Zadowolony
Porzeczka to roślina dwuliścienna z rodziny agrestu. Nazwa łacińska żeberka. Przede wszystkim ta kultura jest powszechna w Europie i Ameryce. Na kontynencie południowoamerykańskim można go znaleźć daleko na południu - aż do kanału Drake`a.
Pochodzenie tego słowa ma dwie interpretacje. W starożytnej Rosji swoją nazwę wzięło od słowa „porzeczka”, czyli nieprzyjemny zapach. Jednocześnie niektórzy badacze twierdzą, że słowo „porzeczka” oznacza przeciwnie przyjemny aromat. Ale tak czy inaczej, porzeczki rosną na prawie wszystkich działkach domowych w kraju. W końcu ma kilka rodzajów i wiele odmian, których jagody zadowolą gusta najbardziej wyrafinowanego smakosza. A jeśli komuś nie smakuje porzeczka, to istnieją gatunki ozdobne tej rośliny, które mogą służyć jako żywopłot, a w dodatku doskonała roślina miodowa.
W tym artykule pokrótce omówimy rodzaje porzeczek, biologiczne cechy krzewu, a także tajniki uprawy rośliny jagodowej.
Porzeczka - roślina krzewiasta. Jedna z najczęstszych upraw jagodowych nie tylko na działkach przydomowych, ale także w dużych przedsiębiorstwach rolnych. W Rosji porzeczka pojawiła się w X-XI wieku, a w Europie w XIV-XVII.
Kultura pochodzi od dzikich krewnych. Zarośla dzikich porzeczek do dziś można spotkać niemal na całym terytorium naszego kraju nad brzegami rzek w strefie umiarkowanej lub w pobliżu leśnych polan.
Roślina posiada kilka gatunków i kilkadziesiąt odmian różniących się wysokością i kształtem krzewu, wielkością i smakiem jagód oraz podatnością na choroby.
Poniżej omówimy cechy każdego gatunku, a teraz skupimy się na ogólnej charakterystyce rośliny jako gatunku biologicznego.
Simirenko L.P. w swoich pracach pisał, że na wschodniej Syberii, w dolnym biegu Angary, zbierał bardzo duże czerwone porzeczki, które nazywają kwaśnymi. Już sam fakt miejsca wzrostu wskazuje, że roślina spokojnie znosi bardzo długie wiosenne powodzie.
Porzeczka uprawna - krzew o wysokości od 0,5 do 3 metrów z 10-20 gałęziami w różnym wieku. Główne cechy narządów wegetatywnych:
Jeśli wcześniej, nawet około 20 lat temu, jagodę porzeczkę o wadze od 0,7 do 1,2 grama uważano za dużą, to teraz, dzięki hodowcom, liczba ta znacznie wzrosła. Na przykład odmiana Slavuta ma jagody o wadze około 2 gramów. A z hektara można uzyskać nawet 120 centów. Owoce porzeczki mogą być okrągłe lub owalne, podłużne. Aby smakować kwaśno, słodko i kwaśno, słodko i kwaśno, słodko i całkowicie bez smaku. Kolor jagód różni się również w zależności od gatunku. Dojrzała porzeczka jest czarna, czerwona, złota, zielona, biała z matową powierzchnią lub z woskowym nalotem.
Niektóre odmiany mają wyraźny, charakterystyczny dla porzeczki zapach, podczas gdy inne albo w ogóle go nie mają, albo są bardzo słabe.
Wegetacja rośliny zaczyna się wczesną wiosną, a czas rozwoju zależy od regionu wzrostu. Zwykle dzieje się tak, gdy temperatura jest ustawiona na 5-6 stopni Celsjusza. W regionach południowych może to być koniec lutego - początek marca, aw regionach północnych proces przebiega nieco później. Pąki pęcznieją, a po kilku tygodniach, gdy temperatura w ciągu dnia dochodzi do około 11-12 stopni, pojawiają się pąki i krzaki wyrzucają kolor. Kwiaty porzeczki nie są zbyt atrakcyjne dla pszczół, więc jeśli podczas kwitnienia pogoda będzie chłodna lub deszczowa, plon jagód będzie niższy niż planowano.
Lepiej jest posadzić na miejscu odmianę samopłodną.
35-40 dni po kwitnieniu, w zależności od odmiany, można zbierać. W domkach letniskowych w Rosji porzeczki dojrzewają w połowie czerwca. Cenną cechą czarnej porzeczki jest termin jej dojrzewania – lipiec. To tylko poza sezonem pracy w rolnictwie. Plony muszą być zebrane na czas, ponieważ owoce niektórych odmian mogą się kruszyć, gdy są dojrzałe.
Porzeczkę w stanie dzikim można spotkać w strefie umiarkowanej: nad brzegami zbiorników wodnych, na skrajach lasów. Głównie w Eurazji i Ameryce. W naszym kraju krzewy rosną na prawie wszystkich działkach domowych w regionach południowych i umiarkowanych.
Porzeczka jako roślina lecznicza zaczęła być uprawiana w średniowieczu, a jej wartość odżywczą doceniono jeszcze później.
Teraz lecznicze właściwości porzeczek potwierdza nauka. W celu zapobiegania i leczenia chorób wykorzystuje się całą roślinę: jagody, pąki, gałęzie, liście. Ponieważ zawierają wiele różnych przydatnych substancji, które mają pozytywny wpływ na organizm. Dlatego porzeczki stosuje się w takich chorobach:
Ale istnieje kategoria osób, które są przeciwwskazane w nadmiernym spożyciu jagód:
Sok porzeczkowy z miodem pomaga przy silnym kaszlu i chrypce.
Porzeczka stosowana jest jako środek przeciwprzeczyszczający, napotny i moczopędny. Jagody leczą niekwaśne zapalenie żołądka, zapalenie pęcherzyka żółciowego, zapalenie jelit i inne choroby przewodu pokarmowego. Spożywając świeże owoce, uzupełnij zapas witamin w organizmie. Ale jagody mogą być również szkodliwe, jeśli są spożywane ze zwiększoną kwasowością soku żołądkowego, zaparciami, zakrzepicą.
Jagody czarnej porzeczki są praktycznie bezkonkurencyjne pod względem różnorodności składników odżywczych. Są to kwasy organiczne, żelazo, garbniki. Dużo witaminy C. Ale największą wartością jest obecność pektyn. Wiążą w jelitach sole metali ciężkich takich jak ołów, kobalt, stront i usuwają je z organizmu człowieka.
Produkty porzeczkowe (sok, syrop) stosuje się na ból gardła i suchy kaszel.
Jagody z zielonej porzeczki zawierają czterokrotnie więcej witaminy C niż dojrzałe.
W owocach porzeczki czerwonej nie znaleziono żadnych specjalnych właściwości, ale jagody zawierają 40 mg% witaminy C i około 0,5 mg% P - substancji aktywnych. Cechą jagód tego gatunku jest stężenie kumaryn, które jest wyższe niż w przypadku czarnej porzeczki. A także w jagodach jest dużo garbników, pektyn, użytecznych kwasów. Dlatego wegetatywne części czerwonej porzeczki można wykorzystać w postaci wywarów do beri-beri.
Dzięki zawartym w nich olejkom eterycznym działają jak środek dezynfekujący. Liście stosuje się również w postaci naparów i wywarów na kamienie nerkowe, zapalenie nerek, zapalenie pęcherza moczowego. Pijąc napar z liści czarnej porzeczki możesz pozbyć się nadmiaru kwasu moczowego. Liście porzeczki służą do solenia i marynowania pomidorów i ogórków.
Małe dzieci kąpie się w ciepłym naparze z liści i gałązek porzeczki na krzywicę i skazę.
Używany na przeziębienia. Jest również dobrym lekarstwem na podagrę i reumatyzm. Odwary z liści i gałęzi są z powodzeniem stosowane przeciwko szkorbutowi.
W naturze porzeczki można znaleźć prawie wszędzie. Tak, a obecnie jest wiele odmian stworzonych przez hodowców. Istnieje około 190 gatunków i wszystkie różnią się między sobą w jakiś sposób: wysokością krzewu, rozgałęzieniem, wagą i kolorem jagód, wielkością i kształtem kwiatostanów. Najpopularniejsze i popularne typy to: dekoracyjne, czarne, złote, czerwone, zielono-owocowe, białe i inne. Poniżej pokrótce omówimy cechy tych odmian porzeczek.
Gatunek ten służy do sztucznych ogrodzeń, ozdabiania działek ogrodowych. Porzeczka dekoracyjna jest bezpretensjonalna dla warunków środowiskowych, dobrze toleruje półcień. Ale na zimę trzeba przykryć krzaki, ponieważ są słabo mrozoodporne. Najpopularniejsze odmiany wśród ogrodników:
Czarna porzeczka (lat. Ribes nigrum) rozmieszczone w całej europejskiej części kontynentu. Jest to krzew o pędach w różnym wieku, które mogą mieć od 10 do 20 sztuk. Wysokość rośliny waha się od 0,7 -1. 5 metrów. Waga jagód wynosi od 1 do 1,5 grama, ale istnieją odmiany o dużej masie owoców - do 3 gramów. Smak jagód jest słodko-kwaśny z przyjemnym charakterystycznym aromatem. Pędy brązowe, liście lekko wydłużone. Czarna porzeczka ma wiele odmian. Niektóre z najpopularniejszych odmian czarnej porzeczki:
Zbiór przy dobrej pielęgnacji przez 4 lata po posadzeniu wynosi 200 centów. Odmiana Slavuta jest samopłodna i odporna na suszę.
Odmiany porzeczki czerwonej różnią się od czarnej pod względem wzrostu i owocowania. Jagody pojawiają się na gałązkach bukietu, które żyją trzy razy dłużej niż te same pędy czarnej porzeczki. Owoce nie rosną na obrzeżach, ale w środku buszu. Zimotrwalosc tej porzeczki jest wyższa niż porzeczki czarnej.
Owoce są jaskrawoczerwone, soczyste, tworzą grona. Średnica jagód wynosi zwykle około 0,8 cm. Ale są też odmiany wielkoowocowe, m.in. Ilyinka, Alfa. Ural piękno - odmiana mrozoodporna. W centralnym pasie Rosji aklimatyzuje się odmiany Rosetta, Natali, Dutch Red.
Plon porzeczki czerwonej jest zawsze wyższy niż porzeczki czarnej.
Krzew o wysokości około 2 metrów. Pędzel ma zwykle od 5 do 15 żółtych lub żółtozielonych kwiatów. Jagody są w większości przeźroczyste, żółte, czasem fioletowo-brązowe, o średnicy około 5 mm. W sierpniu liście zmieniają kolor z zielonego na pomarańczowo-czerwony, a następnie na fioletowy. Na działkach osobistych najczęściej znajdują się następujące odmiany złotej porzeczki:
Złota porzeczka Laysan jest doskonałą rośliną miodową i przyciąga do ogrodu pszczoły i trzmiele, co jest ważne dla dobrego zapylenia krzewów i drzew.
Nawet dojrzałe owoce tej odmiany pozostają zielonkawożółte lub zielone. Smakują słodko, kwaskowato i nie mają specyficznego zapachu porzeczki. Wśród najpopularniejszych odmian zielonej porzeczki:
Krzew średniej wielkości. Ale czasami osiąga wysokość 2,5 m. Kwitnie w maju i owocuje w czerwcu. Jagody o średnicy około 1 cm, białe lub żółtawe, zebrane w długi pęczek. Wśród odmian porzeczki białej najpopularniejsze to:
Angielski biały - samopłodny. Dlatego, aby uzyskać dobre plony, konieczne jest posadzenie kilku krzewów porzeczek różnej odmiany na jednym obszarze.
Jedna z najsłodszych porzeczek. Jak dotąd nie jest szeroko rozpowszechniony w kraju. Chociaż warto rozwijać się na każdej osobistej działce. Ponieważ wysoko plenna, umiarkowanie odporna na zimę. Jagody o średnicy mogą dochodzić do półtora centymetra, okrągłe. Jeśli kupisz różową porzeczkę, możesz zatrzymać się na tych:
Najbardziej przydatna porzeczka rośnie w klimacie umiarkowanym, gdzie lato nie jest gorące, ale słoneczne. A to są centralne regiony kraju.
wysokie krzewy. Może osiągnąć do dwóch i pół metra. Ten rodzaj porzeczki kwitnie późną wiosną. W pędzelku zebrano od 5 do 15 żółtawych kwiatów. Zbiory można zbierać w drugiej połowie lipca. Jagody są okrągłe, o delikatnym aromacie, słodko-kwaśne. Na działkach domowych w strefie umiarkowanej kraju sadzi się głównie następujące odmiany:
Na działkach domowych w kraju najczęściej uprawia się porzeczki czarne, czerwone i białe. Aby wybrać odmianę według własnego gustu, musisz wiedzieć, czym różnią się te rodzaje. Kilka różnic. A najważniejsze, że czarna porzeczka ma specyficzny zapach, a jednocześnie pozostałe dwa gatunki, jeśli mają bardzo słaby, ledwo wyczuwalny. A to tylko niektóre odmiany. Następujące różnice:
Przed posadzeniem krzewów musisz zdecydować się na miejsce. Nie powinno być zacienione, otwarte na słońce. Porzeczka dobrze rośnie na czarnoziemach, ciemnych kasztanach, glebach kasztanowych, glebach szarych. Ale może przynosić dobre owoce na każdym odzyskanym. Czyli wzbogacony humusem, wilgotny. Więcej o specyfice uprawy porzeczek przeczytasz tutaj.
Podczas sadzenia krzew porzeczki jest instalowany w dole pod kątem.
Przygotowanie do sadzenia i sam ten proces różni się nieco od układania ogrodu z uprawami owoców ziarnkowych lub pestkowych:
Wiosną porzeczki zaczynają się rozwijać bardzo wcześnie, dlatego najlepiej sadzić jesienią.
Odległość zależy od odmiany. Bo krzewy są wysokie, średnie i krótkie. Porzeczki czarne ułożone są według schematu 2 x 1,5 m, a czerwone i białe - 1,5 x 1,25 m. Jeśli sadzi się grubiej, jagody będą małe, a pielęgnacja krzewów jest nieco skomplikowana.
Opieka polega na najprostszych zabiegach agrotechnicznych. Krzewy porzeczki należy podlewać. A ponieważ czarna kobieta bardzo tego potrzebuje, należy to robić częściej. Wskazane jest, aby pod jeden krzak wlać 3-4 wiadra wody. Upewnij się, że po podlaniu, jak tylko ziemia trochę wyschnie, należy ją poluzować, a następnie ściółkować. Ponadto na wiosnę krzewy należy odpowiednio przyciąć i przez cały sezon wegetacyjny okresowo zabezpieczać przed szkodnikami i chorobami.
Wczesną wiosną młode pędy należy skrócić o 6-7 pąków, a stare gałęzie usunąć. Należy pamiętać, że duże jagody rosną tylko na młodych gałęziach, więc jeśli nie usuniesz starych, pozostawiając tylko szkieletowe, plon będzie niski.
Prawidłowe uformowanie buszu - obecność 15-20 gałęzi w różnym wieku.
Do wzrostu i rozwoju porzeczek niezbędny jest górny opatrunek:
Wszystkie rodzaje porzeczek wymagają regularnych zabiegów od szkodników i chorób. Rzeczywiście, z powodu nieostrożności ogrodnika szkodniki mogą osiąść na roślinach, a wtedy będziesz musiał poświęcić wysiłek i pieniądze, aby zapobiec ich rozprzestrzenianiu się. W końcu szkodniki i choroby mogą zniszczyć nie tylko całą uprawę, ale także krzewy. Dlatego konieczne jest poznanie ich głównych cech w celu doboru skutecznych metod kontroli.
Choroby porzeczki:
Przeczytaj więcej o antraknozie na porzeczkach w tym artykule.
Szkodniki porzeczki:
Jak leczyć porzeczki na wiosnę przed chorobami i szkodnikami powie ten materiał.
Porzeczka jest rośliną bezpretensjonalną, dlatego łatwo ją rozmnażać. I można ją szybko rozmnażać na stronie bez kupowania sadzonek w szkółce. Ale tak jest w przypadku, gdy ogrodnik lubi odmianę porzeczki, która rośnie na jego działce. Roślinę można rozmnażać przez sadzonki, odkładanie warstw, dzielenie krzewu. Sadzonka uzyskana jedną z tych metod będzie powtarzać wszystkie cechy jakości matczynej odpowiadające odmianie. Więcej szczegółów na temat rozmnażania porzeczek opisano poniżej w artykule. Co zrobić, jeśli na porzeczce jest rewersja lub frotte, przeczytaj ten link.
Sadzonki zbiera się wiosną podczas przycinania. Aby to zrobić, musisz wybrać zdrewniały pęd roczny, odciąć jego górną i dolną część, tak aby gotowe cięcie miało około 20 cm długości i nie mniej niż grubość ołówka.
Konieczne jest wlanie wody do pojemnika i umieszczenie tam przyszłej sadzonki. Ale żeby woda pokryła jego dwie dolne nerki. Gdy po 10 dniach pojawiają się zaczątki korzeni, łodygę umieszcza się w misce o większej objętości niż poprzednia. Woda wymaga okresowej wymiany. Słoik z wycięciem można postawić na parapecie.
Nie dopuścić do kwitnienia sadzonek. Gdy tylko zaczną pojawiać się kwiatostany, należy je natychmiast uszczypnąć.
Aby rozmnażać porzeczki przez nakładanie warstw, wykopuje się glebę w pobliżu krzaka i wykonuje płytki rowek w kierunku, w którym planowane jest ukorzenienie warstw. Dolna gałąź jest mocno dociskana do podłoża i przypinana wspornikiem. W tym miejscu wsypują kopiec wilgotnej ziemi i pilnują, aby nie wyschła. Jesienią sadzonkę ostrożnie odłącza się od rośliny matecznej ostrym sekatorem i sadzi w przygotowanym dołku.
Rysunek: Reprodukcja porzeczek przez nakładanie warstw.
Jesienią lub wiosną wykopują krzak i ostrożnie dzielą go łopatą na dwie lub trzy części. Ilość zależy od wielkości rośliny, rozwiniętych pędów i korzeni. Każdą część należy posadzić w przygotowanym wcześniej otworze.
Z nasiona wyrasta ziarno. Ale ta metoda rozmnażania jest stosowana w pracach hodowlanych.
Film o porzeczce.
Porzeczka to krzew jagodowy, którego lecznicze i korzystne właściwości znali nawet starożytni Słowianie. Teraz ogrodnik ma z czego wybierać, ponieważ istnieje kilka rodzajów tej rośliny, a każdy gatunek ma określoną liczbę odmian. Oto najbardziej lubiane przez ogrodników:
Porzeczki można rozmnażać dzieląc krzew, sadzonki, nakładanie warstw. Pielęgnacja standardowa: podlewanie, spulchnianie, leczenie krzewów przed szkodnikami i chorobami, opatrunek pogłówny.