Czarna porzeczka bagheera
Zadowolony
Czarna porzeczka jest uprawiana w Rosji od ponad tysiąca lat - ten krzew jagodowy znany jest od czasów Rusi Kijowskiej. I przez te wszystkie lata cieszy się niesłabnącą popularnością ze względu na wysoką zawartość witamin i nieopisany aromat, który wydobywa się zarówno z jej owoców, jak i liści. Każdy nowo powstały właściciel ogrodu lub domku letniskowego nabywa przede wszystkim sadzonki porzeczek i marzy o dobrych zbiorach smacznych i zdrowych jagód. Jednak wiele w uprawie czarnej porzeczki zależy od prawidłowego doboru odmiany, która przyniosłaby plony w każdych, najbardziej zróżnicowanych warunkach klimatycznych naszego dużego kraju. Jednocześnie każdy ogrodnik stara się znaleźć dla siebie odmianę, która byłaby smaczna, produktywna, a jednocześnie nie wymagałaby wiele trudu dbanie o niego.
W tym przypadku warto przyjrzeć się bliżej odmianie czarnej porzeczki o ciekawej nazwie Bagheera. Znana jest od dłuższego czasu, ale nadal nie straciła swojej wiodącej pozycji w obfitości odmian jagód. Opis sprawdzonej w czasie odmiany porzeczki Bagheera, a także zdjęcia i recenzje tych, którzy mieli do czynienia z tą jagodą, można znaleźć w tym artykule.
Historia stworzenia
Czarna porzeczka odmiana Bagira została uzyskana przez skrzyżowanie szwedzkiej odmiany Bredtorp i białoruskiej - Minai Shmyrev. Sprawa miała miejsce w 1985 roku w Ogólnorosyjskim Instytucie Ogrodnictwa im. I.V. Michurin, położony w regionie Tambow. Autorami odmiany są znani rosyjscy hodowcy K. D. Sergeeva i T. Z. Zwiagin.
W tym samym czasie złożono wniosek o badanie odmian i dopiero po prawie 10 latach, w 1994 r. Czarna porzeczka Bagira została wpisana do Państwowego Rejestru Osiągnięć Hodowlanych Rosji. Warto zauważyć, że ta konkretna odmiana czarnej porzeczki, jedna z nielicznych, została podzielona na strefy dla sześciu najbardziej zróżnicowanych regionów Rosji:
- północno-zachodni;
- Wołga-Wiatka;
- Środkowa Wołga;
- Ural;
- zachodniosyberyjski;
- Wschodniosyberyjski.
Tak szeroka gama regionów zalecanych pod uprawę tej odmiany porzeczki czarnej wiąże się z jej szczególną odpornością zarówno na upały, suche warunki, jak i mrozy.
Opis odmiany
Krzewy czarnej porzeczki Bagheera charakteryzują się średnim wigorem i średnim rozłożeniem. Mogą osiągnąć dwa metry wysokości. Na gałęziach jest dość dużo liści, więc nie można nazwać krzaków rzadkimi, ale przeciwnie, gęstymi.
Młode, rosnące pędy są proste, średniej wielkości i jasnozielone. Zdrewniałe pędy wyróżniają się żółtawym odcieniem, który w górnej części gałęzi może brązowieć.
Pojedyncze nerki bezszypułkowe średniej wielkości mają jajowato wydłużony kształt ze spiczastym wierzchołkiem. Ich kolor jest złotobrązowy.
Liście mają standardowy pięcioramienny kształt z falistym brzegiem, średniej wielkości. Kolor waha się od jasnozielonego do zielonego. Powierzchnia liści jest gładka, skórzasta, matowa. Ogonki liściowe mają lekkie zabarwienie antocyjanów z lekkim pokwitaniem.
Czasami liście pozostają na krzakach aż do pierwszych przymrozków, a nawet wchodzą z nimi pod śnieg. Ta właściwość może być bardzo korzystna dla osób, które lubią herbatę z liści czarnej porzeczki, ponieważ mają ich zapas na długą zimę. Ponadto liście czarnej porzeczki często wykorzystywane są do marynowania wielu warzyw, co może mieć miejsce już późną jesienią i przydadzą się świeże liście.
Kwiaty są średniej wielkości i mają kształt miseczki. Pędzle średniej gęstości osiągają długość 5-8 cm. Mają stożkowy kształt. W pędzelku powstaje od 4 do 7 jagód. Węzły często mają 2-3 pędzle.
Odmianę porzeczki Bagheera można zaliczyć do średnio późnych pod względem dojrzewania. Ponieważ jagody dojrzewają około połowy lipca.
Krzewy tej odmiany są w stanie szybko zaowocować - niewielki plon można zebrać już w roku sadzenia. Chociaż najbardziej obfitych plonów z porzeczki Bagheera można się spodziewać po 2-4 latach od posadzenia sadzonek.
Wydajność jest na całkiem przyzwoitym poziomie - z jednego krzewu można zebrać od 3,5 do 4,5 kg jagód. W kategoriach przemysłowych plon wynosi do 12 ton jagód z hektara nasadzeń.
Porzeczka Bagheera ma dobrą odporność na antraknozę i mączniaka prawdziwego, ale może być podatna na rdzę. Niestety plaga wszystkich porzeczek – roztocz nie omija go, ale jest odporny na przędziorka.
Cóż, jak wspomniano wcześniej, odmiana porzeczki Bagheera wyróżnia się niesamowitą bezpretensjonalnością dla warunków uprawy - równie łatwo wytrzymuje silne mrozy i przymrozki wiosenne, a także upały i suszę.
Charakterystyka jagód
Jagody czarnej porzeczki Bagheera są absolutnie uniwersalne w zastosowaniu. Ze względu na wysoką zawartość cukrów - do 12% zjadane są z przyjemnością bezpośrednio z krzaka i dlatego są bardzo lubiane przez dzieci.
Nadają się również do zamrażania i suszenia, robią pyszne i pachnące zimowe przetwory, a nawet domowe wino i likiery.
Wielkość jagód jest dość duża, chociaż nie należą do mistrzów wielkości wśród odmian czarnej porzeczki. Masa jednej jagody to średnio 1,5-2,3 grama.
Ilość nasion w owocach jest niewielka, mają podłużny kształt.
Same jagody charakteryzują się tradycyjnym zaokrąglonym lub płaskim zaokrąglonym kształtem. Są tego samego rozmiaru w całej objętości pędzli.
Kolor jagodowy - czarny, z błyszczącą powierzchnią. Miąższ ma delikatną i soczystą konsystencję. Skórka nie jest zbyt gęsta, ale jednocześnie separacja jest sucha, a jagody są całkiem przyzwoite w transporcie, zwłaszcza jeśli są zbierane całymi pędzlami.
Według gustu, jagody porzeczki Bagheera oceniane są na 4,5 punktu w pięciopunktowej skali. Mają też bogaty aromat. Ciekawe, że odmiana ta znalazła się wśród dziesięciu najsmaczniejszych i deserowych odmian czarnej porzeczki krajowej selekcji.
Zgodnie ze składem chemicznym jagody charakteryzują się zawartością:
- Suche substancje rozpuszczalne - 17,1 -20,7%;
- Sumy cukrów - 8,8 -12,1%;
- Kwas askorbinowy - 154,8-191,5 mg / 100 g;
- pektyna - 1,2%;
- Kwasowość miareczkowa - 2,7 -3,6%;
- Substancje P-aktywne - 1132,0 mg / 100 g.
Jagody odmiany porzeczki Bagheera, chociaż dojrzewają prawie jednocześnie, są w stanie długo pozostawać na krzakach bez kruszenia się i bez utraty smaku.
Zachowanie jagód po zbiorze jest również dobre, mogą spokojnie poczekać, aż nadejdzie kolej na ich przetworzenie.
Zalety i wady
Porzeczka Bagheera jest popularna wśród ogrodników od ponad ćwierć wieku ze względu na następujące zalety:
- Odporność na różne niekorzystne warunki wzrostu i bezpretensjonalność w uprawie.
- Względne jagody o dużych owocach i ich wspaniałe właściwości smakowe.
- Dobra, ponadprzeciętna produktywność.
- Doskonałe przechowywanie i przenośność.
Główną wadą tej odmiany jest podatność na pąki pączkowate oraz niewystarczająca odporność na niektóre choroby grzybowe. Jednak przy współczesnej różnorodności doboru leków ochronnych można z powodzeniem uporać się z tymi niedociągnięciami.
Recenzje ogrodników
Ogrodnicy na ogół są zadowoleni z czarnej porzeczki Bagheera, chociaż może ona działać inaczej w różnych warunkach.
Wniosek
Odmiany porzeczki Bagheera mają wszelkie powody, aby zaspokoić najbardziej wymagające gusta ogrodników i przynieść nie tylko bogate zbiory smacznych, zdrowych i dużych jagód, ale także stać się prawdziwą ozdobą terenu.
