Czarny indonezyjski kurczak ayam tsemani
Kurczaki rasy Ayam Tsemani mają niezwykle nietypowy wygląd i wyraźnie wyróżniają się na tle innych gatunków drobiu. Ojczyzną tych czarnych jak węgiel ptaków jest Indonezja. Nazwa rasy w języku indonezyjskim oznacza „czarny kurczak”. Co zaskakujące, ubarwienie to jest charakterystyczne nie tylko dla upierzenia, ale także dla wszystkich wnętrzności (skóra, organy wewnętrzne, kości i tkanki mięśniowe) ptaka. Oprócz wyglądu ayam tsemani ma inne cechy. W tym artykule dowiesz się szczegółowo o zasadach trzymania, produktywności i możliwości hodowli w warunkach naszego kraju.
Opis rasy
Doświadczeni hodowcy drobiu twierdzą, że nie ma rasowych okazów rasy Ayam Tsemani, każdy ptak jest w pewnym stopniu mieszańcem. Wynika to z pochodzenia gatunku: jego przodkowie zostali wyhodowani tysiące lat temu, mieszając zielone kury leśne z kurami nioskami udomowionymi na Jawie Środkowej. Można jednak odróżnić odpowiednie do hodowli i produktywne treści za pomocą oczywistych znaków zewnętrznych:
- jednolite ubarwienie czarnego upierzenia z odcieniem niebiesko-zielonkawym;
- całkowicie czarne małe oczy;
- grzebień pionowy z wyraźnie zarysowaną linią zębów, również czarny;
- duże owalne kolczyki;
- mała kompaktowa główka;
- średniej długości szyja;
- smukłe, trapezoidalne ciało z dobrze rozwiniętymi mięśniami;
- długie, rozwinięte nogi z czterema palcami;
- skrzydła ciasno przymocowane do ciała;
- koguty są znacznie większe niż kury;
- sztywne upierzenie.
W skali odcieni kolor skóry powinien wynosić 10 na 10, podczas gdy u innych czarnych kurczaków wskaźnik ten waha się od 5 do 7.
Jeśli kolor jest nierówny lub blady, osobnik jest wykluczany z stada hodowlanego. Nawet niewielkie białe plamki na opuszkach palców lub języku można uznać za poważną wadę.
Postać
Wśród krewnych Ayamów Tsemani są wojowniczymi wojownikami, więc krwawe potyczki i walki kogutów nie są rzadkością w zagrodach. W jednym wybiegu nie powinno być więcej niż jednego koguta, te czarne ptaki są niezwykle agresywne w walce o pożywienie lub samicę, nawet przy wystarczających zasobach. Jednocześnie w kontakcie z człowiekiem przedstawiciele rasy są nieśmiali i niespokojni, dotykanie i podnoszenie rąk to dla nich prawdziwy stres. Ze względu na tę specyfikę w zachowaniu dojenia ayam tsemani konieczne jest wyposażenie kurnika z dala od źródeł hałasu, przejść i boksów z innymi gatunkami zwierząt. W sytuacjach stresowych produktywność kur niosek spada, a masa ciała zanika, co znacznie obniża rentowność całego gospodarstwa. Przeczytaj o opisie i cechach rasy kurczaka Australorp tutaj.
Najbardziej niezwykłe ptaki z wyglądu są często właścicielami wyjątkowego usposobienia
Wydajność
Rasa Ayam Tsemani nie jest rekordzistką pod względem produktywności, ale jakość otrzymywanych z niej produktów w pełni uzasadnia wszelkie koszty i wysiłki związane z hodowlą. Czarne mięso jest poszukiwane nie tylko ze względu na swój egzotyczny wygląd, ale także ze względu na wysoką zawartość białka, niską zawartość tłuszczu i doskonały smak. Masa ciała dorosłego koguta nie przekracza 2 kg, a dorosłego kurczaka – 1,5 kg. Wadą rasy jest również długi okres dojrzewania: samce osiągają dojrzałość i gotowość do rozrodu dopiero po 10-12 miesiącach życia, a kury po 6-7.
Jedna kura nioska przynosi około 120-130 jaj rocznie. Pod względem składu i innych cech produkt nie różni się od innych rodzajów kurczaków. Jedyną różnicą jest twarda, gruba skorupa o jasnoróżowym kolorze. W okresie linienia i zimą kury nioski przynoszą mniej jaj, wydajność ptaków spada do 1-2 tygodniowo.
Piszczące murzynki z pierwszych dni życia pokazują swoją silną, indonezyjską odporność.
Możesz wesprzeć produkcję jaj suplementami mineralnymi i witaminowymi. Pokarmy na bazie zbóż o wysokiej zawartości tłuszczu są również korzystne w tym przypadku.
Zawartość
Rasy egzotyczne takie jak Ayam Tsemani, Minorka, Paduan wymagają specjalnego traktowania, co w oczach większości rolników jest istotną wadą. Dla osób z tropikalnych szerokości geograficznych najważniejszy układ kurnika, czyli zgodność z wymogami rasy. Drugim najważniejszym miejscem jest reżim i skład żywienia drobiu. Standardy sanitarno-higieniczne dla ajamów nie różnią się zbytnio od trzymania każdego innego rodzaju kurczaków, wymagają one czystości, regularnej kontroli weterynaryjnej i zaopatrzenia w żywność wysokiej jakości. Przeczytaj o utrzymaniu i pielęgnacji rasy kurczaka araukańskiego tutaj.
Postać Ayama Tsemani jest nieśmiała, więc do kurnika należy wejść ostrożnie i powoli. Przestraszone ptaki mogą zrobić sobie krzywdę, próbując uciec przed niebezpieczeństwem
Karmienie
Podstawą żywienia dorosłych kurcząt Ayam Tsemani, Foxy Chick i Brahma są głównie mieszanki paszowe składające się ze zbóż i odżywek białkowych. W lecie pokarm rozcieńcza się zielonymi roślinami uzyskanymi z chodzącego bydła. Raz w miesiącu kurczęta karmione są suplementami witaminowymi, których spożycie staje się częstsze podczas chłodów. Jako suplementy mineralne możesz użyć skorupek jajek, kredy lub zwykłej soli kuchennej.
Sytuacja jest bardziej skomplikowana z karmieniem nowonarodzonych kurcząt. Przez pierwsze dwa tygodnie ich dieta składa się z drugiego niskotłuszczowego (nie więcej niż 15%), drobno posiekanego białka i żółtka. Raz w tygodniu płynne witaminy wkrapla się bezpośrednio do dziobów. W drugim miesiącu tę paszę zastępuje się w połowie mieszanką paszową, której udział w diecie jest stopniowo zwiększany. Ten link opowie Ci o opisie i cechach rasy kurczaka Welzumer.
Pisklęta karmi się kaszą kukurydzianą lub zbilansowanymi mieszankami paszowymi dostosowanymi do wieku.
Opieka
Do prawidłowego rozwoju kurcząt rasy Ayam Tsemani potrzebna jest przestrzeń. Powierzchnia kurnika obliczana jest na 2 osobniki na 1 metr kwadratowy. Lepiej rozdzielić zagrody w tempie 1 koguta i 5 kur w jednej klatce. Kurnik należy umieścić w cichym miejscu, w którym nic nie będzie przeszkadzać ptakowi. Ta rasa uwielbia długie godziny dzienne, więc skieruj okna kurnika na południe. Pamiętaj, aby uszczelnić wszystkie pęknięcia, przeciągi są szkodliwe dla warstw indonezyjskich. Zadbaj o wybieg na letnie spacery, aby zachować zdrowie, ayam tsemani musi biegać.
Zapewnij regularną kontrolę weterynaryjną zwierząt gospodarskich, choroby u ayam tsemani mogą stać się przewlekłe i zepsuć materiał genetyczny zwierząt gospodarskich. Utrzymuj stałą temperaturę pokojową, optymalne wartości wahają się od 16 do 22 stopni Celsjusza. System wentylacyjny powinien znajdować się w górnej części pomieszczenia, aby kurczęta nie przelatywały. Zaleca się całkowite czyszczenie i dezynfekcję kurnika dwa razy w miesiącu. Przeczytaj o rasie kurczaków Bress Gali w tym artykule.
Kurczaki muszą uciekać. Do tego nadaje się mała zielona łąka.
Hodowla w Rosji
W naszym kraju, w trudnych warunkach klimatycznych, trudno jest zapewnić spełnienie wszystkich wymagań ptaków indonezyjskich. Z tego powodu ayam tsemani nie jest popularny wśród rosyjskich hodowców drobiu. Hodowla zwierząt na sprzedaż jest opłacalna tylko wtedy, gdy jest stały nabywca. Koszty utrzymania i hodowli można pokryć ze sprzedaży mięsa o wyjątkowych właściwościach, które jest wysoko cenione przez kulinarnych specjalistów i smakoszy. Tylko południowa część centralnej Rosji ma optymalne warunki. Kolejnym problemem w naszym kraju jest brak jakościowego materiału do hodowli, trudno znaleźć osobniki z czystymi genami. Przy udanym zakupie ważne jest zachowanie jakości puli genów, dla której ważne jest oddzielenie Ayam Tsemani od innych ras i unikanie chowu wsobnego. Przeczytaj o utrzymaniu kurczaków rasy goloneck w tym artykule.
Wideo
Ten film przedstawia koguty i kury rasy Ayam Tsemani.
wnioski
- Rasa kurczaków Ayam Tsemani różni się znacznie od innych pod względem wyglądu: to całkowicie czarne ptaki z czarnymi wnętrznościami i mięsem.
- Ojczyzną rasy jest ciepła Indonezja, dlatego ptaki potrzebują ciepłego kurnika i odpowiedniego reżimu żywienia.
- Hodowla kurczaków ayam tsemani opiera się na zapewnieniu odpowiedniego chowu dla zwierząt kurnik powinien być wystarczająco przestronny i ciepły.
- Rasa hodowlana w Rosji praktycznie nie jest zaangażowana, w przeciwieństwie do Rosyjskiej Białej, co tłumaczy się wysokimi kosztami utrzymania i niskim popytem na zwierzęta gospodarskie.
