Nagietki cienkolistne: wyrasta z nasion, kiedy sadzić
Zadowolony
Nagietki są bardzo kochane i cenione przez wielu ogrodników i ogrodników, i całkiem zasłużenie - w końcu te kwiaty słyną nie tylko z piękna i bezpretensjonalności w uprawie, ale także są w stanie chronić inne kwiaty, a nawet rośliny ogrodowe przed różnymi problemami, chorobami i szkodniki. Dwa główne gatunki, najczęstsze w kulturze, skrzywione i wyprostowane nagietki, znane są w Europie od XVI wieku i chociaż przybyły do Rosji nieco później, są pierwszymi zagranicznymi kwiatami, jakie spotkali nasi krajowi hodowcy kwiatów.
Ale oprócz tych dwóch gatunków z rodzaju nagietków botanicy znają około 50 przedstawicieli. W ostatnich dziesięcioleciach w ogrodach i na działkach domowych coraz częściej można spotkać zupełnie nietypowy rodzaj nagietka - cienkolistny. Na pierwszy rzut oka nie rozpoznajesz ich od razu jako znajomych z „aksamitnej rodziny” - zarówno liście, jak i kwiaty różnią się bardzo znacząco.
Ale jeśli przyjrzysz się uważnie, zacznie się pojawiać coś subtelnie znajomego i od razu chcesz spróbować wyhodować ten cud w swojej okolicy. Ten artykuł poświęcony jest nagietkom cienkolistnym, pomoże ci zdecydować o ich odmianach, spojrzeć na ich zdjęcia i poznać cechy ich uprawy z nasion.
Historia tytułów
Nagietki cienkolistne, podobnie jak inne gatunki, należą do rodziny Astrov. Po łacinie kwiat nazywa się Tagetes tenuifolia.
Pierwsze słowo w nazwie zawdzięcza swoje pochodzenie Carlowi Linneuszowi. Nazwał go na cześć wnuka Jowisza, który zadziwiał wszystkich swoim romantycznym pięknem i miał dar przewidywania. Nazywał się Tages. We współczesnym świecie Tagetes, niezależnie od gatunku, nadal zadziwia swoim pięknem każdego, kto je zobaczy.
Drugie słowo w nazwie kwiatu jest tłumaczone jako cienkolistne.
Otóż nagietki, jak zapewne wielu się domyśla, nadano im przydomek, ponieważ płatki ich kwiatostanów wyglądają bardzo aksamitnie zarówno z wyglądu, jak i w dotyku.
I ten rodzaj nagietka jest również nazywany meksykańskim. A tutaj po prostu wszystko jest bardzo proste i dzięki popularnej nazwie kwiatu, w przeciwieństwie do reszty nagietków, w końcu trafiły w sedno. W końcu wszystkie znane rodzaje nagietków pochodzą z kontynentu amerykańskiego.
Nagietki cienkolistne znane są w kulturze dopiero od 1795 roku.
Opis roślin
Te niezwykłe roczne rośliny zielne nie rosną wysoko, żadna ze znanych współczesnych odmian nagietków drobnolistnych nie przekracza 30-40 cm wysokości.
Wyróżniają je jednak bardzo rozgałęzione, kruche pędy, które wraz z małymi, ażurowymi, jasnozielonymi liśćmi, niemal unoszącymi się w powietrzu, tworzą wrażenie całej małej kulistej rabaty kwiatowej utworzonej tylko z jednej rośliny kwitnącej.
Liście zasługują na swoją nazwę i wyglądają na cienkie i wąskie, mają kropkowane gruczoły, które odpowiadają za lekki aromat pochodzący z rośliny. Ten zapach wcale nie przypomina zwykłego zapachu zwykłych nagietków, jest lżejszy, kojący, z lekką nutą cytrusową.
Kwiatostany są bardzo małe, ich wielkość waha się od 1,5 do 3 cm średnicy. Różnią się prostą formą, praktycznie nie ma kwiatów frotte. Ale ich liczba może zaskoczyć nawet doświadczonego hodowcę. Zwykle cały krzew jest tak gęsto pokryty ładnymi, często dwukolorowymi kwiatostanami, że liście służą jedynie jako dodatkowe tło. Kwiatostany są przyczepione do tak krótkich szypułek, że czasami wydaje się, że po prostu wiszą w powietrzu.
Kolor kwiatostanów może mieć różne odcienie żółci, pomarańczy lub czerwieni. Często można zobaczyć płatki o podwójnym kolorze. Krzewy w tym samym okresie są usiane pąkami dopiero przygotowującymi się do kwitnienia oraz w pełni rozwiniętymi kwiatami i już przekwitłymi, w których wykształciły się nasiona. Co więcej, wyblakłe kwiatostany w jakiś sposób niepostrzeżenie znikają w tle, nie psując ogólnego obrazu kwitnienia.
Nasiona są mniejsze niż inne pospolite gatunki nagietka. Jeden gram zawiera około 2000 nasion.
Do tej pory znanych jest około 70 odmian i hybryd tej odmiany nagietków.
Odmiany i hybrydy
Odmiany i hybrydy nagietków cienkolistnych praktycznie nie różnią się od siebie, z wyjątkiem koloru kwiatostanów. Oznacza to, że cechy określonej odmiany nagietków są znacznie łatwiejsze do zobaczenia na zdjęciu niż opisania ich słowami. Dlatego poniżej znajdują się najpopularniejsze odmiany i hybrydy nagietków cienkolistnych znanych dziś w Rosji ze zdjęciem.
- Złoty Klejnot (Złoty Klejnot)
![]()
- Złoty klejnot
![]()
- Złoty pierścionek
![]()
- Czerwony klejnot
![]()
- Cytryna Lulu
![]()
- Klejnot mandarynki (Klejnot tengerin)
![]()
- Mimimix, mix
![]()
- Papryka
![]()
- Mieszanka Gwiezdnego Ognia
![]()
- Mieszanka kolorów Starshine
![]()
- Urszula
![]()
Uprawa z nasion
Nagietki cienkolistne można dość łatwo uprawiać zarówno w sadzonkach, jak i wysiewając nasiona bezpośrednio na otwartym terenie.
Metoda uprawy sadzonek
Pod względem sezonu wegetacyjnego są bliższe odrzuconym nagietkom, czyli od wschodu do kwitnienia mijają około dwóch miesięcy. Tak więc, jeśli chcesz, aby rośliny kwitły od samego początku lata, możesz zasiać nasiona nagietka cienkolistnego na sadzonki już na początku kwietnia.
Wysiewając sadzonki należy wziąć pod uwagę fakt, że to nagietki cienkolistne są bardziej podatne na chorobę czarnej nogi niż inne gatunki. Dlatego albo gleba musi być parowana i zdezynfekowana, albo należy użyć świeżego podłoża od wiarygodnego producenta.
Zagęszczone rośliny bardziej cierpią z powodu czarnej nogi, więc jednym ze środków zapobiegawczych jest wysiew nasion wstępnie wykiełkowanych. Aby to zrobić, nasiona cienkolistnych nagietków najpierw moczy się przez 12 godzin w wodzie z dodatkami, a następnie umieszcza w wilgotnej szmatce w ciepłym miejscu. Po 1-2 dniach mogą pojawić się pierwsze sadzonki, a kiełkujące nasiona układa się w rowkach na powierzchni gleby w odległości 1 cm od siebie. Z góry należy posypać je warstwą lekkiej ziemi 0,5 cm i obficie zwilżyć butelką z rozpylaczem.
Aby uchronić się przed pojawieniem się czarnej nogi, możesz użyć metody wysiewu nasion nagietka cienkolistnego w bułkach lub „ślimakach”. Zgodnie z tą techniką nasiona wysiewa się na papierowej serwetce lub papierze toaletowym bez użycia ziemi, dlatego wykluczona jest możliwość zakażenia jakąkolwiek chorobą grzybiczą, w tym czarną nogą.
Poniższy film pokazuje szczegółowo proces wysiewu nasion nagietka w „ślimaki”.
Optymalna temperatura do kiełkowania nasion +22°+24°С. W tych warunkach sadzonki mogą pojawić się w ciągu 4-6 dni. Po wykiełkowaniu pożądane jest obniżenie temperatury sadzonek do + 18 ° + 20 ° С w celu poprawy rozwoju systemu korzeniowego i zapobieżenia rozciąganiu siewek. Od pierwszych godzin po wykiełkowaniu pożądane jest zapewnienie roślinom jak najjaśniejszego oświetlenia.
Sadzonki cienkolistnych nagietków bardzo dobrze znoszą zrywanie i przesadzanie, podobnie jak wszystkie inne gatunki. Po pojawieniu się dwóch prawdziwych pierzastych liści kiełki można posadzić w osobnych pojemnikach.
Sadzonki można sadzić na rabatach kwiatowych po ustabilizowaniu się bezmrozowej pogody. Przy wysiadaniu warto zachować odległość co najmniej 40-50 cm między krzakami. Ponieważ każdy krzew nagietków cienkolistnych dorasta do 40 cm szerokości. Sadzonki można i należy zagłębić w ziemię o kilka centymetrów, aby lepiej się ukorzeniły.
Po raz pierwszy po posadzeniu nagietki cienkolistne wymagają regularnego podlewania, aż do rozpoczęcia kwitnienia. W drugiej połowie lata można ograniczyć podlewanie. Możesz połączyć je z nawożeniem nawozami fosforowo-potasowymi dla lepszego kwitnienia. Średnio ten rodzaj nagietka kwitnie 7-8 dni później niż odrzucone nagietki i 10 dni wcześniej niż wyprostowane nagietki.
Siew bezpośredni do gruntu
Jeśli zdecydujesz się nie zadzierać z sadzonkami i wysiewać nasiona bezpośrednio do stałego miejsca wzrostu, do klombu, pamiętaj, że nagietki zakwitną dopiero po 2 miesiącach. Oznacza to, że jeśli zasiejesz nasiona nawet w drugiej połowie maja pod osłoną z włókniny, to zobaczysz kwiaty dopiero w połowie lipca.
Sadząc nasiona w dość dużej odległości od siebie, rezultatem będą kuliste krzewy. Jeśli zasiejesz nasiona stosunkowo gęsto, możesz uzyskać prawdziwą kwitnącą łąkę.
Sadząc nasiona na rabatach kwiatowych, posyp je warstwą lekkiej ziemi o grubości około 1 cm. Jeśli nasiona zostaną zbyt mocno posypane, kiełki mogą nie przebić się przez glebę, a jeśli warstwa jest cienka, sadzonki mogą po prostu wyschnąć. Dlatego w pierwszych tygodniach po siewie codziennie sprawdzaj wilgotność gleby. W warunkach zewnętrznych sadzonki pojawiają się zwykle w 7-8 dniu. Po tygodniu można je przerzedzić, pozostawiając najsilniejsze i najzdrowsze rośliny.
Rosnące funkcje
Nagietki drobnolistne, mimo ogólnej bezpretensjonalności, są nieco bardziej wymagające pod względem oświetlenia, ilości ciepła i składu gleby niż odrzucone nagietki.
W temperaturach nawet kilku stopni poniżej zera rośliny mogą umrzeć. Jeśli średnia dzienna temperatura spadnie przez długi czas poniżej + 10 ° C, liście roślin nabiorą czerwonawego odcienia, a wzrost i kwitnienie ustaną. To prawda, że wysokie temperatury w połączeniu z dużą wilgotnością również nie są zbyt pożądane, ponieważ nagietki tworzą dużo liści, a kwitnienie staje się ograniczone.
Na słonecznych obszarach nagietki cienkolistne pokażą się w całej okazałości. W półcieniu będą również żyć, a nawet kwitnąć, ale kwitnienie będzie późne i minimalne. Kwiaty wykazują szczególne wymagania dotyczące oświetlenia w pierwszych tygodniach rozwoju.
Co najlepsze, te kwiaty będą czuć się na glebach lekkich, piaszczystych, obojętnych lub lekko kwaśnych. Zaleganie gleby może być dla nich szkodliwe, ale mogą wytrzymać suszę, szczególnie w okresie kwitnienia.
Do opatrunku górnego pożądane jest stosowanie nawozów fosforowo-potasowych o minimalnej zawartości azotu.
Po kwitnieniu późną jesienią krzewy nagietka najlepiej zmiażdżyć i posadzić w glebie. W ten sposób poprawisz i poprawisz jego skład.
Dzięki tym uroczym, słonecznym kwiatom możesz bez większego wysiłku stworzyć spektakularne kwitnące klomby w swoim ogrodzie. Ponadto ich pobyt poprawi glebę na terenie i odstraszy od niej nieproszonych gości w postaci różnych szkodników.
