Zadowolony
Wiele odmian orzechów włoskich można z powodzeniem uprawiać nie tylko w żyznym południowym klimacie, ale także w centralnej Rosji. Poniższy materiał opisuje odmiany orzechów włoskich wraz z opisem odmian i zdjęciami, które mogą owocować zarówno na południu Federacji Rosyjskiej, jak i w strefie umiarkowanej.
Orzech – kultura znana od niepamiętnych czasów. Uprawiana jest w Azji Środkowej, Mołdawii, Republice Białorusi, Ukrainie i południowych regionach Federacji Rosyjskiej. Do tej pory wyhodowano wiele odmian, które charakteryzują się wczesną dojrzałością, wysoką wydajnością, mrozoodpornością i bezpretensjonalną pielęgnacją.
Duży segment prac hodowlanych ukierunkowany jest na tworzenie mrozoodpornych drzew w celu poszerzenia obszaru skutecznej uprawy orzecha włoskiego. W regionie Tula Kandydat Nauk Rolniczych Jewgienij Wasin stworzył kolekcję upraw orzecha włoskiego, w tym 7 gatunków i ponad 100 mieszańców orzecha włoskiego. Wśród nich są takie, które wytrzymują temperatury do -38,5°C.
Cenny wkład w powstanie nowych mieszańców wnieśli hodowcy z regionu Taszkentu, gdzie orzechy włoskie rosną na wolności od trzeciorzędu. Rozległe lasy orzecha włoskiego stanowią cenną pulę genów do hodowli odmian o wysokiej wydajności, które mogą przynosić dobre zyski w przypadku uprawy na skalę przemysłową.
W centralnej Rosji, wybierając orzech włoski, pierwszą rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę, jest mrozoodporność. W surowym dla tej południowej kultury klimacie nie każda hybryda będzie w stanie przetrwać zimę nawet pod dobrym schronieniem. Istnieje kilka odmian specjalnie wyhodowanych do takich warunków, które z tego punktu widzenia sprawdziły się dobrze.
Ideał. Został wyhodowany w 1947 roku przez uzbeckiego hodowcę z Fergany Sergey Sergeevich Kalmykov. Różni się wcześnie, może zacząć owocować już 2 lata po posadzeniu, jednak dobre zbiory można zebrać tylko z drzewa 5-letniego i starszego.
Dorasta do 4-5 m wysokości, kwiaty są doskonale zapylone przez wiatr. Orzechy owalne, cienka łupina, średnia masa owoców - 10 g. Zbiór odbywa się od początku jesieni do końca października. Może owocować w 2 falach. Orzech Idealnie znosi temperatury do -35°C, odporny na chlorozę.
Astachowski. Stosunkowo nowa odmiana orzecha włoskiego, charakteryzująca się podwyższoną odpornością na mróz i uszkodzenia przez szkodniki. Wpisany do Państwowego Rejestru Rosji w 2015 roku. Polecany do uprawy w prywatnych gospodarstwach Centralnej Czarnej Ziemi, środkowej i środkowej Wołgi w Rosji.
Korona drzewa jest w stanie szybko odzyskać siły po odmrożeniach, spokojnie toleruje zimno do -37 ° C. Zaczyna owocować od 6 roku życia, z jednej leszczyny można zebrać 10-20 kg. Orzechy z cienką łupiną, która łatwo dzieli się na pół. Średnia waga płodu wynosi 23,4 g, maksymalna 27,1 g. Odmiana uważana jest za deserową, ocena profesjonalnych degustatorów wynosi 5 punktów.
Pamięć Minowa. Wyhodowany przez białoruskich hodowców na podstawie RUE „Instytut Sadownictwa”. Umieszczony jako orzech włoski o dużych owocach o średniej dojrzałości. Drzewo charakteryzuje się szybkim tempem wzrostu, mocną koroną, średniej gęstości, rozwidloną. Rodzaj kwitnienia jest homogamiczny, czyli kwiaty męskie i żeńskie kwitną synchronicznie, co zapewnia doskonałe zapylenie. Owocowanie wierzchołkowe i regularne przez lata, pierwszy zbiór uzyskuje się po 5-6 latach. Dojrzewa pod koniec września.
Orzechy duże, z cienką łupiną (1 mm), spłaszczony kształt z lekkim ściągaczem. Średnia waga - 15 g, największa - 18,5 g.
Ta mrozoodporna odmiana orzecha wytrzymuje mrozy do -37°C. Wśród zalet, na które warto zwrócić uwagę, jest odporność na brązowe plamienie.
Samokhvalovichsky-2. Wczesna odmiana mrozoodporna średnio dojrzewająca. Rusza RUE „Instytut Ogrodnictwa” Republiki Białorusi. Drzewo jest mocne, o średniej gęstości korony, orzechy powstają w 2-5 kawałkach. na gałęzi lub w pęczkach po 8-10 owoców. Średnia waga - 8,3 g, maksymalna - 10,5 g. Grubość powłoki to tylko 0,8 mm. Samokhvalovichsky-2 jest uważany za odmianę deserową.
Duet. Odmiana wszechstronna o dobrej zimotrwałości, stabilnym plonie przy wysokim plonie ziarniaków. Polecany do uprawy w regionie Central Black Earth. Drzewo dorasta do 13 m, korona jest gęsta, zaokrąglona. Orzechy jajowate, waga 11,2 g. Z jednego egzemplarza możesz zebrać do 10 kg owoców na sezon.
Każdy ogrodnik, sadząc nowe drzewo, chce jak najszybciej zobaczyć owoce swojej pracy, czyli pierwsze zbiory. Dla niecierpliwych mieszkańców lata, wybierając w opisie odmianę orzecha włoskiego, należy przede wszystkim zwrócić uwagę na taki parametr, jak przedwczesność.
wczesne levin. Odmiana nisko rosnąca (4-5 m), charakteryzująca się podwyższoną mrozoodpornością. Przy długotrwałych ujemnych temperaturach -35 ° C może lekko zamarzać, ale po przycięciu szybko wraca do zdrowia. Ta odmiana została wyhodowana przez hodowcę z g. Woroneż – Iwan Pawłowicz Lewin z Ideal.
Owoce mają cienką skórkę, łatwo łamią się przy ściskaniu palcami. Orzechy ważą średnio 8-14 g, pestki mają przyjemny smak stołowy. Owocowanie jest regularne, z jednego dorosłego orzecha zbiera się do 20 kg. Nie podatny na szkodniki i choroby.
Krasnodar skoroplodny. Różni się wysoką produktywnością, nie jest podatny na choroby i szkodniki. Tempo wzrostu jest wysokie. Zbiory dojrzewają do końca września. Orzechy średniej wielkości o wadze 8-10 g.
Deser. Silnie rozłożyste drzewo o okrągło-owalnym kształcie korony. Odporny na suszę, ale zimotrwalosc jest niska. Przy odpowiedniej agrotechnice owocuje corocznie od 4-5 lat, typ owocowania jest wierzchołkowy. Dobry stosunek tłuszczów i białek w składzie rdzenia zapewnia Deserowi doskonały smak. Orzechy ważą średnio 11,8 g, z jednego drzewa można usunąć do 22 kg na sezon.
Korenowski. Otrzymał rosyjski hodowca V. V. Stefanenko poprzez zapylanie lokalnych odmian wielkoowocowych pyłkiem Ideala. Drzewa są niskie, owocują w gronach przez 2-3 lata. Orzechy duże, o cienkiej skorupce, o smaku deserowym. Orzech Korenowski może kwitnąć dwa razy w roku.
szybko rozwijający się uzbecki. Wyhodowany w Azji. Drzewo ma kompaktowy rozmiar, co pozwala na gęstsze sadzenie. W momencie owocowania wchodzi na 3-4 lata, kwitnie w kilku wizytach. Orzechy są duże, ważą 14-16 g, zachowują swój handlowy wygląd i smak przez cały rok.
Należy zwrócić uwagę na kilka wcześnie rosnących odmian hodowanych przez ukraińskich hodowców:
Nisko rosnące odmiany orzechów włoskich są atrakcyjne ze względu na łatwość zbioru i możliwość sadzenia większej liczby drzew na małej powierzchni. Najbardziej znane z tego punktu widzenia są odmiany wymienione poniżej.
Krasnolud-3. Drzewo rośnie słabo, w wieku 20 lat nie przekracza 2,3 m, średnica korony wynosi 1,8 m. Owoce są kulisto- podłużne, o średniej masie 12 g. Powłoka jest mocna, grubość 1,5 mm. Podczas łamania usuwane jest całe jądro. Plon zbierany w połowie września, od 1 ha - do 50 q.
Krasnolud-5. Nazwa odmiany mówi sama za siebie - drzewo nie przekracza 1,5-2 m . wysokości. Rośnie powoli, korona jest zaokrąglona, gałęzie są ustawione pod kątem prostym do pnia. Owoce średniej wielkości, jajowate, o cienkiej skórce, średnia waga - 10,5 g. Zaczyna owocować po 3 latach, plonuje corocznie. Charakteryzuje się średnią mrozoodpornością, w temperaturze -24°C udział obszarów odmrożonych wynosi 40-60%.
Kocherzhenko. Ta odmiana orzecha włoskiego została wyhodowana przez hodowcę z. Kijów i nazwany na cześć jego twórcy. Jest to ulepszona wersja osławionej odmiany Ideal. Drzewo ma rzadką zwartą koronę, wysokość nie przekracza 2,5-3 m. Dojrzewa wcześnie, pierwszy plon można zebrać za 2-3 lata. Owoce są duże, zaokrąglone, pokryte delikatną cienką łupiną. Waga przeciętnego orzecha to 14 g.
Orzech Kocherzhenko charakteryzuje się bezpretensjonalną pielęgnacją, wczesną dojrzałością i wysoką mrozoodpornością (do -30 ° C). Polecana do uprawy w prywatnych ogrodach od Władywostoku do Petersburga, udana uprawa na Uralu i Syberii.
Iwan szkarłatny. Nisko rosnąca hybryda, która nie rośnie powyżej 2-2,5 m². Ten sam ideał stał się materiałem wyjściowym do uzyskania odmiany orzecha włoskiego Ivan Bagryany. Owoce w gronach od 2 lat. Drzewa można sadzić według schematu 3*3 m. Różni się najlepszą mrozoodpornością w porównaniu z odmianą Ideal.
Jurij Gagarin. Opis odmiany orzecha włoskiego Jurij Gagarin wskazuje na zwiększoną mrozoodporność, dobre plony i doskonałą odporność na choroby. Rośnie nie więcej niż 5 m, korona jest gęsta i rozłożysta. Orzechy są duże, owalne.
obfity. Dorosłe drzewo nie przekracza 3-5 m wysokości. Owocuje od 4 roku życia, owoce tworzą pęczek 3-8 orzechów. Przeciętny owoc waży około 12 g, z jednej rośliny można zebrać 28-30 kg. Obfity z roku na rok zyskuje popularność wśród ogrodników, ze względu na wysoki plon, doskonały smak i odporność na brunatną plamistość. Jedynym minusem jest to, że odmiana nie toleruje mrozu.
Szczególnie cenne do pracy hodowlanej są gatunki i odmiany orzecha włoskiego o owocowaniu bocznym (bocznym). Na takiej leszczynie żeńskie kwiatostany, a następnie owoce, rozwijają się nie tylko na wierzchołkach dojrzałych gałęzi, ale także na młodych pędach. Przy dostatecznym oświetleniu taka boczna gałąź jest w stanie owocować przez kilka sezonów z rzędu, co znacznie zwiększa plon drzew bocznych w porównaniu z leszczynami o końcowym (wierzchołkowym) owocowaniu. Odmiany boczne szybciej wchodzą w okres stabilnego owocowania, średnio 4 lata po posadzeniu w ogrodzie.
Peschansky. Drzewo średniej wielkości, zaokrąglona korona, średnio ulistniona. Gałęzie są dość rzadkie, położone prawie 90 ° do pnia. Orzechy gładkie, bez wyraźnych żeberek, zaokrąglone, owalne. Rdzeń ma gęsty, tłusty, przyjemny kremowy odcień. Smak deserowy. Zbierany od końca września do początku października. Odmiana Peschansky ma dobrą odporność na suszę, mróz (do -30°C).
Wasion. Drzewo średniej wysokości, nie podatne na poważne choroby upraw owoców i jagód. Toleruje mrozy do -30 ° C, tylko młode pędy mogą przemarzać bez negatywnych konsekwencji dla całej rośliny.
Owoce kuliste, średnio 18-20 g, cienka łuska. Variety Vasion - wysokowydajna, z 1 hektara można zebrać do 50 centów orzechów.
Taisia. Odmiana o późnym kwitnieniu i dojrzewaniu. Przy regularnym przycinaniu korony drzewo nie przekracza wysokości 3-4 m. Średnie ulistnienie pozwala na ciaśniejsze sadzenie. Przy wystarczającej penetracji światła słonecznego pędy boczne również będą owocne. Orzechy włoskie Taisiya - duże, średnio 16-20 g, łupina cienka, przegroda wewnętrzna jest łatwo oddzielona. Walory prezentacyjne i smakowe - na wierzchu.
Tymotka. Odmiana jest dokładną kopią Taisia, z różnicą w czasie kwitnienia kwiatów męskich i żeńskich. Timothy i Taisiya są wzajemnie zapylani.
Kupiec. Amerykańscy naukowcy pracowali nad stworzeniem odmian typu bocznego owocowania już w XIX wieku. Najsłynniejsza odmiana, uzyskana w Kalifornii w 1979 roku, nosi imię swojego twórcy – Williama Chandlera. Jest to średniej wielkości odmiana wysokoplenna, która zaczyna owocować za 3-4 lata. Owoce uformowane są w postaci gron, waga jednego orzecha to 14-16 g. Z 1 ha można zebrać do 5 ton suchych orzechów. W warunkach rosyjskich można uprawiać tę odmianę tylko w regionach południowych na odpornych na mróz aklimatyzowanych podkładkach.
Ważnym czynnikiem branym pod uwagę w pracy hodowlanej jest waga płodu. Do tej pory wyhodowano kilka odmian wiodących w tym wskaźniku.
Ogromny. Variety Giant - ulepszona wersja Ideala. Posiada identyczne wskaźniki mrozoodporności. Drzewo dorasta do 5-7 m, korona jest wdzięczna i zwarta, co pozwala na sadzenie tego orzecha nie tylko jako roślina owocowa, ale również ozdobna. Olbrzym zaczyna w pełni owocować od 6 roku życia. Waga orzechów sięga 35 g, z jednej dorosłej leszczyny można zebrać do 100 kg.
Bomba Bukowina. Przodkowa forma tego dojrzałego orzecha została znaleziona na osobistej działce w obwodzie donieckim. Energiczne drzewo o kulistej koronie. Owocowanie umiarkowane, ale roczne, przeciętny owoc waży około 18 g, znane są okazy 28-30 g. Orzechy okrągłe cylindryczne, ściśnięte bocznie. Bomba Bukovina charakteryzuje się podwyższoną odpornością na zimę, przeciętną odpornością na brązową plamę. Doskonale oddaje właściwości rośliny matecznej rozmnażanej przez nasiona.
Calarasi. Wysokie drzewo z gęstą bujną koroną. Owocuje corocznie, w deszczowe lata może mieć brunatne plamienie. Orzechy są duże, ważą 15-19 g. Skorupa jest lekko karbowana, zaokrąglona, średniej grubości, przy rozcięciu rdzeń można całkowicie wyjąć.
Bez wątpienia opisane powyżej rośliny można przypisać odmianom wielkoowocowym:
Oprócz wymienionych powyżej odmian odpornych na zimę stworzono wystarczającą liczbę odmian orzecha włoskiego dla regionu moskiewskiego i regionów o podobnych warunkach klimatycznych. Głównymi kryteriami wyboru sadzonek są mrozoodporność, wydajność, doskonały smak.
owocny. Odmiana średniosezonowa, orzechy dojrzewają do końca września. Na wysokości Plon może osiągnąć 6 m, korona jest szeroko owalna, gęsta, o wierzchołkowo-bocznym typie owocowania. Zbiory są regularne od 4-5 lat, z jednego egzemplarza można zebrać do 24-28 kg orzechów. Waga przeciętnego owocu to 8,7 g, skorupka ma grubość nie większą niż 1 mm. Odporność na brązową plamkę jest umiarkowana.
Zimoodporna, polecana do powszechnej uprawy. Użyteczna - stara, sprawdzona odmiana, wpisana do Państwowego Rejestru Osiągnięć Hodowlanych w 1965 roku.
Zorza polarna. Silnie rosnące drzewo dorastające do 6 m wysokości, tempo wzrostu jest szybkie. Owoce w 4 lata, z każdym sezonem plony rosną. Dorosły orzech Aurora może wnieść do 25 kg na sezon. Waga przeciętnego orzecha to 12,8 g, grubość łupiny 0,9 mm.
Różni się zimotrwałością i dobrą odpornością na różne choroby. Polecany do powszechnej uprawy na plantacjach przemysłowych.
Sadko. Ta mrozoodporna odmiana karłowata jest często nazywana orzechem Shugina, od nazwiska hodowcy. Pochodzący z Charkowa, przenosząc się do regionu moskiewskiego, postanowił wyhodować odmianę, która może zimować w warunkach regionu moskiewskiego, a jednocześnie nie ustępować smakiem swoim południowym ukraińskim odpowiednikom. Na początku lat 80. otrzymał Sadko - płodny, odporny na zimę i wczesny.
Drzewo charakteryzuje się niskim wzrostem (do 3,5 m), zaczyna owocować przez 3 lata. Owoce są średniej wielkości - kalibru około 4 cm, ale na jednym gronie dojrzewają 6-8 sztuk.
region Moskwy. Odmiana wcześnie dojrzewająca o dobrej mrozoodporności. Orzechy są duże, jądro ma doskonały smak deserowy. Nazwa sugeruje uprawę w warunkach regionu moskiewskiego.
Specjalnie dla sprzyjających warunków Krasnodaru z jego ciepłym klimatem rosyjscy specjaliści z Federalnego Budżetowego Instytutu Naukowego SKZNIISiV uzyskali kilka odmian orzechów włoskich, które optymalnie nadają się do uprawy w tym regionie.
Elegancki. Odmiana średnio wczesna, dojrzewająca od połowy września. Drzewo jest średniej wielkości, do 5 m wysokości, z potężną, owalną koroną o dobrze ulistnionych liściach. Pierwsze przyzwoite zbiory są zbierane przez 5-6 lat, owocowanie jest terminalne.
Orzechy o doskonałej prezentacji, ważą około 12,5 g, grubość łupiny nie przekracza 1,2 mm. Z dorosłej leszczyny można uzyskać nawet 20 kg na sezon. Gatunek Graceful charakteryzuje się dużą odpornością na suszę, rzadko cierpi na marsonię. Polecany do upraw przemysłowych.
Krasnodar. Odmiana jest w trakcie testów państwowych. Drzewo jest wysokie, z szeroko zaokrągloną, gęstą koroną, która wymaga przerzedzenia. Owoce corocznie od 4-5 lat, zbiór następuje pod koniec września.
Orzechy mają doskonały smak i godną prezentację. Średnia waga - 12,7 g, do 20 kg usuwa się z 10-letniej leszczyny. Krasnodar dobrze znosi suszę, rzadko cierpi na choroby grzybowe, w szczególności marsonię.
Pelan. Drzewo jest wysokie, o wierzchołkowo-bocznym typie owocowania, w wieku 14 lat osiąga wysokość 10 m przy średnicy korony 9,5 m. Przynosi stabilne zbiory od 4-5 lat. W strefie Kuban orzechy zbierane są 20 września. Owoce małe, szeroko owalne, średnia masa - 9,5 g. Łuska jest cienka, po wyjęciu ziarno pęka na dwoje.
Pelan rzadko cierpi na szkodniki i choroby, charakteryzuje się zwiększoną odpornością na ujemne temperatury i suszę.
Świt Wschodu. Odmiana wcześnie dojrzewająca, strefowana w Terytorium Krasnodarskim. Drzewo charakteryzuje się średnim tempem wzrostu, owocuje od 4-5 lat, typ owocowania wierzchołkowo-boczny. Orzechy dojrzewają do końca września. Wielkość owoców - średnia, waga - ok. 9 g. Z dorosłego osobnika w wieku 10-12 lat można usunąć do 24 kg orzechów. Odmiana charakteryzuje się średnią zimotrwałością, średnia jest również odporność na marsoniozę. Dawn of the East jest uważany za jedną z najlepszych odmian orzecha włoskiego dla Kuban. Polecany do ogrodów prywatnych.
Uczkoz Kubań. Charakteryzuje się obfitym i regularnym owocowaniem począwszy od 4 lat po posadzeniu. Orzechy mają cienką skórkę, ważą średnio 9 g. Dobrze znosi mróz, ale ma niską odporność na choroby i szkodniki.
Plan pięcioletni. Nowa odmiana w próbie państwowej. Charakteryzuje się podwyższoną mrozoodpornością, wysokim rocznym plonem. Odporny na brązową plamę w terenie. Owocowanie wierzchołkowo-boczne, występuje 4-5 lat po posadzeniu. Orzechy zbierane są w ostatnich dniach września, z jednego drzewa w wieku 8-10 lat można usunąć do 20 kg. Średnia waga owoców - 9 g. Pyatiletka to obiecująca odmiana do uprawy w Kubanie.
Oprócz opisanych powyżej, w Kubanie popularne są takie odmiany, jak:
Pojęcie najlepszej odmiany orzecha włoskiego jest niejednoznaczne. Dla każdego ogrodnika. Przy dzisiejszym bogatym asortymencie łatwo wybrać odmianę opartą na własnych upodobaniach i klimacie regionu. Jedni skupiają się na plonie, aby sadzić rośliny w ilościach przemysłowych, inni na mrozoodporności, aby młode drzewo nie zginęło podczas pierwszej śnieżnej zimy, jeszcze inni na degustacji ziaren.
Różne odmiany orzecha włoskiego wyhodowane w ostatnim czasie znacznie rozszerzyły obszar możliwej uprawy tej rośliny. Po posadzeniu w swoim ogrodzie przynajmniej jednej sadzonki orzecha włoskiego możesz zapewnić sobie i swoim bliskim użyteczny i przyjazny dla środowiska produkt na długie lata.