Meadowsweet: sadzenie i pielęgnacja, zdjęcie rośliny, opis, jak wygląda, gdzie rośnie, jak kwitnie, uprawa, zastosowanie w projektowaniu krajobrazu

Sadzenie i pielęgnacja wiązówki nie jest szczególnie trudne. Ale najpierw warto przestudiować cechy i popularne typy i odmiany roślin.

Jak wygląda wiązówka i gdzie rośnie

Meadowsweet lub wiązówka (Filipendula) to wieloletnia roślina zielna z rodziny Pink. Ma rozgałęziony system korzeniowy i prostą, sztywną łodygę, proste naprzemienne liście o ciemnozielonym kolorze, pierzasto wycięte lub dłoniaste. Na powierzchni ziemi płyty są ułożone w rozetę. Inna nazwa wiązówki to wiązówka.

Meadowsweet wznosi się maksymalnie 2 m nad ziemię

Od połowy lata przynosi pachnące kwiaty, aw sierpniu na ich miejscu powstają owoce - wielolistkowe lub wieloorzechowe. Dekoracyjność wiązówki, czyli philipendula, utrzymuje się przez całe lato, a roślina cieszy się jasną zielenią do późnej jesieni.

Roślinę wieloletnią można spotkać w umiarkowanych szerokościach geograficznych. W Rosji wiązówka występuje w części europejskiej i środkowej, na Syberii i Kamczatce, w Amur i Primorye. Rośnie na całym świecie w Ameryce Północnej, Japonii i Korei, Chinach i Mongolii. Preferuje wilgotne gleby w pobliżu zbiorników wodnych, dlatego występuje pod nazwą wiązówki błotnej, ma dobrą odporność na zimno.

Jak kwitnie wiązówka

W lipcu kwitnie wieloletnia wiązówka łąkowa licznymi, biseksualnymi kwiatami o zaokrąglonych płatkach w ilości 5-6 sztuk. Pąki rośliny zebrane są w luźne wiechy na końcach wysokich, prostych szypułek, są czysto białe, kremowe lub różowawe.

Meadowsweet wydziela bogaty słodki aromat, czasami wywołując alergie u ludzi

Rodzaje i odmiany wiązówki

Miodowa roślina ma około dwóch tuzinów odmian. Wśród najpopularniejszych i najbardziej znanych w Rosji jest kilka.

Słodka czerwień

wiązówka czerwona (Filipendula rubra) to gatunek północnoamerykański, który osiąga 2,3 m wysokości. Na zdjęciu i opisie wiązówki łąkowej widać, że trawa charakteryzuje się dużymi liśćmi palmowymi o zielonym odcieniu. Kwiatostany wiązówki tego gatunku są bujne, z różowymi płatkami. Maksymalną dekoracyjność osiąga w lipcu i sierpniu, preferuje miejsca dobrze oświetlone o wystarczającej wilgotności.

Czerwona wiązówka dobrze znosi ujemne temperatury

Słodka Wenusta

Odmiana wiązówki czerwonej Venusta (Venusta) osiąga 2,5 m wysokości, może tworzyć gęste zarośla. Łodygi rośliny są mocne, liście pocięte na pięć lub siedem części, kwiatostany kremoworóżowe lub różowoczerwone. Meadowsweet kwitnie od lipca, w sierpniu wydaje ozdobne owoce o malinowym odcieniu.

Odmiany kwitnienia Venusta trwają dłużej niż miesiąc

Czerwony parasol

Meadowsweet Red Umbrellas (Red Umbrellas) - odmiana hybrydowa do 75 cm wysokości. Ma rozpoznawalne zielone liście z czerwonymi żyłkami pośrodku blaszek, przynosi małe różowe pąki. Osiąga szerokość średnio 50 cm, kwitnie w czerwcu i lipcu.

Odmiana Red Umbrella jest ceniona zarówno za kwitnące, jak i dekoracyjne duże liście

wiązówka

Wiązka łąkowa (Filipendula ulmaria) wznosi się około 1,7 m nad ziemię. Daje dużą liczbę pędów, na początku lata na każdym z pędów powstaje do ośmiu kwiatostanów. Pąki wiązówki są białe, czasem kremowe. Odmiana preferuje miejsca oświetlone lub lekko zacienione, dobrze znosi wysoką wilgotność, ale nie lubi suszy.

Wiazolistka zaczyna kwitnąć w czerwcu i pozostaje dekoracyjna przez około 25 dni

Aurea

Dekoracyjna odmiana wiązówki Aurea (Aurea) ma liście o złocistożółtawym odcieniu. Kremowo białe kwiaty w lipcu i sierpniu. W projektowaniu krajobrazu wiązówka żółta jest ceniona głównie za dekoracyjny wygląd blaszek liściowych. Dobrze rośnie w pobliżu wody.

Tavolga Aurea wznosi się średnio 1,6 m nad ziemią

Słodycze zwyczajne

Wiązka sześciopłatkowa (Filipendula vulgaris) jest szeroko rozpowszechniona w stepach leśnych, wzdłuż brzegów rzek i na obrzeżach lasów na środkowym pasie, na Syberii i w Azji Mniejszej. Często spotykana w uprawach ogrodowych, może być nazywana wiązówką Kama. Ma prostą łodygę do 70 cm, lekko rozgałęzia się, liście są wydłużone, ząbkowane lub pierzasto rozcięte. Wczesnym latem przynosi średniej wielkości białe pąki w wiechowatych kwiatostanach.

Kwitnienie wiązówki trwa miesiąc

niewola

Łąka zwyczajna Plena (Plena) - odmiana ozdobna do uprawy ogrodowej o kwiatach pełnych. Wznosi się średnio tylko 60 cm, liście rośliny są soczyście zielone, grube u nasady i rzadkie na łodydze. Od połowy czerwca wiązówka frotte przynosi białe pąki typu pompon o średnicy do 10 mm.

Łąka wiązówka odmiany Plena jest uważana za dobrą roślinę miodową

Palmynian łęgowy

Wiązka łąkowa (Filipendula palmata) to jeden z najstarszych gatunków roślin, uprawiany od 1823 roku. Często spotykany w warunkach naturalnych na Dalekim Wschodzie i na Kamczatce. Kształt wieloletnich liści przypomina otwartą dłoń, kolor talerza zielony, na odwrocie szare filcowe pokwitanie. Łąka kamczacka wznosi się średnio do 1 m nad ziemią, ma długie korzenie. W czerwcu i lipcu przynosi gęste kwiatostany do 25 cm długości, stan beżowych lub różowych małych pąków.

Pod koniec kwitnienia wiązówka w kształcie palmy może zmienić swój odcień na biały

Nana

Popularna odmiana ozdobna Nana (Nana) to bylina do 60 cm wzrostu. Przynosi małe różowe kwiaty w długich wiechach w czerwcu i lipcu, wygląda spektakularnie na stronie ze względu na kontrast między zielonymi liśćmi a jasnymi pąkami. Łąkę ogrodową lepiej uprawiać w półcieniu.

Odmiana Nana rośnie szybko i może zajmować duże powierzchnie

wiązówka fioletowa

wiązówka purpurowa (Filipendula purpurea) - roślina niska do 1 m, zaczyna kwitnąć na początku czerwca. Wytwarza niezwykłe, ciemnoróżowe lub fioletowo-fioletowe pąki. Na terenie Rosji rzadko występuje w swojej naturalnej postaci, często rośnie w krajach azjatyckich, dlatego występuje również pod nazwą japońska wiązówka.

Purpurowa wiązówka zachowuje swój dekoracyjny efekt do połowy sierpnia

elegans

Meadowsweet Elegans (Elegans) - odmiana ogrodowa do 1 m wysokości. Ma wdzięczne, głęboko rozcięte liście, od końca czerwca przynosi ciemnopurpurowe kwiaty. Elegancka wiązówka dobrze prezentuje się w pobliżu zbiorników wodnych oraz w ozdobnych grupach na tle jasnej zieleni.

Odmianę elegans można sadzić na przedmieściach i w regionach północnych

step łęgowy

Wiązka stepowa (Filipendula stepposa) - niska roślina do 1 m nad poziomem gruntu. Zewnętrznie trawa jest podobna do wiązówki łąkowej, ale brzegi jej liści są ostrzejsze i bardziej wyraziste, a od dołu pokryte są gęstym, lekkim pokwitaniem. Wytwarza kremowobiałe kwiaty. Nazywany jest również wiązówką łąkową, ponieważ jest szeroko rozpowszechniony na otwartych przestrzeniach w całej strefie stepowej w Europie, na południowym Uralu i w północnym Kazachstanie. Nie ma form ogrodowych.

Wiązka stepowa jest uważana za rzadką, ponieważ z powodu orki stepów gatunek zaczął szybko zanikać

wiązówka

Wierzba wiechowata (Spiraea salicifolia) wznosi się do 2 m, ma proste rozgałęzione pędy i przynosi wiechowate kwiatostany od końca czerwca do sierpnia. Liście rośliny są lancetowate, z ząbkowanym brzegiem podobnym do wierzby, pąki różowe lub białawe. Gatunek jest szeroko rozpowszechniony na Syberii i na Dalekim Wschodzie.

Wierzbownica wybiera do wzrostu brzegi, tereny bagienne i brzegi rzek

Słodka Wanguta

Spirea, czyli wiązówka Vangutta (Spiraea vanhouttei) - gatunek mieszańcowy o rozłożystej zaokrąglonej koronie i łukowatych pędach. Krzew do 2 m wysokości i ok. 3 m średnicy, od połowy czerwca przynosi obficie białe półkuliste kwiatostany. Szeroko stosowany w żywopłotach i grupach ozdobnych.

Łąka Vangutta może ponownie zakwitnąć w sierpniu

Słodycze

Meadowsweet (Spiraea hypericifolia) - niski krzew do 1,5 m o długich, prostych pędach i podłużnych jajowatych lub lancetowatych liściach. Wczesnym latem wytwarza białe kwiaty z żółtymi środkami, zebrane w małe, bezszypułkowe parasolki lub świeczki. Gatunek jest szeroko rozpowszechniony na południu europejskiej części Rosji, w Azji Środkowej i północnej Mongolii.

Ziele dziurawca zwyczajnego nie jest reprezentowane przez formy dekoracyjne

Metody reprodukcji

Na działkach ogrodowych wiązówkę rozmnaża się na dwa główne sposoby - przez nasiona i przez podzielenie krzewu. Każdy z nich ma swoje zalety.

Uprawa z nasion

Sadzonki nasion wiązówki hoduje się w domu, a wyrośnięte sadzonki przenosi się do ziemi wiosną. Algorytm wygląda tak:

Najpierw materiał do sadzenia jest rozwarstwiony - na dwa tygodnie umieszcza się je w worku wypełnionym wilgotnym luźnym podłożem i wkłada do lodówki.
Pod koniec lutego przygotowywane są pojemniki na sadzonki i wlewa się do nich lekką i pożywną ziemię, składającą się z piasku, ziemi ogrodowej i torfu.
Nasiona wyjmuje się z lodówki i zakopuje na 1 cm w mieszance gleby w odległości kilku centymetrów od siebie. Następnie są spryskiwane z butelki ze spryskiwaczem i przykrywane szkłem lub folią.
Sadzonki umieszczamy w ciepłym i dobrze oświetlonym miejscu. Po pojawieniu się pierwszych pędów schron można zdjąć, a skrzynki przenieść na zachodni lub wschodni parapet.

Sadzonki są regularnie nawilżane, gdy pojawiają się dwa lub trzy prawdziwe liście, nurkują, a kilka tygodni przed przesadzeniem zaczynają stopniowo twardnieć na świeżym powietrzu. Po ustabilizowaniu się ciepłej pogody kiełki przenosi się do ogrodu.

Po rozwarstwieniu nasion wiązówka staje się bardziej odporna

Podział buszu

Dorosłe krzewy wiązówki można rozmnażać, dzieląc kłącze. Jest to łatwe - wczesną wiosną lub jesienią w ogrodzie wybiera się dużą i zdrową roślinę, starannie wykopaną z ziemi i pokrojoną na kilka części nożem lub ostrą łopatą. Miejsca nacięć posypuje się węglem drzewnym, a wiązówkę przenosi się do wcześniej przygotowanych dołków w wybranych miejscach ogrodu. Dalsza pielęgnacja polega na regularnym podlewaniu i spulchnianiu gleby wokół nowych roślin.

Na każdym z działów wiązówki powinny znajdować się co najmniej dwa punkty wzrostu

Sadzenie i pielęgnacja wiązówki łąkowej na otwartym polu

Zdjęcia z sadzenia i pielęgnacji wiązówki Plena lub innych odmian pokazują, że uprawa wiązówki w letnim domku jest dość prosta. Roślina wieloletnia ma dobre zapasy odporności i umiarkowane wymagania pielęgnacyjne.

Daty lądowania

W ogrodzie można sadzić wiązówkę zarówno wiosną, jak i jesienią, ważne jest, aby robić to w ciepłym okresie, ale poza aktywną wegetacją rośliny. Sadząc we wrześniu lub październiku wiązówka ta nabiera większej mrozoodporności. Ale jeśli do pierwszego chłodu pozostało zbyt mało czasu, lepiej odłożyć pracę na wiosnę.

Wymagania dotyczące terenu i gleby

Meadowsweet uwielbia dobre oświetlenie, ale toleruje też lekkie cieniowanie. Bylinę najlepiej posadzić po południowej stronie ogrodu, wiązówkę można umieścić na nizinie lub w pobliżu zbiornika wodnego. W gęstym cieniu nie należy stawiać rośliny, słabo się rozwinie i straci efekt dekoracyjny.

Meadowsweet preferuje glebę pożywną, ale lekką, o neutralnym składzie. Jeśli gleba na miejscu jest zbyt ciężka, przed sadzeniem należy ją rozcieńczyć piaskiem. Do zakwaszonej gleby zaleca się dodawanie popiołu, kredy lub wapna gaszonego.

Jak sadzić wiązówkę

Na kilka tygodni przed sadzeniem wiązówki wybrany obszar należy wykopać, poluzować i dodać do gleby złożone nawozy mineralne. Zaleca się wcześniej wykopać dołek dwukrotnie głębszy niż system korzeniowy sadzonki, a na jego dnie położyć kamyki lub połamane cegły. Przed posadzeniem wiązówki należy zasypać do połowy ziemią.

Po posadzeniu wiązówkę można mulczować zrębkami

Roślinę ostrożnie opuszcza się do dołka, a jej korzenie prostuje. Następnie dół jest posypywany do końca, ziemia jest lekko ubijana i podlewane. W przypadku sadzenia wiązówki w kilku egzemplarzach należy pozostawić 40-50 cm wolnej przestrzeni między bylinami.

Opieka postpenitencjarna

Uprawa wiązówki jest dość prosta i sprowadza się głównie do regularnego podlewania. Gleba u korzeni rośliny powinna być zawsze lekko wilgotna. W gorące letnie dni wiązówkę należy podlewać co tydzień lub częściej, gdy gleba wysycha.

Opatrunek wierzchni przeprowadza się 3-4 razy w sezonie, od maja do sierpnia, co miesiąc pod krzakiem stosuje się złożone nawozy zawierające potas, azot i fosfor. Po każdym podlewaniu glebę należy lekko rozluźnić, aby zapewnić dobry dostęp do tlenu.

Choroby i szkodniki

Meadowsweet to dość wytrzymała roślina ogrodowa, rzadko cierpiąca na owady i grzyby. Jednak niektóre choroby nadal stanowią dla niego zagrożenie. Najczęściej na wiązówkę wpływają:

rdza - na liściach u nasady pojawiają się czerwone lub brązowawe plamy, z czasem rosną w górę i łączą się ze sobą-
Rdza zwykle wskazuje na podmywanie wiązówki
mączniak prawdziwy - na liściach rośliny pojawia się biały nalot, który nieleczony podnosi się z dna rośliny wieloletniej.
Mączniak prawdziwy szybko łapie wiązówkę i wymaga natychmiastowego leczenia

W walce z chorobami grzybiczymi dobry efekt dają środki grzybobójcze - tytan, topaz, fundazol i siarczan miedzi. Sadzenie należy kilkakrotnie spryskiwać w odstępie 2-3 tygodni, aż choroba zostanie całkowicie wyeliminowana.

Ważny! W przypadku zarażenia rdzą lub mączniakiem, dotknięte części wiązówki należy wyciąć i zniszczyć.

Jeśli chodzi o szkodniki, zagrożeniem dla wiązówki są głównie mszyce. Możesz to zobaczyć, gdy dokładnie przyjrzysz się liściom rośliny. Pasożyt rozwija się w dużych koloniach i zwykle gęsto pokrywa blaszki bylinowe. Liście pod wpływem mszyc zaczynają się zwijać i wysychać, wzrost kultury spowalnia.

Mszyca żywi się sokiem wiązówki i może doprowadzić do jej śmierci

Możesz wyeliminować owady na wiązce łąkowej ze słabą zmianą za pomocą prostego roztworu mydła. Jeśli roślina jest gęsto pokryta pasożytami, lepiej zastosować insektycydy, na przykład Skor lub Fitoverm.

Przycinanie i zimowanie

Wraz z nadejściem jesieni uschnięte kwiatostany i liście wiązówki są usuwane, a łodygi odcinane u nasady. Odporność na zimno byliny jest dość wysoka, więc nie wolno jej zakrywać na zimę. Ale jeśli spodziewane są silne mrozy, wiązówkę można rzucać opadłymi liśćmi lub iglastymi gałązkami świerkowymi, w takim przypadku korzenie rośliny na pewno nie zamarzną.

Meadowsweet w projektowaniu krajobrazu

W ogrodzie kultura jest bardzo szeroko stosowana. Na zbliżeniu rośliny najczęściej można zobaczyć wiązówkę łąkową:

w ramach zielonych żywopłotów, dzielących wewnętrzną przestrzeń działki na odrębne strefy-
Jasna wiązówka najlepiej nadaje się do sadzenia wzdłuż ścieżek
w rabatach z roślinami nisko rosnącymi lub średniej wielkości-
Meadowsweet może rozcieńczyć kolorową kompozycję lub ożywić monotonną grupę
blisko sztucznych zbiorników-
Kwitnąca wiązówka ozdabia puste brzegi i ozdabia przestrzeń

Możesz łączyć wiązówkę z większością kwitnących bylin. Na przykład floksy, irysy, delfiny, paprocie i hosty, a także lilie staną się udanymi sąsiadami kultury.

Wniosek

Sadzenie i pielęgnacja wiązówki jest dość proste, ogrodnik musi przestrzegać tylko kilku podstawowych zasad. Ale przed umieszczeniem wiązówki na miejscu należy dokładnie przestudiować popularne gatunki i odmiany ozdobne, aby wybrać najlepszą roślinę.