Biegunka wirusowa u cieląt i krów

Zaburzenia jelitowe są częstym objawem wielu chorób. Wiele z tych dolegliwości nie jest nawet zaraźliwych. Ponieważ biegunka towarzyszy większości chorób zakaźnych, może wydawać się dziwne, że wirusowa biegunka bydła nie jest objawem, ale odrębną chorobą. Co więcej, w przypadku tej choroby dysfunkcja jelit nie jest głównym objawem.

Co to jest biegunka wirusowa

wysoce zaraźliwa choroba wirusowa. Biegunka to mniejsze zło, które charakteryzuje tę chorobę. W przypadku biegunki wirusowej błony śluzowe jelit, jamy ustnej, języka, a nawet lustra nosowo-wargowego ulegają stanom zapalnym i owrzodzeniu. Rozwój zapalenia spojówek, nieżytu nosa i kulawizny. Pojawia się gorączka.

Choroba powoduje duże szkody ekonomiczne w gospodarstwach, ponieważ chore krowy w ciąży są usuwane, a krowy w okresie laktacji zmniejszają wydajność mleka. Wirusowa biegunka rozprzestrzenia się po całym świecie. Tylko szczepy wirusa mogą się różnić.

Czynnik sprawczy choroby

Czynnik sprawczy tej choroby wirusowej u krów należy do rodzaju pestiwirusów. Kiedyś uważano, że ten typ wirusa mogą być przenoszone przez wysysające krew owady i kleszcze, ale później okazało się, że wirusowa biegunka krów nie jest przenoszona w ten sposób.

Istnieją 2 genotypy wirusów wywołujących biegunkę zakaźną u krów, ale nie różnią się one zjadliwością. Wcześniej uważano, że wirusy o genotypie BVDV-1 powodują łagodniejszą chorobę niż BVDV-2. Nowsze badania tego nie potwierdziły. Jedyna różnica polega na tym, że wirusy typu 2 są mniej powszechne na świecie.

Wirus biegunki jest bardzo odporny na niskie temperatury w środowisku zewnętrznym. W temperaturze -20°C i niższej może być przechowywany przez lata. W materiale patologicznym w temperaturze -15 ° C utrzymuje się do 6 miesięcy.

Wirus nie jest łatwy do „wykończenia” nawet w dodatnich temperaturach. Wytrzymuje + 25°C w ciągu dnia bez zmniejszania aktywności. W temperaturze + 35 °С pozostaje aktywny przez 3 dni. Wirus biegunki bydła ulega inaktywacji dopiero w temperaturze +56°C i po 35 minutach w tej temperaturze. Jednocześnie istnieje przypuszczenie o obecności szczepów żaroodpornych biegunki wirusowej.

Wirus jest wrażliwy na środki dezynfekujące:

• trypsyna;
• eter;
• chloroform;
• deoksycholan.

Ale tu też nie wszystko jest dobrze. Według badań Hacka i Taylora istnieją również szczepy wirusowej biegunki odporne na eter.

Kwaśne środowisko jest w stanie „wykończyć” wirusa. Przy pH 3,0 patogen ginie w ciągu 4 godzin. Ale w ekskrementach można przechowywać do 5 miesięcy.

Z powodu takiej „dziwactwa” czynnika wywołującego biegunkę wirusową, dziś, według różnych źródeł, od 70 do 100% ogólnej liczby krów na świecie jest zarażonych tą chorobą lub chorowało wcześniej.

Źródła i drogi infekcji

Biegunka wirusowa jest przenoszona na kilka sposobów:

• bezpośredni kontakt chorej krowy ze zdrowym zwierzęciem;
• infekcja wewnątrzmaciczna;
• transmisja seksualna nawet przy sztucznym zapłodnieniu;
• owady wysysające krew;
• przy ponownym użyciu kleszczyków do nosa, igieł lub rękawiczek doodbytniczych.

Prawie niemożliwe jest uniknięcie kontaktu chorych krów ze zdrowym stadem. W stadzie jest zawsze do 2% zarażonych zwierząt. Powodem tego jest inny sposób rozprzestrzeniania się infekcji: wewnątrzmaciczny.

Ze względu na utajony przebieg choroby wiele krów może ocielić się z już zarażonym cielęciem. Podobna sytuacja ma miejsce w przypadku wybuchu ostrej postaci choroby we wczesnych stadiach ciąży. Ciało cielęcia zakażonego w macicy rozpoznaje wirusa jako „swojego” i nie walczy z nim. Takie zwierzę wydala wirusa w dużych ilościach przez całe życie, ale nie wykazuje oznak choroby. Ta cecha przyczynia się do „sukcesu” wirusowej biegunki krów wśród innych chorób.

Ponieważ utajone byki i producenci z ostrą postacią choroby wydalają wirusa wraz z plemnikami, krowy mogą zarazić się podczas sztucznego zapłodnienia. Zamrażanie plemników w ciekłym azocie tylko przyczynia się do zachowania wirusa w nasieniu. W organizmie hodowców bydła wirus utrzymuje się w jądrach nawet po leczeniu. Oznacza to, że byk, który był chory i leczony nadal pozostaje nosicielem wirusa biegunki krów.

Wirus przenosi się również przez krew. Są to znane wszystkim niewysterylizowane instrumenty, wielorazowe igły do ​​strzykawek lub wielorazowe i przenoszenie wirusa przez wysysające krew owady i roztocza.

Objawy wirusowej biegunki bydła

Zwykle okres inkubacji wynosi 6-9 dni. Zdarzają się przypadki, gdy okres inkubacji trwa tylko 2 dni, a czasami rozciąga się nawet do 2 tygodni. Do najczęstszych objawów klinicznych biegunki wirusowej należą:

• owrzodzenie jamy ustnej i nosa;
• biegunka;
• wysoka temperatura;
• letarg;
• utrata apetytu;
• spadek wydajności mleka.

Ale objawy są często niewyraźne lub słabo wyrażone. Przy niewystarczającej uwadze chorobę łatwo przeoczyć.

Ogólny zestaw objawów, które mogą towarzyszyć biegunce wirusowej:

• ciepło;
• częstoskurcz;
• leukopenia;
• depresja;
• surowicze wydzieliny z nosa;
• śluzowo-ropna wydzielina z jamy nosowej;
• kaszel;
• ślinotok;
• łzawienie;
• nieżytowe zapalenie spojówek;
• erozja i owrzodzenia na wszelkich błonach śluzowych oraz w szczelinie międzykopytowej;
• biegunka;
• anoreksja;
• aborcja u ciężarnych krów.

Konkretny zestaw objawów zależy od rodzaju przebiegu choroby. Nie wszystkie te objawy biegunki wirusowej występują jednocześnie.

Przebieg choroby

Obraz kliniczny jest zróżnicowany i w dużej mierze zależy od charakteru przebiegu biegunki wirusowej:

• ostry;
• podostry;
• chroniczny;
• utajony.

Przebieg ostrej postaci choroby różni się w zależności od stanu krowy: w ciąży lub nie.

Ostry kurs

W ostrym przebiegu objawy pojawiają się nagle:

• temperatura 39,5-42,4 °C;
• depresja;
• odmowa karmienia;
• częstoskurcz;
• szybki puls.

Po 12-48 godzinach temperatura wraca do normy. Pojawia się surowicza wydzielina z nosa, która później staje się śluzowa lub ropno-śluzowa. Niektóre krowy mają suchy, twardy kaszel.

W ciężkiej postaci ostrego przebiegu pysk krowy może być pokryty wysuszoną wydzieliną. Ponadto pod suchą skórką mogą tworzyć się ogniska erozji.

Ponadto u krów obserwuje się lepką ślinę zwisającą z pyska. Nieżytowe zapalenie spojówek rozwija się z silnym łzawieniem, któremu może towarzyszyć zmętnienie rogówki oka.

Na błonach śluzowych jamy ustnej i lustrze nosowo-wargowym pojawiają się okrągłe lub owalne ogniska erozji z ostro zarysowanymi krawędziami.

Niekiedy głównym objawem biegunki wirusowej jest kulawizna krów, będąca wynikiem zapalenia chrząstki kończyny. Nierzadko krowy kuleją przez całą chorobę i po wyzdrowieniu. W rzadkich przypadkach w szczelinie między kopytami pojawiają się zmiany, przez co biegunkę wirusową można pomylić z pryszczycą.

Podczas gorączki obornik ma normalny kształt, ale zawiera śluz i skrzepy krwi. Biegunka pojawia się dopiero po kilku dniach, ale nie ustępuje do czasu wyzdrowienia. Obornik cuchnący, płynny, bulgoczący.

Biegunka odwadnia organizm. Przy dłuższym przebiegu skóra krowy staje się twarda, pomarszczona i pokryta łupieżem. W okolicy pachwinowej pojawiają się ogniska erozji i strupy wyschniętego wysięku.

Dotknięte chorobą krowy mogą stracić do 25% masy ciała w ciągu miesiąca. Wydajność mleczna krów spada, możliwe są aborcje.

Przebieg ostry: bydło niebędące w ciąży

U młodych krów o silnej odporności biegunka wirusowa w 70-90% przypadków jest prawie bezobjawowa. Przy uważnej obserwacji można zauważyć niewielki wzrost temperatury, łagodną bezmleczność i leukopenię.

Bardzo podatne na tę chorobę są młode cielęta w wieku 6-12 miesięcy. W tej kategorii młodych zwierząt krążenie wirusa we krwi rozpoczyna się od 5 dnia po zakażeniu i trwa do 15 dni.

Biegunka w tym przypadku nie jest głównym objawem choroby. Bardziej powszechne objawy kliniczne obejmują:

• anoreksja;
• depresja
• zmniejszenie wydajności mleka;
• wydzielina z nosa;
• szybkie oddychanie;
• uraz jamy ustnej.

Krowy niebędące w ciąży z ostrym przebiegiem choroby wydzielają mniej wirusa niż krowy zakażone w macicy. Przeciwciała zaczynają być produkowane 2-4 tygodnie po zakażeniu i utrzymują się przez wiele lat po ustąpieniu objawów klinicznych.

Wcześniej biegunka wirusowa u krów niebędących w ciąży była łagodna, ale od końca lat 80. na kontynencie północnoamerykańskim pojawiły się szczepy wywołujące ciężką biegunkę.

Ciężkie postacie charakteryzowały się ostrym początkiem biegunki i hipertermii, czasami prowadzącymi do śmierci. Ciężką postać choroby wywołują wirusy genotypu 2. Początkowo ciężkie formy znajdowano tylko na kontynencie amerykańskim, później opisano je również w Europie. Drugi typ biegunki wirusowej charakteryzuje się zespołem krwotocznym, który prowadzi do krwotoków wewnętrznych i zewnętrznych, a także krwawienia z nosa.

Ciężka postać choroby jest również możliwa z mutacją infekcji typu 1. W tym przypadku objawy to:

• ciepło;
• owrzodzenia jamy ustnej;
• zmiany wyrzynające się szczelin międzypalcowych i okolicy wieńcowej;
• biegunka;
• odwodnienie;
• leukopenia;
• małopłytkowość.

Te ostatnie mogą prowadzić do krwotoków wybroczynowych w okolicy spojówki, twardówki, błony śluzowej jamy ustnej i sromu. Ponadto po wstrzyknięciach obserwuje się przedłużone krwawienie z miejsca nakłucia.

Przebieg ostry: krowy w ciąży

W czasie ciąży krowa wykazuje te same objawy, co pojedyncze zwierzę. Głównym problemem choroby w czasie ciąży jest infekcja płodu. Czynnik wywołujący biegunkę wirusową może przenikać przez łożysko.

Po zakażeniu podczas inseminacji płodność spada, a odsetek wczesnej śmierci zarodków wzrasta.

Infekcja w pierwszych 50-100 dniach może doprowadzić do śmierci zarodka, natomiast wydalenie płodu nastąpi dopiero po kilku miesiącach. Jeśli zarażony zarodek nie umrze w ciągu pierwszych 120 dni, rodzi się cielę z wrodzoną biegunką wirusową.

Infekcja trwająca od 100 do 150 dni prowadzi do wad wrodzonych u cieląt:

• grasica;
• oko;
• móżdżek.

Drżenie obserwowane u cieląt z hipoplazją móżdżku. Nie mogą znieść. Wady wzroku mogą powodować ślepotę i zaćmę. Wraz z lokalizacją wirusa w śródbłonku naczyniowym możliwy jest obrzęk, niedotlenienie i zwyrodnienie komórkowe. Poród słabych i niskich cieląt może być również spowodowany zakażeniem biegunką wirusową w drugim trymestrze ciąży.

Zakażenie w okresie 180-200 dni wyzwala odpowiedź już w pełni rozwiniętego układu odpornościowego. W tym przypadku cielęta rodzą się na zewnątrz całkowicie zdrowe, ale z reakcją seropozytywną.

Kurs podostry

Podostry przebieg z nieuwagą lub bardzo dużym stadem można nawet przeoczyć, ponieważ objawy kliniczne pojawiają się raczej słabo, dopiero na początku choroby i przez krótki czas:

• wzrost temperatury o 1-2°C;
• szybki puls;
• częste płytkie oddychanie;
• niechętne jedzenie lub całkowita odmowa jedzenia;
• krótkotrwała biegunka w ciągu 12-24 godzin;
• niewielkie uszkodzenie błony śluzowej jamy ustnej;
• kaszel;
• wydzielina z nosa.

Niektóre z tych objawów można pomylić z łagodnym zatruciem lub zapaleniem jamy ustnej.

W przebiegu podostrym występowały przypadki, gdy biegunka wirusowa przebiegała z gorączką i leukopenią, ale bez biegunki i owrzodzeń na błonach śluzowych jamy ustnej. Choroba może również wystąpić z innymi objawami:

• sinica błon śluzowych jamy ustnej i nosa;
• wskazać krwotoki na błonach śluzowych;
• biegunka;
• podwyższona temperatura ciała;
• atonia.

Opisano również biegunkę wirusową, która trwała tylko 2-4 dni i wyrażała się biegunką oraz spadkiem wydajności mleka.

przewlekły przebieg

W postaci przewlekłej objawy choroby rozwijają się powoli. Krowy stopniowo tracą na wadze. Występuje przerywana lub uporczywa biegunka. Czasami nawet biegunka może być nieobecna. Reszta objawów w ogóle się nie pojawia. Choroba może trwać do 6 miesięcy i zwykle kończy się śmiercią zwierzęcia.

Przewlekła biegunka występuje u krów trzymanych w nieodpowiednich warunkach:

• słabe karmienie;
• niezadowalające warunki przetrzymywania;
• robaczyce.

Również ogniska przewlekłej postaci choroby występują w gospodarstwach, w których wcześniej odnotowano ostrą postać biegunki.

utajony przepływ

Brak objawów klinicznych. Fakt choroby ustala badanie krwi na obecność przeciwciał. Często przeciwciała przeciwko tej chorobie wirusowej znajdują się nawet u klinicznie zdrowych krów z gospodarstw, w których nigdy nie odnotowano biegunki.

Choroba błon śluzowych

Można ją usunąć jako osobną postać choroby, która dotyka młode zwierzęta w wieku od 6 do 18 miesięcy. Nieuchronnie prowadzi do śmierci.

Czas trwania tego typu biegunki wynosi od kilku dni do kilku tygodni. Zaczyna się od depresji, gorączki i osłabienia. Cielę traci apetyt. Stopniowo wychudzony z śmierdzącą, wodnistą, a czasem krwawą biegunką. Z powodu ciężkiej biegunki ciało cielęcia jest odwodnione.

Nazwa tej postaci pochodzi od owrzodzeń zlokalizowanych na błonach śluzowych jamy ustnej, nosa i oczu. Przy ciężkim uszkodzeniu błony śluzowej u młodych krów obserwuje się silne łzawienie, ślinienie i wydzielinę z nosa. Zmiany mogą również znajdować się w szczelinie międzypalcowej i na koronie. Z ich powodu krowa przestaje chodzić i umiera.

Ta postać choroby występuje u młodych zakażonych prenatalnie w wyniku „nałożenia” własnego wirusa na antygenowo podobny szczep patogenu od innego chorego osobnika.

Diagnostyka

Diagnozę stawia się na podstawie danych klinicznych i sytuacji epizootycznej w okolicy. Ostateczna i dokładna diagnoza jest dokonywana po badaniu materiału patologicznego. Wirus wyizolowany z błon śluzowych jest różnicowany z patogenami innych chorób, które mają podobne objawy:

• grzybicze zapalenie jamy ustnej;
• pryszczyca;
• zakaźne wrzodziejące zapalenie jamy ustnej;
• księgosusz;
• paragrypy-3;
• zatrucie;
• złośliwa gorączka nieżytowa;
• paratuberkuloza;
• eimerioza;
• nekrobakterioza;
• zakaźne zapalenie nosa i tchawicy;
• mieszane infekcje przewodu pokarmowego i dróg oddechowych.

W przypadku badań patologicznych wybiera się części, w których erozja błon śluzowych jest najbardziej wyraźna. Takie zmiany można znaleźć na przewodzie pokarmowym, ustach, języku, lustrze nosowym. W jelitach czasami pojawiają się rozległe ogniska martwicy.

Wirusowa biegunka narządów oddechowych wpływa mniej. Erozja występuje tylko w nozdrzach i przewodach nosowych. Wysięk śluzowy gromadzi się w krtani i tchawicy. Czasami na błonie śluzowej tchawicy mogą pojawić się siniaki. Część płuc jest często dotknięta rozedmą.

Węzły chłonne są zwykle prawidłowe, ale mogą być powiększone i obrzęknięte. Krwawienie w naczyniach krwionośnych.

Nerki są obrzęknięte, powiększone, na powierzchni widoczne są wybroczyny. Ogniska martwicze są wyraźnie wyrażone w wątrobie. Rozmiar jest zwiększony, kolor jest pomarańczowo-żółty. Zapalenie pęcherzyka żółciowego.

Leczenie wirusowej biegunki bydła

Nie ma swoistego leczenia biegunki wirusowej. Zastosuj leczenie objawowe. Środki ściągające są stosowane w celu powstrzymania biegunki w celu zmniejszenia utraty wody z organizmu i uniknięcia odwodnienia.

Prognoza

W przypadku tej choroby trudno jest przewidzieć odsetek przypadków, ponieważ zależy to od szczepu wirusa, warunków inwentarza żywego, charakteru epidemii, indywidualnych cech ciała krowy i wielu innych czynników. Odsetek śmiertelnych skutków może być różny nie tylko w różnych krajach, ale nawet w różnych stadach należących do tego samego gospodarstwa.

W przewlekłym przebiegu biegunki 10-20% ogólnej liczby zwierząt gospodarskich może zachorować, a do 100% przypadków może umrzeć. Zdarzały się przypadki, że tylko 2% krów zachorowało, ale wszystkie padły.

W ostrym przebiegu biegunki odsetek zachorowań zależy od szczepu:

• Indiana: 80-100%;
• Oregon C24V i szczepy pokrewne: 100% ze wskaźnikiem śmiertelności 1-40%;
• Nowy Jork: 33-38% ze śmiertelnością 4-10%.

Łatwiej zapobiegać niż leczyć i przewidywać odsetek śmiertelności wśród krów, łatwiej prowadzić profilaktykę szczepionką przeciwko wirusowej biegunce bydła.

Zapobieganie wirusowej biegunce bydła

Szczepionkę stosuje się u krów w 8. miesiącu ciąży i cieląt. W przypadku tej kategorii krów zaleca się stosowanie szczepionki wykonanej z osłabionego wirusa u królików. Po dwukrotnym domięśniowym podaniu szczepionki krowa uzyskuje odporność na 6 miesięcy.

W gospodarstwach znajdujących się w niekorzystnej sytuacji w celach profilaktycznych stosuje się surowicę od krów w okresie rekonwalescencji. W przypadku wykrycia wirusa farma jest uznawana za niekorzystną i zamykana na potrzeby kwarantanny. Chore krowy są izolowane od stada do czasu wyzdrowienia lub śmierci. Pomieszczenia są codziennie sprzątane roztworami dezynfekcyjnymi. Gospodarstwo zostaje uznane za bezpieczne miesiąc po wyzdrowieniu ostatniej chorej krowy.

Wniosek

Biegunka wirusowa bydła jest niebezpieczna ze względu na różnorodność objawów, wysoką zjadliwość i odporność patogenu w środowisku zewnętrznym. Choroba ta jest łatwo zamaskowana, jak wiele innych, ale jeśli pominiesz początkowy etap, będzie za późno na leczenie krowy. Środki zapobiegawcze też nie zawsze się sprawdzają, dlatego choroba jest już rozprzestrzeniona na całym świecie.

Artykuły na ten temat "Biegunka wirusowa u cieląt i krów"

Choroba płuc u cieląt i krów

Clostridium u cieląt i krów

Choroba płuc u cieląt i krów

Clostridium u cieląt i krów