Zadowolony
Dziś coraz częściej na przyległych terenach lub działkach osobistych można zobaczyć piękne nasadzenia tui. Ten krzew jest interesujący dla ogrodników nie tylko ze względu na swój niepowtarzalny wygląd, ale także ze względu na bezpretensjonalność w pielęgnacji. Jedną z popularnych odmian jest tuja western Holmstrup.
Roślina ta należy do ozdobnych, wiecznie zielonych krzewów iglastych. Jego cechą wyróżniającą jest niskie tempo wzrostu pędów: w ciągu jednego roku roślina jest w stanie urosnąć o 12 cm, a szerokość - nie więcej niż 4 cm. Krzew osiąga wysokość 10-15 m.
Przez cały czas jego łuskowate igły zachowują stabilny ciemnozielony kolor. Pędy rozgałęziają się wielokrotnie, co daje koronie gęstość i gęstość tui. Na gałęziach tworzą się owoce w postaci zaokrąglonych brązowych szyszek o długości 0,5-0,8 cm. Kora pnia jest czerwonawo-brązowa. Okresowo (co 3 - 5 lat) złuszcza się z pnia. Tarcica ma charakterystyczny brązowy kolor. Charakteryzuje się wytrzymałością, miękkością oraz niską zawartością żywicy, co umożliwia zastosowanie go do produkcji mebli.
Tuja Holmstrup
W opisie zachodniej tui Holmstrup podano następujące właściwości:
Uwaga! Niepowtarzalny wygląd i kształt korony umożliwiają wykorzystanie tui w projektowaniu krajobrazu. Krzew służy jako żywopłot lub do ozdabiania terenu.
Thuja Holmstrup woli rosnąć na otwartych, słonecznych obszarach. Jeśli posadzisz roślinę w cieniu, jej wzrost może się zatrzymać, kolor igieł zblednie, a jej struktura stanie się luźna. Głębokość wód gruntowych powinna wynosić 1,5–2 m.
Krzew mało wymagający dla gleby. Może być średnio plenna, luźna. Jego kwasowość powinna być zbliżona do obojętnej. Przed sadzeniem teren należy rozkopać i usunąć wszystkie chwasty. Wymiary dołu do lądowania mogą mieścić się w granicach 1 X 2 m.
Ważny! Jeśli gleba na terenie jest ciężka, zaleca się wypełnienie dołka do połowy mieszanką torfu i piasku, pobraną w równych ilościach.
Aby poprawić przeżywalność rośliny, ziemia wydobyta podczas kopania dołka jest mieszana z próchnicą.
Podczas sadzenia młodą roślinę wyjmuje się z pojemnika wraz z grudą ziemi. Wszystkie jego korzenie są starannie wyprostowane i umieszczone na obwodzie dołu. Głębokość sadzenia powinna być taka, aby szyjka korzeniowa zrównała się z powierzchnią gleby. Gleba w pobliżu pnia jest zagęszczona.
Pielęgnacja i podlewanie
Bok jest skonstruowany w kole w pobliżu łodygi, którego wysokość może mieścić się w granicach 4 - 7 cm. Służy do podlewania krzewów. Aby utrzymać wilgotność gleby po podlewaniu tak długo, jak to możliwe, doświadczeni ogrodnicy zalecają ściółkowanie ziemi w pobliżu pnia. Aby to zrobić, możesz użyć trocin, kory sosnowej lub zrębków.
Przez pierwsze 30 dni po posadzeniu rośliny na otwartym terenie należy ją podlewać po 3-5 dniach.
Ważny! Podczas podlewania możesz naprzemiennie podlewać korzenie i nawadniać koronę.
Ponieważ tuja Holmstrup jest stuletnią, zaleca się, aby po raz pierwszy wybrać miejsce, w którym będzie stale rosła. Nie można przesadzić dorosłej rośliny. Najpierw należy określić odległość między roślinami. Aby korony dorosłych roślin nie zacieniały się nawzajem, a także aby mieć dostęp do rośliny ze wszystkich stron w celu jej pielęgnacji, najbardziej optymalna odległość między krzewami tui wynosi 1–1,5 m.
Tuja kocha wilgoć. Dlatego zaleca się podlewanie dorosłej rośliny co 7 do 10 dni. Jednocześnie pod każdy krzak wprowadza się co najmniej 10 litrów płynu. Przy braku wilgoci igły tui nabierają żółtawego odcienia i mogą się kruszyć.
Przez 1-2 lata po posadzeniu roślina nie wymaga dodatkowego dokarmiania. Ma dość tych składników odżywczych, które zostały wprowadzone do dołu do sadzenia. Po tym okresie doświadczeni ogrodnicy zalecają usunięcie wierzchniej warstwy gleby pod rośliną i zastąpienie jej humusem (grubość warstwy w granicach 6–15 cm).
przycinanie tuji
Wiosną i latem krzew tui wymaga karmienia. Aby to zrobić, możesz użyć specjalnych złożonych nawozów mineralnych przeznaczonych do upraw iglastych.
Aktualizacja korony tui odbywa się okresowo. Aby zapobiec procesowi jego gnicia, zaleca się usuwanie suchych gałęzi i igieł. Krzew dobrze reaguje na przycinanie. W takim przypadku koronie nadaje się pożądany kształt (kula, piramida, cylinder). Potem jego gałęzie rosną szybciej, a „czapka” staje się grubsza. Jeśli pień jest podzielony na kilka grubych gałęzi, musisz zostawić jedną z najsilniejszych. Wczesną wiosną (zanim pąki się otworzą) czubki gałęzi są odcinane. Przyspieszy to ich wzrost.
Pomimo tego, że ta odmiana tuji jest odporna na zimę, wymaga niewielkiego przygotowania do zimy. Aby to zrobić, musisz ściółkować koło w pobliżu łodygi za pomocą suchej trawy lub opadłych liści. Gałęzie tui rosną w pionie. Prowadzi to do tego, że gromadzi się na nich warstwa śniegu. Może to spowodować ich pęknięcie. Aby temu zapobiec, na zimę zaleca się owijanie korony tui miękkim materiałem, na przykład nylonem, jutą, lutrasilem.
Ważny! Schronienie nie może być zbyt ciasne, w przeciwnym razie spowoduje gnicie igieł.
Tuję można rozmnażać na kilka sposobów. Wśród najczęstszych:
Rozmnażanie nasion jest rzadko stosowane. Wynika to z długości procesu. Ponadto podczas rozmnażania nasion nie zawsze są zachowane właściwości odmianowe plonu.
Sadzonka
Nasiona Tui w połowie jesieni są już w pełni dojrzałe. Nie możesz ich zatrzymać. Zaraz po zbiorze należy je umieścić w lodówce na 3-4 miesiące. Do siewu nasion należy przygotować przestronny pojemnik, który jest wypełniony mieszanką gleby sodowej, torfu i piasku (1: 1: 2). Na dnie zbiornika zabudowany jest system odwadniający. Bruzdy wykonuje się w glebie w odległości 5 - 7 cm. Wysiewa się w nich nasiona i przykrywa cienką warstwą gleby. Powierzchnia ziemi jest zwilżona opryskiwaczem.
Ważny! Pojemnik musi być pokryty przezroczystym polietylenem, co przyspieszy wschody sadzonek. Na co dzień warto usuwać skropliny z wnętrza folii. Pierwsze pędy pojawią się za 40-50 dni.
Młode rośliny powinny znajdować się w dobrze oświetlonym miejscu, gdzie nie ma bezpośredniego światła słonecznego. Temperatura powietrza w pomieszczeniu powinna mieścić się w granicach 15-25°C. Przez miesiąc 2 razy zaleca się karmienie gleby nawozami mineralnymi.
Po roku każdą roślinę należy przesadzić do osobnego pojemnika. W celu utwardzenia procesy przy ciepłej pogodzie można wyprowadzić na ulicę. Tui sadzi się na otwartym terenie, którego wiek osiągnął już 3-4 lata.
Jeśli chodzi o wegetatywną metodę rozmnażania, uważa się ją za najprostszą i najbardziej opłacalną. Sadzonki przygotowywane są późną jesienią. Ich długość może mieścić się w zakresie 15–20 cm. Dolna część jest oczyszczona z igieł i zwilżona stymulatorem tworzenia korzeni.
Do ukorzeniania sadzonek należy również przygotować mieszankę gleby z gleby liściastej, piasku, pobranej w równych ilościach. Aby uniknąć infekcji sadzonek wirusami i bakteriami chorobotwórczymi, zaleca się podpalić przygotowaną glebę lub spłukać ją wrzątkiem.
Reprodukcja przez sadzonki
Sadzonki są umieszczane w otworach o głębokości 3-6 cm. Odległość między sadzonkami może wynosić od 6 do 9 cm. Po posadzeniu glebę należy podlać, a pojemnik przykryć folią. Ukorzenienie następuje w ciągu 2-3 miesięcy. Temperatura w pomieszczeniu powinna wynosić 22-25°C.
Po pojawieniu się pierwszych młodych gałęzi schronienie można zdjąć w celu wentylacji, podlewania i spulchniania gleby. Sadzonki można sadzić w osobnych pojemnikach dopiero po roku.
Wraz z nadejściem wiosny młode rośliny sadzi się w stałym miejscu na otwartym terenie.
Pomimo tego, że tuja jest znacznie bardziej odporna na choroby i szkodniki niż inne rośliny iglaste, zaleca się przestrzeganie pewnych zasad, które pomogą zapobiegać zakażeniom chorób lub atakom szkodników. Wśród najprostszych zasad są następujące:
Jeśli zastosujesz się do prostych zasad pielęgnacji tui, roślina będzie przez wiele lat zachwycać swoim pięknym i niepowtarzalnym wyglądem.