Zadowolony
Roślina o nazwie jałowiec Wiltoni to krzew krajobrazowy, szczególnie słynący z bogatych zielonych igieł z lekkim srebrzystym nalotem. W pełni spełnia wymagania stawiane roślinom iglastym, wyróżnia się nie tylko godną pozazdroszczenia trwałością, ale także wiecznie zielonym ulistnieniem. Krzewy tej odmiany nie wymagają szczególnej pielęgnacji, przy intensywnym wzroście całkowicie pokrywają glebę, nie tracąc ani jednego chwastu.
Jałowiec Wiltoni, którego opis znajduje się w tej sekcji, uważany jest za ojczyznę Wysp Vinal Naven (Maine), gdzie został odkryty przez holenderskiego naukowca J. Van Heiningena.
Ważny! Cechą tej odmiany jest jej niezwykła konfiguracja, zgodnie z którą krzew jałowca osiąga tylko 10-20 cm wysokości, a osiąga 2 metry średnicy.
W przeciwieństwie do wielu roślin zorientowanych poziomo jałowiec wiltonii rośnie bardzo szybko (jego przyrost sięga 15-20 cm rocznie). Jednocześnie pojawiające się na nim igły dość ciasno przylegają do gałęzi.
Gałęzie boczne tego krzewu są dość elastyczne i charakteryzują się zwiększonym rozgałęzieniem. Kolor ulistnienia jest niebieskawo-srebrny - podczas gdy korona jałowca zwykle rozpościera się przy ziemi, a młode pędy wyrastają prosto do góry. Podczas hodowli główną uwagę przywiązuje się do prawidłowego wyboru miejsca na działce ogrodowej, a także jakości gleby w obszarze lądowania.
Jałowiec Wiltoni
Jałowiec wiltonii, którego pielęgnacja i sadzenie zostanie omówione w tym rozdziale, można rozmnażać na trzy sposoby, a mianowicie: wstępnie przygotowany odkład, nasiona i standardowe sadzonki. Najkorzystniejsza jest ostatnia metoda (rozmnażanie przez pędy).
Wiosna jest uważana za najlepszy czas na ich sadzenie, na samym początku której cięte pędy zakorzeniają się w szklarni.
Dodatkowe informacje. Przed sadzeniem w zamkniętym gruncie pędy są wstępnie traktowane stymulatorem wzrostu.
Dopiero pod koniec wiosny będzie można je przesadzić na otwarte łóżko ogrodowe (lub pod folią).
Aby zapewnić dobrą przeżywalność sadzonek, roślina z pewnością będzie potrzebować:
Gdy tylko młody kiełek ma rozwinięty system korzeniowy, jest natychmiast przenoszony do wyznaczonego dla niego miejsca.
Ponieważ ten rodzaj roślin jest dość światłolubny, jego ściemnienie jest obarczone całkowitą utratą kolorystyki igieł. W związku z tym nie zaleca się sadzenia jałowca poziomego Wiltoni w bezpośrednim sąsiedztwie drzew lub wysokich roślin.
Lądowanie
Ponadto gleby zbyt nasycone minerałami są przeciwwskazane dla rośliny, przez co zmienia się jakość korony (z czasem staje się zbyt „luźna”). Optymalnie nadają się do tego gleby średnio kwaśne lub piaszczysto-gliniaste, przy uprawie zaleca się przestrzeganie zasady racjonowania ilości wody używanej do nawadniania.
Jednocześnie niepożądane jest podlewanie gleby w miejscu wzrostu.
Niektórzy ogrodnicy amatorzy przygotowują specjalne podłoże do sadzenia, składające się z następujących składników:
Młode sadzonki przenosi się do przygotowanej mieszanki ziemnej pod koniec kwietnia (jesienią - w październiku). Wymiary dołu do lądowania są utrzymane w następujących granicach: jego średnica to co najmniej 30 cm, głębokość około 60-70 cm.
Ważny! Podczas sadzenia szyjka korzenia nie jest całkowicie pogłębiona (powinna pozostać co najmniej 5 cm nad powierzchnią).
Glebę wokół młodej sadzonki należy ściółkować mieszaniną torfu i suchych wiórów drzewnych, po czym obficie rozlać dobrze osadzoną wodą (co najmniej 2 wiadra).
Regularna pielęgnacja młodych siewek jałowca sprowadza się do ich stałego, ale umiarkowanego podlewania, okresowego przycinania i pogłównego. Przy organizacji zabiegów nawadniania należy pamiętać, że dorosłą roślinę należy obficie zwilżać nie więcej niż dwa razy w miesiącu (jej lekkie opryskiwanie organizowane jest raz na 10 dni). Wraz z nadejściem wiosny jałowiec jest karmiony nitroammofosem (w ilości 35-40 gramów na jednostkę powierzchni).
Oprócz podlewania i nawożenia roślina potrzebuje okresowego przycinania, podczas którego usuwane są wszystkie uszkodzone i wysuszone gałęzie. Podczas wykonywania przycinania kształtującego odcinane są tylko nieprawidłowo rosnące pędy, po czym korona jałowca Wiltoni staje się bardziej obszerna.
Porada eksperta. Rośliny tej klasy zawierają substancje niebezpieczne dla ludzi, w związku z czym można z nimi pracować tylko w rękawicach ochronnych.
Najbardziej znane choroby, na które podatny jest ten pień to szara pleśń i rdza grzybicza, można zapobiec ich rozwojowi we wczesnych stadiach, obserwując odstępy między poszczególnymi krzakami.
Juniper Wiltoni w projektowaniu krajobrazu
Wśród szkodników ogrodowych, które są szczególnie niebezpieczne dla jałowca, znajdują się ćmy pędów, a także łuski i przędziorki, które można łatwo usunąć za pomocą dobrze znanych środków chemicznych.
Ta odmiana jałowca doskonale nadaje się do aranżacji przytulnych i przyjemnych dla oka terenów rekreacyjnych na terenach podmiejskich. Zwracamy również uwagę, że jest to idealna opcja do dekoracji zjeżdżalni alpejskich zbudowanych w najatrakcyjniejszych zakątkach domku letniskowego.
Ponadto przy pomocy jałowca poziomej odmiany wiltonii, w razie potrzeby, można założyć wiecznie zielony trawnik w dowolnej części terytorium sąsiadującego z altaną. Wiltoni dobrze prezentuje się na tle czerwonej mulczu z kory, także w ogrodach wrzosowych i nowoczesnych ogrodach skalnych.
Podsumowując, zauważamy, że roślina ta idealnie łączy się z bujnymi różami posadzonymi w pobliżu i klombami posypanymi białymi kamykami. Ponadto odmiana ta może być uprawiana w specjalnych pojemnikach służących do ozdabiania balkonów, tarasów, a także ścian i dachów domów prywatnych.