Opis rasy kurczaka australorp

Zadowolony

Charakterystyka rasy
- Wygląd zewnętrzny
- Postać
Wydajność
Zawartość
Opieka
Hodowla
Zalety i wady rasy
Wideo
wnioski

Obecnie znanych jest wiele ras kurcząt i mniej więcej tyle samo mieszańców. Hodowca drobiu może z łatwością wybrać dla siebie dokładnie tego ptaka, którego potrzebuje. Ciekawą rasą jest Australorp. Pojawił się pod koniec XIX wieku w Australii.

Nazwa rasy jest kombinacją nazw kur Orpington użytych do jej hodowli oraz kraju pochodzenia. Australorpy zostały wyhodowane z czarnych angielskich orpingtonów i lokalnych kurczaków o wysokiej produktywności pod względem jaj i mięsa. Na terenie ZSRR ptak pojawił się w latach 50. XX wieku. Została wyhodowana jako samodzielna rasa, a także na jej podstawie wyhodowano odmianę czarno-białą.

Ze względu na to, że ptak okazał się dość kosztowny w utrzymaniu, nie został zaklasyfikowany do kategorii przemysłowej, w związku z czym został zachowany jedynie przez amatorów i w kilku fermach drobiu, których praca ma na celu zachowanie rasa.

Charakterystyka rasy

Cechy rasy są jasno określone, a wszelkie normy dotyczące hodowli ptaków muszą być ściśle przestrzegane. Australorp, ze względu na skrzyżowanie z Orpingtonami, należy jednocześnie do dwóch kategorii – mięsno-jajowej oraz dekoracyjnej i wystawienniczej. U ptaków elitarnych jakość produkcyjna może być nieco niższa, podczas gdy osobnik z maksymalną produkcją jaj i wagą nie będzie tak reprezentatywnym gatunkiem. Dowiedz się o opisie rasy kurczaków Minorka tutaj.

Najpopularniejszym jest czarny Australorp, którego upierzenie mieni się na zielono, czerwonawo lub czerwono. Znacznie trudniej znaleźć inne odmiany. Jeśli spróbujesz, możesz kupić Australorp w kolorze białym, pstrokatym lub szaroniebieskim. Te kolory ptaków są rzadsze i znacznie gorsze od czerni.

Również kolorowe kurczęta mają znacznie niższą produktywność, ponieważ później dojrzewają, a wielkość ich jaj jest zauważalnie mniejsza.

Rasa była używana do hodowli kilku hybrydowych kurczaków mięsnych.

Wygląd zewnętrzny

Cechy zewnętrzne ptaka są dość charakterystyczne i od razu wyróżniają rasę między innymi upierzeniem i karnacją.

Koguta można wyraźnie odróżnić od kurczaka i nie da się pomylić ptaka w wieku powyżej 5 miesięcy.

Główne cechy ptaka to:

głowa - szeroka, zwarta;
twarz - gładka, intensywnie czerwona;
dziób - ciemnoszary lub czarny, średniej wielkości, wyróżniający się mocą;
grzebień - stojący: kurczak mały, kogut znaczący. Ma kształt liścia z pięcioma wyraźnie widocznymi zębami. Tylna krawędź grzebienia całkowicie powtarza linię tyłu głowy ptaka;
oczy - ciemne, czasem czarne, spojrzenie żywe, wyraziste;
płaty - nie duże, wydłużone, czerwone, jak twarz;
kolczyki - zwarte, podłużne, intensywnie czerwone, o szorstkiej skórce;
szyja - długa, średniej grubości, z wdzięcznym przejściem do głowy. U kogutów bogato rozwinięta grzywa opada na ramiona i plecy;
ciało - wydłużone, zorientowane, poziome, głębokie;
plecy płaskie, szerokość na całej długości taka sama. W odcinku lędźwiowym ptaki mają szczególnie obfite upierzenie: u kogutów składa się z dość długich opadających piór, u kur - z krótkich, wystających jak kwiat;
klatka piersiowa - wypukła, mocna, o znacznej szerokości;
brzuch - głęboki i szeroki;
skrzydła - przylegające do ciała, mocne i mocne;
śródstopie - szeroko rozstawione, średniej długości, szare lub czarne;
pazury - jasnoróżowe lub białe;
upierzenie - wyróżnia się szczególną gęstością i obfitością - wysokiej jakości puch, ciemnobrązowy kolor.

Wielu hodowców uważa koguty Australorp za najbardziej spektakularne samce i hoduje je, aby ozdobić kurnik nawet z kurami Adler, Maran i innych ras.

Postać

Charakter tych dużych kurczaków to duży plus dla rasy. Są bardzo spokojne i spokojne. Australorpy są doskonałymi sąsiadami innych ras kur, a także kaczek, indyków, perliczek i gołębi. Nie szkodzą reszcie ptaka, nie prowokują konfliktów i nie biorą udziału w bójkach, które wybuchają między innymi mieszkańcami domu. Nawet koguta nie da się wytrącić z równowagi. Przeczytaj o opisie i produktywności rasy rosyjskiego grzywacza tutaj.

Te zwierzaki kochają swojego właściciela i zawsze chętnie go spotykają, gdy pojawiają się w kurniku.

W stosunku do właściciela ptak okazuje życzliwość i sympatię. Szybko przyzwyczaja się do osoby i zaczyna go rozpoznawać. Kury przy zmianie właściciela bardzo tego doświadczają i mogą przez chwilę odmawiać jedzenia i nie wychodzić z domu, będąc w stanie głębokiego stresu. Przeczytaj o utrzymaniu i pielęgnacji rasy kurczaka Amrox pod tym linkiem.

Niektórzy hodowcy nazywają przywiązanie ptaka do właściciela, jego radość ze spotkania z nim, wadą. Takich oddanych zwierzaków nie da się wysłać do zupy, a przechodzą one do statusu pupili.

Wydajność

Ptak należy do kategorii produktywnej. Produkcja jaj w odpowiednich warunkach nie spada nawet zimą. Standardowa produkcja jaj Australorpsów rocznie wynosi od 160 do 200 jaj. Masa jaja ok. 58 g. Kolor powłoki jasnobrązowy. Kury osiągają dojrzałość płciową w wieku 4,5 miesiąca i jednocześnie zaczynają składać pierwsze jaja. Na początku są miękkie, bez skorupy, małe. W ciągu miesiąca, mniej niż dwóch, produkcja jaj poprawia się, a produkt staje się wysokiej jakości. Nioski starsze niż dwa lata zaczynają tracić swoje walory produkcyjne, a objętość jaj zaczyna spadać o około 10 sztuk rocznie do 5 lat, a następnie o 30-40 sztuk rocznie.

Waga ptaka jest dość duża, a po 8 miesiącach koguty przybierają 4 kg, a kury - 3 kg. Jednocześnie w tuszy jest mało tłuszczu, który zostanie uzyskany z ptaka, dlatego te kurczęta można nazwać dietetycznymi.

Wskaźnik przeżywalności rasy jest również wysoki - w wieku 5 miesięcy zachowane jest 95% czerwiu. U kurcząt dorosłych śmiertelność wynosi 12% populacji. Jest to norma i jest uważana za odpad naturalny.

Kupując ptaki starsze niż 6 miesięcy, możesz wybrać silne, żywotne kurczęta, ponieważ w tym momencie zauważalne są osobniki słabe, które wykazują znacznie mniejszą aktywność i są zwykle mniejsze od pozostałych. Bez nabywania drobiu niskiej jakości możesz mieć 100% przeżywalność swojego stada kurcząt, unikając naturalnej śmiertelności.

Zawartość

Pomimo tego, że ptak może tolerować trzymanie w klatkach, znacznie osłabia jego zdrowie.

Powierzchnia kurnika obliczana jest na podstawie tego, że na 1 m²² maksymalnie 4 kurczaki. Na tym samym obszarze nie powinno być więcej niż 3 ptaki. Jest to warunek wstępny, ponieważ przy zatłoczonej zawartości zwierzęta zaczną chorować.

Aby zapewnić pełne życie Australorpsom, potrzebują obszernego asortymentu.

W kurniku musi być ciepło, dlatego zimą konieczne jest zapewnienie w nim ogrzewania. Temperatura w kurniku powinna zawsze mieścić się w zakresie od +12 do +18^O. Do ogrzewania można użyć grzejników olejowych lub lamp na podczerwień.

Ważne jest, aby w kurniku nie było przeciągu. Jest destrukcyjny dla Australorpsa, rasy Welzumer, Brown Nicka, a także dla wszystkich innych kurczaków. Z tego powodu luki w budynku muszą być szczelnie uszczelnione. Wentylacja jest zorganizowana w taki sposób, aby cyrkulacja powietrza była pełna, ale bez przeciągów. Nie można wyjść z domu bez okapów, ponieważ spowoduje to zawilgocenie, które jest również szkodliwe dla opierzonych zwierząt.

Ściółka na podłodze kurnika potrzebuje głębokiego. Może być wykonany z samych trocin lub wielowarstwowy. W drugim przypadku najpierw wylewa się warstwę torfu, na którym są już trociny. Wielu hodowców drobiu uważa tę opcję za wygodniejszą, ponieważ torf dodatkowo zapewnia ogrzewanie podłogowe, a także skutecznie pochłania zapachy.

Grzędy dla kur wyposażone są na wysokości 60 cm od podłogi. Wygodne jest używanie sadzonek na łopaty jako okonie. Wymagane jest również instalowanie gniazd w kurniku w ilości 1 na 2 nioski. Powinny być wykonane z drewnianych skrzynek, które mocuje się do ściany nie wyżej niż 80 cm od podłogi. Aby kurczaki mogły wspinać się do budek lęgowych, konieczne jest wykonanie drabin.

Ptaki potrzebują 15 godzin światła dziennego. Z tego powodu w zimie kurnik musi mieć oświetlenie.

Opieka

Pielęgnacja ptaków nie jest szczególnie trudna, a hodowca drobiu nie musi zadzierać ze swoimi pupilami bardziej niż z innymi rasami. Kury muszą raz w tygodniu zmieniać wierzchnią warstwę ściółki, a raz w roku całkowicie wyczyścić kurnik. Generalne czyszczenie odbywa się na wiosnę, po ustaleniu dodatniej temperatury.

Podczas gdy kurnik jest zamknięty, a ptaki w biegu, usuń całą ściółkę na podłogę, obory umyj gorącą wodą z dodatkiem manganu, a następnie pobiel ściany wapnem w celu dezynfekcji. Również w celu dezynfekcji można spalić w kurniku kontroler siarki, a następnie dobrze go przewietrzyć. Dopiero gdy cały dym z kratki zniknie, można wpuścić zwierzaki do domu. Dowiedz się o hodowli kurczaków rasy Rhodonite w tym artykule.

Aby kurczęta nie rozwijały zmian bakteryjnych jelit i biegunki, należy codziennie myć poidło i karmnik.

Właściciel nie powinien podawać kurczakom resztek jedzenia, zwłaszcza mokrego zacieru, który nie został zjedzony, ponieważ bardzo szybko kwaśnieje i wywołuje silną biegunkę.

Na spacer należy wyposażyć się w wannę. Wlewa się do niego mieszaninę piasku i popiołu. W nim ptak będzie mógł oczyścić organizm z pasożytów. Zmień wypełnienie w wannie powinno być co najmniej 1 raz w miesiącu. W razie potrzeby należy usunąć z niego śmieci.

Kurczaki powinny otrzymywać pokarm rano i wieczorem latem, a zimą również w ciągu dnia, mimo że w kurniku jest koniecznie zapewnione ogrzewanie. Latem rano podają zboże, a wieczorem zacier. Zimą rano podaje się zboże, po południu zacier, a wieczorem zboże. Porcje powinny być takie, aby kurczaki zjadły je w 30 minut. Wszystkie resztki należy usunąć. Nie należy ich zostawiać, ponieważ spowoduje to jedynie otyłość u ptaka i zakłóci produkcję jaj.

Hodowla

Rodzina musi składać się z 10 kur i jednego koguta. Maksymalna liczba samic na samca to 15 osobników, ale ich płodność będzie nieco niższa. Instynkt inkubacji nie jest rozwinięty u wszystkich kurczaków. Ci, którzy są gotowi do wyklucia piskląt, bez problemu siedzą na jajach 2 razy w sezonie. Pod jedną kurą można złożyć do 15 jaj, a jeśli są wysokiej jakości, to wydajność młodych zwierząt będzie wynosić 100%. Aby zdobyć więcej piskląt, będziesz potrzebować inkubatora. Sztuczny proces hodowli dla Australorps jest taki sam jak dla innych ras. Ten materiał opowie o kurczakach rasy Phoenix.

W wieku dwóch miesięcy kurczęta mogą osiągnąć wagę do 1,5 kg.

Kurczaki mają wysoki wskaźnik przeżywalności i silną odporność wrodzoną. Rosną silnie i nie wymagają innych warunków niż młody wzrost innych kurczaków.

Wśród rosnących kurczaków koguciki można odróżnić od kur po kolczykach, ponieważ u samców pojawiają się wcześniej niż u samic. Również u samców od pierwszych tygodni grzebień jest jaśniejszy i bardziej czerwony. Średnio stosunek kur i samców w potomstwie wynosi 70% do 30%. Samce trzymane razem, jeśli nie brakuje im kur, a od dzieciństwa nie były sadzone osobno, mogą pozostać w tym samym stadzie nawet po osiągnięciu dojrzałości płciowej. Nie będzie między nimi poważnych starć. Drobne walki są możliwe od 3 miesiąca życia i to jest normą.

Zalety i wady rasy

Kurczaki mają wiele mocnych stron, a główne dla wszystkich hodowców to:

dobra tolerancja na ciepło, która została nałożona podczas hodowli w warunkach kontynentu australijskiego;
spokojna natura pozwala utrzymać rasę z innymi kurczakami, a także z innymi rodzajami drobiu;
silna odporność;
obecność instynktu inkubacji u niektórych samic;
wysoka wydajność;
piękny wygląd.

Wadami rasy są jej następujące cechy:

potrzeba ogrzewanej stodoły;
potrzeba oświetlenia w kurniku;
znaczny spadek produktywności u kurcząt w wieku powyżej 2 lat.

Do wad należy również fakt, że nie jest tak łatwo znaleźć rasę na sprzedaż.

Często pozbawieni skrupułów sprzedawcy pod przykrywką Australorpów mogą sprzedawać dorosłe kurczaki z czarnym upierzeniem, które są krzyżówką ras, twierdząc, że są to kury Australorp. Aby uniknąć takiego oszustwa, trzeba umieć dokładnie określić wiek ptaka.