Ziemniak lorch: recenzje i cechy
Zadowolony
Na początku XX wieku na bazie stacji hodowli nowych odmian ziemniaków (instytut badawczy w rejonie Moskwy), hodowca A. Lorch stworzył debiutancką odmianę ziemniaków, nazwaną na cześć naukowca. Kultura strefowana w regionie Central Black Earth, przeznaczona dla przemysłu spożywczego. Odmiana szybko zyskała popularność, w 1931 roku weszła na listę Państwowego Rejestru. Od ponad 80 lat jest jedną z pięciu najpopularniejszych odmian uprawianych w Centralnej Rosji. Dla tych, którzy nie są zaznajomieni z kulturą, opis odmiany ziemniaka Lorch, zdjęcia i recenzje pomogą uzyskać ogólne pojęcie o roślinie.
Opis odmiany ziemniaka Lorch
Potato Lorch należy do odmiany średnio-późnej, po posadzeniu kiełkuje w ciągu 14 dni, po 120 dniach bulwy osiągają dojrzałość biologiczną i są gotowe do zbioru. Pokazana na zdjęciu odmiana ziemniaka Lorch, zgodnie z opisem pomysłodawcy, jest uprawą mrozoodporną. W przypadku uszkodzenia młodych kiełków przez przymrozki powrotne, zostaje całkowicie przywrócony w ciągu tygodnia, czynnik negatywny nie wpływa na owocowanie, czas dojrzewania nie wzrasta.
Kultura jest fotofilna, do fotosyntezy wymaga wystarczającej ilości światła ultrafioletowego. W cieniu roślinność zwalnia, wierzchołki rozjaśniają się, rozciągają, stają się kruche. Bulwy powstają w mniejszych ilościach i przy zmniejszonej masie, w krzaku przeważają małe rośliny okopowe. Odmiana jest wysoce odporna na suszę, normalnie odczuwa wysychanie gleby, podmokły powoduje gnicie systemu korzeniowego i łodyg, co jest przyczyną rozwoju infekcji grzybiczych.
Cechy zewnętrzne ziemniaków Lorch:
- Wysoka roślina osiągająca wysokość 80 cm. Tworzy pięć potężnych, grubych łodyg. Krzew jest zwarty, wierzchołki są wyprostowane, nie rozwalone. Przy nadmiarze wilgoci łodygi nie tracą elastyczności, nie łamią się.
- Liście są jasnozielone, duże, naprzeciwległe, osadzone na długim ogonku. Blaszka liściowa jest zaokrąglona, lekko rozcięta, powierzchnia falista, gęsto owłosione z żyłkami. Faliste krawędzie.
- Kwiaty są proste z obecnością antocyjanów wzdłuż krawędzi, zebrane w wiechy, rdzeń jest jasnożółty. Odmiana tworzy niewielką ilość jagód.
- System korzeniowy nie rośnie na boki, zajmuje tylko przestrzeń dołka, tworzy 10-12 roślin okopowych.
- Bulwy tej samej wielkości o wadze 90–115 g, owalne, ziemniaki nienadające się do sprzedaży, nie więcej niż 2% w krzaku.
- Skórka cienka, żółta, drobno pigmentowana, gładka, oczka małe, zagłębione, obecne w niewielkich ilościach.
- Miąższ jest gęsty, soczysty, biały, nie utlenia się podczas czyszczenia, nie ciemnieje podczas gotowania.
Ziemniaki Lorch są dobrze przechowywane, bezpiecznie tolerują transport. Stworzony dla przemysłu spożywczego, nadaje się do uprawy w domkach letniskowych i na działkach domowych.
Walory smakowe ziemniaków Lorch
Przed wpisaniem odmiany do Państwowego Rejestru kultura została poddana testom degustacyjnym. Zdobył 4,8 w 5-punktowej skali. 20% składu chemicznego bulw zajmuje skrobia. W przemyśle spożywczym odmiana wykorzystywana jest do produkcji skrobi. W gotowaniu ziemniaki służą do gotowania pierwszych dań, przystawek. Odmiana sprawdziła się podczas duszenia, smażenia. Owoce zachowują swój kształt po obróbce na gorąco. Ziemniak średnio kruchy o charakterystycznym smaku.
Plusy i minusy odmiany
Zgodnie z charakterystyką odmiany i recenzjami ziemniaków Lorch, kultura ma wiele zalet:
- wysoka wydajność. Owocowanie nie zależy od warunków pogodowych;
- mrozoodporność. Po zamrożeniu sadzonek szybko tworzy zamiennik;
- owoce o wyrównanej masie, dogodne do zbioru zmechanizowanego;
- rośliny okopowe o wysokiej punktacji smakowej, uniwersalne zastosowanie, z optymalną zawartością skrobi i suchej masy;
- mało wymagająca technika rolnicza i skład gleby;
- tolerancja na suszę, nie wymaga podlewania;
- długie przechowywanie i dobra przenośność.
Wadami ziemniaków są: słaba tolerancja na nasiąkanie wodą gleby, średnia odporność na infekcje.
Sadzenie i pielęgnacja ziemniaków Lorch
Aby skrócić sezon wegetacyjny, cechy ziemniaków Lorch wskazują, że lepiej jest sadzić odmiany średnio późne z kiełkowanymi nasionami. Optymalna długość kiełków to 3-4 cm, dłuższe pękają podczas sadzenia, a ziemniaki potrzebują czasu na uformowanie nowych, a czas dojrzewania wydłuża się.
Materiał sadzeniowy zbiera się od jesieni w skrzynkach, wyjmuje się je z magazynu, umieszcza w oświetlonym pomieszczeniu, kiełkuje w temperaturze nie wyższej niż +15 0C. Zapewnienie dobrej cyrkulacji powietrza w pomieszczeniu.
Nasiona można dobierać wiosną (w marcu) z całkowitej masy ziemniaków. Wsyp do pudełek lub rozłóż cienką warstwą na płaskiej, dobrze oświetlonej powierzchni. Materiał do sadzenia będzie gotowy za 45 dni. Sadzenie ziemniaków odbywa się na początku maja.
Wybór i przygotowanie lądowiska
Miejsce do sadzenia ziemniaków Lorch jest zabierane w nasłonecznionym miejscu. Niziny, na których gromadzi się woda deszczowa, nie są odpowiednie dla odmiany, nie można sadzić ziemniaków na działce z pobliskimi wodami gruntowymi. Skład gleby powinien być neutralny, lekki, z dobrym drenażem. Miejsce jest przygotowywane jesienią, 30 dni po zbiorach:
- Pług lub kopanie ręcznie.
- Usuń pozostałe łęciny, chwasty i korzenie.
- Jeśli skład gleby jest kwaśny, przygotuj środki zawierające zasady.
- Rozsyp materię organiczną.
Nie zaleca się używania dużej ilości nawozu organicznego. Wysoka koncentracja azotu wpłynie na wagę owocu. Krzew będzie wyglądał na mocny, bulwy dadzą małe. Wiosną miejsce ponownie rozkopuje się, dodaje się saletrę amonową.
Przygotowanie materiału do sadzenia
Przed sadzeniem ziemniaków w ogrodzie kiełkujące nasiona poddaje się stratyfikacji. Zmniejsz temperaturę w ciągu 2 tygodni. Twardnienie zapewni szybką wegetację po umieszczeniu bulw w ziemi. Jeśli sadzeniaki są duże, kroi się je na kawałki na tydzień przed sadzeniem. Każdy fragment musi zawierać 2 pełnowartościowe kiełki. Ziemniaki traktuje się siarczanem miedzi lub umieszcza w roztworze kwasu borowego i manganu. Ten środek zapobiegnie rozwojowi chorób grzybiczych.
Zasady lądowania
Ziemniaki Lorch sadzi się na dwa sposoby: w dołkach lub bruzdach. Jeśli grządka jest mała, warto posadzić ją pod łopatą (w dołkach), na dużej powierzchni sadzi się ją w bruzdach. Schemat dystrybucji nasion jest taki sam w obu przypadkach:
- Wnęka na sadzenie - 15 cm, rozstaw rzędów - 50 cm, odległość między gniazdami - 30 cm. 1 mln2 - 5-6 krzewów.
- Bulwy są umieszczone w 2 kawałkach. w gnieździe odległość między nimi wynosi 8 cm.
- Z góry zasypiają warstwą (5 cm) torfu zmieszanego z popiołem.
- Przykryj ziemią.
Rozłóż ziemniaki z kiełkami, wyjmij je ostrożnie, aby nie uszkodzić pędów, nie podlewaj ich po posadzeniu.
Podlewanie i karmienie
Odmiany ziemniaka Lorch - roślina odporna na suszę, lepiej toleruje wysychanie gleby niż nadmiar wilgoci. Krzewy mają wystarczająco dużo sezonowych opadów, podlewanie roślin nie jest wymagane. W przypadku nienormalnej suszy raz w tygodniu roślina jest obficie podlewana pod krzakiem w bruzdach.
Nawozy stosuje się 30 dni po wyłożeniu bulw nasiennych, stosuje się mocznik lub środki fosforanowe. Nawozy potasowe podaje się po kwitnieniu. Organiki nie są używane, ilość, która została wprowadzona podczas przygotowania strony jest wystarczająca.
Rozluźnienie i odchwaszczanie
Ziemniaki Lorch nie są dotykane, dopóki sadzonki nie określą wyraźnych granic rzędów. Na początku wegetacji ziemniaków na żyznej glebie chwasty intensywnie rosną, więc rozluźnienie i odchwaszczanie zbiegają się w czasie. Częstotliwość odchwaszczania zależy od pojawienia się chwastów, jest ona stale usuwana aż do zaniku odmiany.
Hilling
Pojedyncze gniazda są ze wszystkich stron przysypane ziemią, okazuje się, że pagórek, ziemniaki plują na górnych liściach. Nasiona posadzone w bruzdach zasypiają z obu stron w formie grzebienia. Kolejność pracy:
- Pierwsze hilling - wierzchołki urosły do 20 cm.
- Drugi - po 3 tygodniach.
- Po 10 dniach nasyp zostaje przycięty, wierzchnia warstwa gleby rozluźniona.
Po kwitnieniu chwasty nie boją się ziemniaków, wierzchołki już nie rosną, wszystkie składniki odżywcze trafiają do wzrostu i dojrzewania bulw. Roślina nie wymaga już pielęgnacji.
Choroby i szkodniki
Hybrydy pozyskiwane są w laboratorium, posiadają wysoką odporność na infekcje i szkodniki na poziomie genetycznym. Potato Lorch jest odmianowym przedstawicielem kultury, powstałym w wyniku zapylenia krzyżowego odmian w środowisku naturalnym. Dlatego odporność rośliny jest średnia.
W porze deszczowej w niskich temperaturach ziemniaki Lorch są dotknięte zarazą późną. Infekcja grzybicza objawia się w drugiej połowie lata brązowymi plamami na liściach. Choroba może zniszczyć roślinę, w tym bulwy. W celach profilaktycznych materiał do sadzenia traktuje się manganem i kwasem borowym. Przy pierwszych oznakach choroby stosuje się środki przeciwgrzybicze: „Exiol”, „Oxygumat”.
Zagrożeniem dla ziemniaków jest rizoktonioza – choroba grzybicza rozwijająca się na każdym etapie wegetacji. Zmiana początkowo zlokalizowana na liściach, rozciąga się na wierzchołki i rośliny okopowe. Choroba rozwija się szybko, infekcja szybko rozprzestrzenia się na sąsiednie rośliny, w ciągu dwóch tygodni może całkowicie zniszczyć plantację ziemniaków. Objawy rizoktoniozy: czarne plamy na bulwach, suche plamy na wierzchołkach. Porażone rośliny są usuwane z terenu, palone. Przez najbliższe trzy lata teren nie jest wykorzystywany do sadzenia roślin psiankowatych. Ziemniaki są traktowane "Agatom-25" lub "Baktofit".
Stonka ziemniaczana pasożytuje. Jeśli jest mało larw, zbiera się je ręcznie i spala. Przy masowym rozmieszczeniu owadów krzewy są traktowane "Aktellikiem" lub "Decis". Nicienie żółciowe powodują duże szkody w uprawach, pasożyt infekuje system korzeniowy, roślina jest opóźniona w rozwoju, liście wysychają, wierzchołki są odsłonięte, bulwy są małe, słabo rozwinięte. Całkowite zniszczenie robaka i uratowanie rośliny nie będzie możliwe. Nie ma leków przeciwko nicieniom. Roślina jest całkowicie usuwana z ziemi, usuwana z miejsca, a miejsce sadzenia zalewa się wrzącą wodą. Sąsiednie rośliny są spryskiwane Aldicarb, Heterophos.
Plon ziemniaków
Zgodnie z charakterystyką odmiany i opiniami hodowców warzyw, ziemniaki Lorch są bardzo wydajne. Przez wiele lat uprawy odmiana nie traci czołowej pozycji pod względem plonowania i smaku. Kultura rośnie na każdej glebie, jest mrozoodporna, dobrze znosi suszę, te cechy są gwarantem stabilności upraw. Jeden krzew odmiany Lorch daje około 2 kg roślin okopowych z 1 m²2 zebrać 10-12 kg.
Zbiór i przechowywanie
Odmiana średnio późna Lorch osiąga dojrzałość biologiczną na początku września. Zbiór przeprowadza się przed nadejściem pierwszych przymrozków. Po dojrzeniu bulwy długo dobrze przechowują się w ziemi, nie tracą swojego rynkowego wyglądu i smaku. Wskaźnikiem, że sezon wegetacyjny się skończył, a korzenie są gotowe do zbioru, jest stan wierzchołków, wysycha i opada na ogród.
Wyjęte z ziemi ziemniaki wsypujemy w ciemne miejsce. Nie zaleca się pozostawiania bulw na świetle, ponieważ. Do. powierzchnia jest pomalowana na ciemnozielony kolor. Przyczyną pigmentacji jest peklowana wołowina - substancja toksyczna, której synteza zachodzi pod wpływem promieniowania ultrafioletowego.
Przed przechowywaniem rośliny okopowe są rozrzucane cienką warstwą do wyschnięcia. Następnie ziemniaki są sortowane, uszkodzone usuwane, rozdzielane wagowo.
Materiał do sadzenia jest zbierany w oddzielnych skrzynkach, wyprowadzany na miejsce otwarte na słońce. Synteza solaniny ochroni hodowlę przed gryzoniami i zwiększy odporność na infekcje.
Bulwy pozostają do początku czerwca, straty są niewielkie, w granicach 4%.
Wniosek
Opis odmiany ziemniaka Lorch, zdjęcia i opinie hodowców warzyw są w pełni zgodne z cechami podanymi przez pomysłodawcę. Odmiana średnio późna, odpowiednia do uprawy w ogrodach przydomowych i na dużych polach uprawnych. W przemyśle spożywczym trafia do produkcji skrobi. Uprawa jest uprawiana zgodnie ze standardowymi praktykami rolniczymi, plon jest wysoki, wskaźnik nie zależy od warunków pogodowych.
