Clematis zhakmani: opis, odmiany grupy, zdjęcie
Zadowolony
Clematis Zhakmana to wieloletnia liana należąca do rodziny Jaskier. Ta grupa powojników charakteryzuje się ekstremalną mrozoodpornością, dobrą odpornością na wiele chorób, szybkim wzrostem i obfitym kwitnieniem. Clematis Jackman nie rośnie w naturze, ale jest powszechnie uprawiany jako roślina ozdobna.
Opis powojnika Jacqueman
Powojnik Zhakmana jest powszechnie znany wśród drzew i krzewów ozdobnych. Grupa Jacqueman obejmuje różne odmiany hybrydowe. Został nazwany na cześć jednej z wybitnych odmian, z której wszystkie inne zostały już wyhodowane. Pierwszy powojnik Jackman`s został wyhodowany w 1858 roku przez angielskich hodowców w szkółce Jackman`s.
Wysokość roślin z reguły sięga 4-5 metrów. Szarobrązowa łodyga pnącza jest silnie rozgałęziona, lekko owłosiona i żebrowana. Niesparowane ciemnozielone liście tworzą się z 3 - 5 liści. Szerokość skrzydła - ok. 5 cm, długość - ok. 10 cm. Kształt liści jest wydłużony, jajowaty, spiczasty, ma podstawę w kształcie klina.
Jak widać na zdjęciu, kwiaty Clematis Jacqueman są duże i bardzo piękne. Siedzą samotnie, niezwykle rzadko - po 2-3 sztuki. Średnica kwiatów wynosi średnio 7-15 cm, jednak zdarzają się odmiany o większych kwiatach. Ich kolor może być bardzo różnorodny: biały, czerwony, różowy, fioletowy, niebieski lub niebieski.
W klimacie umiarkowanym pąki powojników z grupy Jacquement puchną w kwietniu, liście kwitną z początkiem maja. Do końca czerwca pędy liany aktywnie rosną, po czym rozpoczyna się obfite kwitnienie, które zwykle kończy się dopiero w sierpniu. Słabe kwitnienie czasami trwa do września.
Grupa do przycinania Clematis Jacqueman
Clematis Jacqueman należą do trzeciej grupy przycinającej. Oznacza to, że kwiaty pojawiają się wyłącznie na pędach bieżącego roku: kwitnienie nie występuje na starych pędach.
Ponieważ pąki tworzą się tylko na młodych gałęziach, zeszłoroczne pędy są przycinane. W przeciwnym razie rosną z czasem i nadają roślinie nieporządny wygląd, a także ją osłabiają.
Odmiany powojników z grupy Jacqueman
Istnieje wiele różnych odmian Clematis Jacqueman: zdjęcia upraw pokazują, że wszystkie różnią się wielkością, kolorem i kształtem kwiatów, wyglądem liści i długością pędów. W artykule wymieniono najpopularniejsze odmiany powojników Żakmana polecane przez rosyjskich ogrodników.
Superba
Clematis Jacqueman Superba to krzewiasta liana liściasta, która może dorastać do 3 m długości. Kwiatostany są szeroko otwarte, aksamitne, składają się z czterech płatków o bogatym fioletowym kolorze, mają pylniki o lekko zielonkawym odcieniu. Pośrodku płatków znajduje się fioletowy pasek, który zanika wraz z wiekiem kwiatu. Zebrane w zatokach w kilku kawałkach pąki powojnika Jacqueman Superba wyglądają jak półparasol.
Zwykle kwitnienie rozpoczyna się w maju i kończy we wrześniu. Zimna pogoda może opóźnić kwitnienie. Odmiana charakteryzuje się średnią zimotrwałością.
kardynał Rouge
Clematis Rouge Cardinal to odmiana hybrydowa z grupy Jacquement, rozwoju francuskich hodowców, która otrzymała wiele światowych nagród. Ciemnopurpurowe, aksamitne kwiaty pnącza są dość duże, ich średnica wynosi około 15 cm. Same kwiatostany mają kształt krzyża. Kwiatu dopełniają kontrastujące pręciki o jasnym, mlecznym odcieniu.
Pędy powojnika czerwonego kardynała dorastają do 2 - 2,5 m. Liście są trójkątne. Blaszka liścia jest pomalowana na ciemnozielony odcień. Roślina kwitnie od lipca do września. Odmiana jest uważana za umiarkowanie mrozoodporną.
Kosmiczna melodia
Odmiana powojników Cosmic Melody, opracowana przez hodowców krajowych w 1965 roku, również należy do grupy Zhakman. Roślina została nazwana kosmiczną melodią na cześć lotów rosyjskich kosmonautów. Jest to liana krzewiasta, która osiąga wysokość 3 m. Krzew tworzy się zwykle z 15 - 30 pędów. Według producentów odmiana Cosmic Melody ma wyjątkową mrozoodporność.
Na jednym pędzie może wyrosnąć od 10 do 30 kwiatów. Średnica otwartych kwiatów wynosi 12-14 cm. Składają się z 5 - 6 aksamitnych płatków o fioletowo-wiśniowym odcieniu, mających kształt rombu. Płatki Clematis Cosmic Melody nie przylegają do siebie blisko siebie: jest między nimi pewna odległość. Taki układ można uznać za charakterystyczną cechę odmiany.
Luther Burbank
Luther Burbank to jedna z odmian powojników z grupy Jacqueman, która ma być może największe kwiaty, których wielkość dochodzi do 20 cm średnicy. Liana charakteryzuje się również szybkim wzrostem, pędy rozciągają się do 2,5 - 4 m. Krzew tworzy około 10 pędów.
Jeden pęd Clematis Luther Burbank zawiera od 9 do 12 kwiatów. Kwiaty są pomalowane na fioletowo-fioletowy odcień, mają 5 - 6 ostro zakończonych płatków. Krawędzie płatków są pofalowane. Pręciki - żółto-białe. Kwitnienie trwa od lipca do września. Clematis Jacqueman Luther Burbank wytrzymuje mrozy do -30 stopni.
Anna Niemiecka
Clematis Anna Herman to kolejna odmiana grupy Zhakman, wyhodowana przez krajowych hodowców w 1972 roku na cześć słynnej polskiej śpiewaczki. Wysokość rośliny ok. 2 - 2,5 m². Liana kwitnie wcześnie, bliżej połowy maja. W sprzyjających warunkach może ponownie zakwitnąć w sierpniu. Clematis Zhakmana Anna German jest dobrze przystosowany do rosyjskiego klimatu, wytrzymuje nawet silne mrozy do -40 stopni.
Kwiaty rośliny są bardzo duże, od 16 do 20 cm średnicy, mają kształt gwiazdy. Składają się z płatków w kolorze jasnofioletowym lub jasnofioletowym. Kolor płatków jest jaśniejszy w środku i nasycony na brzegach, pręciki są żółtawe. Odmiana uważana jest za średnio rosnącą, więc można ją uprawiać nawet na balkonie w pojemnikach.
Cygańska królowa
Clematis Jacqueman Gypsy Queen to krzewiasta liana zbudowana z około 15 pędów, których maksymalna długość wynosi 3,5 m. Roślinę można uprawiać w pojemniku. Charakterystyczną cechą odmiany są lekko wzniesione pąki. Liana zaczyna kwitnąć pod koniec lipca lub na początku sierpnia.
Wielkość ciemnofioletowych kwiatów liany to około 15 cm. Płatki są aksamitne i wystarczająco szerokie. Pylniki po pełnym dojrzeniu kwiatu również nabierają fioletowego koloru.
Nelly Moser
Odmiana Clematis Nelly Moser to liana liściasta z grupy Jacquemann. Wysokość rośliny ok. 2 - 2,5 m². Kwiaty Liany pomalowane są na bardzo delikatny, jasny, fioletoworóżowy odcień. Pylniki dwukolorowe: białe i ciemnofioletowe. Pośrodku płatków znajduje się jasnoróżowy pasek. Z wyglądu płatki przypominają lekko spiczastą elipsę. Kwiaty mają kształt gwiazdy o średnicy 12 - 18 cm.
Liana kwitnie w maju lub czerwcu, ponowne kwitnienie zaczyna się w sierpniu lub wrześniu. Odmiana Clematis Nelli Moser należy do IV strefy zimotrwałości i wytrzymuje mrozy do -35 stopni.
światło księżyca
W 1958 r. Rosyjski naukowiec A. h. Volosenko-Valenis. Liana jest energiczna, pędy dorastają do 3 m długości. Liście złożone tworzą 3, 5 lub 7 listków. Kwitnienie rozpoczyna się w czerwcu lub lipcu. Kultura nadaje się do uprawy we wszystkich strefach klimatycznych Rosji.
Pędy pnącza usiane są jaskrawymi kwiatami lawendy z przejściem na niebieski w kierunku środka. Wielkość kwiatów od 8 do 12 cm. Kwiaty często tworzą się z 4 płatków, znacznie rzadziej z 5 lub 6. Kształt płatków jest rombowy, ze spiczastymi końcami, często wygiętymi na zewnątrz. Pręciki jasne, jasnozielone.
Teksas
Odmiana Clematis Jacqueman Tex została wyhodowana w 1981 roku przez estońskiego hodowcę U. JESTEM. Kiwistik. Texa clematis nie są zbyt wysokie, dzięki czemu można je hodować w pojemnikach na balkonie. Liana kwitnie w czerwcu lub lipcu, ponownego kwitnienia należy spodziewać się na początku września.
Wielkość kwiatów w średnicy 14 cm. Płatki wyróżniają się falistymi krawędziami i spiczastymi końcówkami. Kwiaty składają się z 6 płatków, pomalowanych na niebieskawy kolor, przypominający wyglądem znoszony dżins, ponieważ powierzchnia płatków jest równomiernie usiana jasnymi plamami. Pylniki mają szaro-fioletowy odcień.
Ernest Markham
Clematis Ernest Markham - jedna z najpopularniejszych odmian grupy Jacqueman, wyhodowana w 1936 roku i do dziś znana z jasnych malinowych kwiatostanów. Jest to wieloletnia liana, której maksymalna długość pędu wynosi 3,5 m. Ta odmiana powojników jest bardzo mrozoodporna i wytrzymuje temperatury do -35 stopni.
Kwitnienie tej winorośli jest dość długie, trwa od czerwca do sierpnia. Kwiaty są duże, do 15 cm średnicy, utworzone z nakładających się na siebie 5-6 aksamitnych, falistych, lekko spiczastych płatków. Pręciki - kolor kremowy.
Optymalne warunki wzrostu
Powojniki z grupy Jacquemann to szybko rosnące winorośle. Zwykle potrzebują dużo światła, aby się rozwijać. Miejsce należy chronić przed wiatrem, ponieważ kwiaty powojników są tak delikatne, że nie wytrzymują jego silnych podmuchów.
Na glebach lekkich lub średnio gliniastych kwitnienie powojników Jacquemana jest bardziej obfite i rozpoczyna się wcześniej. Liana nie zakorzenia się dobrze na glebach zbyt kwaśnych i zasadowych. Możesz zmniejszyć kwasowość gleby, dodając do dołów popiół drzewny lub mąkę dolomitową do sadzenia. Świeże trociny lub igły pomogą zakwasić glebę.
Powojniki z grupy Jacqueman są wyjątkowo odporne na mróz i nadają się do uprawy w surowym rosyjskim klimacie. W zależności od odmiany wytrzymują mrozy od -30 do -40 stopni. Mimo to rośliny potrzebują przycinania i dobrego schronienia na zimę.
Sadzenie i pielęgnacja Clematis Jackman
Sadzonki powojników Jacquemana można przesadzić w stałe miejsce jesienią lub wiosną. Na czas sadzenia duży wpływ mają warunki klimatyczne regionu. Na południu sadzonki można sadzić w drugiej połowie marca lub pod koniec września. Na północy lądowania rozpoczynają się w połowie kwietnia lub pod koniec sierpnia. Najważniejsze, że w czasie sadzenia gleba jest wystarczająco ciepła.
Clematis Jackman uwielbia przestronne miejsca. Dlatego przy ich sadzeniu ważne jest, aby zachować odległość między sadzonkami 1 - 1,5 m. Niektórzy ogrodnicy zalecają kopanie specjalnych ogrodzeń z filcu dachowego wokół dołów do sadzenia pod ziemią, które nie pozwalają roślinom hamować wzajemnego wzrostu.
Wybór i przygotowanie lądowiska
Clematis Jacqueman dobrze rośnie w pobliżu łuków i altan, wdzięcznie owijając się wokół proponowanych podpór. Potrafią wspinać się na drzewa i krzewy. Niektóre niewymiarowe odmiany powojników Jacquemanna można hodować w pojemniku na balkonie.
Nasłoneczniony teren nadaje się do sadzenia w gruncie, jednak strefa korzeniowa powojników powinna być lekko zacieniona. Lepiej wybrać podwyższone miejsce, aby długie korzenie nie obumarły z powodu bliskości wód gruntowych.
Roślinę często sadzi się wzdłuż budynków w taki sposób, aby powstało lekkie wgłębienie od ścian. Jeśli krzaki ustawimy zbyt blisko ścian, podczas deszczu będą one dostawać wodę z dachów, co może spowodować podmoknięcie gleby.
Przede wszystkim dla przyszłych krzewów powojników Jacqueman należy przygotować mieszankę gleby, która zwykle zawiera następujące składniki:
- humus;
- torf;
- piasek;
- superfosfat;
- mąka dolomitowa.
Przygotowanie sadzonek
Jak widać na zdjęciu i opisie odmian powojników Jacqueman, wszystkie różnią się znacznie wyglądem i czasem kwitnienia. Przy zakupie sadzonki należy wybierać z uwzględnieniem warunków klimatycznych regionu, a preferowane są odmiany strefowe. Wybierając sadzonki, musisz także budować na planowanym miejscu do ich sadzenia. Tak więc wysokie rośliny najlepiej umieszczać w pobliżu altan i różnych podpór, a niższe można uprawiać nawet na balkonie.
Krótko przed sadzeniem rozpoczyna się przygotowanie sadzonek:
- Sadzonki powojników Jacquemana w pojemnikach są ostrożnie usuwane, dla których gleba musi być wcześniej obficie zwilżona;
- sadzonki z otwartym systemem korzeniowym moczone są w ciepłej wodzie przez kilka godzin.
Zasady lądowania
Wielkość dołów do sadzenia zależy od objętości ziemnej śpiączki rośliny. Średnie zalecane wymiary - 60x60x60 cm. Jednocześnie odległość od płotów, murów i innych budynków powinna wynosić co najmniej 30 cm.
Algorytm sadzenia powojników Jacquemana:
- osuszyć dno dołów z połamanymi cegłami lub małymi kamieniami;
- zamocować podporę dla rośliny o wysokości co najmniej 2,5 m;
- wylać niewielką ilość mieszanki gleby na warstwę drenażową, tworząc kopiec;
- umieść sadzonkę w otworze, delikatnie prostując korzenie;
- wypełnić sadzonkę pozostałą mieszanką gleby, pogłębiając szyjkę korzeniową i część pnia pod ziemią;
- ubij glebę rękami i wodą.
Podlewanie i karmienie
Clematis Jacqueman jest bardzo wilgotny, wymaga obfitego i regularnego podlewania. Najlepiej robić to raz w tygodniu, wlewając 30-40 litrów wody na 1 krzew, jednak w przypadku suszy ilość podlewania zwiększa się do 2 lub 3 w zależności od potrzeb. Najlepszy czas na podlewanie to wieczór.
W pierwszym roku młode sadzonki powojników nie są karmione, ponieważ niezbędne nawozy są zwykle stosowane podczas sadzenia. W przyszłym roku można już zacząć nawozić rośliny. Podczas aktywnego wzrostu stosuje się nawozy azotowe, podczas tworzenia pąków - potaż. Po zakończeniu procesu kwitnienia zaleca się zastosowanie górnego opatrunku fosforowego.
Ściółkowanie i spulchnianie
Powierzchnia gleby wokół krzewu powojnika jest regularnie spulchniana. Wszystkie chwasty są usuwane. Spulchnianie i usuwanie gleby chwasty poprawia dostęp korzeni do tlenu.
Aby wilgoć po podlaniu dłużej odparowywała z powierzchni gleby, mulcz powojników. Torf jest często używany jako ściółka.
Przycinanie Clematis Jacqueman
Powojniki z grupy Jacqueman kwitną na pędach bieżącego roku. Jedną z głównych procedur agrotechnicznych w pielęgnacji rośliny jest przycinanie. Pierwszy raz przycina się krzewy wraz z nadejściem lata. W tym czasie przycina się słabe pędy, aby nasilić kwitnienie na pędach głównych, silnych i wysokich.
Następnie w ostatnich dniach czerwca należy odciąć ¼ pędów, pozostawiając na nich 3-4 węzły. Ta procedura wydłuży proces kwitnienia. Rozpoczyna tworzenie się węzłów na górnych pąkach nowych pędów drugiego rzędu, które zaczynają kwitnąć po 40-60 dniach.
Jesienią, przy pierwszych przymrozkach, należy wyciąć wszystkie pędy, pozostawiając tylko 3 pąki nad ziemią, czyli 20-30 cm. Jeśli takie przycinanie nie zostanie przeprowadzone, powojniki z grupy Jacqueman słabną i wyczerpują się, wiosną zaczynają częściej chorować na choroby grzybowe, nie dają kwiatów ani nie umierają całkowicie.
Przygotowanie do zimy
Powojniki z trzeciej grupy przycinania na zimę są przycinane prawie do poziomu gleby, więc nie potrzebują złożonego schronienia. Najczęściej takie rośliny są spłukiwane, jednak zwykłe posypywanie ziemią dla grupy powojników Jacquemana nie wystarczy: konieczne jest całkowite wyeliminowanie ryzyka nadmiernego gromadzenia się wilgoci w obszarze korzeniowym.
Aby to zrobić, każdy krzak posypuje się 3 - 4 wiadrami torfu lub suchej ziemi, tworząc wzgórze o wysokości co najmniej 60 cm. W połączeniu z warstwą śniegu takie hilling będzie wystarczające i zapewni pełną ochronę roślinom dorosłym. Jeśli w sezonie jest mało śniegu, musisz okresowo samodzielnie tworzyć pokrywę śnieżną dla powojników, wylewając śnieg z innych obszarów za pomocą łopaty. W przypadku braku śniegu w ogóle zastępuje je świerkowe gałęzie.
Takie schronienie może nie wystarczyć młodym, delikatnym roślinom, dlatego dodatkowo chroni się je przed silnymi mrozami, umieszczając na wierzchu drewnianą skrzynkę posypaną liśćmi i owiniętą jutą.
reprodukcja
Powojniki z grupy Jacqueman można rozmnażać tylko metodami wegetatywnymi: nakładanie warstw, sadzonki i dzielenie buszu. Nasiona tej rośliny ozdobnej można wytworzyć tylko przy sztucznym zapyleniu.
Do rozmnażania przez sadzonki można używać tylko młodych sadzonek. Z reguły zbiera się je podczas aktywnego sezonu wegetacyjnego rośliny. Pędy powinny być elastyczne i niełamliwe, jednak jeszcze nie zdrewniałe. Najsilniejsze gałęzie są cięte i wycinane z nich na wymaganą liczbę sadzonek z 2 lub 3 pąkami. Dolne liście z sadzonek są całkowicie usuwane, górne są usuwane o połowę.
Przed sadzeniem samo cięcie umieszcza się na chwilę w roztworze stymulatora wzrostu. Ukorzenienie sadzonek w łóżkach powinno być lekko pod kątem. Młode sadzonki są zwykle przykrywane przezroczystymi plastikowymi pojemnikami lub folią, aby uzyskać efekt cieplarniany.
Warstwy powojników Jacqueman rozmnażają się wiosną. W tym celu zdrowe pędy boczne dorosłego krzewu umieszcza się w wykopanych rowkach o średniej głębokości i mocuje drutem. Warstwy wierzchnie są posypywane ziemią, pozostawiając jedynie 20 - 30 cm wierzchu. Co więcej, potrzebują takiej samej opieki jak cały busz. Warstwy oddziela się od rośliny matecznej dopiero wiosną przyszłego roku.
Powojnik Jacquemana można podzielić dopiero w wieku 6 lat. Krzewy przecina się wczesną wiosną, zanim roślina wejdzie w sezon wegetacyjny. Aby to zrobić, dorosłe powojniki są starannie wykopywane, starając się nie uszkodzić korzeni. Wykopany krzew kładzie się na ściółce, korzenie są strząsane z ziemi. Za pomocą noża system korzeniowy dzieli się na wymaganą liczbę części, równomiernie rozprowadzając między nimi zdrowe pąki i korzenie.
Choroby i szkodniki
Clematis Jacqueman może wpływać na choroby grzybowe, takie jak rdza, mączniak prawdziwy, septoria i askochitoza. Aby zapobiec wystąpieniu tych chorób, zaleca się spryskiwanie roślin roztworem fundolu w ilości 20 g na 10 litrów wody. Należy to zrobić jesienią, przed schronieniem krzaków lub wiosną, wraz z nadejściem pierwszych odwilży.
Niezwykle niebezpieczny dla Clematis Jacqueman jest uważany za grzybową chorobę więdnięcia, która powoduje więdnięcie pędów. W przypadku stwierdzenia oznak więdnięcia, dotknięte pędy należy jak najszybciej usunąć. Ziemię wokół krzaka należy przekopać o 3 cm, odciąć część nadziemną. Spal wszystkie wycięte kawałki. Jeśli ta choroba zostanie wykryta na czas, dolne uśpione pąki nadal będą w stanie wytwarzać zdrowe pędy.
Wniosek
Clematis Zhakmana to grupa odmian idealna do uprawy w warunkach klimatycznych Rosji. Ze względu na wysoką mrozoodporność i silne jesienne przycinanie roślina dobrze zapuszcza korzenie nawet w zimnych rejonach Syberii.
