Wiciokrzew syberyjski

Nowoczesne odmiany wiciokrzewu umożliwiają uprawę smacznych i zdrowych jagód nie tylko na przydomowych działkach. Coraz więcej rolników zwraca uwagę na tę uprawę. Wcześniej był nieatrakcyjny do uprawy na dużych powierzchniach – owoce kruszyły się, a ich smak i wielkość pozostawiały wiele do życzenia.

Większość odmian wiciokrzewu wyhodowanych w XXI wieku ma słodkie duże jagody mocno osadzone na gałęziach, dzięki czemu nadają się do zbioru ręcznego i zmechanizowanego.

Opis odmiany

Odmiana Sibiryachka nie jest uważana za najnowszą, chociaż została zarejestrowana dopiero w 2000 roku. Ta hybryda została uzyskana z wiciokrzewów Turczaninowa i Kamczackiej przez Federalne Przedsiębiorstwo Unitarne Bakchar z siedzibą w obwodzie tomskim.

Specyfikacje

Krzew o owalnej koronie, średniej wysokości, umiarkowanie rozłożysty - osiąga wysokość 1,6 m przy szerokości 1,4 m. Pędy wiciokrzewu syberyjskiego wygięte są w łuk, wierzchołek zwisa w dół. Dojrzałe gałązki są brązowe, z łuszczącą się korą.

Jagody są w kształcie łzy, ciemnofioletowe, z białawym nalotem woskowym. Waga każdego waha się od 1,0-1,4 g. Owoce odmiany Sibiryachka należą do najsmaczniejszych i najsłodszych wśród jadalnych wiciokrzewów, ich degustacja sięga 5 punktów.

Owoce dojrzewają wcześnie i polubownie - wystarczy jedno czyszczenie. Średni plon wiciokrzewu odmiany Sibiryachka z dorosłego krzewu wynosi 3,1 kg, w sprzyjających warunkach - do 3,7 kg. Owoce są dobrze przyczepione do gałęzi, nie kruszą się w stanie dojrzałym, ale mogą odpaść z uszkodzeniem, dlatego nie nadają się do mrożenia.

Komentarz! Jagody syberyjskie mają bardzo delikatny miąższ. Z jednej strony czyni to je atrakcyjnymi dla przetwórstwa lub świeżej konsumpcji, az drugiej stwarza trudności podczas transportu i przechowywania.

Zapylacze

Jadalny wiciokrzew jest samopłodny, syberyjski nie jest wyjątkiem. Aby uzyskać przyzwoite zbiory, potrzebne jest zapylenie krzyżowe przez pszczoły lub trzmiele pyłkiem z innych odmian. W przeciwnym razie krzaki zakwitną, ale dadzą tylko kilka małych jagód.

Możesz posadzić kilka innych odmian obok Sibiryachki, ale jako zapylacze najlepiej nadają się Tomichka, Pamiati Gidzyuk lub Narymskaya. Do sadzenia wiciokrzewu nie trzeba specjalnie przyciągać pszczół i trzmieli - jest to dobra roślina miodowa, sama zwabia do ogrodu pożyteczne owady.

Plusy i minusy

Syberyjska - doskonała odmiana do przetwórstwa i świeżej konsumpcji. Wśród jego zalet:

  1. wczesne dojrzewanie.
  2. Odmiana odmiany. Modne jest próbowanie pierwszych jagód już 1-2 lata po posadzeniu wiciokrzewu.
  3. Dobry smak - degustacja 5 punktów.
  4. Stabilne owocowanie.
  5. duże jagody.
  6. Odmiana o wysokiej wydajności.
  7. Wiciokrzew jest wyjątkowo mrozoodporny, wytrzymuje mrozy powyżej 50 stopni, jajniki nie odpadają przy minus 7.
  8. Odmiana Sibiryachka nie kruszy się po dojrzewaniu.
  9. Zbierz tylko raz.
  10. Trwałość i mało wymagająca - przy prawidłowym nasadzeniu wiciokrzew owocuje przez 30 lat.

Syberyjski ma znaczną wadę - jego jagody są tak delikatne, że nie zawsze można uzyskać suchą separację podczas zbioru. Zmniejsza to możliwości transportu i sprawia, że ​​odmiana nie nadaje się do zamrażania.

Zakwaterowanie na miejscu

Wiciokrzew nie jest kapryśny, sekretem jego udanej uprawy jest zakup zdrowego materiału do sadzenia i odpowiednie umieszczenie go na stanowisku.

Wybór materiału do sadzenia

Sadzonki najlepiej ukorzeniają się w wieku 2-3 lat. Kupujesz je w dużych centrach ogrodniczych lub bezpośrednio u producentów. Czas lądowania - późne lato lub wczesna jesień. Wiosną nie ma gwarancji, że wszystkie sadzonki wiciokrzewu zakorzenią się, a rok później nastąpi owocowanie.

Upewnij się, że korzeń jest zdrowy, a gałązki są sprężyste. Syberyjski wyróżnia się zakrzywionymi pędami - ta cecha pomoże określić zgodność odmianową.

Ważny! Nie kupuj wiciokrzewu z ciętymi gałązkami.

Wybór odpowiedniego siedzenia i lądowania

Tylko nasłoneczniony teren nadaje się do sadzenia wiciokrzewu - nie da się uzyskać plonów w cieniu. Nie można umieszczać jagód na nizinach lub wąwozach - nagromadzenie zimnego powietrza i stojącej wody zmniejszy wydajność, może doprowadzić do zepsucia systemu korzeniowego.

Wiciokrzew może rosnąć na każdej glebie, ale preferuje lekko kwaśne, luźne, żyzne. Tylko piaskowce się nie nadają, tam trzeba przynieść 2 wiadra materii organicznej na dół do sadzenia. Do nadmiernie kwaśnej gleby dodaje się mąkę wapienną lub dolomitową.

Przygotowuje się doły o wymiarach 40x40x40 cm, do górnej żyznej warstwy gleby dodaje się wiadro materii organicznej, po 50 g nawozów fosforanowych i potasowych. Na słabych glebach ilość początkowego karmienia powinna być duża.

Standardowe nasadzenie wiciokrzewu - 1,5 m w rzędzie, 2 m między grządkami. Różne źródła mogą oferować inne schematy, musisz trzymać się tego, który Ci odpowiada.

Ważny! Umieszczając wiciokrzew pamiętaj o zwyczaju dorosłego krzewu.

Doły do ​​lądowania są wypełnione wodą, umożliwiają przesiąkanie wilgoci. Na środku wylewa się kopiec żyznej ziemi, korzenie są ostrożnie rozprowadzane wokół niego, przykrywane ziemią, lekko ubite. Szyję należy pogłębić o około 5 cm. Po posadzeniu krzew jest obficie podlewany, krąg pnia jest ściółkowany humusem lub torfem, pod ich nieobecność odpowiednia jest sucha gleba.

Ważny! Nie można skracać pędów - nie pozwoli to wiciokrzewowi szybko zakorzenić się i opóźnić owocowanie o co najmniej rok.

Uprawa wiciokrzewu

Uprawa wiciokrzewu jest łatwa - nie należy do kapryśnych upraw. Aby uzyskać dobre zbiory wystarczy posadzić obok siebie kilka odmian.

pielęgnacja młodych roślin

Przede wszystkim sadzonki wymagają odpowiedniego podlewania. Przy braku wilgoci młoda roślina może umrzeć, ale nawet jeśli tak się nie stanie, wiciokrzew będzie boleć, aw przyszłości nie da dobrych zbiorów. Dzień po deszczu lub podlewaniu należy poluzować glebę na głębokość 5-8 cm, aby poprawić dopływ tlenu do korzeni.

Przez pierwsze 2 lata po owocowaniu wiciokrzew nie jest karmiony - będzie miał dość tych nawozów, które zostały dodane do dołu do sadzenia. Wiosną (możliwe bezpośrednio na śniegu) pod każdy krzak wkłada się wiadro wody z roztworem azotanu amonu lub mocznika.

Pielęgnacja roślin dla dorosłych

Pielęgnacja wiciokrzewu polega na odchwaszczaniu, podlewaniu przy suchej pogodzie i spulchnianiu gleby. Każdej wiosny karmi się nawozami azotowymi, latem - kompletnym kompleksem mineralnym, jesienią - fosforem i potasem, aby położyć przyszłoroczny plon, pomyślne zimowanie.

Przycinanie i zimowanie

Wiciokrzew to roślina Północy, odmiany tworzone specjalnie dla chłodnego klimatu, nie potrzebuje schronienia na zimę. Do 15 lat krzew nie jest przycinany, usuwane są tylko wysuszone lub złamane pędy. Następnie na poziomie gruntu wycina się najstarsze gałęzie szkieletu. Po 20, ale tylko w przypadku znacznego spadku plonu, wiciokrzew zostaje odcięty, pozostawiając konopie 15-20 cm. W sezonie dobrze rośnie i będzie w stanie owocować przez kolejne 5-10 lat.

Metody reprodukcji

Wiciokrzew można rozmnażać na wiele sposobów. Niektóre są dostępne dla ogrodników-amatorów, inne interesują tylko hodowców:

  1. posiew. Kiełkowanie jest dobre, ale jagody uzyskuje się tylko przez zapylenie krzyżowe. Z tego powodu sadzonka nie zachowuje cech matczynych. Ta metoda rozmnażania służy do tworzenia nowych odmian, ogrodnicy amatorzy nie są nią zainteresowani.
  2. sadzonki. Wiciokrzew można uzyskać z zielonych lub zdrewniałych kawałków łodyg. Ukorzenienie wymaga szklarni lub szklarni oraz użycia hormonów ukorzeniających. Dla zakochanych trudno jest spełnić wszystkie niezbędne warunki, przeżywa tylko 20% sadzonek.
  3. Warstwy pionowe i poziome. Metoda nadaje się do samodzielnej uprawy wiciokrzewu.
  4. Dzieląc krzak. Ogrodnicy amatorzy z łatwością uzyskają kilka nowych roślin z młodego, dobrze wyrośniętego wiciokrzewu.
Rada! Nie ścigaj liczby sadzonek. Kopiąc kilka gałęzi, uzyskasz tyle młodych roślin, ile z wielu ciętych sadzonek. Ponadto wiciokrzew z odkładów znacznie wcześniej wejdzie w owocowanie.

Narastające problemy

Wiciokrzew choruje tak rzadko, że warto wspomnieć tylko o mączniaku - może pojawić się w wilgotne, chłodne lata. Możesz walczyć z grzybem za pomocą fungicydów lub produktu biologicznego Fitosporin. W tabeli przedstawiono szkodniki wiciokrzewów i środki ochrony.

szkodniki owadzie

Oznaki porażki

Metody ochrony

wałki do liści

W okresie dojrzewania gąsienice uszkadzają liście, zielone pędy

Dwukrotnie, w odstępie 10-14 dni, krzew traktuje się odpowiednim środkiem owadobójczym lub biologicznym

Mszyce

Wysysanie soku komórkowego wpływa na młode liście i pędy

owady wierzbowe

Do kory przyczepione są gęste, wydłużone narośla, z których wyciąga się sok

Wśród możliwych problemów wyróżnia się wielokrotne kwitnienie, na które odmiana Sibiryachka nie jest odporna. Najczęściej dzieje się tak, gdy ciepła pogoda utrzymuje się przez długi czas. Wiciokrzew wcześnie przechodzi w stan spoczynku i może samoistnie wejść w drugą falę wegetacji późnym latem lub wczesną jesienią. Zbiór z późnych kwiatów nie zadziała, ale następny sezon nie spodoba się jagodom. Zaleca się odcięcie pąków natychmiast po ich znalezieniu.

Recenzje

Sergey Zinovievich Klimov, 52 lata. Region Perm
Mamy dużą rodzinę, dużo przygotowań do zimy, na szczęście mamy własne gospodarstwo. Wszyscy kochamy wiciokrzew - smaczną i zdrową jagodę. Na początku lat 2000 posadziłem 2 tuziny krzewów, wyrosły i dają dobre plony, czasem nawet udaje im się coś sprzedać. Przede wszystkim podoba mi się odmiana syberyjska. Oczywiście jagody nie są tak duże jak te olbrzym Bakchar, ale smak jest znakomity, dżemy, kompoty - wszystko wychodzi super. Inne odmiany przechowujemy tylko do zapylania i mrożenia.
Olga Valerievna Kuzmina, Pan. Ramenskoe
Kupiłam wiciokrzew syberyjski około 10 lat temu. Smakuje trochę inaczej niż nasze odmiany Gzhel, słodko, z lekką kwaskowatością. Bałam się, że będzie słabo rosła, ale nic się nie stało - zapuściła korzenie i co roku daje dobre plony.

Udostępnij w sieciach społecznościowych: