Paproć dalekowschodnia: opis, sadzenie i pielęgnacja

Paproć – roślina znana wszystkim. Jego odmiana Orlyak rośnie wszędzie, z wyjątkiem szczególnie zimnych regionów. Górzysty teren nie jest przeszkodą w jego życiu, potrafi też dostosować się do różnych warunków klimatycznych. Orlica jest jadalna i użyteczna, ma wartość leczniczą. Znajduje się w Czerwonej Księdze republik Mołdawii, Komi, Sacha, a także należących do Federacji Rosyjskiej regionów Murmańska i Rostowa.

Charakterystyczne cechy rośliny

Paproć paprociowa to wieloletnia roślina zielna. Język łaciński (łac.) odnosi się do niego jako Pteridium aquilínum. Różni się od innych przedstawicieli klasy Fern zakrzywioną krawędzią i sori (zarodniki rozmnażania bezpłciowego) wzdłuż krawędzi blaszki liściowej. Odnotowywany również jako największe, najczęściej występujące na terytorium Federacji Rosyjskiej, sąsiednie kraje. Według opisu botanicznego może mierzyć do 150 cm wysokości. Ale zwykle jest to od 30 cm do metra.

Według krótkiego opisu roślina ma potężny i rozgałęziony system korzeniowy, który składa się z czarnych kłączy, położonych zarówno poziomo, jak i pionowo, głęboko pod ziemią. Liście pierzaste dwukrotnie i trzykrotnie sztywne, osadzone na długich ogonkach. Mają typowy zapach. Wewnątrz trójkątne listki podłużne, na końcu tępe, u nasady klapowane. Dwie dolne z nich mają nektarniki ze słodkim płynem, który przyciąga mrówki. Podzielony arkusz na krawędzi jest owinięty. Sori są na krawędzi talerza. Dojrzewanie zarodników obserwuje się w lipcu i sierpniu.

Paproć długowschodnia

Opis odmiany

Paproć paprociowa rośnie w lasach, gdzie znajduje najkorzystniejsze środowisko. Występuje również w wielu innych naturalnych miejscach. Osiągnięty rozmiar zależy od warunków jego lokalizacji. Istnieją dowody na to, że na Zakaukaziu występują okazy dwumetrowe. W centralnej strefie Federacji Rosyjskiej wzrost nie przekracza metra.

Nazwa pochodzi od kształtu liści, zbliżonego do skrzydeł orła, lub od korzenia w przekroju, gdzie naczynia tworzą wzór podobny do orła na herbie. Nie ma na ten temat dokładnych informacji. Podczas wzrostu korzeń znajduje się w ziemi na głębokości 0,5 m. W pewnym okresie wyrastają z niego liście. Pędy mają kształt wachlarza, przypominający palmę. Orlyak nie jest jedyną paprocią, która ma tę właściwość. Jak to wygląda widać na zdjęciu z internetu. Na zimę paproć paproć, gdzie rośnie, pozostaje w formie korzenia. Wiosną pojawia się łodyga skręcona u góry. Inne paprocie mają podobną ucieczkę.

skręcona łodyga

Charakterystyczne cechy rośliny są szczególnie widoczne, gdy jest w pełni wyrośnięta. Pierwsza sesja podzielona jest na trzy gałęzie. Tworzą parami liście przypominające pióro. Tylko górny arkusz pozostaje pojedynczy. Po pełnym uformowaniu trójkątna gałąź ma nieparzystą liczbę przypominających pióro blaszek liściowych. To główna różnica w stosunku do innych paproci.

W dolnej części liści znajdują się nektarniki, które są atrakcyjne dla mrówek, ale ich prawdziwe przeznaczenie nie jest znane. Rozmnażanie może odbywać się za pomocą zarodników znajdujących się na granicy liścia. Główną metodą jest wegetacja, gdy nowy pęd jest wyrzucany z korzenia. Za to, że Orlyak rośnie na dużych obszarach, wypełniając je, uważany jest za roślinę agresywną. Witalność tłumaczy się głębokim położeniem korzeni, które nie przemarzają zimą. Nie boi się też suszy i pożarów.

Lądowanie

Żyjąc w preferowany sposób w jasnych lasach, Orlyak uwielbia gleby lekkie, w tym ubogie i wapienne. Mimo agresywności paproć ta została przez ludzi przemieniona w roślinę uprawną, której przydatność została wykorzystana w kuchni i medycynie. Ale na niektórych obszarach zwalcza się go specjalnymi metodami, ponieważ trudno go kosić jako chwast.

Trudne do koszenia

Orlyak ma jednak znaczenie gospodarcze. W wielu krajach pędy i liście, które nie są w pełni rozwinięte (ślimaki), są spożywane jak szparagi. Przepis obejmuje wstępne namoczenie w słonej wodzie. Następnie roślina jest smażona. Lub zajmuje się przygotowywaniem sałatek i przypraw, marynowanych. Na przykład paproć kamczacka jest uprawiana na eksport do Japonii i Chin. Mieszkańcy wschodniej tajgi włączali tę roślinę do swojej diety od czasów starożytnych. Zawiera mniej więcej tyle samo łatwo przyswajalnego białka co ziarna. Paproć dalekowschodnia jest smażona na oleju, uwalniając ją w postaci konserw.

Ciekawy. Sugeruje to, że można ją uprawiać jako roślinę jadalną, leczniczą lub ozdobną. W tym celu odpowiedni jest zarówno region moskiewski, jak i region (region) leningradzki.

Powielanie odbywa się w następujący sposób:

1. Oddzielanie potomstwa od korzeni – prosta metoda. Ważne jest, aby dobrze podlewać roślinę.
2. Zarodniki zeskrobuje się z liścia, suszy i wysiewa na podłożu, codziennie spryskuje. Po miesiącu kiełkują i można je przesadzić do ogrodu.

Orlica może być uprawiana na polach, na stepach iw strefie leśnej jako surowiec do celów krajobrazowych, leczniczych lub spożywczych. Aby wylądować, musisz przygotować pole. Przez 2 lub 3 lata konieczne jest wykonanie pasków ochronnych. W tym celu odpowiednia jest marynata irysowa. W nawach bocznych sadzi się odcinki kłączy paproci. Za 1 mkw. miernik ma jedno kłącze. Uprawy Iris piculka na tym samym polu ochronią Orlyak przed słońcem i wiatrem twardymi liśćmi. Suszone rośliny stworzą ściółkę na przyszły rok.

W centralnej strefie Federacji Rosyjskiej uprawę sadzi się w pobliżu drzew, które tworzą cień, biorąc pod uwagę opady powyżej 580 mm, lub w miejscu nasłonecznionym z dodatkowym obfitym podlewaniem i opryskiwaniem. Naturalne opady 300 mm nie wystarczą, aby roślina mogła rosnąć w takich warunkach. W strefach leśno-stepowych przygotowanie pola obejmuje siew marynaty irysowej na zimę z kiełkowaniem na wiosnę. Po 2 lub 3 latach tęczówka urośnie do 70 cm. Następnie Orlyak jest sadzony za pomocą maszyn rolniczych.

Maszyny rolnicze

Podczas sadzenia w ogrodzie zaleca się dodanie do dołka gleby leśnej, a także zorganizowanie dobrego drenażu. Lepiej jest umieścić roślinę w klombie na wiosnę, gdy pędy się otworzą. Ważne jest, aby posadzić roślinę natychmiast, zaraz po wykopaniu w lesie, zanim korzenie i liście uschną.

Opieka

Plon Orlaka, który Daleki Wschód osiąga przy uprawie młodych liści, waha się od 100 do 950 kg na hektar, dojrzewając - od 900 do 8500 kg / ha. To zależy od gęstości jej wzrostu. Paproć natychmiast po posadzeniu na przygotowanym polu jest podlewana. Następnie pielęgnacja polega na podlewaniu od 2 do 4 razy w okresie wegetacji. Obowiązkowa roślina ochronna irysowa pikulka wymiera, ściółkując przyszłoroczną glebę. Hamuje wzrost chwastów, zatrzymuje wilgoć.Przy sadzeniu pod drzewami ilość naturalnych opadów może być wystarczająca.

Z doświadczenia wynika, że ​​w okresie pierwotnej wegetacji na polu (1 rok) liczba pędów wzrasta 5-krotnie, o 2 lata - o 10. Dlatego tę metodę uprawy można wykorzystać do pozyskiwania surowców. Ta kultura uwielbia luźną glebę z dostępem powietrza do korzeni, a także wystarczającą ilością wilgoci.

luźne gleby

Opieka zakłada, że:

• Częste nawilżanie gleby bez szkodliwej wilgoci stojącej.
• Jednocześnie dwa razy w sezonie dodawany jest nawóz mineralny.
• Możesz ściółkować igłami świerkowymi.
• Stare i złamane gałęzie są usuwane.

Choroby i szkodniki

Przy odpowiedniej pielęgnacji paproć jest bardzo odporna na choroby. Ale ślimaki i gąsienice to typowe szkodniki. Niszczą liście, więc należy je usunąć przez zbieranie.

Krajobraz

Orlyak może być stosowany w ogrodach, parkach, jako roślina ozdobna. Paproć jako ozdoba ogrodowa sadzi się w cieniu, pod drzewami, po północnej stronie domów. Można go umieścić w otwartym terenie lub doniczce. Oprócz Orlaka, w klimacie umiarkowanym dopuszczalne są również strusie pospolite, tarcza męska i Kocheryżnik - odmiany paproci. Jednocześnie rośliny mają różne odcienie, przez co wyglądają bardzo pięknie.

Jeśli kiełki zostaną zabrane w lesie, musisz zabrać ze sobą trochę ziemi do sadzenia na swoim terytorium, aby zasnąć w dole do sadzenia. W pierwszym roku jest obficie podlewany, a następnie roślina z powodzeniem się zakorzenia.

Uwaga! Trzeba uważać przy rozkładaniu kłączy, zaleca się ustalanie granic.

Ażurowe liście paproci dobrze prezentują się obok lilii i roślin stawowych. W ogrodach skalnych połączenie jest wykonane z roślin pełzających, hosty, gatunków tolerujących cień. Piękne i żywopłoty z Orlyak.