Sosna (cedr) koreańska

Cedr koreański lub mandżurski rośnie w Primorye, regionie Amur i terytorium Chabarowska. Poza Rosją jest rozprowadzany w północno-wschodnich Chinach, w środkowej Japonii i Korei. Ze względu na cenne drewno kultura ta jest w Chinach prawie całkowicie wytępiona, a dla regionu Amur jest chroniona i wymieniona w Czerwonej Księdze.

Jak odróżnić sosnę cedrową od cedru?

W rzeczywistości cedr koreański wcale nie jest cedrem. Nie należy nawet do rodzaju Cedrus. Jego pełna nazwa botaniczna to koreańska sosna cedrowa (Pinus koraiensis) i należy do licznego i różnorodnego rodzaju sosny. Takie zamieszanie w języku rosyjskim powstało dawno temu i wydaje się, że nikt nie jest szczególnie zawstydzony.

Orzechy cedrowe koreańskie (które notabene nie są orzechami w sensie botanicznym), w przeciwieństwie do prawdziwych nasion, są jadalne i stanowią wartościowy produkt spożywczy i leczniczy. Cedrus i Pinus, chociaż należą do tej samej rodziny - Sosna, ale mają wiele różnic:

  • Cedr koreański rośnie w klimacie umiarkowanym i zimnym, podczas gdy prawdziwy jest bardzo ciepłolubny;
  • Korzenie sosen wnikają głęboko w ziemię, a cedry rozsiewają je na szerokość i mogą zostać wyrwane przez silny wiatr;
  • Igły cedru koreańskiego są długie, mogą osiągać 20 cm, podczas gdy prawdziwe igły dorastają maksymalnie do 5 cm;
  • igły prawdziwego cedru zebrane są w pęczki po 40 sztuk, koreańskiego po 5 sztuk;
  • szyszki tych kultur bardzo się od siebie różnią;
  • Nasiona sosny cedrowej są jadalne, pokryte twardą skórką, dlatego tak naprawdę wyglądają jak orzechy, ale w cedrze są znacznie mniejsze, z cienką łupiną, a dodatkowo wyposażone są w duże skrzydełko.

Istnieją inne różnice, ale aby poznać kulturę wystarczy spojrzeć na igły lub stożek.

Istnieją cztery rodzaje sosny cedrowej:

  • Koreański;
  • Syberyjski;
  • Europejski;
  • elfów.

Wszystkie mają jadalne orzechy i są tylko w niewielkim stopniu spokrewnione z prawdziwym cedrem.

Z kolei prawdziwy cedr (Cedrus) obejmuje trzy rodzaje:

  • Atlas;
  • Libański;
  • Himalajów.

sosna koreańska:

cedr libański:

Komentarz! Jak widać na zdjęciu i z opisu trudno pomylić prawdziwy cedr z koreańską sosną cedrową.

Opis cedru koreańskiego

Sosna cedrowa koreańska to wiecznie zielone drzewo iglaste o wysokości do 40 m z wieloszczytową, nisko opadającą koroną w kształcie szerokiej szyszki. Końce rozpostartych gałęzi są podniesione, kora gruba, gładka, ciemnoszara lub szarobrązowa. Młode pędy są brązowe z czerwonawym brzegiem.

Średnia długość niebieskawo-zielonych twardych igieł z tępymi końcami to 7-15 cm, maksymalna - 20 cm. Trójkątne igły są zbierane w 5 kawałkach i żyją 2-4 lata.

W maju na koreańskim cedrze kwitną żółte lub jasnoróżowe męskie microstrobili znajdujące się wewnątrz korony. Szyszki żeńskie tworzą się na szczytach dużych gałęzi. W okresie kwitnienia są beżowe lub bladoróżowe, po zapłodnieniu zielenieją, pod koniec lata stają się jasnobrązowe i pozostają takie do następnej wiosny. Na początku drugiego sezonu wegetacyjnego szyszki zaczynają aktywnie rosnąć i ponownie stają się zielone. Po dojrzeniu stają się beżowe lub jasnobrązowe.

Wielkość dojrzałych szyszek koreańskiej sosny cedrowej do 18 cm długości (pojedyncza do 23 cm), średnica około 6-9 cm. Kształtem przypomina wydłużone jajko z wygiętymi na zewnątrz łuskami. Nasiona, błędnie nazywane orzeszkami piniowymi, osiągają długość do 1,8 cm i maksymalną średnicę 1 cm.

Szyszki dojrzewają jesienią, półtora roku po zapyleniu. Część z nich odpada, część wisi do wiosny. Owocnikowanie rozpoczyna się w wieku 25-30 lat, żywotność cedru koreańskiego wynosi do 600 lat.

Różnice między szyszkami sosny cedrowej syberyjskiej i koreańskiej

Różne źródła przywiązują niestety mało uwagi do opisu szyszek różnych sosen cedrowych. W Rosji szeroko rozpowszechnione są trzy gatunki - koreański, syberyjski i stlanikovaya. I choć bardzo się od siebie różnią, miłośnicy z łatwością rozpoznają tylko ostatni gatunek - cedr karłowaty. Jest to małe drzewo lub krzew, który przygina swoje gałęzie do ziemi i tworzy nieprzeniknione zarośla.

Pozostałe dwie sosny są nie tylko mylone, ale także często wstawiane w artykuły o koreańskim cedrze, zdjęcia i opisy syberyjskiego. Musimy je rozróżnić:

  1. Dojrzałe szyszki sosny koreańskiej są dwa razy większe niż sosna syberyjska.
  2. Nasiona cedru koreańskiego osiągają długość 18 mm, syberyjskiego maksymalnie 12 mm.
  3. W okresie kwitnienia szyszki cedru koreańskiego są beżowe, w okresie dojrzewania są zielone. Syberyjczyk ma odpowiednio szkarłat i fiolet.
  4. Szyszki cedru koreańskiego dojrzewają w październiku, syberyjskie - do sierpnia.

Różnicę między szyszkami a nasionami łatwo dostrzec na zdjęciu cedru koreańskiego, cedru syberyjskiego i sosny karłowatej.

Odmiany koreańskiej sosny cedrowej

Sosny cedrowe wyglądają atrakcyjnie, ale są za duże na małe działki. Dlatego hodowla ma na celu nie tyle hodowlę odmian o oryginalnym kształcie korony lub jasnych igieł, ale zmniejszenie wielkości drzewa.

Cedr Koreański Sulange

To nie jest odmiana, ale odmiana koreańskiej sosny cedrowej. Drzewo do 40 m wysokości z długimi (do 20 cm) niebieskawo-zielonymi igłami zaczyna owocować w 15-20 roku życia. Korona gęsta, ażurowa. Sulange znacznie lepiej znosi zanieczyszczenia powietrza niż główny gatunek, co pozwala na jej uprawę w parkach miejskich. Owocnikowanie ma ogromne znaczenie gospodarcze, począwszy od 10 lat wcześniej niż w przypadku zwykłego koreańskiego cedru.

sosna koreańska srebrzysta

Silveray - odmiana ozdobna o piramidalnej koronie i długich, lekko zakrzywionych igłach, które mają srebrzystoniebieski odcień. W wieku dziesięciu lat drzewo osiąga wysokość 250 cm, średnicę 120 cm, corocznie zwiększając się o 25 cm.

Odmiana jest wysoce mrozoodporna, wymagająca żyzności gleby i nie toleruje stojącej wody u korzeni.

Komentarz! Do 1978 roku Silverey sprzedawany był pod nazwą Glauka, następnie zmieniono jego nazwę, aby oddzielić ją od innej, mniej mrozoodpornej odmiany.

Koreański Cedr Morris Niebieski

Ta odmiana jest hodowana w Pensylwanii i jest bardzo odporna na zimno. Tworzy gęstą stożkową koronę ze srebrnoniebieskimi igłami zebranymi w 5 kawałkach. W sezonie wzrost 15-20 cm. Dorosły cedr koreański Maurice Blue dorasta do 3,5 m przy koronie o szerokości 1,8 m.

Kora jest szara, szczególnie atrakcyjna zimą. Źle znosi warunki miejskie, wymaga stanowiska słonecznego, nie toleruje stojącej wody w obszarze korzeni, ale dobrze znosi suszę. Żyje do 120 lat.

Koreańskie cedry rosyjskiej selekcji

W przestrzeni poradzieckiej przedsiębiorstwo Tomsk OOO Syberyjska Akademia Drzew i Krzewów od ponad 20 lat hoduje cedry koreańskie. Stworzyli odmianę Blue Amur, która wyróżnia się niebieskimi igłami i wysokością 4 m.

Na Dalekim Wschodzie hodowca Alexander Simonenko zajmuje się koreańską sosną cedrową. W szkółce tomskiej testowane są obecnie dwie karłowate, wcześnie rosnące odmiany produkcyjne: Patriarcha i Światosław.

Niestety, rosyjskie odmiany są prawie niemożliwe do kupienia - skupuje się je na miejscu, uniemożliwiając im osiągnięcie nawet dwóch lat.

Uprawa koreańskiego cedru z nasion

Przed posadzeniem nasion cedru koreańskiego należy zauważyć, że odmiany są rozmnażane tylko przez szczepienie. Z orzechów wyrosną wysokie rośliny, które nie nadają się do dekoracji małego obszaru. Do sadzenia cedrów koreańskich w celu uzyskania plonów lepiej nadają się nasiona plus, czyli najlepsze drzewa. Aby to zrobić, wybierz największe szyszki z dużymi łuskami.

Siew nasion jesienią

Od końca września do początku listopada nasiona sosny cedrowej koreańskiej wysiewa się bez stratyfikacji. Kiełkowanie wyniesie 91%, podczas sadzenia wiosennego 76%. Nasiona przedsiewne moczy się przez 3-4 dni w 0,5% roztworze nadmanganianu potasu i wysiewa na redliny w rzędach w odstępach 10-15 cm.

Zamknięte do głębokości 3-4 cm i najpierw ściółkowane, a następnie pokryte świerkowymi gałązkami. To nie tylko ochroni namoczone nasiona przed zamarzaniem w zimie, ale także uchroni je przed myszami i ptakami. Szybkość wysiewu - 200 sztuk na metr bieżący - sadzonki sosny cedrowej nie boją się pogrubienia.

Komentarz! Nasiona sadzone jesienią w ziemi ulegają naturalnemu rozwarstwieniu.

wiosenny siew

Podczas siewu nasion sosny koreańskiej wiosną cedrowej konieczne jest przeprowadzenie stratyfikacji. Idealnie zajmuje to 80-90 dni. Nasiona moczy się przez 3-4 dni w roztworze kwasu cytrynowego i heteroauxiny, umieszcza w skrzynce z mokrymi trocinami lub piaskiem i pozostawia na zewnątrz pod śniegiem.

Ale co, jeśli materiał do sadzenia zostanie zakupiony na wiosnę?? Nasiona moczyć w ciepłej wodzie przez 6-8 dni, wymieniając co 2 dni. Następnie wymieszać z przemytym piaskiem i pozostawić w temperaturze pokojowej. Nasiona cedru koreańskiego wylęgną się za około miesiąc lub trochę dłużej.

Od razu wkłada się je do lodówki lub przenosi do pomieszczenia o temperaturze bliskiej 0 °C, gdzie przechowuje się je do momentu posadzenia w ziemi.

Komentarz! Istnieje wiele sposobów na stratyfikację.

Nasiona poddane działaniu niskich temperatur wysiewa się na redlinach pod koniec kwietnia lub na początku maja, podobnie jak jesienią.

Dalsza pielęgnacja sadzonek

Wiosną, aby zapobiec dziobaniu sadzonek przez ptaki, grzbiety pokrywa się przezroczystą folią, usuwa się ją dopiero po odpadnięciu skorupy. Zbiór sosen cedrowych odbywa się bardzo wcześnie, w stanie liścieni, a jeszcze lepiej przed otwarciem. Wtedy wskaźnik przeżycia wyniesie około 95%.

Ważny! Aby wykonać zbiór cedrów na etapie „kluczy”, potrzebujesz pewnej umiejętności.

Przed sadzeniem w stałym miejscu sadzonki kilkakrotnie przesadza się do shkolki. Najlepiej przeprowadzić operację wiosną, ale w razie potrzeby można to zrobić również jesienią. Najpierw trzyletnie sosny cedrowe sadzi się w odległości 30-35 cm w rzędach co 1 m. Po 3-5 latach zostają przeniesieni do nowej szkoły i ułożone według schematu 1x1m.

Przez cały ten czas cedry są umiarkowanie podlewane, karmione i chronione przed południowym słońcem. Do gleby shkoloka dodaje się ściółkę iglastą - dzięki temu sadzonki rosną szybciej.

Lądowanie na otwartym terenie i opieka

Podczas sadzenia cedru koreańskiego nie powinno być żadnych szczególnych trudności. Ważne jest, aby wybrać wysokiej jakości sadzonkę i miejsce dla niej - dorosłe sosny nie tolerują ruchu. Aby uzyskać dobre zbiory, w pobliżu muszą rosnąć co najmniej dwa drzewa.

Ważny! Pojedynczy cedr koreański wytworzy niewiele pąków, będą one małe i zniekształcone, często z pustymi orzechami.

Wybór i przygotowanie lądowiska

Cedr koreański preferuje gleby kwaśne, umiarkowanie żyzne, bogate w próchnicę i przepuszczalne dla wody i powietrza. Dobrze rosną na glebach kamienistych, są odporne na silne wiatry i w młodym wieku znoszą zacienienie. Z biegiem czasu sosny stają się bardzo światłolubne.

Cedry koreańskie mogą rosnąć na obszarach z wodą gruntową większą niż 1,5 m - ich system korzeniowy jest mocny, głęboko w ziemi i nie toleruje moczenia. Podczas przygotowywania terenu usuwa się korzenie chwastów z gleby, pozostawiając ewentualne kamienie.

Miejsce do lądowania powinno być wystarczająco obszerne - o głębokości około 1-1,5 m i średnicy. Aby przygotować mieszankę składników odżywczych, górną warstwę gleby miesza się z 3-5 wiaderkami próchnicy liści, kwaśnym torfem i co najmniej 20 litrami ściółki iglastej.

Wszystkie te dodatki zakwaszają glebę i sprawiają, że staje się luźna, przepuszczalna dla powietrza i wody. Przy blisko stojącej wodzie gruntowej wykop pogłębia się, a na dno wylewa się drenaż - żwir, połamana czerwona cegła.

Przygotowanie materiału do sadzenia

Najlepiej od razu posadzić wielkogabarytową koreańską sosnę cedrową - dziesięcioletnie drzewa powyżej 80 cm. Ale są dość drogie i potrzebujesz co najmniej dwóch kopii, aby uzyskać plon. Dlatego wielu ogrodników jest zmuszonych do kupowania małych sadzonek. Jedyną ich przewagą nad dużymi (poza ceną) jest łatwość lądowania.

Rośliny w pojemnikach są podlewane dzień przed przeprowadzką na zewnątrz. Wykopane sadzonki należy kupować z dużą glinianą grudą, osłoniętą wilgotnym płótnem lub folią. Posadź je jak najszybciej.

Ważny! Sosen z otwartym systemem korzeniowym nie można kupić.

Zasady lądowania

Sosny cedrowe koreańskie sadzone w celach ozdobnych mogą być oddalone od siebie o 4 metry. Aby zapewnić dobre owocowanie, minimalna odległość między drzewami wynosi 6-8 m. Jeśli pozwala na to miejsce, lepiej zwiększyć odległość do 10-12 m.

Przed posadzeniem koreańskiej sosny cedrowej wykopany wcześniej dół do sadzenia jest całkowicie wypełniony wodą, uprzednio pokryty 1/3 żyznej mieszanki. Po wchłonięciu wilgoci:

  1. Na dno dodawana jest żyzna gleba, tak aby szyjka korzenia zrównała się z krawędzią dołu.
  2. Cedr koreański jest zainstalowany pośrodku.
  3. Miejsce do lądowania jest stopniowo wypełniane żyzną mieszanką i ubijane.
  4. Sprawdź i w razie potrzeby skoryguj położenie szyjki korzeniowej.
  5. Cedr koreański jest obficie podlewany.
  6. Koło pnia jest ściółkowane kwaśnym torfem lub ściółką iglastą.

Podlewanie i karmienie

Dużą wagę przywiązuje się do pogłównego zaprawiania i podlewania sosny cedrowej w pierwszych 10 latach jej życia. Następnie nawozy zastępuje się ściółkowaniem, a podlewanie przeprowadza się kilka razy w okresie letnim, jeśli pogoda jest sucha.

Pielęgnacja młodej rośliny musi być dokładna. Do opatrunku górnego najlepiej stosować specjalne nawozy do drzew iglastych. Są uwalniane na każdą porę roku osobno, zachowując równowagę substancji niezbędnych dla drzewa i są stosowane 3 razy w okresie wegetacji. Jeśli nie jest możliwe użycie specjalnego opatrunku górnego, podaj zwykłe:

  • wiosną, po stopieniu śniegu - z przewagą azotu;
  • na początku lata - kompletny kompleks mineralny;
  • w połowie lub pod koniec sierpnia - fosforowo-potasowy (bez azotu).

Przez cały sezon wegetacyjny cedr koreański, podobnie jak inne rośliny iglaste, jest przydatny do opatrunku dolistnego. W tym celu lepiej jest stosować kompleksy chelatowe i siarczan magnezu.

Podlewanie młodych sosen cedrowych odbywa się w miarę wysychania gleby. Lepiej jest pominąć podlewanie, niż pozwolić wodzie zatrzymać się w obszarze korzeni.

Przycinanie i kształtowanie cedru koreańskiego

Przycinanie nie wchodzi w skład pakietu pielęgnacyjnego dla cedru koreańskiego. Wczesną wiosną lub jesienią usuwane są tylko suche gałęzie. Przycinanie kształtujące w ogóle nie jest przeprowadzane.

Przygotowanie do zimy

Cedry koreańskie są okrywane na zimę dopiero w pierwszym roku po posadzeniu. Jest to roślina odporna na zimę, która dobrze znosi spadki temperatury. Sadzonki owijamy białą agrofibrą lub spandbondem i zabezpieczamy sznurkiem.

Plon cedru koreańskiego

Nasienna sosna koreańska zaczyna owocować 25-30 lat po wykiełkowaniu, szczepiona - czasem po kilku latach. W warunkach naturalnych drzewa często dają plony dopiero po 60 latach.

Szyszki dojrzewają pod koniec października, w następnym roku po zapyleniu. Każdy zawiera od 100 do 160 nasion o wadze 0,5-0,6 g, a rdzeń stanowi 35-40% masy „orzecha”.

Szyszki koreańskiej sosny cedrowej rosną w grupach i tylko na wierzchołkach drzew, tylko nieliczne można znaleźć na gałęziach przylegających do korony. Na młodych osobnikach nasiona są zwykle większe niż na starych.

W sprzyjających warunkach cedr koreański osiąga maksymalne owocowanie przez 100-170 lat. Trwa do 350-450 lat. Dobre plony zbiera się co 3-4 lata, ale prawie nigdy nie obserwuje się całkowitego braku owoców. W dobrym roku jedno dorosłe drzewo produkuje do 500 szyszek, czyli 25-40 kg „orzechów”. W warunkach naturalnych plon może wynosić od 150 do 450 kg/ha.

Produktywność lasu cedrowego zależy od wieku drzew, lokalizacji. Największy plon dają sosny koreańskie, sąsiadujące z leszczyną, klonem, dębem i lipą, rosnące po południowej stronie dolnych partii gór.

Choroby i szkodniki

Cedr koreański, podobnie jak wszystkie sosny, jest często atakowany przez szkodniki i choruje. Najbardziej niebezpieczny wiek dla gatunku roślin to 30-40 lat. Odmiany wymagają stałej uwagi. Sztuczne plantacje sosny cedrowej cierpią z powodu zanieczyszczeń gazowych i chlorozy.

Najgroźniejszą chorobą jest rak żywiczny, zwany także seryanka lub rdzą pęcherzową.

Spośród szkodników koreańskiej sosny cedrowej warto podkreślić:

  • tarcza sosnowa;
  • ćma sosnowa;
  • hermes - mszyca sosnowa;
  • sowa sosnowa;
  • strzelać do jedwabnika sosnowego.

Zaatakowane przez szkodniki drzewa traktuje się insektycydami, choroby leczy fungicydami. Na dużych plantacjach obróbka cedrów sosnowych jest trudna.

Recenzje o koreańskim cedrze

Elena Vsevolodovna Kruchinina, 40 lat, Pavlov Posad
Kiedy ja i mój mąż kupiliśmy koreańskie cedry, bardzo martwiliśmy się, czy będą rosły razem z nami. Zabrali dwulatki w pojemnikach, bardzo małych. Drzewa słabo się ukorzeniły, potem okazało się, że lepiej było wziąć duże, ale są znacznie droższe. Musiałam podlewać Megafolem i ciągle spryskiwać epiną. Zapuściły korzenie, ale rosną powoli - około 10 cm rocznie. Minęło już 5 lat, a są bardzo małe. To prawda, że ​​nie są już kapryśne. Zimują dość spokojnie, nic nie zakrywamy, tylko ściółkujemy koło pnia opadłymi igłami z sąsiedniego lasu. Wydaje się, że im się to podoba u nas i nie przewiduje się żadnych problemów.
Sergey Vladimirovich Kuznetsov, 63 lata, Gatchina
Mam dużą działkę poza miastem. Posadziłem kilkanaście cedrów koreańskich, ale nie w celu uzyskania orzechów, ale dlatego, że w przeciwieństwie do zwykłych sosen ich dolna część nie jest wyeksponowana. Chciałem, żeby strona długo i od razu wyglądała pięknie. Więc wziąłem te duże. Wybór padł na cedr koreański, bo ma największe szyszki, myślałam, że zapchają witrynę. Minęło 20 lat, cedry doskonale się zakorzeniły, wymagają niewielkiej pielęgnacji, zimują bez problemów, dają dużo szyszek, choć nie co roku. Więc jestem teraz nie tylko z pięknem, ale także ze żniwami.

Wniosek

Cedr koreański to piękne, duże drzewo, wolno rosnące, długowieczne i dające pyszne, zdrowe nasiona. Rośliny gatunkowe są wykorzystywane w kulturze parkowej, właściciele małych działek mogą sadzić odmiany. W przypadku drzewa trzeba wybrać odpowiednie miejsce i otoczyć je minimalną opieką w ciągu pierwszych 10 lat życia, wtedy praktycznie nie sprawia kłopotów właścicielom.


Udostępnij w sieciach społecznościowych: