Hortensja paniculata: sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu

Ogrodnicy lubią krajobraz. Obok grządek warzywnych widoczne są kompozycje kwiatowe, zjeżdżalnie alpejskie i sztuczne stawy z roślinami ozdobnymi. Mieszkańcy lata wybierają hortensję jako jedną z centralnych nasadzeń zespołu kwiatowego. Zwłaszcza panikowana, ponieważ jest najbardziej mrozoodporna i nadaje się do wielu stref klimatycznych.

Opis

Hortensja paniculata należy do rodzaju Hydrangea. Są gatunki krzewiaste i drzewiaste. W domu (Chiny, Japonia, Południowy Sachalin) hortensja dorasta do dziesięciu metrów wysokości. Dlatego nazywanie kultury kwiatem może być bardzo warunkowe. Na początku lata na wierzchołkach pędów układane są szerokopiramidowe wiechy (około 30 cm), które kwitną wspaniale i pozostają takie od czerwca do października. Zmienia się tylko kolor: na początku piramidy jest beżowo-biały, potem śnieżnobiały, a potem różowy. Późną jesienią wiechy przebarwiają się na czerwono z zielonymi piegami. Kwiaty hortensji są sterylne.

Hortensja paniculata

W warunkach regionu moskiewskiego, Rosji Centralnej, Uralu i terytorium regionu Leningradu hortensja wiechowata nie musi być przykryta na zimę. Ale w warunkach Syberii ta odmiana wymaga zimowej ochrony.

Na notatce! Korzenie kultury są powierzchowne iw obszarze występowania znacznie przekraczają średnicę korony.

Piękno rośliny dodają duże (około 12 cm długości) owalne liście. Kwiaty są dwojakiego rodzaju w jednej wiechy. Różyczki nasienne są małe i szybko opadają, podczas gdy jałowe są nieco większe. Hortensja wchodzi w okres kwitnienia piąty sezon i trwa od czerwca do końca września.

Technika rolnicza kultury

Warunki uprawy:

• miejsce lądowania - półcień;
• temperatura powietrza do 25 stopni;
• skład gleby jest kwaśny;
• górny opatrunek;
• podlewanie.

Główne przycinanie buszu odbywa się wiosną. W tym samym czasie stare łodygi są cięte na trzy lub cztery żywe pąki. Możliwe jest zorganizowanie przycinania odmładzającego na starym krzaku, czyli przycięcie starych gałęzi do pnia. A także uformować roślinę w postaci drzewa, dla której odcina się pędy boczne, a koronę tworzy się z kilku gałęzi szkieletowych.

ciekawy! Z łaciny tłumaczenie nazwy „hortensja” (hortensja) oznacza „naczynie na wodę”. Być może wynika to z wysokich wymagań kultury dotyczących podlewania.

Przycinanie jesienne należy przeprowadzać, gdy przepływ soków w tkankach rośliny zwalnia.

Daty mogą się różnić w różnych regionach:

• W rejonie Moskwy i Centralnej Rosji - to początek listopada (czasami ostatnia dekada października), kiedy na ziemię pada pierwszy śnieg.
• Na Uralu na Syberii obrzezanie powinno odbywać się w połowie października.
• Na Syberii lato jest krótkie i już pod koniec września, tuż przed schronieniem, zaczynają przygotowywać się do zimowania.
• W regionie Leningradu przeziębienia przychodzą wcześniej, a przedzimowe formowanie buszu musi odbywać się do połowy października.

Ważne do zapamiętania! Hortensja paniculata jesienią nie powinna być mocno przycinana. Konieczne jest usunięcie tylko słabych i uszkodzonych pędów. Dla prawidłowego uformowania korony przyda się usunięcie gałęzi wyrastających wewnątrz krzaka. A wysuszone wiechy na pewno się odłamią, na których zimą może przykleić się śnieg, a pod jego ciężarem gałąź się złamie.

Przycinanie formujące korony hortensji rozpoczyna się w trzecim roku po posadzeniu.

Reprodukcja hortensji

Propagacja to bardzo prosta sprawa. Przy odrobinie wysiłku nawet początkujący może to rozgryźć. Co więcej, jest kilka sposobów i możesz wybrać najbardziej odpowiedni.

sadzonki

Najpopularniejszą metodą pozostaje metoda hodowli przez sadzonki. Materiał do sadzenia przygotowywany jest wczesnym latem. Raczej rośliny ukorzenione w tym czasie można sadzić w ogrodzie już w bieżącym sezonie. Późniejsze sadzonki zapewniają utrzymanie sadzonek w pomieszczeniach do następnej wiosny.

Materiał sadzeniowy jest zbierany ze zdrowych, niezdrewniałych gałęzi bocznych. Blaty są natychmiast odcinane - nie będą potrzebne. Pozostały segment należy podzielić na kawałki po dwie do trzech par liści. Bardzo ważne jest, aby sadzonki wykonywać w pochmurną pogodę lub wcześnie rano. Gałązki powinny zawierać maksymalną ilość wilgoci. Z tego samego powodu pocięte gałęzie są natychmiast umieszczane w wodzie.

Ważny! Wszystkie prace wykonywane są sterylnym i ostrym narzędziem.

Po trzech dniach pocięte gałązki są gotowe do sadzenia w ziemi (w doniczkach). Przed sadzeniem wymagane jest potraktowanie dolnego cięcia stymulatorem tworzenia korzeni ("Kornevin", "Epin") i uszczelnienie górnego parafiną. Czasami zamiast środka pobudzającego używa się miodu.

Gleba pod materiał do sadzenia jest przygotowywana z wyprzedzeniem. Odpowiednia mieszanka piasku i torfu (1: 2). Możesz użyć gotowej gleby, na przykład kwiatu.

Każdy kęs sadzimy na głębokość nie większą niż 3 cm i przykrywamy słojem. Aby uzyskać najlepsze ukorzenienie, gleba powinna być zawsze wilgotna.

Rootowanie zajmuje około miesiąca. Kiedy pojawiają się świeże liście, sadzonki można sadzić w osobnych doniczkach i hodować w domu do wiosny. Przed sadzeniem w otwartym terenie sadzonki należy utwardzić, czyli stopniowo przyzwyczajać do niższych temperatur.

sadzonki

nawarstwianie

Inną skuteczną metodą hodowli hortensji jest zdolność rośliny do rozmnażania się przez nakładanie warstw. Prace te prowadzone są wczesną wiosną lub przed zimą.

Ogrodnicy wolą łączyć tę metodę z jesiennym przycinaniem i przygotowywaniem krzewu na zimę.

Przede wszystkim musisz poluzować strefę korzeniową rośliny. Następnie wokół krzaka należy wykopać promienisty rowek i ułożyć tam jedną gałąź (przyszpiloną w kilku miejscach). Wierzchołek gałęzi musi pozostać nad ziemią. Przy prawidłowym sadzeniu pierwsze kiełki pojawią się za pół miesiąca. W przyszłości trzeba je wypłukać i podlać. Do następnego sezonu nie zaleca się dotykania sadzonek.

Reprodukcja przez nasiona

W razie potrzeby hortensje mogą być rozmnażane przez nasiona. Ale kiełkowanie nasion jest bardzo niskie, a prawdopodobieństwo uzyskania pożądanej odmiany nie wystarczy. Ale sama lekcja jest dość ekscytująca, więc nie brakuje też fanów tej metody. Szczególnie zakochał się w hodowcach.

Na notatce! Z małych podłużnych nasion o ciemnym kolorze można uzyskać absolutnie niesamowite krzewy. To zajmie dwa lata.

Do siewu wybiera się suche, gęste nasiona. Siew na zewnątrz przeprowadza się wczesną wiosną. Możesz także hodować sadzonki w pomieszczeniu i sadzić w ogrodzie po dwóch latach. Czas na to wybierany jest w lutym - marcu.

Nasiona można sadzić na dwa sposoby:

• z kiełkowaniem, to znaczy nasiona są moczone, aż pojawią się korzenie;
• bezpośrednio w ziemię.

W drugiej metodzie nasiona należy namoczyć w różowym roztworze manganu lub stymulatora wzrostu „Epine”.

Gleba do siewu nasion może być mieszana samodzielnie. Dobrze nadaje się mieszanka próchnicy, torfu, piasku i ziemi w równych składach.

Nasiona nie są zakopywane w ziemi, a jedynie lekko posypane piaskiem. Po dobrym zwilżeniu nasadzenia pokrywa się folią. W przyszłości wilgotność i ciepło utrzymywane są na poziomie 14-20°C.

Na notatce! Kiełki należy zanurkować, gdy pojawią się 2-3 liście.

Hortensja paniculata: sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu

W przypadku hortensji najlepszy jest półcień lub miejsce nasłonecznione. W takim przypadku krzew należy chronić przed zimnymi wiatrami. Jeśli mówimy o sezonie sadzenia, najlepszy czas to wiosna, ponieważ latem hortensja będzie miała czas, aby dobrze się zakorzenić.

Ziemia i sadzenie

Kwiat preferuje lekko kwaśny skład gleby i wcale nie lubi piasku.

Sadzenie i przesadzanie rośliny:

1. Przygotowywana jest jama o wymiarach około 40 × 50 × 50 cm, a dla dużych odmian o mocnych korzeniach 55 × 75 × 75 cm.
2. Do każdego otworu wlewa się 2-3 wiadra wody.
3. Następnego dnia na dno wykopu wylewa się nawozy (podczas sadzenia wiosennego jest to 1 łyżka). ja. mocznik i siarczan potasu), mieszanina torfu, ziemi ogrodowej, próchnicy i piasku w równych ilościach.
4. Zawartość dołka jest dokładnie wymieszana.
5. W przygotowanej glebie sadzi się sadzonkę, a ziemia wokół korzenia jest dobrze zagęszczona. Przesadzanie krzewu z miejsca na miejsce powinno odbywać się w tej samej kolejności.
6. Podesty są nawadniane w ilości 30 litrów na 1 m².

W przyszłości należy raz w tygodniu obficie podlewać krzewy. Jeśli lato jest deszczowe, można zmniejszyć podlewanie. W każdym razie gleba pod krzakiem powinna być stale mokra. Aby chronić roślinę przed wysychaniem, możesz ściółkować strefę blisko łodygi. Nadaje się do tego celu:

• torf;
• trociny;
• humus;
• zgniłe liście.

W okresie wegetacji hortensja jest nawożona 4 razy.

Sadzenie i pielęgnacja hortensji na otwartym polu

górny opatrunek

Pierwszy wiosenny opatrunek górny przeprowadza się nawozami azotowymi (siarczan potasu i mocznik). Ponieważ roślina musi wyhodować zieloną masę. 1 godzina wystarczy na jeden krzak. ja. każdy nawóz na pół wiadra wody. Jako nawóz stosuje się gnojowicę rozcieńczoną wodą w stosunku 1:10.

Drugi górny opatrunek jest pokazany w okresie pączkowania. W tej chwili najlepsze będą suplementy potasu i fosforu, na przykład superfosfat w stosunku 1 łyżeczki. ja. na 5 litrów wody.

Na notatce! W okresie kwitnienia krzewy należy karmić 2-3 razy specjalnymi nawozami dla roślin kwitnących. Zaleca się również zakwaszenie gleby pod krzakami serwatką (roztwór w wodzie 1:3) lub kwaskiem cytrynowym (szczypta w wiadrze wody).

Ostatni top dressing wykonywany jest wczesną jesienią. To siarczan potasu i superfosfat. Na jeden krzak wystarczy roztwór 2 łyżek. ja. mieszanka nawozów na wiadrze z wodą.

Przyczyny braku kwiatów

Czasami hortensja nie kwitnie, a głównymi przyczynami mogą być:

• Złe zimowanie. Mrożone pąki kwiatowe.
• Nieprawidłowe kadrowanie. Wszystkie wiechy kwiatowe powstają na szczytach z poprzedniego roku. Wiosną nie można ich ciąć.
• Błędy w nawozie. W okresie kwitnienia i późnej jesieni nie należy stosować nawozów azotowych. Wypuszczają tylko liście. Potas i fosfor przyczynią się do dobrego pączkowania.
• Słaby system korzeniowy. Jednocześnie roślina nie ma wystarczającej siły do ​​układania pąków kwiatowych i pełnego kwitnienia. Lepiej nie pozwolić, aby taka roślina w ogóle zakwitła, to znaczy nawet odciąć rzadkie pąki, a następnie na następny sezon można uzyskać pełnoprawny krzew.

A także prowadzą do braku kwiatów:

• brak wilgoci;
• ciepło;
• palące słońce lub cień;
• nieodpowiednia gleba.

Szkodniki i choroby

Szkodniki hortensji

Brak kwitnienia może wystąpić w przypadku inwazji szkodników lub chorób roślin. Hortensja bardzo lubi:

• mszyca;
• przędziorek;
• ryjkowiec i inni.

Choroby:

• wirusowa choroba mozaikowa;
• infekcje grzybicze (np. grzybica sadzy);
• mączniak;
• szara zgnilizna.

Możesz walczyć z plagą za pomocą insektycydów, takich jak „Fitoverm” lub „Aktellik”. Dotknięte obszary należy wyciąć i spalić.

Dobry krzew kwitnienia zależy również od wieku. Stare krzewy nie mogą zadowolić bujnego kwitnienia. Dlatego zaleca się odnawianie rośliny co 4-5 lat.

Choroby i szkodniki hortensji

Połączenie z innymi kulturami

Kultura sadzenia jest połączona z dużą liczbą roślin. Hortensja świetnie prezentuje się na tle drzew iglastych. Ponadto igły pomagają hortensjom w walce z wieloma szkodnikami. A także hortensja wiechowata świetnie wygląda w pojedynczych nasadzeniach, w kompozycjach kwiatowych, wzdłuż ścieżek. Można sadzić przed sztucznym stawem. Kwiat wygląda niesamowicie w sąsiedztwie z białymi i liliowymi bzami.

Jesienna pielęgnacja i przygotowanie krzewu na zimę

Po kwitnieniu krzew hortensji należy przygotować do zimowania. Przede wszystkim wycina się i uszkadza suche kwiatostany oraz wycina stare gałązki.

W warunkach Centralnego Pasa Rosji nie trzeba całkowicie zakrywać buszu. Tylko korzenie potrzebują dobrej ochrony.

Ważny! Korzenie zajmują dość dużą powierzchnię, dlatego materiał pokrywający należy wylewać mając na uwadze ten fakt.

Jak używany jest materiał sypki:

• humus;
• torf;
• zgniłe liście;
• suche igły świerkowe.

Wymagana grubość warstwy to co najmniej 20 cm. Wiosną schron należy otwierać stopniowo. Przed schronieniem zaleca się, aby krzew był dobrze karmiony i podlewany.

Wybór odmiany

Wybierając jedną lub drugą odmianę, początkujący często preferują spektakularny wygląd. Ale nie wszystkie odmiany są uniwersalne: to, co jest odpowiednie dla terytoriów południowych, nie zawsze przetrwa w ostrzejszym klimacie.

Jeśli chodzi o hortensję paniculate, w warunkach Moskwy i regionu moskiewskiego czuje się świetnie przez cały rok. Nie trzeba go przykrywać na zimę, wystarczy dobrze mulczować. Krzew dorasta do 2 metrów i kwitnie 4 miesiące (lipiec-październik). Pachnące kwiatostany przyciągają pszczoły - hortensja to cudowna roślina miodowa.

Na notatce! Kultura dobrze czuje się również w klimacie regionu leningradzkiego. Sprzyja jej wysoka wilgotność. Wystarczy chronić roślinę przed silnymi zimnymi wiatrami. Na tym terenie krzaki również nie potrzebują schronienia.

Klimat syberyjski jest nieco ostrzejszy. Choć mówi się, że nie można zakryć krzaków, doświadczeni ogrodnicy nadal radzą zabezpieczyć je na zimę. Aby to zrobić, gałęzie krzewu są zbierane w wiązkę i wiązane. Chata jest zbudowana nad krzakiem z gałęzi świerkowych, desek, tworzywa piankowego i owinięta oddychającą tkaniną. Po obfitych opadach śniegu do kopca można dosypać.

Hortensja wiechowata nadaje wiejskiemu krajobrazowi lekkości. Bujne, duże kwiatostany przypominają stożkowe nadmuchiwane figurki. A to piękno utrzymuje się przez długie 4 miesiące. Z jednym dodatkiem – odcień pąków zmienia się z czasem, stając się od czasu do czasu piękniejszy.