Irys bulwiasty: odmiany ze zdjęciami, nazwami i opisami, sadzenie i pielęgnacja

Irysy bulwiaste to niskie rośliny wieloletnie o bardzo pięknych kwiatach, które pojawiają się już w połowie wiosny. Dobrze ozdabiają ogród w połączeniu z różnymi kwiatami, głównie także z pierwiosnkami. Podczas uprawy należy zwrócić szczególną uwagę na cechy bulwiastej odmiany tęczówki: jeśli jest odporna na zimę, nie można wykopać żarówki na zimę. W innych przypadkach wyjmuje się go z ziemi i przechowuje w lodówce.

Ogólny opis bulwiastych tęczówek

W zależności od rodzaju systemu korzeniowego rozróżnia się dwie grupy irysów:

1. Bulwiasty.
2. kłączowe.

W obu przypadkach roślina nie ma korzeni jako takich: zarówno bulwa, jak i kłącza są pogrubionymi pędami.

Irysy bulwiaste to niskie wieloletnie pierwiosnki. Zaczynają obficie kwitnąć od końca kwietnia do ostatnich dni czerwca (w regionach południowych - nawet od końca marca). Jednocześnie kwiaty przypominają nieco storczyk. Może być jednokolorowy lub dwukolorowy. Różnorodność odcieni:

• Biały;
• krem;
• Fioletowy;
• niebieski;
• niebieski;
• żółty.

Różnica między tęczówkami bulwiastymi i kłączowymi jest związana z cechami strukturalnymi korzeni

Jak wyglądają cebulki tęczówki?

Cebula irysów to skrócony pęd, przypominający kształt nerki. Jeśli wykonasz pionowe cięcie, zobaczysz strzałkę kwiatu w stanie embrionalnym. Wokół niego warstwami (jak cebula) są zaczątki liści. Gromadzą składniki odżywcze i zapewniają rozwój rośliny oraz szybkie zawiązanie zielonej masy.

Między zarodkami widoczne są pąki pachowe i środkowe. Ostatnia warstwa to łuski pełniące rolę osłony. Szerokość nie jest bardzo duża - 20-35 mm.

Materiał do sadzenia irysa przypomina cebulki

Odmiany i odmiany bulwiastych irysów

Irysy bulwiaste liczą kilkaset odmian, w Rosji uprawia się około 60 odmian. Najczęściej spotykane są 3 gatunki - Juno, Iriddictium i Xifium.

Juno

Zobacz Juno łączy w sobie około 50 różnych odmian bulwiastych irysów. Szczególnie atrakcyjne są następujące odmiany:

1. Juno Caucasian - mały, zwarty kwiat (25 cm wysokości), wyrastający z płaskiej, niedużej cebulki. Kwiaty jasnożółte, asymetryczne, pojawiają się już pod koniec marca. Średnica kwiatów 5-7 cm.
   
2. Juno Foster - kolejna kompaktowa bulwiasta tęczówka o wysokości 15-20 cm. Daje kilka pędów, z których każdy zakwita do 4 kwiatów. Bardzo ciekawe i dość rzadkie. Kwiaty o nietypowym dwukolorowym kolorze: fioletowo-żółtym.
   
3. Warley Juno daje stosunkowo wysokie pędy do 30 cm z jasnozielonymi liśćmi (u innych przedstawicieli gatunku są ciemne). Kwiaty są fioletowe, w różnych odcieniach - zarówno jasne, jak i nasycone.
   

Fioletowe kwiaty pięknie współgrają z jasnozielonymi liśćmi

Irydodykt

To bulwiasta tęczówka, zwana także siatką. Kwitnie przez dwa do trzech tygodni, głównie na przełomie kwietnia i maja. Różni się bogatą gamą kolorów - od jednokolorowych do dwutonowych, z paskami, plamkami i innymi wzorami.

Tęczówka bulwiasta (na zdjęciu) wytwarza małe kwiaty (średnica 5-6 cm) w kolorze niebieskim.

Tęczówka siatkowana Iridodictium dorasta do 15 cm wysokości

Wśród odmian Iriddictium znajdują się takie odmiany bulwiastych tęczówek:

1. Kantab - kwiaty jasnoniebieskie, wysokość szypułki do 20 cm. Odmiana mrozoodporna, kwitnienie rozpoczyna się już na początku kwietnia (razem z przebiśniegami) i trwa do końca miesiąca.
   

   Cantab to bulwiasta tęczówka, która produkuje piękne błękitne kwiaty

2. Harmonia i Joyce - kwitną natychmiast po stopieniu śniegu. Szypułka niska - do 10-11 cm, czasem do 20 cm. płatki są pomalowane w odcieniach niebieskiego i niebieskiego. Odmiana charakteryzuje się wysoką zimotrwałością, co pozwala na jej uprawę w różnych regionach Rosji. Dość wymagający pod względem żyzności i struktury gleby.
   

   Iris Harmonia produkuje ciemniejsze kwiaty (po lewej), a Iris Joyce produkuje jaśniejsze kwiaty (po prawej).

3. Alida to kolejna mrozoodporna tęczówka, która wytwarza piękne niebiesko-niebieskie kwiaty z żółtym wzorem. W regionach południowych zaczyna kwitnąć pod koniec marca. dobrze się rozmnaża. Mimo niewielkiej wysokości (10-15 cm) ma dość duże kwiaty do 8-9 cm średnicy.
   

   Kwiaty przyciągają uwagę delikatnymi niebieskimi odcieniami i pięknym wzorem

xifium

Xyphium, według różnych źródeł, odnosi się albo do właściwych irysów, albo jest pokrewną rośliną. Kwiaty mają pastelowe kolory z połączeniem kilku kolorów - niebieskiego, fioletowego, żółtego, jasnego. Kwiaty są bardzo atrakcyjne, pojawiają się w maju i czerwcu, ale trwają tylko tydzień.

Na kwiatach Xifium zauważalny jest piękny żółty wzór, kontrastujący z jasnoniebieskim tłem

Istnieje 6 odmian tej bulwiastej tęczówki. Najpopularniejsze z nich to:

1. Xyphium nitkowate - dość wysoka roślina (do 45 cm) o fioletowych kwiatach. Średnica kwiatów wynosi 7-9 cm.
   
2. Retikulum Xyphium wyrasta z dużej cebulki, osiąga wysokość 30 cm. Kwitnie głównie na przełomie kwietnia i maja, rzadziej na początku czerwca.
   

   Kwiaty Xyphium są jasnożółte, dzięki czemu są wyraźnie widoczne ze wszystkich stron ogrodu kwiatowego

3. Xifium liściaste - bardzo wysoka (jak na irysy) odmiana, dorastająca do 45-50 cm wysokości. Kwitnie obficie, daje 2-3 kwiaty o średnicy 6-7 cm.
   

   Kilka irysów posadzonych obok siebie tworzy piękny kwiatowy dywan

Zastosowanie w projektowaniu krajobrazu

Aby bulwiaste tęczówki pasowały do ​​ogrodu, należy zwrócić uwagę na kilka ważnych punktów:

1. Kombinacje kolorów, takie jak żółty i niebieski, zawsze wyglądają atrakcyjnie.
2. Warstwy – irysy są średniej wielkości, więc można je łączyć zarówno z wyższymi, jak i karłowatymi roślinami.
3. Czas kwitnienia - prawie wszystkie irysy cebulowe to pierwiosnki, dlatego należy je łączyć z przebiśniegami, krokusami, hiacyntami, erantis, żonkilami, tulipanami i innymi.

Jeśli chodzi o miejsce lądowania, możesz ozdobić każdy zakątek ogrodu irysami - w rabatach, klombach, mixbordach i innych kompozycjach.

Proste, ale bardzo harmonijne połączenie żółtego i niebieskiego

Irysy o jasnych kolorach dobrze wyglądają w pojedynczych nasadzeniach

Różne odmiany irysów dobrze ze sobą współgrają

Wielopoziomowe kompozycje kwiatowe wzdłuż ścieżki

Metody rozmnażania bulwiastych tęczówek

Rośliny te rozmnażają się przez cebulki. Po 2-3 latach tworzą duże gniazda zawierające zarówno duże, jak i małe cebulki. Krzew należy wykopać na początku lub w środku lata i uporządkować:

• duże należy suszyć na słońcu i przechowywać do jesieni w ciemnym, chłodnym pomieszczeniu, a następnie posadzić;
• małe należy posadzić natychmiast w nowym miejscu: szybko się zakorzenią, ale pierwsze kwiaty dadzą dopiero po 2-3 latach.

Irys można uprawiać zarówno z cebulkami, jak i nasionami. Sadzi się je na sadzonki już w lutym, a sadzonki dobrze rosną w normalnych warunkach pokojowych.

Zasady sadzenia bulwiastych irysów

Początkujący kwiaciarnia może również wyhodować tęczówkę z cebulki. Jednocześnie ważny jest nie tylko wybór odpowiedniego miejsca i przygotowanie gleby, ale także ustalenie terminu.

Kiedy sadzić bulwiaste irysy na zewnątrz?

Termin zależy od cech klimatycznych regionu. W każdym razie optymalne jest sadzenie bulwiastych irysów późnym latem lub jesienią:

1. W regionie moskiewskim i innych regionach środkowego pasa sadzi się je pod koniec sierpnia lub na początku września.
2. Na południu irysy można sadzić w drugiej połowie października.
3. Na Syberii i Uralu optymalny czas to druga połowa sierpnia.

W niektórych przypadkach (na przykład materiał do sadzenia został zakupiony z wyprzedzeniem) wiosną można sadzić tęczówki z cebulkami. Ale w tym przypadku najpierw musisz trzymać je w lodówce przez kilka tygodni, zanim przeniesiesz je na otwarty teren (koniec kwietnia - początek maja).

Aby cebulki nie zaczęły rosnąć przed czasem, trzyma się je na ocieplonym balkonie

Wybór miejsca i przygotowanie gleby

Irysy bardzo lubią światło, dlatego miejsce powinno być otwarte, bez cienia. Dobrze, jeśli znajduje się na niewielkim wzniesieniu i w osłonie przed przeciągami, na przykład niedaleko domu, płotu, potężnych krzewów i drzew (nie powinny rzucać dużego cienia). Kwiaty preferują lekką, dość żyzną glebę o odczynie obojętnym. Jeśli gleba jest zubożona, w dołku należy posadzić nawóz.

Jak sadzić bulwiaste irysy

Wcześniej cebulki należy trzymać przez kilka godzin w specjalnym środku do trawienia lub w słabym 1% roztworze nadmanganianu potasu. Algorytm lądowania wygląda następująco:

1. Oczyść i wykop teren.
2. Formuj dołki o płytkiej głębokości do 8 cm (3 razy więcej niż wysokość cebulki) w odległości 10 cm od siebie (3 razy więcej niż średnica żarówki).
3. Ułóż niewielką warstwę drenażu - małe kamienie, kamyki, keramzyt.
4. Wypełnij wcześniej przygotowaną żyzną glebą (możesz dodać superfosfaty i sól potasową).
5. Sadzonki korzeniowe
6. Woda obficie.

Jak wyhodować irysy z cebulek

Uprawa i pielęgnacja bulwiastych tęczówek nie jest bardzo trudna. Podobnie jak inne rośliny kwitnące, ważne jest dla nich regularne podlewanie i nawożenie.

Podlewanie i karmienie

Bulwiaste tęczówki lubią regularne, ale umiarkowane podlewanie. Jeśli występują opady, dodatkowa wilgoć nie jest potrzebna. A jeśli jest susza, wodę należy podawać 1-2 razy w tygodniu. Po kwitnieniu kultury nie trzeba podlewać.

W celu bujnego kwitnienia roślinę należy karmić:

1. Po raz pierwszy nawóz azotowy aplikowany jest natychmiast po usunięciu materiału okrywowego.
2. Na etapie tworzenia pąków podaje się sól potasową i superfosfaty.
3. Zaraz po zakończeniu kwitnienia należy powtórzyć karmienie potasem i fosforem.

Potem nie musisz nic robić - irysy przestaną kwitnąć, a wtedy sadzonka musi przygotować się na okres uśpienia.

przycinanie

Pierwsze cięcie odbywa się pod koniec wiosny.

Wszystkie blaknące kwiaty muszą zostać przycięte

Jeśli tego nie zrobisz, bulwiasta tęczówka może cierpieć na wszelkie infekcje. Umierające kwiatostany nadal pobierają niektóre składniki odżywcze i zakłócają działanie innych kwiatów.

Drugie cięcie należy wykonać we wrześniu lub październiku na 2 tygodnie przed pierwszymi przymrozkami. Aby to zrobić, liście są cięte na pół (powinny pozostać 15 cm od ziemi) i palone. Następnie posypane ziemią.

Przygotowanie do zimy

Jeśli odmiana jest odporna na zimę (na przykład bulwiasta tęczówka Kantab lub Alida), nie ma potrzeby przykrywania jej na zimę. Wystarczy wyciąć. Jeśli gatunek nie ma dobrej zimotrwałości, pokryty jest warstwą suchych liści, gałązek świerkowych, a na wierzchu pokryty jest spunbond. Nie trzeba mocno zatykać - w przeciwnym razie żarówka zacznie gnić i może gnić.

Czy muszę kopać bulwiaste tęczówki na zimę?

Odpowiedź na to pytanie zależy od cech odmiany i klimatu regionu:

1. Jeśli zima jest wystarczająco ciepła i śnieżna (regiony południowe), nie trzeba wykopywać cebulek - wystarczy mulczować je gałęziami, liśćmi i świerkowymi gałązkami.
2. Jeśli zima jest mroźna (północno-zachodnia, Ural, Syberia), cebulki należy wykopać i przechowywać w suchym, chłodnym pomieszczeniu.

W rejonach środkowego pasa kierują się cechami odmiany - jeśli jest odporna na zimę, nie trzeba kopać. Jeśli jednak jesień okazała się zbyt deszczowa, lepiej usunąć cebulki tęczówki i przechowywać je do następnego sezonu w korzystniejszych warunkach.

Jak kopać bulwiaste tęczówki

Wykopywanie cebulek tęczówki wymaga przestrzegania pewnych zasad. Instrukcja jest następująca:

1. Cebule są starannie wykopywane i oczyszczane z resztek ziemi.
2. Dokładnie spłucz pod bieżącą wodą.
3. Przechowywać przez miesiąc w ciemnym miejscu w temperaturze pokojowej (do wyschnięcia).
4. Oczyszczone w pojemniku (pokrywka z otworami), posypane trocinami lub piaskiem z torfem, włożone do lodówki.

Przechowywanie cebulek tęczówki

Cebule przechowuje się w suchym, ciemnym miejscu w temperaturze 3-8 stopni Celsjusza. Do tego celu:

• lodówka;
• piwnica;
• ocieplony balkon;
• loggia.

Głównym warunkiem przechowywania bulwiastych tęczówek jest zapobieganie pojawianiu się wilgoci. Dlatego zaleca się przechowywanie ich w lodówce oddzielnie od płynów i żywności.

Przed przechowywaniem cebulki tęczówki są starannie suszone na słońcu lub w domu

Co zrobić, jeśli bulwiasta tęczówka wzrosła jesienią

W takim przypadku żarówkę należy jak najszybciej przykryć torfem, piaskiem lub trocinami i umieścić w lodówce lub innym ciemnym, chłodnym miejscu. Ale taka możliwość nie zawsze jest dostępna, więc żarówkę tęczówki wzniesionej można sadzić w doniczce i uprawiać jako roślinę doniczkową. Jeśli ta opcja nie jest odpowiednia, a żarówka nadal aktywnie rośnie, będziesz musiał się z nią rozstać. Na szczęście takie przypadki są rzadko obserwowane w odpowiednich warunkach przechowywania.

Destylacja bulwiastych irysów w domu

Forsowanie to celowe przyspieszenie wzrostu kwiatów w celu szybkiego związania zielonej masy przez roślinę i pojawienia się pierwszych kwiatów. W przypadku irysów cebulowych zabieg rozpoczyna się od przygotowania samych cebulek. Po wykopaniu są przechowywane w specjalnej temperaturze:

1. W pierwszym miesiącu 30-35 stopni.
2. Kolejne 1,5 miesiąca - 15-20 stopni.
3. Następnie w ciągu 2-3 tygodni temperatura spada do 10 stopni.

Cebule należy sadzić 2-2,5 miesiąca przed pożądanym czasem kwitnienia. Zaczynają rosnąć w szklarni w komfortowej temperaturze 10-12 stopni. Następnie stopniowo zwiększa się do 18 stopni. Stale oświetlony fitolampem, tak aby godziny dzienne wynosiły co najmniej 14 godzin. Aby przyspieszyć wzrost (w razie potrzeby), wskaźnik zwiększa się do 16-18 godzin.

Choroby i szkodniki

Irysy bulwiaste mogą cierpieć na choroby grzybowe. Najczęściej spotykane:

• septoria;
• fusarium;
• rdza;
• heterosporioza i inne.

Aby temu zapobiec, wiosną należy je leczyć dowolnym fungicydem, na przykład Quadris, Fundazol, Fitosporin. Powtórne zabiegi są opcjonalne – będą potrzebne tylko wtedy, gdy pojawią się oznaki choroby. Ponadto, jako środek zapobiegawczy, bulwiaste tęczówki są silnie karmione mieszaniną superfosfatu i soli potasowej.

Wśród owadów szczególne szkody wyrządzają miarki, wciornastki i świdry. Możesz je zabić środkiem owadobójczym. Karbofos, Aktara, Decis, Karate i inne nadają się do przetwarzania bulwiastych irysów. Inwazje ślimaków są również powszechne. W tym przypadku obok ogrodu kwiatowego rozrzucone są kamienne wióry lub zmiażdżone skorupki jaj.

Wniosek

Irysy bulwiaste są jednymi z pierwszych, które zachwycają pięknymi kwiatami. W wielu regionach Rosji cebulki trzeba wykopywać i przechowywać w domu. Na środkowym pasie i na południu jest to opcjonalne. Opieka nad tymi kwiatami nie jest bardzo trudna, więc w razie potrzeby poradzi sobie z tym również początkujący amator.

Artykuły na ten temat "Irys bulwiasty: odmiany ze zdjęciami, nazwami i opisami, sadzenie i pielęgnacja"

Irys brodaty: odmiany ze zdjęciami i nazwami, sadzenie i pielęgnacja

Odmiany i odmiany irysów ze zdjęciami i nazwami

Irys brodaty: odmiany ze zdjęciami i nazwami, sadzenie i pielęgnacja

Odmiany i odmiany irysów ze zdjęciami i nazwami