Pierwsze drobnobulwiaste byliny – wiosenna paleta barw
Zadowolony
Żadna strona nie jest kompletna bez pierwiosnków. Wczesną wiosną, kiedy większość roślin właśnie szykuje się do przebudzenia, cieszą oko te małe zwiastuny końca zimowych mrozów. Dlatego każdy mieszkaniec lata (nawet jeśli nie w pierwszym roku) musi sadzić byliny drobnobulwiaste.
Wszędzie dobrze wyglądają, chociaż wiele osób zwraca uwagę na niezbyt krzykliwe kolory drobnobulwiastych bylin i szybkie więdnięcie. Ale staranny dobór odmian może znacznie poprawić sytuację. Zwróć uwagę na okres kwitnienia, analizując cechy klimatyczne swojego regionu. Możesz wybrać przyzwoite odmiany bylin drobnobulwiastych o dobrej odporności na zmiany pogodowe.
Niemal wszyscy kochają drobnobulwiaste byliny. Nieestetycznych gatunków roślin, o których czasami wspomina się, można uniknąć, jeśli:
- Umieść klomb z drobnobulwiastymi bylinami niezbyt blisko drzew i krzewów. Ta technika pomoże zapewnić roślinom wilgoć w upalną i suchą pogodę.
- Unikaj bliskości roślin zimozielonych, w których klomb z małymi cebulkami będzie zanurzony w cieniu.
- Ułóż nasadzenia na trawniku. Wczesną wiosną nadadzą zielonej powierzchni trawnika niesamowitej elegancji.
Oczywiście istnieją również niuanse dotyczące rosnących bylin drobnobulwiastych, których znajomość pomoże bez problemu ozdobić witrynę.
Niektóre cechy pierwiosnków
Dlaczego nasze ulubione pierwiosnki nazywane są małymi cebulkami? Bo ich żarówka jest mała, czasem nawet bardzo. Ale to nie przeszkadza im rosnąć i kwitnąć, rozpuszczając delikatny aromat wiosny. Przed sadzeniem ich na stałe należy pamiętać, że drobnobulwiaste byliny dobrze sprawdzają się w grupach. Nie warto sadzić ich osobno, bardziej efektownie wygląda kwietnik z pierwiosnków drobnobulwiastych.
Drugą cechą pierwiosnków drobnobulwiastych jest to, że prawie wszystkie z nich szybko rosną i tworzą dużą liczbę cebulek niemowlęcych. Umożliwia to:
- Posadź cebulki luźno. Między roślinami pozostaje przestrzeń, aby dzieci nie były zatłoczone, a szybki przeszczep nie jest wymagany. Jedynym minusem jest to, że w pierwszym roku kwietnik z drobnobulwiastymi bylinami nie będzie zbyt bujny.
- Zdecyduj się na dopasowanie. W takim przypadku już w pierwszym roku uzyskamy gęstą polanę kwitnącą, ale za rok lub dwa będziemy musieli oddzielić nasadzenia.
Inną cechą małych bulwiastych jest to, że nie lubią arbitralnej głębokości sadzenia. Średnia wartość to 10 cm, ale dotyczy to cebulek dorosłych. Dzieci pogłębiają się mniej. Lepiej skupić się na normach dla dorosłych cebul zalecanych dla odmian:
- krokusy, puszki, muscari, kandyka - optymalnie 8 cm;
- galanthus (przebiśniegi), chionodox, proliski (scylla) - do 10 cm;
- colchicum (colchicum), białe kwiaty - nie więcej niż 15 cm.
Jednocześnie należy wziąć pod uwagę specyfikę warunków glebowych i klimatycznych. Gleby lekkie pozwalają na lekkie pogłębienie cebulek, gleby ciężkie wymagają zmniejszenia głębokości. Ale przy mroźnych zimach i niewielkiej grubości śniegu cebulki mogą zamarznąć. Ponadto drobnobulwiaste byliny mają tendencję do samoistnego pogłębiania się.
Jak przygotować cebulki bylin drobnobulwiastych do sadzenia
Potrzebuje najpierw inspekcji. Układane są skurczone, powolne cebule. Pamiętaj, aby usunąć cebulki z widocznymi plamami, uszkodzeniami lub dużymi pędami. Do sadzenia brane są tylko elastyczne, gęste cebule z czystymi łuskami, najlepiej bez kiełków. Eksperci zalecają trzymanie ich w roztworze manganu, ale ten wymóg nie jest uważany za obowiązkowy.
Główne cechy bylin drobnobulwiastych, które czynią je bardzo powszechnymi:
- okres kwitnienia. Trwa 25 dni od kwietnia do połowy maja.
- Zimotrwalosc i przynależność do roślin wieloletnich. Przeszczep zaleca się po 4-5 latach rozwoju w jednym miejscu.
- Metoda rozmnażania wegetatywnego.
- Czas transferu. Najlepiej zrobić to po kwitnieniu, kiedy liście nie obumarły. Żarówki można łatwo znaleźć i wykopać bez uszkodzeń.
- Czas lądowania. Na wiele rodzajów bylin drobnobulwiastych – bezpośrednio po wykopaniu. Odnosi się to do jagód i przebiśniegów.
Aby wybrać rodzaje drobnobulwiastych bylin dla swojej witryny, powinieneś poznać głównych przedstawicieli.
Wybieramy najlepszych
Rozważ popularne rodzaje bylin drobnobulwiastych, które ogrodnicy chętnie uprawiają na swoich działkach.
Scylla (scylla)
Początkowo ten kwiat był uważany za mieszkańca obrzeży lasu. Ale bezpretensjonalność, piękno i szybka reprodukcja sprawiły, że był mile widzianym gościem na fabułach.
Ta drobnobulwiasta bylina dobrze znosi mróz, preferuje miejsca zacienione, ale dość często można ją spotkać również w miejscach otwartych. Kwitnie natychmiast po roztopach, kwitnie niebieskimi lub białymi kwiatami. Jedynym i głównym wymogiem, jaki stawia mała, drobnobulwiasta bylina Scylla, jest wystarczająca wilgotność gleby w okresie kwitnienia, ale woda musi być dobrze wchłaniana.
Rośnie bardzo szybko. Rozlanie rozmnaża się równie dobrze zarówno przez nasiona, jak i cebulki potomne. Dlatego czasami nawet wymaga kontroli na stronie. Świetnie wygląda w skalniakach, wczesnych rabatach kwiatowych, zjeżdżalniach alpejskich. Wielu letnich mieszkańców stwarza warunki do wymuszania kwiatu na święta, na przykład na Nowy Rok. W tym celu żarówkę umieszcza się w doniczce z żyzną mieszanką gleby i drenażem. Nie wymaga specjalnej pielęgnacji. Aby poprawić rozmnażanie i kwitnienie borówek, rośliny karmi się nawozami potasowymi i azotowymi. Wczesną wiosną przed kwitnieniem przeprowadzić górny opatrunek na drobnobulwiastej bylinie. Przeszczep zaleca się po trzech latach wzrostu w jednym miejscu. Nowo zasadzona roślina jest spulchniana, ściółkowana i podlewana.
Na szczególną uwagę zasługuje gatunek jesiennej scilla, która kwitnie na początku sierpnia. Piękne niebieskie kwiaty z fioletowymi lub fioletowo-niebieskimi brzegami.
Erantis lub Vesennik
W porównaniu do borówki, rzadszej rośliny na tereny podmiejskie. Ale jasny, słoneczny kolor płatków przebije się przez śnieg. Ta drobno bulwiasta bylina toleruje nawet późne opady śniegu. Zaczyna kwitnąć w marcu lub na początku kwietnia. Termin zależy od warunków klimatycznych. Rośliny są małe (do 10 cm), o małych kwiatach (2 cm), ale sadzone w grupie wyglądają niesamowicie. Można je sadzić w jednej grupie lub łączyć z innymi roślinami drobnobulwiastymi, takimi jak przebiśniegi czy krokusy. Wymaga lekkiej, odżywczej gleby, dostatecznie wilgotnej i lekko zasadowej. Toleruje cieniowanie, choć jest bardzo światłolubny i nie lubi stojącej wody.
Przeszczep zalecany raz na 4 lata, termin wykonania pod koniec sierpnia.
Galanthus (przebiśnieg)
Najsłynniejsza drobnobulwiasta bylina we wszystkich regionach. Istnieje 18 naturalnych gatunków Galanthus, ale hodowcy kwiatów wybrali dwa do uprawy na działkach - śnieżnobiały i Elweisa. Przy dekorowaniu działek przebiśniegi sadzi się na rabatach, zjeżdżalniach alpejskich, ale w grupach. Przebiśniegi kwitną, gdy tylko śnieg zaczyna topnieć. Bardzo bezpretensjonalne drobnobulwiaste byliny, dobrze rosną nawet bez opieki. Wymaga przeszczepu raz na 5 lat. Dobrze rosną w warunkach leśnych, dlatego odpowiednia jest dla nich wilgoć i chłód w gruncie. Galanthus można karmić jesienią i zimą, aby odżywić cebulki. Przebiśniegi dobrze rosną nawet bez jedzenia, ale po nakarmieniu kwiaty będą bardziej obszerne i piękniejsze, a czas kwitnienia wydłuży się.
Cebule sadzi się w odległości 6-7 cm i przy głębokości osadzenia do 10 cm. Dobrze rosną w pojemniku do sadzenia z osuszoną glebą (nie znoszą powodzi). Głównym wymaganiem jest pielenie. Galanthus nie radzi sobie dobrze obok chwastów, które pozbawiają je składników odżywczych i są schronieniem dla szkodników. I drugi warunek - nie tnij zielonych liści. Musi pożółknąć i sama uschnąć.
Muscari (hiacynt myszy)
Przyciąga swoją bezpretensjonalnością i umiejętnością szybkiego rozmnażania. Gatunków jest bardzo dużo, różnią się one pod względem kwitnienia. Możesz zbierać rodzaje drobno bulwiastych bylin, aby Muscari cieszył się dłuższym kwitnieniem. Z cech należy podkreślić:
- nie lubi opatrunku z nawozami mineralnymi, ale dobrze reaguje na materię organiczną;
- schrony do lądowania nie są wymagane, bardzo wytrwale toleruje zimno;
- raz na trzy lata wymaga przesadzania zarośniętych gniazd;
- nie lubi się zamoczyć, gleba musi być przepuszczalna.
Reszta rośliny rośnie dokładnie tak samo na stanowiskach słonecznych i w cieniu. Rada! Dobrze jest łączyć muscari z innymi roślinami, które mogą pokryć wcześnie więdnące liście małobulwiastej byliny.
Jasnoniebieskie kwiaty dobrze komponują się z żonkilami, żółtymi tulipanami, forsycją. Pomogą ozdobić staw na stronie Muscari białymi, niebieskimi i żółtymi kwiatami.
Siatka na tęczówki (iriddictium)
Niezwykle piękna bylina o małych żarówkach. Wysokość rośliny nie przekracza 10 cm, ale to nie przeszkadza, że jest bardzo atrakcyjna.
Ta roślina jest efemerydą, więc staraj się pokryć ją innymi kwiatami w okresie, gdy liście obumierają. Irysy siatkowe sadzi się na trawnikach, w ogrodach skalnych, w pojemnikach do przenoszenia w prawe zakątki ogrodu. Posadzone w ogrodzie wczesną jesienią. Irys siatkowy nadaje nie tylko wspaniały kolor kwiatów, ale także delikatny aromat. Sadzenie najlepiej wykonywać w grupach. Opieka nad bylinami drobnobulwiastymi tego gatunku jest identyczna z pielęgnacją tulipanów. Dobrze reagują na miejsca nasłonecznione, pożywną glebę, regularne nawilżenie od momentu pączkowania. Nie lubić:
- wilgotne zimne obszary;
- nadmiar wilgoci (może boleć).
Dobrze znosi mróz. Pierwszy przeszczep przeprowadza się 4-6 lat po zejściu na ląd. Cebule suszy się przez 2-3 tygodnie w cieple (+25º) i bez światła. Sadzi się jesienią na głębokość od 4 do 8 cm, w zależności od wielkości cebuli.
Świetnym uzupełnieniem listy są krokusy,
puszkinia,
biały kwiat,
kandyk z grupy lilii,
kto zdobędzie Twoją miłość od pierwszego spotkania.
Wniosek
Spróbuj zaaranżować na początek małą klomb z delikatnymi pierwiosnkami na wsi. Od razu zauważysz, jak ozdabiają i uszlachetniają witrynę. Te małe cebulki staną się Twoimi ulubionymi roślinami, które kwitną w pierwszych dniach wiosny, nawet pod śniegiem.
