Zadowolony
Wrzos Astra to roślina wieloletnia bardzo popularna w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, rośnie swobodnie w naturze. W Rosji kwiat nie jest często spotykany. Roślina jest ceniona przez ogrodników za dekoracyjny wygląd, mrozoodporność i bezpretensjonalność.
Roślina należy do rodziny Asteraceae. Hodowlę charakteryzują mocne, dobrze rozgałęzione pędy, osiągające 70-100 cm wysokości. Zewnętrznie kwiat przypomina kudłaty krzew.
Górne blaszki liściowe astra wrzosowatego są małe, do 1-1,5 cm długości, igłowe, ułożone naprzemiennie. Ich kolor jest ciemnozielony. Dolne blaszki liściowe dorastają do 6 cm długości, łopatkowate.
Kwitnienie w większości odmian wieloletniego wrzosu okrywowego trwa przez całą jesień: od września do listopada. Pąki mają przyjemny aromat i różne kolory: jasnofioletowy, biały lub niebieski z brązowym środkiem.
Dziko rosnący aster ma małe kwiaty, białe lub różowawe
Rodzina charakteryzuje się nie tylko mrozoodpornością, ale także odpornością na wahania temperatury. Rośliny nie boją się wiosennych przymrozków, okresów suszy.
Kultura charakteryzuje się szybkim wzrostem szerokości, co wymaga budowy ograniczeń. Jeśli gałęzie nie są związane, stopniowo pochylają się w dół. Młode krzewy są kuliste. Projektanci wykorzystują tę charakterystyczną cechę do tworzenia różnych kompozycji krajobrazowych z krzewów.
Po kwitnieniu powstają płaskie nasiona. Ponieważ pąki wrzosu tworzą się w miesiącach jesiennych, nasiona nie mają czasu na dojrzewanie. Ta charakterystyczna cecha zmusza ogrodników do zaniechania rozmnażania nasion astrów wrzosowych.
Roślina uprawiana od 1732 roku. Hodowcy opracowali wiele mieszańców różniących się kolorem pąków i wielkością krzewów. Zasady sadzenia i pielęgnacji odmian wrzosu drobnokwiatowego są podobne.
Dekoracyjne właściwości kwiatu utrzymują się przez całe lato i jesień
Krzew dorasta do 30-40 cm wysokości, ma kulisty kształt. W okresie kwitnienia jest usiana małymi pąkami o biało-różowym odcieniu.
Hybryda dorasta do ponad 1 m wysokości, jest pięknym, rozłożystym krzewem. Kwiatostany zbierane są z małych pąków o białym kolorze z liliowym odcieniem. W średnicy ich rozmiar nie przekracza 10-12 mm. Środek kwiatów jest żółty.
Aster wrzosowy kwitnie przez 1,5 miesiąca, pierwsze pąki tworzą się na początku września
Krzew wrzosowy jest niewymiarowy: nie więcej niż 10 cm wysokości. Roślina szybko rośnie na glebie, usiana białymi pąkami tak gęsto, że na zewnątrz kwiat wydaje się być pokryty śnieżnobiałym welonem. Kwitnie od września do listopada.
Często projektanci krajobrazu wolą sadzić aster wrzosowy na skalistych wzgórzach, aby gałęzie pięknie opadały, przypominając lawinę śnieżną
Ta odmiana aster wrzosowy wygląda nietypowo: krzew średniej wysokości, do 70 cm długości, ma przysadziste gałęzie z igłowymi blaszkami liściowymi. Zewnętrznie roślina wygląda jak wrzos lub iglak karłowaty. Kwiatostany pojawiają się we wrześniu i więdną pod koniec października. Kolor pąków astry wrzosowatych jest jasnoniebieski z fioletowym odcieniem i żółtym rdzeniem. Często zdjęcie nie oddaje piękna odcienia odmiany.
Aster wrzosowy nadaje się do pojedynczego sadzenia na miejscu lub w grupach, ale ogrodnicy uprawiają roślinę w pojemnikach
Jesienny aster drobnokwiatowy osiąga 120 cm wysokości. Pod ciężarem kwiatów gałęzie opadają na ziemię, więc roślina wygląda jak roślina okrywowa. Kolor pączka mleczno-biały, serce różowo-brązowy.
Aster wrzosowy ma dobrą odporność, nie boi się szkodników. Preferuje słoneczne tereny.
Odmiana świetnie prezentuje się w kompozycji z astilbe, werbeną bonnarda, jasnymi żonkilami czy tulipanami
Odmiana świetnie prezentuje się w kompozycji z astilbe, werbeną bonnarda, jasnymi żonkilami czy tulipanami
Aster wrzosowy jest rozgałęziony, osiąga wysokość 80-100 cm. Blachy są liniowe, ułożone naprzemiennie. Astry kwitną od września do października. Średnica pąka nie przekracza 1 cm. Kwiaty są białe, ale z jasnozłotym rdzeniem.
Podczas sadzenia astry okrywowej wrzosowatej starają się umieścić w pobliżu inne rośliny odporne na suszę: liatris lub solidago, aby grupa cieszyła się kwitnieniem do późnej jesieni.
Odmiana Złote plamy jest mrozoodporna, preferuje miejsca słoneczne i żyzne gleby
Pomimo tego, że roślina może być rozmnażana przez nasiona, ta metoda jest rzadko stosowana: trudno jest zebrać nasiona ze względu na cechy kwitnienia.
Jeśli ta metoda jest odpowiednia dla ogrodnika, należy zastosować jedną z opcji:
Te metody pozyskiwania nasion są niedoskonałe: materiał ma niski poziom kiełkowania.
Możesz uzyskać dobre plony, jeśli zbierzesz nasiona w następujący sposób: zbierz pąki 50-60 dni po rozpoczęciu kwitnienia, wysusz, a następnie zbierz materiał. Ale ta metoda jest praktycznie niewykonalna: przymrozki nie pozwolą na dojrzewanie nasion.
Częściej ogrodnicy preferują rozmnażanie wrzosu przez dzielenie lub sadzenie sadzonek.
Procedurę przeprowadza się jesienią według następującego algorytmu:
Jeśli podczas dzielenia rośliny uszkodzisz korzenie lub oddzielisz udział słabym kłączem, aster wrzosowy może się nie zakorzenić
Aby zwiększyć szanse krzewu na przeżycie, zaleca się przykrycie go na zimę, ponieważ osłabiony kwiat może nie wytrzymać mrozu.
Proces rozmnażania przez sadzonki jest długi: zielony pęd ukorzenia się w czerwcu, po uprzednim potraktowaniu go Kornevinem. Aby to zrobić, umieszcza się go w ziemi i przykrywa plastikową butelką.
W ciągu 30 dni łodyga astra wrzosowego powinna się zakorzenić. Następnie należy go okresowo wietrzyć przez całą zimę, aby przyzwyczaić się do temperatury otoczenia. Wiosną łodyga zostaje przeniesiona na otwarty teren. Kwitnienie nastąpi w drugim roku.
Okrywowa jest cechą rośliny, dla której projektanci krajobrazu są gotowi wybaczyć późne kwitnienie asterów. Wykorzystywana jest do kształtowania terenów zielonych, parków i ogrodów. Krzew pięknie układa się na ziemi, wygląda dekoracyjnie jeszcze przed kwitnieniem.
Niewymiarowe odmiany astry wrzosowe są dobrze łączone w kompozycje grupowe w klombach z przedstawicielami drzew iglastych, a także irysów, goździków
Wysokie mieszańce najlepiej sadzić w pobliżu rudbekii lub krwawnika ozdobnego.
Astry wrzosowe również wyglądają godnie w pojedynczych nasadzeniach: krzewy najlepiej umieszcza się w doniczkach lub sadzi się wzdłuż ścieżek
Wszystkie odmiany mają podobne zasady sadzenia: wysiew nasion, przesadzanie na otwarty teren. Obfitość kwitnienia krzewów i długość ich życia zależy od przestrzegania zasad techniki rolniczej i wyboru miejsca.
Jeśli zdecyduje się na metodę sadzonek, nasiona wysiewa się w lutym-marcu. Jeśli planuje się sadzenie materiału natychmiast na otwartym terenie, wówczas dostosowuje się czas: procedurę przeprowadza się w maju lub późną jesienią, przed nadejściem mrozu.
W cieniu roślina słabnie i jest atakowana przez szkodniki i choroby. Obfite kwitnienie w odmianach posadzonych na otwartej przestrzeni w słońcu.
Aster wrzosowy bezpiecznie rośnie na glebach piaszczystych lub gliniastych
Glebę przygotowuje się jesienią, wykopuje, stosuje się nawozy mineralne - sól potasową, superfosfat.
Wiosną gleba pod łóżkiem dla aster wrzosowy zostaje poluzowana, chwasty są usuwane i są ostrożnie zrzucane.
Nasiona należy sadzić na otwartym terenie w następujący sposób:
Jeśli zwilżysz glebę w odpowiednim czasie, pędy asteru wrzosowego pojawią się w 8-10 dniu
Gdy kiełki stają się mocniejsze, przeprowadza się przerzedzanie, zachowując odstęp 15 cm między okazami.
Jeśli sadzenie jest wymagane jesienią, materiał wysiewa się w zamarzniętej glebie, przykrytej warstwą kompostu od góry. Sadzonki pojawią się na wiosnę.
Krzew jest bezpretensjonalny. W jednym miejscu może rosnąć i obficie kwitnąć przez 5 lat.
Zasady opieki:
Ponieważ aster wrzosowy jest mrozoodporny, nie potrzebuje schronienia. Przygotowanie do okresu zimowego polega na przycięciu nadziemnej części krzewu.
Pędy roślin powinny wystawać ponad ziemię na 20-30 cm wysokości
Bylina ma silną odporność. Tylko zła opieka lub klimat, przedłużające się deszcze lub inne kataklizmy mogą ją osłabić.
Nicienie i przędziorek mogą zaszkodzić asterowi wrzosowi. Aby je zniszczyć, roślinę nawadnia się roztworem owadobójczym: Actellik, Akarin, Phytohit, Chlorpicrin, Neoron.
Rosnący w cieniu aster wrzosowy jest częściej atakowany przez patogeny grzybowe. Jednym z nich jest mączniak prawdziwy.
Gdy na blaszkach liściowych pojawi się biały nalot, krzew należy potraktować siarczanem miedzi
Rdza może przenieść się z roślin iglastych na aster wrzosowy. Aby to ustalić, musisz zbadać spód liścia rośliny: będą na nim brązowe krosty. Stopniowo liście zwijają się i opadają.
Jako środek leczniczy należy usunąć wszystkie dotknięte części krzewu, samą roślinę nawadniać fungicydami, rozsypać ziemię wokół
Wśród poważnych chorób astry wrzosowe mogą być dotknięte szarą zgnilizną. Aby to ustalić, sprawdzają roślinę, zmienia ona kolor na brązowy, zaczyna gnić i pokrywa się przydymionym odcieniem.
Leczenie krzewów ze zgnilizny odbywa się przez nawadnianie rośliny wieloletniej 1% roztworem mieszanki Bordeaux przez 30 dni w odstępie 10 dni, a wszystkie dotknięte części są usuwane i spalane
Główne metody zapobiegania to kompetentna opieka. Głównymi przyczynami chorób są podlewanie gleby, sadzenie wrzosu w cieniu.
Aster wrzosowy to bezpretensjonalna, ale zaskakująco piękna bylina. Charakteryzuje się późnym kwitnieniem, dobrą mrozoodpornością. Hybrydy stosuje się zarówno do nasadzeń pojedynczych, jak i do tworzenia kompozycji grupowych.