Elżbieta z rokitnika
Zadowolony
Rokitnik Elżbieta - powód odrodzenia zainteresowania sadzeniem tej rośliny. Dzięki żmudnej selekcji i opracowaniu nowej odmiany udało się zminimalizować niedociągnięcia, które wcześniej występowały w innych odmianach rokitnika.
Historia wyboru
Za początek prac nad hodowlą odmiany Elizaveta uważa się rok 1981, kiedy krajowy naukowiec, doktor nauk rolniczych Elizaveta Panteleeva, zaczął hodować nasiona odmiany rokitnika Panteleevskaya.
Nasiona te zostały wstępnie potraktowane substancją chemiczną, która promuje mutację genetyczną w komórkach roślinnych. Tak więc, po 16 latach starannej selekcji powstałych upraw, wyhodowano nową odmianę rokitnika Elizaveta. W 1997 roku odmiana została sprowadzona do Rosreestr i polecana do uprawy.
Opis kultury jagodowej
Rokitnik Elizaveta - odmiana o wysokich plonach i dobrym smaku. Kultura jest dekoracyjna i wielkoowocowa, dzięki czemu stała się powszechna.
Ogólna idea odmiany
Odmiana Elizabeth - krzew karłowaty z małą koroną. Liście mają charakterystyczny dla tej rośliny wydłużony kształt, a także różnorodną kolorystykę – ciemnozielone na górze i oliwkowe ze srebrzystym połyskiem w dolnej części krzewu.
Poniżej zdjęcie Elżbiety rokitnika, które pokazuje, że korona krzewu ma najczęściej kształt owalny lub kulisty. Ta odmiana ma bardzo mało kolców.
Jagody
Opis rokitnika Elżbieta zawiera również cechy owocu. Jagody o długości około 1-1,2 cm, wydłużone, przypominające cylinder. Średnio waga jednego owocu rokitnika wynosi około 1 g. Miąższ jest gęsty i soczysty, ponieważ zawiera 10% cukru.
Charakterystyka
Charakterystyka odmiany rokitnika Elżbieta pozwala uzyskać pełne informacje na temat czasu kwitnienia i dojrzewania rośliny, głównych zalet odmiany, a także obszarów zastosowania owoców rokitnika.
Główne zalety
Elżbieta różni się od innych odmian rokitnika bezpretensjonalną pielęgnacją, wysokimi plonami i odpornością na niskie temperatury. Aby to zweryfikować, możesz dokonać porównania różnych odmian rokitnika zwyczajnego. Na przykład rokitnik zwyczajny Elizaveta i Druzhina są uważane za odmiany wielkoowocowe, ale waga jagód i wskaźniki wydajności dla odmiany Elizaveta są wyższe.
Okres kwitnienia i okres dojrzewania
Okres kwitnienia jagód przypada na koniec kwietnia - początek maja. Owoce zaczynają dojrzewać w trzeciej dekadzie sierpnia, więc Elżbieta uważana jest za późną odmianę rokitnika.
Wskaźniki plonowania, terminy owocowania
Wysoki plon to jedna z głównych cech charakterystycznych odmiany Elizabeth. Z jednego dorosłego krzewu zbiera się ponad 12 kg jagód. Jednocześnie regularne owocowanie następuje już w 4 roku życia rośliny.
Krzew może owocować przez 10-12 lat, po czym należy go regularnie odmładzać lub sadzić nowe rośliny uzyskane z sadzonek tego drzewa.
Zakres jagód
Elżbieta należy do odmian deserowych, więc jagody można stosować zarówno w czystej postaci, jak i do przygotowania różnorodnych dań i deserów, czy medycyny tradycyjnej.
Odporność na choroby i szkodniki
Odmiana rokitnika Elżbieta wyróżnia się silną odpornością na wiele chorób i szkodników. Właściwa pielęgnacja i profilaktyka zwiększają odporność roślin na choroby, ograniczają rozwój szkodników.
Zalety i wady odmiany
Główne zalety rokitnika Elżbieta:
- wielkoowocowa;
- walory smakowe jagód;
- krzew ozdobny;
- wysokie plony;
- doskonała tolerancja na niskie temperatury;
- odporność na choroby i szkodniki.
Wady kulturowe obejmują:
- późny okres owocowania;
- bezpłodność;
- wrażliwość na nagłe zmiany temperatury i wilgotności.
Mimo słabości Elizabeth nadal uważana jest za jedną z najlepszych odmian deserowych i wielkoowocowych.
Zasady lądowania
Rosnący rokitnik Elżbieta ma swoje własne cechy. Wybór miejsca i terminu sadzenia, a także staranny dobór sadzonek, odgrywa ważną rolę w dalszym wzroście i rozwoju upraw jagodowych.
Zalecany czas
Rokitnik sadzi się wiosną lub jesienią. W pierwszym przypadku należy zastosować do gleby nawozy organiczne, a następnie zapewnić roślinie odpowiednią pielęgnację. Jeśli sadzenie odbywa się jesienią, powinieneś upewnić się, że system korzeniowy jest integralny. Przed nadejściem wiosny sadzonka musi być przykryta gęstym materiałem.
Wybór odpowiedniego miejsca
Optymalnym miejscem do sadzenia sadzonek jest południowa, słoneczna strona terenu. Wiele recenzji rokitnika Elżbiety zawiera informacje, że kultura preferuje gleby piaszczyste o pH obojętnym lub zasadowym.
Dlatego warto zatrzymać swój wybór na terenach przy ogrodzeniach lub niewielkich budynkach.
Przygotowanie gleby
Przygotowanie dołu do sadzenia sadzonki rokitnika odbywa się za około miesiąc (jeśli sadzenie planowane jest jesienią) lub sześć miesięcy wcześniej (jeśli na wiosnę). Konieczne jest wykopanie otworu o średnicy i głębokości 50 cm. Następnie przygotować i wsypać do wykopu podłoże z mieszanki humusu i piasku z niewielkim dodatkiem popiołu.
Selekcja i przygotowanie sadzonek
Kupując sadzonki, zwróć uwagę na materiał do sadzenia. Sadzonka nie powinna mieć żadnych uszkodzeń, a system korzeniowy powinien być zdrowy.
Aby uzyskać obfite plony, należy kupić jednocześnie dwie sadzonki: męską i żeńską. Różnią się kształtem nerek i liczbą łusek. Na roślinie żeńskiej pąki są wydłużone i mają maksymalnie 3 łuski, podczas gdy na roślinie męskiej pąki są zaokrąglone do 7 łusek.
Algorytm i schemat lądowania
Sadzenie rokitnika Elizabeth odbywa się w kilku etapach:
- Przygotowanie dołów i gleby.
- Umieszczenie sadzonki na środku dołu i wyprostowanie systemu korzeniowego.
- Wkładanie podłoża do dołu.
- Zagęszczenie gleby.
- Podlewanie ziemi i ściółkowanie trocinami z dodatkiem torfu.
Dla stabilności sadzonka jest przywiązana do kołka.
Opieka nad kulturą
Sadzenie i pielęgnacja Rokitnika Elżbiety, jak wspomniano wcześniej, ma swoje własne cechy. Roślina wymaga pewnego schematu podlewania, regularnego nawożenia, a także podjęcia środków do zwalczania chorób i szkodników.
Niezbędne czynności
Pomimo tego, że kultura jest odporna na suszę, nie zapomnij o podlewaniu rośliny. W żadnym wypadku gleba nie powinna wysychać i pękać, ale rokitnik również nie toleruje stojącej wody. Reżim nawadniania zależy od regionu i klimatu, w którym krzew rośnie. Jednorazowo dorosłe drzewo zużywa średnio około 35 litrów wody.
W pierwszych trzech latach życia rośliny nie jest potrzebny nawóz. Następnie zaleca się karmienie rośliny azotanem amonu, a po kwitnieniu - humianem potasu w postaci płynnej. Jesion drzewny zmieszany z superfosfatem i solą potasową jest idealny na jesień.
przycinanie krzewów
Wysokość rokitnika Elżbiety wynosi średnio około 2,5 metra, ale aby uzyskać bogatsze zbiory i uformować zgrabną koronę, krzewy są przycinane. Zabieg przeprowadza się dwa razy w roku:
- wczesną wiosną;
- jesień.
W obu przypadkach przycinanie ma charakter sanitarny - usuwa się wszystkie martwe, wysuszone i uszkodzone pędy.
Przygotowanie do zimy
Rokitnik zwyczajny jest krzewem mrozoodpornym, dlatego nie jest konieczne przygotowanie rośliny do zimy.
Choroby i szkodniki, metody zwalczania i zapobiegania
Ta kultura jagodowa wykazuje dość silną odporność na choroby, potwierdzają to liczne recenzje odmiany rokitnika Elżbieta. Jednak niewłaściwa pielęgnacja rośliny może spowodować wszelkie choroby lub uszkodzenia owadów.
Choroby | Metody kontroli i zapobiegania |
Endomykoza | Opryskiwanie tlenochlorkiem miedzi dwa razy w roku: jak tylko zwiędnie krzew, a następnie w lipcu. |
Szuler | Podlewanie sadzonek raz na kilka dni roztworem nadmanganianu potasu. |
Parch | Krzewowanie mieszanką Bordeaux na miesiąc przed zbiorem owoców. |
Szkodniki | Środki zapobiegawcze i metody niszczenia |
ćma rokitnika | Roślina jest spryskiwana podczas obrzęku nerek roztworem „Karbofos”. |
roztocze żółciowe | Z niewielką zmianą roślinę spryskuje się wywar ze skórki cebuli, w przeciwnym razie traktuje się preparatami owadobójczymi. |
mucha rokitnika | Krzew w połowie lipca jest spryskiwany roztworem „Chlorofos”. |
Wniosek
Rokitnik Elżbieta - jedna z najlepszych odmian kultury jagodowej. Jej zalety to wielkoowocowa, wysoka wydajność, tolerancja na niskie temperatury, a także odporność na większość chorób i szkodników.
