Guliwer porzeczkowy

Guliwer porzeczkowy został wyhodowany na przełomie XX i XXI wieku przez rodzimych hodowców. Po wpisaniu odmiany do Rejestru Roślin w 2000 roku, Gulliver szybko zaczął zdobywać popularność.

Opis i cechy odmiany

Ponieważ Guliwer Porzeczkowy jest aktywnie rosnącą odmianą, zdecydowanie zaleca się przeznaczyć dla niego więcej miejsca na działce ogrodowej.

Gałęzie rośliny mają zielony lub delikatny oliwkowy kolor. Krzew krzepki, o koronie średniej gęstości, lekko rozłożysty. Gałęzie z reguły są dość grube. Porzeczka kwitnie średniej wielkości czerwonofioletowymi kwiatami zebranymi w pędzel. W jednym pędzlu jest zwykle od 10 do 20 kwiatów. Krzew wchodzi w okres owocowania dopiero w drugim roku po posadzeniu w otwartym terenie.

Guliwer Porzeczkowy to doskonały wybór dla niemal każdego regionu

Krzew dość gęsty, wyprostowany. Guliwer porzeczkowy można przypisać wczesnym odmianom. Jej kwitnienie w stosunkowo ciepłych regionach rozpoczyna się w maju (pod koniec miesiąca).

Owoce guliwera czarnej porzeczki zgodne z opisem, kuliste, duże, czarne. Średnio waga każdej pojedynczej jagody przekracza trzy gramy. Do smaku Guliwer porzeczkowy słodko-kwaśny. Sama jagoda charakteryzuje się elastycznością i gęstością skórki, dzięki czemu nadaje się do transportu, także na duże odległości.

Ciekawy. Wydajność roślin można ocenić jako regularną i wysoką.

Główną cechą jest samopłodność. Średnio od momentu rozpoczęcia kwitnienia do pełnego dojrzewania jagód mijają nie więcej niż dwa miesiące. Pierwsze owoce z krzaka można usunąć już w środku lata. Odmiana doskonale nadaje się do spożycia zarówno świeżego, jak i przetworzonego. Liście porzeczki służą do robienia herbat, nalewek i marynat do zbioru warzyw na zimę.

Porzeczkowy Guliwer ma bardzo duże jagody

Agrotechnika uprawy i pielęgnacji

Aby opisywana odmiana porzeczki czarnej lepiej rosła, wymaga troski. Przede wszystkim mówimy o terminowej realizacji takich procedur jak podlewanie, przycinanie, nawożenie i opatrunek wierzchni.

reprodukcja

Reprodukcja porzeczki Guliwera odbywa się na trzy główne sposoby:

  • sadzonki;
  • warstwowanie;
  • dzieląc krzak.

Świeże krzewy należy sadzić w ziemi jesienią lub wiosną. Ta ostatnia opcja, choć praktykowana, jest nadal niepożądana, ponieważ znacznie komplikuje proces ukorzeniania sadzonki.

Przy dzieleniu krzewu wczesną wiosną podstawa pnia porzeczki, z której planuje się w przyszłości pozyskiwać sadzonki, powinna być spuchnięta i dość wysoka. Bliżej jesieni lub września cały krzak zostaje wykopany. Młode pędy są oddzielane od starych pędów i sadzone w stałym miejscu.

Konieczne jest sadzenie porzeczek w pełnej zgodności z technologią

Sadzonki krzewów polegają na użyciu jednorocznych zdrowych pędów, które nie zostały w żaden sposób uszkodzone. Grubość cięcia nadającego się do sadzenia powinna wynosić co najmniej 7 cm, a długość - 20 cm.

Ważny! Podczas cięcia sadzonek pod nerkami pień jest cięty pod kątem równym 45 stopni. Rozcięcie po przeciwnej stronie jest płaskie.

Sadzonki sadzi się w wykopanej glebie w taki sposób, aby na powierzchni pozostały co najmniej dwa pąki. Po zakończeniu pracy gleba jest wyrównywana, podlewana i mulczowana. Dodatkowo zaleca się przykrycie sadzonek ciemnym polietylenem. Sadzonki można sadzić na stałe w przyszłym roku.

Najczęściej w przypadku porzeczek guliwerowych stosuje się rozmnażanie przez poziome odkładanie. W tym celu wokół wybranego na matkę krzewu wykopuje się małe dołki o głębokości do 15 cm. Już na samym początku wiosny roczne pędy należy zdecydowanie skrócić. To znacznie przyspieszy proces tworzenia nerek. Następnie wierzchołki pędów należy ułożyć w rowkach, utrwalić i posypać ziemią. Te ostatnie należy wykonać w taki sposób, aby wierzchołki pozostały nad ziemią.

W procesie uprawy sadzonek konieczne jest uważne monitorowanie adekwatności poziomu wilgotności gleby i terminowe usuwanie chwastów. Wraz z nadejściem jesieni młode rośliny będą gotowe do przesadzenia do stałego miejsca wzrostu.

Podlewanie

Wysoką wrażliwość porzeczek na wilgoć tłumaczy się tym, że system korzeniowy tej rośliny znajduje się bardzo blisko powierzchni. W rezultacie, jeśli lato jest suche, nasadzenia mogą wyschnąć. W związku z tym bardzo ważne jest podlewanie krzewu w okresie dojrzewania owoców. Ten proces zwykle ma miejsce w czerwcu. Jeśli tego rodzaju porzeczka nie zostanie wystarczająco podlana, jagody nieuchronnie zostaną zmiażdżone i staną się bardzo kwaśne.

górny opatrunek

Najwyższej klasy sos Gulliver wymaga corocznie. Jeżeli z jakiegoś powodu nie jest możliwe nawożenie co sezon, dopuszczalne jest ograniczenie nawozu do raz na dwa lata. Jeśli podczas sadzenia zastosowano wystarczającą ilość nawozu, można zapomnieć o karmieniu rośliny na kilka lat.

Kompleksowe nawozy do krzewów optymalnie nadają się do dokarmiania odmiany Guliver. Wybierz opcje płynne. Mieszanka, którą przed użyciem należy rozpuścić w wodzie, zgodnie z instrukcją na opakowaniu, jest lepiej wchłaniana przez glebę.

przycinanie

Ponieważ porzeczka Gulliver ma bardzo rozłożystą koronę, nie da się obejść bez okresowego przycinania krzewu. Ponadto młode pędy tworzą się bardzo szybko. Stare, chore i słabe gałęzie podlegają usunięciu. Krzewy należy przycinać albo na samym początku wiosny (kiedy pąki jeszcze nie zakwitły), albo późną wiosną (przed przymrozkami, ale po ostatnim zbiorze).

Głównym celem zabiegu jest nie tylko przerzedzenie rośliny, ale także usunięcie wszystkich nieżywotnych gałęzi, które podobnie jak zdrowe zużywają określoną ilość składników odżywczych.

Ochrona przed chorobami i szkodliwymi owadami

Wieloletnia praktyka wyraźnie pokazuje, że przy pełnym przestrzeganiu techniki rolniczej porzeczka Guliwer praktycznie nie jest podatna na większość chorób. W szczególności krzew wykazuje dużą odporność na choroby takie jak antraknoza, rdza i mączniak prawdziwy.

Jednak profilaktyka jest niezbędna. W tym celu dobrze nadają się leki takie jak Fitosporin i Fundazol.

Roztocze rzadko infekuje odmianę Guliwera

Jeśli ta lub inna choroba jest nadal wykrywana, dopuszczalne jest przeprowadzenie dodatkowego przetwarzania.

Ważny! Stosowanie jakichkolwiek środków chemicznych należy przerwać co najmniej trzy tygodnie przed zbiorami.

Czarna porzeczka, niezależnie od odmiany, jest często atakowana przez roztocza, gąsienice, motyle i mszyce. Aby chronić przed owadami, lek Karbofos jest optymalny. Powinien być stosowany wczesną wiosną i późną jesienią.

Zalety i wady odmiany

Podsumowując powyższe, można wyróżnić następujące niewątpliwe zalety odmiany Gulliver:

  • zimotrwalosc;
  • odporność na suszę;
  • wysoka wydajność;
  • tolerancja cienia;
  • samozapylenie;
  • odporność na powszechne choroby;
  • wysokie walory smakowe;
  • bezpretensjonalność w opiece.

W porównaniu z innymi odmianami Gulliver dojrzewa nieco wcześniej. W rezultacie przy uprawie w ciepłych warunkach klimatycznych można uzyskać dwie pełnoprawne uprawy w ciągu jednego sezonu.

Spośród wad odmiany Gulliver można wymienić tylko jej zdolność do szybkiego wzrostu, ale problem ten można łatwo rozwiązać, przycinając krzew.

Pomimo tego, że eksperci przypisują porzeczki Guliwera bezpretensjonalnym odmianom, nie mówimy o całkowitym braku troski. Nie możesz posadzić rośliny, zapomnieć o niej i uzyskać przyzwoite zbiory jesienią. Aby jagód było dużo i pozostały smaczne, nie można obejść się bez opieki. Aby czarna porzeczka dała większe jagody, zaleca się sadzenie w jednym miejscu kilku różnych odmian różniących się cechami. W rezultacie nastąpi nadmierne zapylenie roślin, co pozytywnie wpłynie na cechy jakościowe plonu. Pomimo tego, że porzeczka guliwer, podobnie jak większość innych odmian, jest samopylna, w procesie zapylenia krzyżowego między odmianami pojawia się większa liczba jajników.

Czarna porzeczka to popularna kultura wśród domowych ogrodników. Prawdopodobnie nie da się znaleźć ani jednej działki ogrodowej, na której nie zostałaby zasadzona. Wynika to nie tylko z łatwości pielęgnacji rośliny, ale także z doskonałego smaku i dobroczynnych właściwości jagód. Jak wiadomo, czarna porzeczka to prawdziwy magazyn witaminy C.

Odmiana Gulliver to jedna z najbardziej poszukiwanych odmian. Prawie gwarantuje się dobre zbiory nawet przy minimalnej pielęgnacji krzewów.