Kurczaki leggorn - opis rasy, lawenda i biały krzyżyk

Początkujących hodowców i hodowców drobiu zawsze interesuje jeden ważny punkt. Jakie rasy drobiu istnieją, ich cechy i produktywność. Przede wszystkim musisz zdecydować się na wybór rasy kurczaków (nieśne, mięsno-jajowe lub mięsne). I oczywiście zwróć uwagę na to, jak ten lub inny gatunek jest podatny na różne choroby i czy trudno o niego dbać. Odgrywa to ważną rolę w dalszej hodowli. Jedną z najczęstszych ras kur, która charakteryzuje się wysoką produkcją jaj, jest Leghorn. W tym artykule zostaną omówione zalety i wady tego ptaka, odmiany, żywienie i odchów.

Charakterystyka i opis krzyża Leghorn (Leghorn)

Kurczaki Leggorn i Rhodonite są stosunkowo młodymi rasami. Został wyhodowany na Półwyspie Apenińskim (Włochy) na początku XIX wieku. Według jego wskaźników ptak jest bezpretensjonalny w opiece, wyróżnia się wysoką produkcją jaj, wczesnym dojrzewaniem i dość szybkim wzrostem. W tej chwili istnieje ponad dwadzieścia kolorów upierzenia kur leghorn. Po dystrybucji w Europie i USA hodowcy z powodzeniem kontynuowali pracę z tym gatunkiem, dlatego pojawiło się tak wiele różnych kolorów. Obecnie populacje leghorn są podtrzymywane na wielu fermach drobiu na obszarze postsowieckim. Linie gatunkowe ptaków tej rasy są stale ulepszane i powiększane.

Opis wyglądu zgodnie z normami

Najpopularniejszą odmianą leghorn, która jest hodowana w naszym kraju, jest ptak o białym upierzeniu. A biorąc pod uwagę fakt, że zasięg gatunkowy rasy jest dość rozległy, ich upierzenie jest zróżnicowane. Są ptaki o kolorowym, brązowym, złotym, a nawet bardzo nietypowym lawendowym kolorze piór.

Zewnętrzne cechy wyróżniające:

  • Nie duży rozmiar i waga;
  • Lekko wydłużona rama ciała w kształcie klina;
  • Mała głowa, długa szyja, grzebień stojący u kogutów i lekko zwisający u kur niosek. Kolczyki są jaskrawoczerwone, ale małżowiny uszne są białe lub z niebieskim odcieniem, dziób jest żółty;
  • Oczy kur niosek są jasnożółte, u młodych raczej ciemnopomarańczowe;
  • Okrągła, dobrze rozwinięta klatka piersiowa;
  • Proste plecy;
  • Nogi średniej długości;
  • U kur dojrzałych skóra jest jasnobeżowa, u młodych żółta;
  • Koguty mają piękny szeroki ogon, umieszczony pod kątem czterdziestu stopni do ciała;
  • Upierzenie ptaka jest gęste, gęste.

Kształt ogona mówi o różnicach płci: u kogutów dumnie podnosi się do góry, u samic jest skromnie obniżony.

Zalety i wady

Rasa Leghorn ma zarówno swoje zalety, jak i pewne wady. Można rozważyć zalety ptaka:

  • Szybkie osiągnięcie dojrzałości płciowej (do 4-5 miesięcy);
  • Dobre zapłodnienie jaj (średnio 95%);
  • Wysoki wskaźnik wykluwania się piskląt (80%);
  • Duże jaja o wysokiej produkcji jaj;
  • Niewielkie spożycie paszy;
  • Dzięki gęstemu upierzeniu kurczęta dobrze tolerują niskie temperatury, szybko dostosowują się do każdych warunków życia.

Istotna wada samic tej rasy: w procesie selekcji instynkt wylęgania został całkowicie utracony.

Leggorny mają bardzo mało wad, ale nadal trzeba o nich pamiętać. Początkujący hodowca drobiu, kupując ptaki tej rasy, powinien mieć świadomość, że:

  • Ze względu na fakt, że rasa nosi jaja, cechy mięsa nie są wystarczająco rozwinięte;
  • Wysoką produkcję jaj obserwuje się przez około rok, następnie wskaźniki stopniowo spadają;
  • Praktycznie nie ma instynktu macierzyńskiego, więc do rozmnażania ptaka potrzebny będzie inkubator;
  • Jasne oświetlenie wewnętrzne drażni kurczaki i może wywołać u nich napady złości. To samo dotyczy głośnego hałasu. Przedstawiciele tej rasy charakteryzują się histerycznym zachowaniem pod wpływem bodźców zewnętrznych.

Wydajność Leggorna jest na dość wysokim poziomie.

Jak widać, niedociągnięć jest bardzo niewiele, a ci, którzy mają doświadczenie w trzymaniu tych ptaków, wypowiadają się o nich wyjątkowo pozytywnie.

Odmiany rasy kogutów i kur niosek

Od samego początku pierwszym przedstawicielem leggorna był ptak o białym upierzeniu. Ale w naszych czasach to nie jedyny typ rasy. Leghorn biały jest podstawą hodowli różnych innych podgatunków, rodzajem materiału genetycznego do hodowli ras ulepszonych.

Ze względu na wzrost popytu na jaja o brązowych skorupkach wiele ferm drobiu przestawiło się na hodowlę ptaków o ciemnym upierzeniu.

Warstwy z ciemnymi piórami są bardziej wybredne zarówno pod względem pielęgnacji, jak i odżywiania. Zaobserwowano, że jeśli harmonogram karmienia nie jest prawidłowy, mogą przestać składać jaja na długi czas. Ponadto wskaźnik przeżywalności piskląt odchowanych w domu jest znacznie niższy niż ich białych kur niosek.

Krasnolud

Leghorn karłowaty należy do ras jaj, dlatego jest bardzo popularny wśród hodowców drobiu. Ten gatunek tego ptaka nazywany jest również mini-kurczaczkami. I ta nazwa została wzięta z jakiegoś powodu. Przedstawiciele karłowatych leghornów są dość miniaturowi. Masa koguta wynosi od 1,5 do 1,7 kg. Suki ważą 1. 2-1, 4 kg. Dojrzały ptak ma białe upierzenie, pisklęta są żółte. Jedną z zalet hodowli tego podgatunku pigmej leghorn jest to, że zużywa on od 20 do 40 procent mniej pokarmu niż jego średniej wielkości rasa. Oznacza to, że koszty paszy dla hodowli mini-kur będą minimalne. Leghorny karłowate nie potrzebują dużych powierzchni do wypasu, mimo że są bardzo ruchliwe i aktywne.

Z natury małe Leggorny są bardzo słodkimi i przyjaznymi osobnikami.

biały

Leghorny białe różnią się od swoich genetycznych następców tym, że nie tracą produkcji jaj, nawet gdy ptaki są hodowane w zimnych północnych regionach kraju. Są masowo uprawiane na dużych fermach drobiu, które sztucznie stwarzają dogodne warunki do hodowli i trzymania, więc ta umiejętność nie jest zbyt istotna. Kurczaki tego gatunku są bezpretensjonalne pod względem jedzenia i warunków przetrzymywania. Często na fermach drobiu ptaki są umieszczane w małych klatkach bez chodzenia. Dzięki pracy hodowców i ciągłemu doskonaleniu rasy produkcja jaj wynosi 200 jaj rocznie. A tak wysoka stawka może przynieść dobry zysk hodowcy drobiu i sprawić, że hodowla leggorn stanie się dochodowym biznesem.

Z reguły przedstawiciele tej rasy są hodowani w dużych fermach drobiu.

Rosyjskie białe kurczaki są dość podobne pod względem wyglądu i ogólnych cech do kur niosek Leghorn. Charakterystyczną cechą jest to, że włoska kura nioska ma słabo rozwinięty instynkt macierzyński. Rosyjskie białe zostały wyhodowane przez skrzyżowanie leghorns.

pstrokacizna

W czasach sowieckich, w latach 1977-1984 hodowano pstrokaty leghorn. Krzyżując białe koguty leghorn z kurami eksperymentalnej linii Australorp. Poprzez selekcję kierunkową naukowcy przeprowadzili selekcję w następujących obszarach:

  • Zwiększona produkcja jaj;
  • Więcej wczesnego dojrzewania;
  • Wzrost masy jaj;
  • Wygląd ptaków.

Pied Leghorn został wyhodowany w latach 80-tych w Instytucie Hodowli i Genetyki Zwierząt Gospodarskich w Związku Radzieckim.

W wyniku pracy hodowców uzyskano pstrokaty leghorn. Ptak ma następujące cechy:

  • Warstwy różnobarwnego leghornu składają do 220 jaj rocznie;
  • Skorupa biała lub brązowa, dość twarda;
  • Ptaki szybko przybierają na wadze, a w wieku 150 dni masa młodego kurczaka wynosi 1,5-1,7 kg. Dorosłe pstrokate leghorny osiągają masę 2-2, 2-5 kg;
  • Dojrzałość płciowa występuje w wieku 165 dni;
  • Nawożenie jaj ok. 95%, procent wylęgu kurcząt to 80%, bezpieczeństwo młodego inwentarza 95%.

Po oskubaniu tusza ma atrakcyjny wygląd do sprzedaży. Ta funkcja jest bardzo istotna dla kur o kolorowym upierzeniu.

Brązowy lub kuropatwy

Homeland brązowy (brązowy) leghorn - Włochy. To jest rasa kurczaków jajecznych. Kolor upierzenia kurczaka i koguta ma wyraźne różnice. Kura o jednorodnym brązowym ubarwieniu, lekko ciemniejącym w kierunku ogona. Kogut w jasnych różnych kolorach. Brzuch, klatka piersiowa i ogon są ciemnego koloru z charakterystycznymi refleksami koloru zielonkawego (metaliczne). Kury nioski nie są tak jasne jak koguty, ale też dość niezwykłe i piękne.

lawenda

Przedstawiciele lawendy łączą bardzo dobrą produktywność i dość zauważalne piękno wizualne. Lawendowy kolor kurczaków wygląda bardzo nietypowo. Gatunek ten, podobnie jak prawie cała gama leghornów, charakteryzuje się jednak szczególną lękliwością i nerwowością. Ze względu na to, że masa kurcząt jest niewielka, można je przypisać bardziej dekoracyjnym. Rasa jaj. Samica składa około 260 jaj rocznie.

Opis produktywności

Każdy typ zwierzęcia rolniczego ma wiele ras o różnej produktywności i specjalizacji. Kurczaki Leggorn nie mają sobie równych w produkcji jaj, dlatego są bardzo popularne na całym świecie zarówno w przemysłowych fermach drobiu, jak i wśród amatorskich hodowców drobiu.

Produktywność rasy Leggorn

Oczywiście, skoro wszystkie siły są wydawane na produkcję jaj, nie można mówić o specjalizacji mięsnej. Kury nioski są stosunkowo niewielkie. Półtora - dwa kilogramy kurczaka i do dwóch i pół kilograma koguta. Kurczaki tej rasy są ubijane dopiero po osiągnięciu wieku maksymalnej produkcji jaj. Zaletą hodowli leghornów jest to, że osiągają dojrzałość płciową wcześniej niż niektóre inne rasy, co pozwala ptakom szybciej rozpocząć składanie jaj. Bezpośrednio po okresie dojrzewania w pierwszym roku kura może złożyć do 300 jaj. Średnio wskaźniki wynoszą 220–250 sztuk. Masa jajka jest niewielka, około 50-60 g. Co półtora roku starają się aktualizować liczebność drobiu na fermach drobiu, ponieważ po pierwszym roku produkcja jaj kur niosek wyraźnie spada.

Rekordowa liczba jaj zniesionych przez kurę Leghorn wyniosła 371 sztuk.

Warunki przetrzymywania

Białe leghorny są bezpretensjonalne w stosunku do warunków przetrzymywania. Ptak może być hodowany zarówno w kurniku, jak iw specjalnych klatkach. Zapewnij im przestronną przestrzeń do chodzenia lub odwrotnie, trzymaj je w ciasnych pomieszczeniach o minimalnej powierzchni. Do uprawy leghornów na skalę przemysłową z reguły stosuje się klatki. Przepełnienie kurników może być przyczyną różnych chorób. W celu zapobiegania do paszy dla ptaków dodaje się preparaty hormonalne i środki przeciwbakteryjne. Samice na fermach drobiu są hodowane w celu intensywnego znoszenia jaj, dlatego tworzone są do tego specjalne warunki. Po spadku produkcji jaj, po półtora roku ptaki są ubijane.

Ptaki rasy Leggorn są dobrze przystosowane do różnorodnych warunków przetrzymywania, nie wymagają specjalnego nadzoru i specjalnej opieki.

Kupując kurczaki na targu iw innych wyspecjalizowanych odchowalniach należy bardzo uważać, aby nie kupić wcześniej odrzuconych ptaków.

Oświetlenie

Zimą konieczne jest zapewnienie ptakowi wysokiej jakości oświetlenia w celu utrzymania wysokiej produktywności. Do oświetlania kurnika z reguły stosuje się lampy na podczerwień, które nie tylko dają światło, ale także zapewniają ogrzewanie pomieszczenia. Leggorny to rasa nieśmiała i drażliwa, dlatego oświetlenie zbyt jasnymi lampami jest niedopuszczalne. Może to znacznie ograniczyć produkcję jaj przez ptaki przez dość długi czas. W tym artykule dowiesz się o lampach podczerwieni do kurnika.

Komórki, gniazda

Kurczaki Leghorn - aktywne. Lepiej trzymać je w oborze z możliwością dostępu do pleneru. Ze względu na to, że ptaki są niewielkie, oszczędza się miejsce przy wyborze dla nich pomieszczenia. Jeśli nie można wypuścić kurczaków na zewnątrz, ptaki nadal potrzebują dostępu do świeżego powietrza i światła. Utrzymuj obory lub inne pomieszczenia dla drobiu w czystości i porządku. Kurnik musi być wyposażony w:

  • karmniki;
  • pijący;
  • okonie;
  • gniazda.

Jeśli można przeznaczyć trochę terenu na spacery, należy je ogrodzić siatką. Wysokość ogrodzenia musi wynosić co najmniej półtora metra, aby ptaki nie przelatywały nad nim. Na terenie do chodzenia musisz również zainstalować poidła i karmniki. W cieplejszych porach roku ptakom lepiej jest przebywać na zewnątrz. Ptaki uwielbiają kopać w ziemi, zjadać robaki, łapać muchy i inne owady. W chłodne dni ptak musi być trzymany w domu.

Kurczaki Leghorn dozwolone w klatkach. Ważne jest, aby zwrócić uwagę na jeden punkt. Klatki nie powinny być zbyt zatłoczone i zatłoczone ptakami. Waga tej rasy ptaków jest niewielka, więc nie odczuwają one większych niedogodności związanych z siatką na podłodze. Wielkość komórek siatki powinna być taka, aby kurczak mógł z łatwością wbić przez nie głowę. Komórki muszą być stale czyszczone i czyszczone, aby uniknąć różnych chorób.

Podłoga musi być nachylona, ​​a poza klatką potrzebne są pojemniki na jajka.

Podłoga klatki powinna być lekko nachylona, ​​aby jajka mogły się toczyć i były łatwe do zebrania.

Odżywianie

Pokarm w diecie ptaka musi być świeży i dostarczany na czas. Skład i normy żywieniowe muszą być zbilansowane, aby białka, minerały i inne przydatne substancje docierały do ​​kurczaków w równych częściach. Menu ptaków, w zależności od ich wieku i kategorii, jest oczywiście nieco inne. Przeczytaj w tym artykule o stole dietetycznym dla kur niosek w domu.

kurczaki

Pisklęta potrzebują więcej białka niż starsze pisklęta. Pierwsze wyklute pisklęta należy karmić żółtkiem jaja, twarogiem. Następnie stopniowo do jadłospisu dołącza proso. Wraz z pojawieniem się różnych specjalistycznych preparatów dla młodych zwierząt, ich karmienie stało się mniej kosztowne. Niektórzy doświadczeni hodowcy drobiu od samego narodzin piskląt podają im specjalną karmę „Start dla kur niosek”. 4-5-dniowe pisklęta skorzystają z zielonki. Oznacza to, że do karmy należy dodać cebulę, liście mniszka lekarskiego, pokrzywy. Skorup jaj nie należy wyrzucać. Rozgnieciony i dodany do paszy, jest bardzo przydatny dla dorastającego tułowia piskląt. Już piątego dnia można dodać kredę do karmy dla kurczaków. Dwa tygodnie po urodzeniu młode zwierzęta należy karmić co najmniej 5-6 razy dziennie. W wieku trzech tygodni zaczynają podawać pokarm trzy razy dziennie, stopniowo przenosząc młode na dietę dla dorosłych.

Przez pierwsze 3 tygodnie życia kurczęta karmione są 6 razy dziennie, a następnie przechodzą na harmonogram dla dorosłych, ograniczony do trzech posiłków dziennie.

Przy odpowiednio skomponowanej diecie młode zwierzęta nie umierają i dobrze rosną. Dlatego szczególną uwagę należy zwrócić na odżywianie.

dorosłe kurczaki

Aby nakarmić dorosłego ptaka, w diecie należy uwzględnić następujące składniki:

  1. Odpady zbożowe, zboża (pszenica, jęczmień itp.).
  2. Niezbędne suplementy mineralne.
  3. Mączka mięsno-kostna.
  4. kreda.

Kurczaki Leghorn karmione są trzy razy dziennie. Zboża rano i wieczorem. Muszą dodać niewielką ilość soli, kredy i specjalnych dodatków, które zawierają witaminy. W porze obiadowej ptakowi można podać papkę z dodatkiem pokrzywy, komosy ryżowej, odpadów ziemniaczanych, marchwi i innych warzyw. Do diety należy włączyć otręby i mączkę mięsno-kostną, ponieważ są to składniki niezbędne do prawidłowego wzrostu i rozwoju.

kury nioski

Do regularnego składania jaj kury nioski potrzebują wapnia i różnych suplementów witaminowych. W ciepłych porach roku, kiedy jest zielona trawa, nie można stosować witamin. Wszystko czego potrzebujesz jest w zielonej masie. Zimą pamiętaj, aby karmić ptaki gotowanymi warzywami. Buraki, ziemniaki, marchewki. Spożywając małe muszle, kurczaki w skorupkach przywracają rezerwy wapnia w organizmie. Rozgniecione skorupki jajek nie są do tego tak skuteczne. Karma dla kur powinna być zawsze w odpowiedniej ilości, ponieważ tworzenie jaja w organizmie jest procesem dość energochłonnym. Do poideł wlewaj czystą wodę, częściej ją zmieniaj. W chłodne dni wskazane jest nalewanie wody o temperaturze pokojowej. Jest niezbędny do powstania jajka.

Choroby

Leggorn to dość stabilna rasa, a kurczaki rzadko chorują. Pisklęta należy szczepić przeciwko chorobom zakaźnym (Marek, Newcastle, gruźlica). Utrzymanie czystości w kurniku, terminowe sprzątanie, unikanie kontaktu kur z dzikimi ptakami i innymi zwierzętami pomaga zmniejszyć ryzyko wystąpienia jakichkolwiek chorób. Jedyny problem z hodowlą kur leghorn polega na tym, że ptaki są bardzo wrażliwe na różne bodźce zewnętrzne. Ostre dźwięki, hałasy.

Wypadanie jajowodu

Zapalenie i wypadanie jajowodu jest uważane za dość niebezpieczną chorobę, na którą kura nioska może umrzeć. U chorego kurczaka jajowód pęcznieje i wystaje do kloaki. To powoduje, że wypada.

Objawem choroby jest ciągła biegunka, która tylko pogarsza stan. Upierzenie wokół kloaki brudzi się i staje się sprzyjającym środowiskiem do szybkiego rozmnażania się szkodliwych organizmów, które wywołują jeszcze więcej stanów zapalnych. Jak leczyć biegunkę u kur niosek przeczytaj tutaj.

Leczenie wypadniętego jajowodu jest trudne, ponieważ wypadający jajowód jest narażony na działanie czynników zewnętrznych. W leczeniu wypadającego jajowodu pomocne może być przemycie go wodą z 2% roztworem garbnika lub ałunu. Po tym zabiegu należy spróbować delikatnie ustawić jajowod, smarując egeo i palec wazeliną. To leczenie często pomaga. Ale jeśli wydalanie się powtórzy, weterynarze zalecają ubój kurczaka.

Struktura kurczaka.

Jeśli zapalenie jajowodu bez jego wypadnięcia jest spowodowane infekcją, lekarze weterynarii przepisują kurs leków przeciwbakteryjnych.

histeria hałasu

W dużych przemysłowych fermach drobiu często występuje podwyższony poziom hałasu. Może to wywołać histerię hałasu, na którą podatne są kurczaki Leghorn. Kury nioski są szczególnie podatne na głośne dźwięki i bodźce zewnętrzne podczas nieśności. Kurczaki stają się niespokojne, agresywne wobec siebie, trzepoczą skrzydłami, krzyczą, uderzają o ściany. W tym stanie ptak bardzo często doznaje obrażeń, traci pióra i oczywiście spada produkcja jaj. Ataki histerii u kurczaków mogą występować kilka razy dziennie. Aby wyeliminować to zachowanie u nóg rogów, konieczne jest zmniejszenie poziomu hałasu i stworzenie normalnych warunków do produkcji jaj.

Wideo

Ten film opowiada o rasie takich kurczaków jak Leggorn.

wnioski

Rasa kurczaków Leghorn ma niewątpliwie więcej zalet niż wad:

  1. Wczesne dojrzewanie.
  2. Wysoka produkcja jaj.
  3. Dobre nawożenie jaj.
  4. Małe spożycie paszy.
  5. Odporność na wiele chorób i szybka adaptacja do warunków przetrzymywania.

Ale ta rasa ptaków ma również pewne wady:

  1. Cechy mięsa nie są wystarczająco rozwinięte, ponieważ ptak kierunku jaj.
  2. Brak instynktu macierzyńskiego, instynkt wysiadywania jaj.
  3. Podatny na głośne dźwięki i hałasy.

Udostępnij w sieciach społecznościowych: