Zadowolony
Nazwa: | drzewo Trutovik |
Nazwa łacińska: | Pseudoinonotus dryadeus |
Typ: | Niejadalny |
Synonimy: | Polyporus dryadeus, Inonotus dryadeus, Boletus dryadeus, Polyporus dryadeus |
Systematyka: |
|
Grzyby Polypore - grupa z działu Basidiomycetes. Łączy ich jedna wspólna cecha - wzrost na pniu drzewa. Tinder drzewny jest przedstawicielem tej klasy, ma kilka nazw: Tinder dębowy, Pseudoinonotus dryadeus, Wood inonotus.
Owocnik podstawczaka uformowany jest w postaci dużej gąbki o nieregularnym kształcie. Powierzchnia jest aksamitna, pokryta warstwą miękkich kosmków.
Przy dużej wilgotności owocnik drzewa hubkowego pokrywają się żółte, małe krople cieczy podobnej do żywicy drzewnej lub bursztynu
Miąższ jest twardy, zdrewniały, usiany siecią płytkich kolein. Są to pory, przez które płyn z miazgi przedostaje się na powierzchnię skóry.
Owocnik jest wydłużony, półkształtny, może mieć kształt poduszeczki. Jego wymiary należą do największych: długość może sięgać pół metra.
Dąb hubka otacza półkolem pień drzewa, na którym rośnie. Wysokość miazgi około 12 cm. Krawędź owocnika jest zaokrąglona, pogrubiona i pofalowana, a środek wypukły.
Skórka podstawczaków jest matowa, kolor jednolity, może być musztardowy, jasnożółty lub ciemnożółty, czerwony, rdzawy, oliwkowy lub tytoniowy. Powierzchnia owocnika jest nierówna, nierówna, spód matowy, aksamitny, biały. Dojrzali przedstawiciele gatunku pokryci są szorstką skórką lub cienką, przezroczystą warstwą grzybni.
Tinder hymenofor rurkowy, brązowo-rdzawy. Długość rurek nie przekracza 2 cm, po wysuszeniu stają się kruche. Zarodniki okrągłe, żółtawe, z wiekiem kształt hubki zmienia się na kanciasty, kolor ciemnieje, brązowieje. Powłoka zarodników jest pogrubiona.
Inonotus arborescens rośnie w europejskiej części Rosji, w tym na Krymie, na Kaukazie, na środkowym i południowym Uralu. Rzadkie okazy można znaleźć w Czelabińsku, w rejonie góry Veselaya i wsi Vilyai.
Inonotus arborescens jest rozprowadzany na całym świecie w Ameryce Północnej. W Europie w takich krajach jak: Niemcy, Polska, Serbia, kraje bałtyckie, w Szwecji i Finlandii zaliczany jest do gatunków rzadkich i zagrożonych. Zmniejszenie jej liczebności wiąże się z wycinaniem starych, dojrzałych lasów liściastych.
Jest to gatunek niszczący drewno, jego grzybnia znajduje się na szyjce korzeniowej dębu, na korzeniach, rzadziej na pniu. Rozwijając się, owocnik wywołuje białą zgniliznę, która niszczy drzewo.
Czasami na klonie, buku lub wiązie można znaleźć gąbczaste owocniki
Grzybek drzewny rozwija się pojedynczo, rzadko kilka osobników przyczepia się do pnia drzewa obok w sposób przypominający dachówkę.
Drzewiasty inonotus rośnie bardzo szybko, ale w okolicach lipca lub sierpnia jego owocnik jest całkowicie niszczony przez owady. Grzybiarz nie owocuje corocznie, atakuje tylko uciśnione, chore drzewa rosnące w niesprzyjających warunkach. Gdy tylko dębowy grzyb osiada u podnóża drzewa, kultura zaczyna więdnąć, daje słaby wzrost, pęka nawet od łagodnych podmuchów wiatru.
Reprezentant lasu dębowego z grupy hubki (Pseudoinonotus dryadeus) nie jest gatunkiem jadalnym. Nie jest używany do jedzenia w żadnej formie.
Wygląd grzyba jest jasny i niezwykły, trudno go pomylić z innymi podstawczakami. Nie znaleziono podobnych okazów. Nawet inni przedstawiciele grzybów hubki mają niezbyt jasny kolor, zaokrąglony kształt i nierówną powierzchnię.
Tinder to gatunek pasożytniczy, który atakuje przede wszystkim korzeń rośliny. Grzyba nie można pomylić z innymi, ze względu na jasnożółty kolor i bursztynowe krople na jego powierzchni. Nie jest używany do jedzenia.