Paproć w ogrodzie: sadzenie i pielęgnacja

Opis rolnictwa

Paprocie to najstarsze rośliny na planecie, które przetrwały do ​​dziś. Mają ponad 400 milionów lat. Rolnictwo ma ponad 10 000 odmian. Jednocześnie mogą być tak różne, że wizualnie nie da się ich połączyć w jedną kulturę. Kultura jest bezpretensjonalna do podłoża, odporna na wysoką wilgotność.

W rzeczywistości borowik nie ma liści. Te zielone odnóża liściaste, które w naszych czasach uważane są za liście paproci, są jej gałęziami. Hodowcy starają się opracować odmianę paproci, która będzie miała pełnowartościowe liście. Wyhodowano podobną odmianę i nazwano ją „Lasem”. W każdym razie nie jest uważana za odmianę o pełnym liściu. Są odmiany, w których forma rozwoju jest ziołowa, są rośliny o formach drzewiastych. Wszystkie należą do gatunków paprociowych.

Paproć ma właściwości lecznicze i od dawna jest szeroko stosowana w medycynie. Długotrwałe stosowanie naparów i ekstraktów z paproci wykazało, że roślina może pozbyć się wielu chorób przewodu pokarmowego, wątroby, dróg oddechowych itp.D. W Internecie można znaleźć wiele wyjaśnień, jak zrobić własny napar lub wywar z liścia paproci.

Paproć

W dzisiejszych czasach paproć w kraju nie jest rzadkością. Sadzenie i pielęgnacja paproci na otwartym polu nie różni się żadnymi trudnościami. Paproć ozdobna lub paproć uliczna rozwinie się jednakowo w warunkach odpowiedniej pielęgnacji. Roślinę można sadzić nawet na Uralu, biorąc pod uwagę warunki klimatyczne tego regionu. Jak sadzić paproć, jak ją prawidłowo hodować, jak chronić tarczycę przed chorobami, zostanie omówione poniżej.

Sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu

Jak sadzić paproć na wsi? Przed posadzeniem paproci na stronie należy określić jej odmianę. Sadzonka musi być wolna od widocznych uszkodzeń i chorób. Jeśli przeszczepiona zostanie roślina tarczowa, która rozwinęła się w domu, należy ją zbadać pod kątem obecności szkodników i chorób systemu korzeniowego. W przypadku zakupu sadzonki zaleca się zakup na wystawach rolniczych. W tych miejscach szansa na zakup fałszywej odmiany jest znacznie mniejsza. Kupując zwróć uwagę na kolor i wielkość liści. Kolor powinien być intensywnie zielony, liście tej samej długości, bez brązowych plam.

Następnym krokiem jest wybór miejsca do zasadzenia tarczy. Ten etap jest bardzo ważny, ponieważ wybór siedziska wpływa na jego wzrost i rozwój. Jak sadzić paproć, aby rosła pięknie i zdrowo? Sadzenie i pielęgnacja paproci na otwartym polu ma pewne niuanse. Kwiat preferuje obszary zacienione. Najlepszym miejscem dla paproci w ogrodzie będzie drzewo z dużą koroną. Jednocześnie nie powinien rosnąć w przeciągu ani być niesiony przez wszystkie wiatry. Również lądowanie może odbywać się w miejscu, które z jednej strony jest osłonięte ogrodzeniem lub ścianą domu. Obecność zbiornika w bezpośrednim sąsiedztwie ma bardzo dobry wpływ na rozwój tarczy. Paprocie są bardzo często wykorzystywane w projektowaniu krajobrazu. Z pomocą tych roślin powstają niepowtarzalne kompozycje.

Paproć w ogrodzie

Roślina osłonowa szanuje luźną i lekką glebę. Choć nie jest kapryśna w stosunku do składu gleby – niektóre gatunki potrafią kiełkować nawet w szczelinach drzew. Dość często można spotkać drzewo tarczowe w podmokłych miejscach. Ten kwiat bardzo lubi wilgoć. Musi mieć dostęp do wody, ale pożądane jest, aby woda mogła swobodnie odpływać. W celach profilaktycznych stosuje się drenaż przeciwko gniciu systemu korzeniowego. Aby drzewo tarczowe rosło jak krzak o określonej wielkości, kawałki łupków umieszcza się w otworze, w którym sadzi się roślinę.

Zaleca się przesadzanie rośliny pod gołym niebem na wiosnę, po normalizacji temperatury powietrza i ustąpieniu ostatnich przymrozków. Otwór do sadzenia powinien mieć taką wielkość, aby sadzonka mogła się w nim swobodnie znajdować. Odległość między krzewami musi wynosić co najmniej 40 cm. Do dołu do sadzenia dodaje się nawozy: może to być kompost lub nawozy mineralne. Mieszanka gleby powinna zawierać torf, piasek. Podczas sadzenia zaleca się, aby korzenie rośliny nie były odsłonięte. Muszą mieć ziemną grudkę z poprzedniego siedliska. Korzenie są starannie wyprostowane w dole, przysypane ziemią, zawierające torf. Strażnik musi być stabilny w dole.

Najważniejszym warunkiem rozwoju i wzrostu tarczy jest podlewanie. Młodą roślinę lub niedawno przesadzoną roślinę należy podlewać codziennie przez kilka miesięcy. Po podlaniu glebę należy rozluźnić. To promuje tlen do systemu korzeniowego. Również w tym czasie musisz usunąć chwasty, które zatykają roślinę. Następnie dół do lądowania należy mulczować. To zatrzyma wilgoć i ograniczy chwasty. Igły świerkowe są uważane za przydatne ściółki.

Paprocie nie wymagają intensywnego nawożenia, ale nawożenie z umiarem nie zaszkodzi roślinie. Najczęściej stosowana płynna forma nawozów. Możesz karmić zarówno nawozami mineralnymi, jak i organicznymi.

Paprocie rosną szybko, a aby roślina wyglądała na zadbaną i zdrową, należy ją raz w roku przerzedzać. Przerzedzając roślinę można ją przesadzać i rozmnażać. Podczas uprawy i przerzedzania, chore lub uszkodzone rozety. Liczba przeszczepów powinna być ograniczona, ponieważ paproć przyzwyczaja się do określonego siedliska.

Większość odmian tarcznicy spokojnie znosi zimę i niskie temperatury powietrza. Ale są gatunki, które potrzebują schronienia. Dla bezpiecznego i właściwego schronienia rośliny konieczne jest ściółkowanie gleby słomą, aby korzenie nie zamarzły, a liście paproci delikatnie zginamy do ziemi, przykrywamy słomą i na wierzchu rozciągamy agrofiber lub folię szklarniową.

Tarcza

Paproć w sadzeniu i pielęgnacji ogrodu nie będzie trudna dla początkującego ogrodnika. Tarcza będzie ozdobą każdej witryny.

Metody rozmnażania roślin

Paproć można rozmnażać na kilka sposobów: za pomocą zarodników, za pomocą podziału korzeni, podziału krzewu i warstw.

Najczęściej tarczyca rozmnaża się za pomocą zarodników. Zarodniki dojrzewają w małych grupach, po wewnętrznej stronie liścia. Pod koniec lata dojrzewają, ciemnieją. Zarodniki nie lubią bezpośredniego światła słonecznego. Wysiewa się je w pojemniku wypełnionym torfem. Od góry pojemnik zamykany jest folią szklarniową lub szkłem, zaleca się, aby gleba była zawsze wilgotna. Pierwsze kiełki można zobaczyć już po 2 tygodniach. Możesz posadzić roślinę, która wyrosła z zarodnika nie wcześniej niż 2 lata później. Kwiaty wyrosłe z zarodników będą miały silną odporność, będą coraz silniejsze.

Paprocie mogą również rozmnażać się przez podział korzeni lub odkładanie warstw. Aby to zrobić, konieczne jest oddzielenie kłącza o wielkości 25 cm, musi mieć co najmniej dwa pąki. Odpowiednie mogą być również pędy z korzeniem mniejszym niż 25 cm, ale pod pewnymi warunkami. Takie pędy można podzielić na kilka krzewów, robi się to wczesną wiosną, podczas chłodnej pogody, kiedy najlepiej sadzić paproć. Jesień nadaje się również do hodowli paproci. Podczas dzielenia krzewu korzenie powinny mieć kilka rozet, które można przeciąć nożem bez uszkadzania systemu korzeniowego każdego wylotu. Po posadzeniu rozetek potrzebują obfitego podlewania. U paproci, która nie ma rozetek, rozmnażanie następuje tylko przez zarodniki. Kiedy będziesz mógł przesadzić paproć, pokażą się warunki pogodowe. Dzieje się to zwykle wczesną wiosną, ale gdy już minęła groźba mrozu.

Metody hodowli paproci

Choroby i szkodniki

Paproć to roślina niezwykle podatna na ataki chorób i szkodników.

Choroby kwiatów dzielą się na kilka postaci:

• zakaźny;
• Bakteryjny;
• grzybicze;
• Wirusowy.

Choroby zakaźne leczy się wyłącznie poprzez usuwanie i niszczenie dotkniętych obszarów rośliny.

Najczęstsze choroby paproci to:

• Antraknoza. Symptomatologia tej choroby jest następująca: liście paproci pokryte są rdzawymi plamami. Środki do zwalczania tej choroby są następujące: dotknięte liście są odcinane i niszczone, na roślinę nakłada się fungicyd, podlewanie rośliny jest ograniczone przez krótki czas.
• zgnilizna korzeni. Choroba objawia się żółknięciem liści. Po pewnym czasie liście wysychają, a roślina obumiera. Ponieważ roślina zachoruje z powodu wysokiej wilgotności gleby, aby jej uniknąć, należy zmniejszyć ilość podlewania.
• plamistość liści. Charakterystyczną oznaką choroby jest pojawienie się na całej powierzchni liścia małych mokrych brązowych plam. Z biegiem czasu plamy powiększają się i łączą w jedną dużą. Leczenie polega na usunięciu i zniszczeniu dotkniętych liści. Następnie zaleca się spryskać roślinę środkiem grzybobójczym i nie podlewać przez około 5 dni.
• Zgnilizna szara. Chorobę można rozpoznać po następujących oznakach: na całej powierzchni rośliny pojawia się szara pleśń. Chorobie można zapobiegać w następujący sposób: paprocie nie siedzą blisko siebie. Jeśli w domu rosną paprocie, pomieszczenie, w którym się znajdują, jest wietrzone co dwa dni. Podczas podlewania rośliny zaleca się, aby woda nie spadała na liście paproci. Również przy nawożeniu gleby należy zadbać o to, aby nie zawierały one dużych ilości azotu. Azot oddziałuje na roślinę w taki sposób, że górne tkanki rośliny miękną, spada odporność, a kwiat staje się zbyt podatny na infekcje i wirusy. Jak tylko zostanie zauważony początkowy etap choroby, dotknięte części należy usunąć i zniszczyć. Co do reszty, trzymaj się profilaktyki przeciwko tej chorobie.

Wśród szkodników najczęściej atakujących paproć możemy wyróżnić:

• mączlik. Szkodnika widać od wewnętrznej strony liścia. Małe białe muchy. Aby pozbyć się paproci mączlika, zaleca się potrząsanie rośliną na świeżym powietrzu. Środek ten służy do drobnych uszkodzeń rośliny.
• Podura. Owady mleczne, które pełzają po glebie. Nie jest trudno pozbyć się szkodników. Wystarczy przestać podlewać ziemię i posypać ją suchą ziemią lub piaskiem.
• wełnowiec. Szkodnika można rozpoznać po białej, bawełnianej powłoce, która tworzy się na glebie i systemie korzeniowym rośliny. Aby pozbyć się szkodnika, musisz go oczyścić z dotkniętej ziemi, dokładnie wyczyścić system korzeniowy pod silnym strumieniem wody.
• Nicienie. Na prześcieradle zaczynają pojawiać się wyładowania, które następnie stają się brązowe. Sprowokować śmierć robaków kwiatowych, które wpływają na system korzeniowy. Aby pozbyć się robaka, zaleca się odnowienie korzeni rośliny, zmianę gleby i ponowne ukorzenienie paproci.
• przędziorek. W zbyt suchym powietrzu na wewnętrznej stronie liścia pojawiają się bardzo małe roztocza, które żywią się sokami tej rośliny. Oprócz żerowania na paprociach roztocza przędą również sieci. Tym znakiem szkodnik jest rozpoznawany. Aby pozbyć się kleszcza, roślinę należy spryskać rozcieńczoną terpentyną.
• mszyca. Liście paproci stają się lepkie, zaczynają się deformować i wysychać. Mszyce mogą przenosić różne choroby. Są to małe owady, które pojawiają się po wewnętrznej stronie liścia. Żywią się sokiem roślinnym. Możesz pozbyć się mszyc, ścinając roślinę. Bardzo dobrze sprawdzone rozwiązanie z czosnkiem. Rozpryskiwanie liści i wierzchniej warstwy gleby.
• Chervets. Biała powłoka na roślinie, podobna do waty. Płytkę usuwa się serwetkami, liście wyciera się wodą z mydłem. Liście można leczyć roztworem alkoholu. Czyszczenie należy przeprowadzać co drugi dzień, aż do ustąpienia objawów.

Zakład wymaga cotygodniowego przeglądu. To jedyny sposób na wyhodowanie zdrowej paproci. Opieka nad nim nie jest taka trudna, wystarczy obserwować regularność podlewania i sprawdzać roślinę pod kątem chorób i uszkodzeń.