Burak ćwikłowy pablo f1: opis i charakterystyka odmiany
Zadowolony
Burak Pablo - Rosyjska odmiana uniwersalnego przeznaczenia. Dobry smak, atrakcyjny kształt i wysoka wydajność. Odporny na mróz, suszę oraz większość chorób i szkodników.
Historia pochodzenia
Burak Pablo to hybryda pierwszej generacji (oznaczenie F1) wyprodukowana w 1991 roku. Kultura została pomyślnie przetestowana, a w 1993 roku. wpisany do rejestru osiągnięć selekcyjnych. Dopuszczony do uprawy we wszystkich regionach Rosji, w tym na północy, północnym zachodzie, Uralu, zachodniej i wschodniej Syberii oraz na Dalekim Wschodzie. Hybryda może być również uprawiana w sąsiednich krajach - Białorusi, Ukrainie, Mołdawii.
Opis odmiany buraka Pablo
Liście buraka Pablo są owalne, zielone, powierzchnia lekko musująca, brzegi umiarkowanie pofalowane. Gniazdo blaszane mocne, pionowe. Ogonek jest umiarkowanie długi, kolor jest intensywnie różowy, czerwony.
Rośliny okopowe nie są zbyt duże, osiągają wagę 110-180 g, rzadziej do 200 g. Kształt buraka Pablo jest zaokrąglony, wypoziomowany, średnica 15 cm, uważany jest za wzorcowy. Ogon korzeniowy jest typowy - długi i cienki. Skóra jest również cienka, gładka w dotyku, kolor bordowy. Głowa jest lekko zakorkowana, pierścienie również nie są wymawiane.
Miąższ buraka Pablo jest ciemnoczerwony z rubinowym odcieniem. Jest dość gęsty, a jednocześnie soczysty i delikatny. Smak bogaty, z wyczuwalną słodyczą. Pod względem składu chemicznego udział suchej masy sięga 14,5%, całkowita zawartość cukru 8,7%.
Charakterystyka buraka Pablo
Burak Pablo to hybryda. Jest odporny na niekorzystne warunki atmosferyczne, a także na pospolite szkodniki i choroby. Dlatego odmianę można uprawiać w różnych regionach Rosji - od strefy środkowej i Terytorium Krasnodarskiego po Ural, Syberię i Daleki Wschód.
Okres dojrzewania i plon buraków Pablo
Odmiana należy do połowy sezonu - rośliny okopowe powstają w 95-105 dni po masowym pojawieniu się pierwszych pędów. Plon buraków Pablo osiąga 6–7 kg na 1 m2 (przy uprawie przemysłowej od 240 do 320 q/ha).
Produkcja handlowego produktu buraków Pablo wynosi 90–96%
Owoce nadają się do przechowywania, w odpowiednich warunkach przechowywania zachowują gęstość i smak przez 4-5 miesięcy. Są przenośne, dobrze tolerują transport na duże odległości. Dlatego buraki Pablo uprawiane są zarówno na własny użytek, jak i na sprzedaż, a także do przetwórstwa. Uniwersalne zastosowanie - do stosowania w różnych potrawach i preparatach.
Odporność na mróz
Hybryda Pablo normalnie toleruje krótkotrwałe przymrozki, chociaż nie jest mrozoodporna. Zalecana jest uprawa na otwartych, nasłonecznionych terenach.
Plusy i minusy
Buraki Pablo są cenione przez mieszkańców lata za ich bezpretensjonalność i wysoką wydajność. Miąższ jest smaczny, świetnie nadaje się do gotowania wszelkich potraw.
Burak Pablo ma przyjemny smak i atrakcyjność wizualną
Plusy:
- wysoka wydajność;
- doskonałe walory smakowe;
- miazga zachowuje kolor nawet po obróbce cieplnej;
- stan zbywalny;
- zachowanie jakości i możliwości transportu;
- odporność na mróz, suszę, choroby i szkodniki;
- mało wymagająca w stosunku do składu gleby.
Minusy:
- brak odporności na peronosporozę;
- skłonność do wczesnego kwitnienia i pędów.
Daty lądowania
Czas sadzenia buraków Pablo zależy od metody uprawy i cech klimatycznych regionu. W przypadku sadzenia na otwartym terenie należy poczekać, aż gleba ogrzeje się do 8 stopni Celsjusza i więcej. Co więcej, zgodnie z prognozą nie powinno być przymrozków powrotnych, ponieważ niektóre uprawy mogą z ich powodu umrzeć.
Dlatego najczęściej mieszkańcy lata wybierają takie warunki:
- południe - początek kwietnia;
- środkowy pas to koniec miesiąca;
- inne regiony – pierwsza połowa maja.
Jeśli posadzisz nasiona buraka Pablo w szklarni, możesz to zrobić 7-10 dni wcześniej. W przypadku rosnących sadzonek kierują się tymi samymi okresami, biorąc pod uwagę fakt, że sadzonki należy przenieść na otwarty teren miesiąc po wykiełkowaniu:
- południe - początek wiosny;
- środkowy pas to ostatnie dni marca;
- inne regiony – pierwsza połowa kwietnia.
Jeśli pogoda nie sprzyja, możesz poczekać kilka dni, ale nie więcej. W przeciwnym razie sadzonki się rozciągną, co będzie miało zły wpływ na wydajność.
Metody sadzenia buraków Pablo
Najczęściej buraki Pablo są uprawiane przez bezpośredni siew do gruntu, chociaż dopuszcza się również sadzonki. Jeśli sadzisz nasiona na przykład na początku kwietnia, pierwsze zbiory można zebrać już w połowie lipca. Jest to szczególnie wygodne w regionach z zimną wiosną, gdzie przymrozki powrotne są możliwe nawet w maju.
Metoda uprawy sadzonek
Na tydzień przed sadzeniem nasiona buraka Pablo zanurza się w osolonej wodzie (5%), a po kilku minutach usuwa się te, które unoszą się w górę. Następnie można je namoczyć w ciepłej wodzie do całkowitego napęcznienia i umieścić na dolnej półce lodówki na tydzień. Zwiększy to przepuszczalność.
Sadzonki buraka Pablo uprawiane w chłodnych warunkach
Nasiona można sadzić zarówno w zwykłych pojemnikach, jak iw pojedynczych kubkach lub doniczkach torfowych. Glebę można kupić w sklepie lub wykonać samodzielnie na bazie ziemi sodowej z kompostem lub humusem, torfem i piaskiem (2: 1: 1: 1).
Nasiona buraka Pablo sadzi się na głębokości 1–1,5 cm w odległości 4–5 cm, podlewa, przykrywa folią lub szkłem i hoduje w temperaturze pokojowej. Po pojawieniu się sadzonek lepiej przenieść pojemniki z sadzonkami do chłodnego pomieszczenia (14-15 stopni). Przed przesadzeniem sadzonki zanurza się na kilka godzin w zacierze z gliną i stymulatorem wzrostu (na przykład „Cyrkon”), a następnie szybko zakorzenią się w nowym miejscu.
Lądowanie na otwartym terenie
Buraki uprawiane są w otwartym zagonu, chronionym przed stojącą wodą (niewielkie wzgórze). Miejsce jest wstępnie oczyszczone, gleba jest wykopana i nawożona (wystarczy dodać wiadro kompostu lub próchnicy na metr kwadratowy). Wzór lądowania:
- głębokość bruzdy - 10 cm;
- rozstaw rzędów - 30-40 cm;
- odległość między nasionami - 10 cm.
W pierwszym etapie dozwolone jest gęste sadzenie w odstępie 6 cm, po czym sadzonki należy przerzedzić, pozostawiając między nimi 10 cm. Gleba jest ułożona ciasno, aby ziarno mogło zniszczyć skorupę.
Pielęgnacja buraków Pabla
Burak Pablo nie wymaga specjalnej opieki. Jest to bezpretensjonalna roślina, która wystarcza do rzadkiego podlewania i 2-3 nawożenia w sezonie. Wodę podaje się dwa razy w miesiącu, aby wierzchnia warstwa gleby miała czas na wyschnięcie. Jednocześnie na trzy tygodnie przed zbiorem podlewanie zostaje całkowicie zatrzymane. Jeśli region jest suchy, a obszar pod uprawami duży, zaleca się zastosowanie systemu nawadniania kroplowego.
Nawozy stosuje się kilka razy w sezonie:
- Przed sadzeniem w glebie stosuje się dowolne nawożenie azotem np. mocznikiem w ilości 20 g na 1 m2.
- Na początku formowania się rośliny okopowej wprowadzane są substancje organiczne (napar z dziewanny, ptasie odchody).
- Po trzech tygodniach dodaje się superfosfat (40 g na 1 m2) i sól potasową (20–30 g na 1 m²)2).
Nawet przy minimalnej pielęgnacji buraki Pablo dają niezmiennie wysokie plony
Możliwe choroby i szkodniki
Burak pablo jest odporny na wiele powszechnych chorób i szkodników: cerkosporozę, parch, chrząszcz korzeniowy.
Jak każda inna odmiana, Pablo nie jest odporny na szkodniki. Głównym środkiem zapobiegawczym jest posypanie naw popiołem, pyłem tytoniowym. W skrajnych przypadkach można zastosować chemikalia. Buraki mają skłonność do tworzenia strzałek nasiennych. Na uprawę może mieć wpływ przenoszenie i wołka buraczanego.
Czasami buraki są dotknięte chorobami grzybiczymi i innymi infekcjami. W większości przypadków wynika to z niewłaściwej pielęgnacji. Roślinie należy zapewnić umiarkowane, niezbyt częste podlewanie, regularne spulchnianie gleby. Co 3-4 lata należy zmienić miejsce sadzenia, starając się nie sadzić buraków na obszarach, na których wcześniej rosły rośliny okopowe.
Wniosek
Burak Pablo to dość popularna odmiana buraka, którą poleca ponad 90% letnich mieszkańców. Rośliny okopowe o odpowiedniej formie, o przyjemnym smaku, dobrze zachowują się do wiosny. Hybryda jest odporna na złą pogodę i wiele szkodników. Okresowo nasadzenia należy kontrolować i, jeśli to konieczne, leczyć chemikaliami lub środkami ludowymi.
