumiennego ogrodnika. Powstaje naturalne pytanie: dlaczego ta odmiana świerka kanadyjskiego stała się tak popularna? Odpowiedź jest prosta: jest przeznaczony dla krajów o wilgotnym, przewidywalnym klimacie. Nikt nie był zaangażowany w adaptację Koniki dla Rosji i krajów sąsiednich. Dlatego lepiej kupować świerki w lokalnych szkółkach - tam odmiana choć trochę sama przystosowała się do lokalnych warunków.

Wśród niewątpliwych zalet świerka kanadyjskiego Konik należy wymienić:

1. Atrakcyjny wygląd.
2. powolny wzrost.
3. mały rozmiar.
4. Tolerancja cieni.
5. Piękna symetryczna korona niewymagająca cięcia kształtującego.
6. Wysoka mrozoodporność.
7. Możliwość uprawy w pojemniku.

Większość niedociągnięć wynika z faktu, że odmiana nie jest przystosowana do warunków rosyjskich:

1. Konika płonie w słońcu.
2. Konieczność czyszczenia korony.
3. Złożoność odmian hodowlanych.
4. Codzienne zraszanie korony.
5. Niska odporność na zanieczyszczenia powietrza.
6. Konieczność stosowania opatrunku dolistnego i zabiegów epiny co 2 tygodnie.
7. Konika początkowo rośnie bardzo wolno, ale w efekcie zamienia się w drzewo o wysokości do 4 m. Często wymaga to przesadzenia dorosłego świerka w inne miejsce.

Oczywiście Koniką możesz zająć się tak, jak lubisz. Ale z tego powodu świerk straci efekt dekoracyjny i prawdopodobnie umrze.

Czy warto sadzić Konika?

Odpowiedź jest jednoznaczna – nie. Ten świerk nie jest dla Rosji. Nie będzie rosła i rozwijała się normalnie na Białorusi czy Ukrainie. Odmiana stworzona z myślą o krajach o wilgotnym klimacie, gdzie spadki temperatur są rzadkie, a wiosna jest łagodna i przewidywalna. Ale kto to zatrzyma??

Opieka nad świerkiem kanadyjskim Konik jest trudna, wymaga stałej uwagi. A czyszczenie dorosłego drzewa zajmuje dużo czasu i może być szkodliwe dla zdrowia. Dlatego nawet doświadczeni ogrodnicy często starają się w jakikolwiek sposób uniknąć tej procedury.

Zraszanie i kuracja korony epiną często rozpoczyna się dopiero wtedy, gdy problem nie tylko się objawia, ale nie można go już ignorować. W efekcie Konika zamienia się w hańbę dla serwisu, ponadto nie oczyszcza powietrza, ale je zanieczyszcza. Świerk staje się wylęgarnią chorób, szkodniki żyją i rozmnażają się w gęstej koronie. Potem wszystko rozprzestrzenia się po całej witrynie.

Wniosek

El Konika to trudna do opieki kultura, która wymaga nieustannej uwagi. Aby udekorowała witrynę i nie przeżyła łysiny z jednej strony i pokrytej przędziorkami, musisz dużo wysiłku. Szczerze mówiąc, wynik jest tego wart.

Artykuły na ten temat "Świerk biały stożek (glauconica)"

Świerk konik: jak dbać w domu

Świerk kłujący glauca globoza

Świerk konik: jak dbać w domu

Świerk kłujący glauca globoza