Holenderska tęczówka bulwiasta: sadzenie i pielęgnacja, zdjęcia, recenzje

Mieszanka holenderska irysa - bardzo piękna roślina bulwiasta, kwitnąca wczesnym latem. Łatwo jest wyhodować kulturę w letnim domku, a nawet pilnie wypędzić ją w doniczce, jeśli znasz podstawowe wymagania pielęgnacyjne.

Ogólny opis irysa holenderskiego

Irys holenderski lub Iris hollandica należy do rodziny Iris o tej samej nazwie i jest rośliną wieloletnią z podziemną cebulką o wysokości do 7 cm. Każdego roku z bulwy wyrasta jedna długa łodyga do 80 cm o gładkich, podłużnych liściach.

Kwiaty tęczówki holenderskiej są również pojedyncze, osiągając średnicę 8 cm, w zależności od odmiany mogą mieć kolor czerwony, biały, niebieski, żółty lub dwukolorowy. Kształtem przypominają nieco storczyki, składają się z 6 płatków, z których 3 skierowane są do góry, a pozostałe 3 zwisają.

Irys holenderski służy do tworzenia jasnych klombów późną wiosną

Ważny! Iris holenderski mix to mieszanka cebul kilku odmian. Kupując taki materiał do sadzenia, ogrodnik może otrzymać kwietnik z pąkami o różnych odcieniach.

Kwitnienie wieloletnie trwa od połowy maja do połowy czerwca, zwykle trwa około 14 dni. Po uschnięciu pąków, podziemne cienkie korzenie tęczówki również obumierają. Jednak bulwa rośliny pozostaje użyteczna, przy odpowiedniej obróbce gromadzi w sobie pożyteczne substancje i ponownie daje szypułkę na następny rok.

Odmiany i odmiany irysów holenderskich

Irysy bulwiaste holenderskie są reprezentowane przez dziesiątki odmian mieszańcowych. Zgodnie z wymaganiami uprawy odmiany są bardzo podobne, a różnice dotyczą koloru pąków i wielkości szypułek.

Niebieska magia

Bardzo piękna odmiana tęczówki holenderskiej ma intensywnie niebieski kolor płatków, pośrodku każdego z nich znajduje się podłużna żółta plama. Na wysokość Blue Magic może osiągnąć 60 cm, kwitnie masowo i obficie pod koniec maja.

Iris Blue Magic pozostaje dekoracyjny do połowy czerwca

Złote Piękno

Odmiana Golden Beauty daje nawet proste łodygi kwiatowe do 60 cm wysokości. Gęste pąki tęczówki kwitną pod koniec maja i zamieniają się w kwiaty o żółtych płatkach, szczególnie nasyconych w środku i jaśniejszych na brzegach.

Iris Golden Beauty dobrze komponuje się z innymi jasnymi i ciemnymi odmianami w mieszankach

Biały Excelsior

Irys holenderski Biały Excelsior kwitnie na początku czerwca z dużymi i delikatnymi śnieżnobiałymi pąkami. W środkowej części płatków zauważalna jest jasnożółta wydłużona żyła. Wysokość odmiany wzrasta do 65 cm.

Iris White Excelsior szczególnie efektownie prezentuje się na słonecznych rabatach kwiatowych

Czerwony Ember

Irys holenderski Red Ember dorasta do 60-70 cm nad poziomem gruntu. Kolor kwiatów jest dość nietypowy, górne płatki są liliowe, a dolne brązowawe z żółtą żyłką. Odmiana kwitnie pod koniec maja.

Iris Red Amber jest ceniony za szlachetny, bogaty odcień

Symfonia

Symfonia jest uważana za jedną z najjaśniejszych i najbardziej spektakularnych holenderskich irysów. Jego pąki są dwukolorowe, składające się z jasnożółtych i śnieżnobiałych płatków, szypułka wznosi się 65 cm nad ziemię. Kwitnie na początku czerwca.

Symphony holenderski irys wyróżnia się szczególnie dużymi pąkami - do 14 cm średnicy

Zastosowanie w projektowaniu krajobrazu

Mieszanka irysowa holenderska nie kwitnie zbyt długo, ale jest bardzo popularna na działkach ogrodowych. Najczęściej jest używany:

  • w wiosennych klombach-

    Irysy dobrze wyglądają w osobnym ogrodzie kwiatowym oraz w połączeniu z innymi bylinami

  • w kompozycjach artystycznych-

    Jasne irysy można posadzić jako pierwszy plan na tle drzew iglastych

  • przy dekorowaniu ścieżek ogrodowych-

    Irys można sadzić po bokach ścieżki

  • na brzegach zbiorników wodnych.

    Irys nadaje się do sadzenia przy oczku wodnym lub strumieniu

Bardzo dobrze można stosować mieszankę holenderskiego irysa na rabatach kwiatowych o ciągłym kwitnieniu. Kiedy roślina wieloletnia zniknie, przestrzeń nie pozostanie pusta, strona zostanie ozdobiona pąkami innych roślin.

Cechy reprodukcji

Hodując na działce mieszankę holenderską irysową należy pamiętać, że jest to hybryda. Oznacza to, że byliny można wyhodować wyłącznie z cebul lub kłączy, zwykle są sprzedawane w sklepach kwiaciarskich.

Rozmnażanie nasion na mieszankę irysów holenderskich nie jest praktykowane. Metoda jest bardzo pracochłonna, ale najczęściej nie daje rezultatów. Rośliny albo nie kiełkują, albo kwitną dopiero po kilku latach, a cechy odmianowe nie są zachowane.

Jak sadzić tęczówkę holenderską

Nawet początkujący mogą uprawiać mieszankę holenderskich irysów na stronie. Jednocześnie ważny jest dobór odpowiednich ram czasowych i wykonanie prac przygotowawczych bez błędów.

Kiedy mogę sadzić irysy holenderskie?

Łodygi wieloletnich kwiatów otrzymują składniki odżywcze głównie z własnej bulwy. Dlatego najlepiej sadzić tęczówkę bulwiastą holenderską jesienią, od końca sierpnia do ostatnich dni października. W zimnej glebie roślina przetrwa zimę, aw maju zadowoli gwałtowne kwitnienie.

Mieszanka holenderska irysa najlepiej sadzić jesienią

Dozwolone jest również sadzenie holenderskiej tęczówki bulwiastej wiosną w kwietniu lub maju. Ale wcześniej bulwy należy przechowywać w piwnicy lub lodówce przez co najmniej 2-3 miesiące. Wtedy jest szansa poczekać na kwitnienie w bieżącym sezonie, choć nastąpi to później niż zwykle.

Wybór miejsca i przygotowanie gleby

Wieloletnie tęczówki uwielbiają jasne oświetlenie, ale nie reagują dobrze na bezpośrednie światło słoneczne. Dlatego kwietnik należy rozbić na miejscu z lekkim zacienieniem. Gleba irysów holenderskich potrzebuje pożywnej i luźnej, o odczynie obojętnym lub zasadowym. Glebę można mieszać w równych proporcjach z kompostem.

Przed posadzeniem kwiatów na wybranym terenie wykopują wymaganą ilość dołków o głębokości około 20 cm i wylewają na ich dno trochę piasku, około jednej trzeciej. Odległość między dołkami powinna wynosić 10-12 cm, w przeciwnym razie mieszanka holenderskich irysów będzie ze sobą kolidować.

Sadzenie bulw holenderskich Iris

Algorytm sadzenia holenderskiej mieszanki bulwiastej tęczówki wygląda następująco:

  1. Przed sadzeniem bulwy są dezynfekowane poprzez umieszczenie ich w roztworze manganu na kilka godzin. Dzięki temu materiał będzie bardziej odporny na choroby.
  2. Przygotowane cebulki są opuszczane do dołków i obficie podlewane, a następnie posypywane piaskiem i ziemią na wierzchu.
  3. Jeśli lądowanie holenderskiej mieszanki tęczówki odbywa się jesienią, wówczas kwietnik należy ściółkować liśćmi lub kamykami, aby ogrzać bulwy.

Podczas sadzenia wiosną ściółka nie jest używana, zakłóci to tylko kiełkowanie łodyg kwiatowych.

Porośnięte irysy holenderskie mieszają się wiosną nie zasypiają do końca, pędy powinny wystawać ponad ziemię

Rada! Cebule do sadzenia nie powinny być małe. Ale jeśli bulwy mają więcej niż 6-7 cm wysokości, nie należy ich również używać, najprawdopodobniej są przekarmione nawozami azotowymi, które zmniejszają odporność roślin.

Pielęgnacja holenderskiej tęczówki po posadzeniu

Dbanie o mieszankę holenderskich irysów sprowadza się do kilku prostych manipulacji:

  1. Po posadzeniu byliny są regularnie podlewane, co zapobiega wysychaniu gleby. Konieczne jest zwilżenie klombu, w tym jesienią, zwłaszcza jeśli pogoda jest sucha, ponieważ podczas ukorzeniania mieszanka irysów zużywa dużo składników odżywczych. Podlewanie należy kontynuować przez cały okres aktywności, aż do zwiędnięcia pąków.
  2. Wiosną mieszankę irysową holenderską karmi się trzykrotnie - nawozami azotowymi na początku wegetacji, potasem i fosforem w okresie pączkowania i po kwitnieniu.
  3. Jak tylko roślina wieloletnia zniknie, należy natychmiast przerwać podlewanie. Na tym etapie cebulki potrzebują suchego spoczynku, w przeciwnym razie mogą gnić w glebie.

Aby mieszanka irysów kwitła dłużej, należy je obficie podlewać i chronić przed słońcem

Mieszane irysy z łodygami kwiatów ciętych pozostawia się w grządce, aż ich liście zaczną żółknąć i więdnąć. Ponadto cebulki można natychmiast wykopać, nie trzeba czekać na całkowite wyschnięcie części nadziemnej. Teoretycznie w suche lato bulw w ogóle nie można usunąć, ale częściej to robią, ponieważ nawet przy braku deszczu gleba na głębokości może pozostać mokra.

Zasady przechowywania żarówek

Po wyjęciu cebulek tęczówki z klombu mieszankę należy strząsnąć z resztek ziemi i zdezynfekować w roztworze manganu lub Fundazolu. Następnie na 2-3 tygodnie są wysyłane do wyschnięcia w temperaturze 20-25°C przy dobrej wentylacji.

Cebule tęczówki holenderskiej są usuwane z gleby do wyschnięcia natychmiast po kwitnieniu

Suszone cebule należy posortować, uszkodzone i zgniłe wyrzucić. Zdrowe bulwy przechowuje się w ciemnym miejscu w temperaturze od 15 do 20°C. W takich warunkach irysy holenderskie powinny spędzić resztę lata. Jesienią można je ponownie posadzić w ziemi lub wysłać do sztucznej stratyfikacji przydomowej.

Destylacja holenderskiego irysa do 8 marca

W razie potrzeby można sprawić, że holenderska mieszanka irysa zakwitnie na początku marca, z okazji Międzynarodowego Dnia Kobiet. Bulwiasta bylina odpowiednia do pilnego pędzenia w szklarniach lub w domu w doniczkach:

  1. Na początku lata wykopuje się cebulki tęczówki z klombu i przechowuje przez miesiąc w temperaturze do 30°C, a następnie kolejny miesiąc w 20°C.
  2. Następnie bulwy przeznaczone do destylacji przenosi się do ciemnego i zimnego miejsca o temperaturze nie wyższej niż 10 ° C.
  3. Około 25 grudnia cebulki sadzi się w szklarni, skrzynkach lub doniczkach i zapewniają temperaturę 12°C, a po kilku tygodniach podnoszą ją do 16°C.

Mieszanka holenderska irysowa odpowiednia do pilnego wymuszenia do 8 marca

Jeśli stworzysz umiarkowanie ciepłe warunki dla holenderskiej mieszanki irysa i zapewnisz jej co najmniej 14 godzin światła dziennego, to 2,5 miesiąca po posadzeniu roślina zacznie kwitnąć.

Choroby i szkodniki

Chociaż mieszanka irysów holenderskich pozostaje w glebie tylko do początku lata, owady i grzyby mogą je uszkodzić nawet w tak krótkim czasie. Spośród chorób największym zagrożeniem dla kultury jest:

  • Fusarium – chorobę można rozpoznać po szarawym nalotu na liściach i opóźnieniu wzrostu-

    Po zarażeniu Fusarium, tęczówkę holenderską rzadko można uratować, łatwiej ją usunąć z klombu

  • mokra zgnilizna – grzyb rozwija się wczesną wiosną w okresie topnienia śniegu i prowadzi do gnicia cebulek-

    Mokra zgnilizna szczególnie często wpływa na mieszankę irysów, gdy jest podmoczona

  • rdza, choroba pozostawia brzydkie brązowo-brązowe plamy na liściach rośliny wieloletniej-

    Rdza plami liście tęczówki wiosną w temperaturze +10°C

Choroby grzybicze są bardzo niebezpieczne dla holenderskiej mieszanki irysów, ponieważ są trudne do wyleczenia. Zainfekowana żarówka szybko zaczyna gnić, a roślina wieloletnia całkowicie obumiera. Kiedy pojawią się pierwsze oznaki, klomb można leczyć preparatami Maxim, Topaz, Doxycycline i Triazole. Lepiej jednak profilaktycznie zwalczać grzyby i przed sadzeniem namoczyć cebulki w roztworze grzybobójczym.

Spośród owadów tęczówka holenderska jest najczęściej uszkadzana przez:

  • zgarniają motyle - ich gąsienice wyjadają od środka szypułki irysów-

    Gąsienice Scoopworm zaczynają żerować na holenderskiej tęczówce w połowie czerwca

  • wciornastki - szkodniki wysysają soki nie tylko z liści, ale także z kłączy-

    Wciornastki zwykle chowają się w kątach liści tęczówki

  • mszyca – owad zjada roślinę, a także wydziela szkodliwy dla bylin śluz.

    Mszyce rozmnażają się na tęczówce w ogromnych koloniach i mogą zabić roślinę.

Aby wyeliminować szkodniki, stosuje się roztwór Karbofos lub Aktellik. Możesz profilaktycznie chronić grządkę przed owadami, jeśli regularnie spulchniasz glebę, zapobiegasz podlewaniu i usuwasz chwasty.

Wniosek

Mieszanka holenderska irysa - efektowny i łatwy w uprawie kwiat. Możesz osiągnąć maksymalny efekt dekoracyjny, jeśli pamiętasz o potrzebie stratyfikacji roślin bulwiastych i przestrzegasz podstawowych zasad pielęgnacji.

Recenzje holenderskich irysów

Fedulina Tatiana Nikołajewna, 34 lata. Iwanowo
Kilka lat temu zdecydowałem się wyposażyć na stronie wielokolorową klomb, kupiłem mieszankę holenderskiego irysa do sadzenia. Bardzo ciekawie było czekać na wyniki. Irysy zakwitły na początku czerwca, głównie niebieskie, żółte i niebieskie pąki. Po kwitnieniu wykopałem cebulki, a teraz sadzię je co roku jesienią.
Stepashina Irina Vladimirovna, 42 lata. Kursk

Uwielbiam irysy i zawsze staram się znaleźć dla nich miejsce w ogrodzie. Zwykle sadzę cebulki jesienią, ale dwukrotnie próbowałem sadzenia wiosennego ze wstępnym chłodzeniem piwnicy. Mieszanka irysów holenderskich naprawdę zakwitła po nim, ale później niż termin i nie tak duże jak zwykle.


Udostępnij w sieciach społecznościowych: