Zadowolony
Nowoczesne odmiany wiciokrzewu umożliwiają uprawę smacznych i zdrowych jagód nie tylko na przydomowych działkach. Coraz więcej rolników zwraca uwagę na tę uprawę. Wcześniej był nieatrakcyjny do uprawy na dużych powierzchniach – owoce kruszyły się, a ich smak i wielkość pozostawiały wiele do życzenia.
Większość odmian wiciokrzewu wyhodowanych w XXI wieku ma słodkie duże jagody mocno osadzone na gałęziach, dzięki czemu nadają się do zbioru ręcznego i zmechanizowanego.
Odmiana Sibiryachka nie jest uważana za najnowszą, chociaż została zarejestrowana dopiero w 2000 roku. Ta hybryda została uzyskana z wiciokrzewów Turczaninowa i Kamczackiej przez Federalne Przedsiębiorstwo Unitarne Bakchar z siedzibą w obwodzie tomskim.
Krzew o owalnej koronie, średniej wysokości, umiarkowanie rozłożysty - osiąga wysokość 1,6 m przy szerokości 1,4 m. Pędy wiciokrzewu syberyjskiego wygięte są w łuk, wierzchołek zwisa w dół. Dojrzałe gałązki są brązowe, z łuszczącą się korą.
Jagody są w kształcie łzy, ciemnofioletowe, z białawym nalotem woskowym. Waga każdego waha się od 1,0-1,4 g. Owoce odmiany Sibiryachka należą do najsmaczniejszych i najsłodszych wśród jadalnych wiciokrzewów, ich degustacja sięga 5 punktów.
Owoce dojrzewają wcześnie i polubownie - wystarczy jedno czyszczenie. Średni plon wiciokrzewu odmiany Sibiryachka z dorosłego krzewu wynosi 3,1 kg, w sprzyjających warunkach - do 3,7 kg. Owoce są dobrze przyczepione do gałęzi, nie kruszą się w stanie dojrzałym, ale mogą odpaść z uszkodzeniem, dlatego nie nadają się do mrożenia.
Jadalny wiciokrzew jest samopłodny, syberyjski nie jest wyjątkiem. Aby uzyskać przyzwoite zbiory, potrzebne jest zapylenie krzyżowe przez pszczoły lub trzmiele pyłkiem z innych odmian. W przeciwnym razie krzaki zakwitną, ale dadzą tylko kilka małych jagód.
Możesz posadzić kilka innych odmian obok Sibiryachki, ale jako zapylacze najlepiej nadają się Tomichka, Pamiati Gidzyuk lub Narymskaya. Do sadzenia wiciokrzewu nie trzeba specjalnie przyciągać pszczół i trzmieli - jest to dobra roślina miodowa, sama zwabia do ogrodu pożyteczne owady.
Syberyjska - doskonała odmiana do przetwórstwa i świeżej konsumpcji. Wśród jego zalet:
Syberyjski ma znaczną wadę - jego jagody są tak delikatne, że nie zawsze można uzyskać suchą separację podczas zbioru. Zmniejsza to możliwości transportu i sprawia, że odmiana nie nadaje się do zamrażania.
Wiciokrzew nie jest kapryśny, sekretem jego udanej uprawy jest zakup zdrowego materiału do sadzenia i odpowiednie umieszczenie go na stanowisku.
Sadzonki najlepiej ukorzeniają się w wieku 2-3 lat. Kupujesz je w dużych centrach ogrodniczych lub bezpośrednio u producentów. Czas lądowania - późne lato lub wczesna jesień. Wiosną nie ma gwarancji, że wszystkie sadzonki wiciokrzewu zakorzenią się, a rok później nastąpi owocowanie.
Upewnij się, że korzeń jest zdrowy, a gałązki są sprężyste. Syberyjski wyróżnia się zakrzywionymi pędami - ta cecha pomoże określić zgodność odmianową.
Tylko nasłoneczniony teren nadaje się do sadzenia wiciokrzewu - nie da się uzyskać plonów w cieniu. Nie można umieszczać jagód na nizinach lub wąwozach - nagromadzenie zimnego powietrza i stojącej wody zmniejszy wydajność, może doprowadzić do zepsucia systemu korzeniowego.
Wiciokrzew może rosnąć na każdej glebie, ale preferuje lekko kwaśne, luźne, żyzne. Tylko piaskowce się nie nadają, tam trzeba przynieść 2 wiadra materii organicznej na dół do sadzenia. Do nadmiernie kwaśnej gleby dodaje się mąkę wapienną lub dolomitową.
Przygotowuje się doły o wymiarach 40x40x40 cm, do górnej żyznej warstwy gleby dodaje się wiadro materii organicznej, po 50 g nawozów fosforanowych i potasowych. Na słabych glebach ilość początkowego karmienia powinna być duża.
Standardowe nasadzenie wiciokrzewu - 1,5 m w rzędzie, 2 m między grządkami. Różne źródła mogą oferować inne schematy, musisz trzymać się tego, który Ci odpowiada.
Doły do lądowania są wypełnione wodą, umożliwiają przesiąkanie wilgoci. Na środku wylewa się kopiec żyznej ziemi, korzenie są ostrożnie rozprowadzane wokół niego, przykrywane ziemią, lekko ubite. Szyję należy pogłębić o około 5 cm. Po posadzeniu krzew jest obficie podlewany, krąg pnia jest ściółkowany humusem lub torfem, pod ich nieobecność odpowiednia jest sucha gleba.
Uprawa wiciokrzewu jest łatwa - nie należy do kapryśnych upraw. Aby uzyskać dobre zbiory wystarczy posadzić obok siebie kilka odmian.
Przede wszystkim sadzonki wymagają odpowiedniego podlewania. Przy braku wilgoci młoda roślina może umrzeć, ale nawet jeśli tak się nie stanie, wiciokrzew będzie boleć, aw przyszłości nie da dobrych zbiorów. Dzień po deszczu lub podlewaniu należy poluzować glebę na głębokość 5-8 cm, aby poprawić dopływ tlenu do korzeni.
Przez pierwsze 2 lata po owocowaniu wiciokrzew nie jest karmiony - będzie miał dość tych nawozów, które zostały dodane do dołu do sadzenia. Wiosną (możliwe bezpośrednio na śniegu) pod każdy krzak wkłada się wiadro wody z roztworem azotanu amonu lub mocznika.
Pielęgnacja wiciokrzewu polega na odchwaszczaniu, podlewaniu przy suchej pogodzie i spulchnianiu gleby. Każdej wiosny karmi się nawozami azotowymi, latem - kompletnym kompleksem mineralnym, jesienią - fosforem i potasem, aby położyć przyszłoroczny plon, pomyślne zimowanie.
Wiciokrzew to roślina Północy, odmiany tworzone specjalnie dla chłodnego klimatu, nie potrzebuje schronienia na zimę. Do 15 lat krzew nie jest przycinany, usuwane są tylko wysuszone lub złamane pędy. Następnie na poziomie gruntu wycina się najstarsze gałęzie szkieletu. Po 20, ale tylko w przypadku znacznego spadku plonu, wiciokrzew zostaje odcięty, pozostawiając konopie 15-20 cm. W sezonie dobrze rośnie i będzie w stanie owocować przez kolejne 5-10 lat.
Wiciokrzew można rozmnażać na wiele sposobów. Niektóre są dostępne dla ogrodników-amatorów, inne interesują tylko hodowców:
Wiciokrzew choruje tak rzadko, że warto wspomnieć tylko o mączniaku - może pojawić się w wilgotne, chłodne lata. Możesz walczyć z grzybem za pomocą fungicydów lub produktu biologicznego Fitosporin. W tabeli przedstawiono szkodniki wiciokrzewów i środki ochrony.
szkodniki owadzie | Oznaki porażki | Metody ochrony |
wałki do liści | W okresie dojrzewania gąsienice uszkadzają liście, zielone pędy | Dwukrotnie, w odstępie 10-14 dni, krzew traktuje się odpowiednim środkiem owadobójczym lub biologicznym |
Mszyce | Wysysanie soku komórkowego wpływa na młode liście i pędy | |
owady wierzbowe | Do kory przyczepione są gęste, wydłużone narośla, z których wyciąga się sok |
Wśród możliwych problemów wyróżnia się wielokrotne kwitnienie, na które odmiana Sibiryachka nie jest odporna. Najczęściej dzieje się tak, gdy ciepła pogoda utrzymuje się przez długi czas. Wiciokrzew wcześnie przechodzi w stan spoczynku i może samoistnie wejść w drugą falę wegetacji późnym latem lub wczesną jesienią. Zbiór z późnych kwiatów nie zadziała, ale następny sezon nie spodoba się jagodom. Zaleca się odcięcie pąków natychmiast po ich znalezieniu.