Zadowolony
Rasy gołębi są zróżnicowane. Głównym wyborem, jakiego powinien dokonać początkujący hodowca gołębi, jest to, jakie ptaki powinien mieć. Gołębie dzielą się na dzikie i domowe. Dzikie gołębie pełnej krwi są bardziej wymagające pod względem zawartości. Dlatego do hodowli gołębi domowych polecani są początkujący hodowcy.
Rasy gołębi liczą około 800 odmian. Ich wygląd jest często bardzo różny, ale istnieją wspólne cechy. Opis gołębia:
Lot szybki, do 60 km/h. Gołębie sportowe mogą osiągać prędkość do 140 km/h.
Obecnie do rodziny gołębi należy około 35 gatunków gołębi. Różnią się kształtem, kolorem i rodzajem upierzenia, wielkością.
Wszystkie odmiany gołębi domowych wywodzą się od gołębia skalnego. Cechy charakterystyczne tego konkretnego gołębia są dobrze przebadane i wzięte za podstawę. Prowadząc prace selekcyjne, hodowcy czasami uzyskują rasy całkowicie różniące się od siebie. Znane są następujące grupy: sportowe (pocztowe), lotnicze, dekoracyjne, mięsne. Ostatnio rasy mięsne i sportowe nieco straciły swoją dawną popularność.
Rasy gołębi ze zdjęciem i nazwą można zobaczyć poniżej.
Wszystkie typy dzikich gołębi są różne, posiadają cechy charakterystyczne tylko dla tego gatunku. Żyją w miejscach oddalonych od ludzi - w lasach, nad brzegami rzek, zamieszkują skały. mieszkaj w grupach. Pożywienie znajduje się na ziemi, resztę czasu spędza się na drzewach lub w locie. Oprócz zewnętrznego opisu rasy gołębi, zachowania, zdolności rozrodczych, charakteru. Wytrzymały, potrafi przelecieć do 1000 km w ciągu jednego dnia. Para zostaje znaleziona na całe życie. Inkubuj do 2-3 jaj razem z partnerem. Jedzą orzechy, jagody, różne owoce.
Inne imię to sizar. Ptak jest powszechny w Europie, występuje w Rosji. Gniazda budowane są w skałach, kamiennych budynkach. Bardzo ufne, można je łatwo oswoić. Mają około 28 odmian. Szybki w locie. Jasnoszare upierzenie. Na zewnętrznej stronie ogona widoczne są ciemne pręgi. Waga do 350 g. Dojrzałość płciowa występuje od 6 miesiąca życia, przy składaniu 1-2 jaj. Średnia długość życia w naturze to około 5 lat, w domu około 30 lat.
Jeden z najpiękniejszych ptaków. Różni się od innych gatunków dużymi rozmiarami (do 70 cm), wagą ciała do 3 kg, małą głową, długim dziobem. Główną zaletą gołębia koronowanego jest niezwykła kępka przypominająca wachlarz. Pióra na czubku są niebieskie, frędzle na końcu są białe.
Żyją w lasach, pasach leśnych, bliżej gospodarstw, gdzie jest więcej jedzenia. Bardzo ufna osoba. W ciągu dnia są zajęci poszukiwaniem pożywienia, wychowywaniem młodych ptaków. W trosce o partnera i pisklęta. Żyją w paczkach, pary trzymają się trochę od siebie. Preferują zboża, zboża, owoce, jagody, nasiona, czasami żywią się owadami i ślimakami. Uwielbiam świeże zioła.
Ma kilka nazw: Vityuten lub dziki gołąb. Gatunek ten jest większy niż inni przedstawiciele rodziny gołębi. Długość ciała ptaka ok. 40 cm, waga do 1 kg. Jest najbliższym krewnym gołębi miejskich. Główny kolor upierzenia jest szary lub szary, pierś czerwona, szyja z lekkim metalicznym odcieniem, wole turkusowe.
Żyją w iglastych, mieszanych lasach Skandynawii, krajów bałtyckich, Ukrainy. Spotkaj się w Rosji w regionach Nowogrodu, Gorkiego i Leningradu. W zależności od siedliska może być zarówno ptakiem wędrownym, jak i osiadłym. Vyahiri pobyt w paczkach. Z pożywienia wolą owoce, zboża, rośliny strączkowe, jagody, rzadko jedzą robaki i gąsienice.
Zamieszkuje lasy Azji i Europy, dość powszechne w Rosji. Podobnie jak gołąb leśny, może prowadzić siedzący tryb życia lub latać do cieplejszych krajów na zimę. Mały ptak, do 35 cm, waga ok. 370 g. Kolor upierzenia jest przydymiony, szyja ma zielonkawy odcień. Traktuje ludzi z ostrożnością. Mogą osiedlić się w parku miejskim, ale tylko wtedy, gdy znajdą w drzewach odpowiednią dziuplę. Jedz pokarmy roślinne: nasiona, jagody, owoce, orzechy. Wiosną mogą jeść owady.
Na pierwszy rzut oka nie różni się niczym od gołębia miejskiego, ale w rzeczywistości tego typu gołębie mają różne cechy, a także przyzwyczajenia.
Jego nazwa pochodzi od jego głównego siedliska. Zamieszkują wąwozy, skały, klify. Gołąb skalny jest mniejszy od szarego, pióra na ogonie są jaśniejsze, na skrzydłach widoczne dwa paski. Jedz pokarmy roślinne, okazjonalnie uzupełniając dietę ślimakami, owadami, ślimakami.
Jest przodkiem takich ras jak puffery, pawie, tumblery. Dzięki temu gatunkowi pojawiły się główne grupy gołębi: mięsne, ozdobne, latające, pocztowe.
To przedstawiciele elitarnego kierunku hodowli gołębi, popularnego w wielu krajach Europy. Kiedyś nazywano je pocztą, ponieważ dostarczały pocztę na duże odległości.
Hodowcy gołębi sportowych zajmują się głównie właściwościami aerodynamicznymi ptaka, które polegają na prawidłowych proporcjach części ciała. Gołąb o dobrych zdolnościach atletycznych powinien mieć płynnie opływowe ciało z potężną klatką piersiową i szerokim grzbietem. Ogon wąski, z obfitym, obcisłym upierzeniem.
Hodowla gołębi sportowych jest dość popularnym hobby, ale utrzymanie, pielęgnacja, karmienie wymaga dużo pieniędzy i wysiłku. Aby z gołębia uczynić prawdziwego sportowca, musisz wybrać odpowiednią pisklę, przygotować odpowiednią rację żywieniową, stworzyć wszystkie niezbędne warunki do utrzymania, codzienny trening jest ważny.
Przed zakupem gołębia sportowego należy zapoznać się z informacjami o różnych żłobkach, zapoznać się z rekomendacjami, recenzjami. Strony elitarnych żłobków zazwyczaj zawierają wszystkie niezbędne informacje, dokumenty i zdjęcia. Szkółki znajdują się w wielu krajach, ale bardziej cenione są gołębie z Holandii, Czech, Belgii, Niemiec, Rumunii. Istnieje również wiele klubów w Rosji, w których hoduje się gołębie sportowe i organizuje zawody.
Rozpoczynając hodowlę gołębi sportowych, trzeba zadbać o czystość w gołębniku. W przypadku gołębnika lepiej jest użyć naturalnych materiałów budowlanych, zrobić wolierę do chodzenia, pomieszczenie powinno być ciepłe, suche i lekkie. Czyszczenie należy przeprowadzać codziennie, monitorować czystość poidła, karmnika.
Dla gołębi o kierunku sportowym ważne jest prawidłowe odżywianie. Różni się znacznie od diety ptaków ras ozdobnych. W gołębiach powinny dominować mieszanki zbożowe, rośliny strączkowe: kukurydza, groch, proso, konopie, soczewica. Możesz dodać chleb, gotowane ziemniaki, ryż, warzywa. Nie możemy zapomnieć o suplementach witaminowych dla sportowych ras gołębi.
Ptaki rozpoczynają trening w wieku dwóch miesięcy. Przede wszystkim musisz przyzwyczaić gołębia do właściciela i gołębnika. Aby to zrobić, powinieneś przyjść do nich o określonej godzinie, w tych samych ubraniach. Muszą nauczyć się reagować na właściciela, jeść z jego rąk. Zanim pozwolisz im latać, musisz nauczyć gołębie latać z gołębnika do woliery iz powrotem.
Zajęcia te trwają około tygodnia. Następnie możesz zawieźć gołębie na dach i pozwolić im poznać okolicę. Pierwszy lot trwa około 20 minut, po czym czas lotu stopniowo się wydłuża. Następnie rozpoczynają trening orientacji w przestrzeni, zaczynając od małych dystansów, a następnie je zwiększając.
Rosyjska rasa gołębi sportowych jest uważana za jedną z najtrwalszych. Często biorą udział w różnych międzynarodowych konkursach. Latać na duże odległości. Odmiana rosyjskiej poczty - biała Ostankino. Mają ostry dziób i wdzięczny kształt głowy. Skrzydła są mocne, położone blisko ciała, nogi długie bez upierzenia.
Wygląda jak dziki gołąb. Piersi mocne, muskularne ciało, mała zaokrąglona głowa. Ciemne oczy. Ogon mały, wąski, skrzydła skrócone. Odcienie upierzenia są zróżnicowane. Jest drogim ptakiem.
Główną cechą gołębi z tej grupy jest ich zdolność do wznoszenia się na maksymalną wysokość, do pozostawania na niebie przez długi czas. Podczas prac hodowlanych przy hodowli gołębi latających wyselekcjonowano ptaki z dobrym układem mięśniowym.
Hodowcy niektórych ras latających gołębi uważają, że umiejętność salta w powietrzu zabiera ptakom dużo energii i nie pozwala im latać wyżej i szybować tak długo, jak to możliwe. Te ptaki mają być zabite.
W obrębie ras lotnych istnieją pewne różnice w charakterze lotu:
Ptaki tych ras muszą latać codziennie. Bez treningu latające ptaki szybko tracą kształt. Ponadto muszą latać w stadzie, ptaki nie wznoszą się samotnie do nieba.
Rasy lotnicze są 3 rodzaje:
Latające gołębie wykazują się najlepszymi właściwościami w rejonie, w którym się urodziły.
Zasługa w hodowli tej rasy gołębi latających należy do hodowców ukraińskich. Ich główną cechą jest nietypowy kształt skrzydła. Jeden ze stawów ma wybrzuszenie, podczas lotu gołębie rozkładają skrzydła prosto przed sobą. Skrajne pióra skierowane do wewnątrz, lekko do środka. W efekcie tworzą dwa sierpy. Gołębie przywieziono na Ukrainę z Turcji. Mają kilka odmian.
Półksiężycowe gołębie wznoszą się dość wysoko podczas lotu. Szybując w powietrzu przez kilka godzin. Wychodząc z gołębnika, ptaki rozdzielają się i samodzielnie latają po terytorium. Potem zamarzają z pionową linią - cokolwiek.
Ten typ gołębia jest średniej wielkości, ciało jest smukłe, ciało lekkie. Kolor off-suit. Osobliwości:
Gołębie stały się przodkami rasy Tula, Ochakov.
Są bardzo cenną rasą latających gołębi wśród hodowców. Po raz pierwszy pojawił się w Nikołajewie i szybko zyskał popularność na wybrzeżu Morza Czarnego. Są uważani za potomków gołębi skalnych i tureckich. Mają wydłużony mały korpus, około 40 cm długości. Kolor upierzenia biały, czarny, niebieski, czerwony. Rasa dzieli się na kilka odmian:
Ciekawa jest historia gołębi rasy Nikolaev. Hodowcy nie przywiązywali dużej wagi do koloru ptaka i zajmowali się poprawą jakości lotu. Teraz są one utożsamiane z rasami ozdobnymi, a ptaki mają bardziej interesujący wygląd, ale cechy lotu są daleko w tyle.
Ze względu na specjalną technikę lotu nazywane są motylami - w powietrzu gołębie nieustannie trzepoczą skrzydłami, rozkładając jednocześnie szeroki ogon. Wolę latać sam. Nie zawisaj w powietrzu podczas lotu.
Rasa należy do gołębi latających i walczących. Wznosząc się w niebo, wykonują sztuczki, wykonując charakterystyczne trzaski skrzydeł. Dla Irańczyków, którzy od czasów starożytnych uważali hodowlę gołębi za święte zajęcie, te gołębie są symbolem wielkości.
Wygląd jest zróżnicowany, ale ich cechy to szeroki ogon, nogi bez piór, gęste ciało, dobre mięśnie, gęste upierzenie. Głowa jest mała z małym grzebieniem. Najcenniejszy jest łączony kolor upierzenia. Ta rasa gołębi nie zmienia koloru z wiekiem ani podczas linienia. Irańscy hodowcy gołębi preferują ptaki bez plam na upierzeniu.
Lot irańskich gołębi jest powolny, spokojny. Charakterystyczną cechą lotu jest walka, po której następuje tyczka. Wyjście jest stałe - gołąb wisi w powietrzu przez kilka sekund. Czas lotu od 3 do 10 godzin.
Wszystkie rodzaje gołębi wyhodowanych w Uzbekistanie należą do ras latających i bawiących się. Cenione są za urodę i długość lotu. Ze wszystkich ras gołębi domowych uważa się je za najbardziej kochające wolność. Szybując w powietrzu, gołębie wydają bardzo głośne dźwięki - klaszcząc skrzydłami. Ponadto mogą przewracać się nad głowami, wznosić się wyżej w niebo i ostro spadać. Taka zabawa w powietrzu może trwać godzinami.
Dokładna liczba ras gołębi uzbeckich jest nieznana. Najczęstsze rasy:
Oprócz wymienionych gatunków, na całym świecie cenione są uzbeckie gołębie kudłate. Charakteryzują się bogatym upierzeniem na nogach.
Ta odmiana latających gołębi jest popularna wśród hodowców w Rosji i krajach WNP. Zdobyły fanów ze względu na bardzo wysoki lot i piękny lot, a także różnorodność kolorów upierzenia. Posiadają idealne połączenie właściwości lotnych i nienagannego wyglądu.
Miejscem narodzin bakijskich gołębi jest miasto Baku, w którym hodowcy zwracali uwagę przede wszystkim na cechy latania. Wcześniej, w połowie XX wieku, nie różniły się urodą. W przyszłości, po długich pracach selekcyjnych, stali się właścicielami doskonałych właściwości lotnych i pięknego wyglądu.
Wśród rasy Baku są kudłate, bose. Fryzury i gołębie o różnych kolorach upierzenia.
„Mieszkańcy Baku” latają jeden po drugim, demonstrując swoje umiejętności amatorom.
Turecka rasa latających gołębi Takla zdobywa międzynarodowe uznanie. Po turecku „takla” – salto. Podczas salta gołębie klikają i wchodzą do pionu.
O pochodzeniu rasy wiadomo, że do Turcji trafiła w XI wieku wraz z koczownikami z Azji Środkowej. Zainteresowany gołębiami ze względu na bogate upierzenie nóg i grzywy na głowie.
Dzisiaj większość rosyjskich ras bojowych to potomkowie tureckiego takla. Ptak jest bardzo łatwy w szkoleniu, mądry, ma pamięć topograficzną.
Funkcje Takli:
Istnieje ponad dwa tuziny odmian takli: nurkowanie syryjskie, walka irańska, grupa bojowa iracka, armeńska.
Jedna z najstarszych ras gołębi uzbeckich. Wiadomo, że do Andijanu przywieziono je w 1890 r. z Iranu. Z biegiem lat rasa poprawiła swoje walory, w tym latanie. Są sztucznie hodowaną rasą gołębi. Hodowcy gołębi osiągnęli następujące wskaźniki:
Cenione przez hodowców za spokojne usposobienie i doskonałe właściwości latające. Bardzo wytrzymały. Czas lotu do 8 godzin. Osobliwością lotu jest to, że po wejściu do kolumny zamarzają w powietrzu na kilka minut. Wznosząc się w niebo, wykonuj okrężne ruchy. Latać w stadzie. Miej silne przywiązanie do domu i właściciela.
Wyhodowany na początku XX wieku w Udmurtii. Dość duży ptak, ale mimo to potrafi latać na taką wysokość, że jest praktycznie niewidoczny z ziemi. Lot trwa kilka godzin. Nie zaleca się wypuszczania ich przy złej pogodzie i podczas linienia, ponieważ utrata pióra muchy nie pozwoli im normalnie wystartować. Trzeba kontrolować spacery gołębi rasy Iżewsk. Jeśli stado leci przez 4-5 godzin, można je wypuszczać codziennie. Po długich lotach (12-15 godzin) lepiej dać im odpocząć następnego dnia.
Gołębie Iżewsk charakteryzują się dobrze rozwiniętymi mięśniami, potężnym ciałem, gęstym upierzeniem, szerokim ogonem i długimi skrzydłami.
Rasa gołębi mnichów zakochała się w niemieckich hodowcach w XVII wieku ze względu na ich niezwykły wygląd i szlachetne zachowanie. Nazwa została im nadana ze względu na ciekawą barwę, nawiązującą do zakonnej szaty. Rasy niemieckich gołębi mnichów dzielą się na niemiecki krzyż i moskiewski.
Bardzo przyjazna rasa. Kiedy pojawia się nieznajomy, chętnie zapraszają go do swojej trzody. Bardzo troskliwi rodzice - mogą wykluć pisklęta zarówno własne, jak i cudze. Hodowcy go używają.
Leć nisko, ale całkiem zwrotny. Nie nadaje się do długich lotów.
Najpopularniejszy gołąb domowy. Jest to dość duża grupa gołębi o zróżnicowanym wyglądzie.
Rasy ozdobne nie mają określonych standardów. Wiele odmian jest podobnych. Hodowców przyciąga bezpretensjonalność warunków przetrzymywania.
Występuje w wyniku krzyżowania różnych ras gołębi domowych.
Rasa gołębi okazałych stała się znana w XVII-XVIII wieku. Po raz pierwszy pojawił się na terytorium Kubanu i brzegów Donu. Od tego czasu oferta znacznie się poszerzyła. Rasa uzyskała międzynarodowe uznanie w Budapeszcie w 1975 roku. Charakterystyczne cechy okazałych gołębi:
Mają wiele odmian.
Są jedną z najstarszych ras gołębi na świecie. Otrzymał uznanie za łaskę, wdzięk ruchu i wysoką płodność. Kiedyś dekorowali pałace radżasu, a w XVI wieku pojawili się w Anglii i rozprzestrzenili się po całej Europie. Mają spokojne usposobienie, nie lubią latać. Są hodowane wyłącznie w celach estetycznych.
W Europie ten gołąb nazywa się gołębiem peruki. Swoją nazwę zawdzięcza pewnej peruce - pionowo rosnącym piórom. Taka „fryzura” zamyka widok i z tego powodu bardzo cierpią cechy lotu gołębia. Ciało ptaka jest proporcjonalne, długie nogi, cienki ogon. Zróżnicowany kolor upierzenia.
Są popularne na wystawach, ponieważ prezentują się bardzo efektownie. Z natury są nieco rozpieszczone, niemniej jednak są troskliwymi rodzicami.
Rasy mięsne gołębi są hodowane i hodowane do późniejszego spożycia. Od innych odmian różnią się dużą sylwetką, ich średnia waga wynosi około 650 g. Do tej grupy gołębi należy ponad 50 ras. Wiele ras jest hodowanych na dużą skalę w USA, Francji, Włoszech. Każda rasa gołębi mięsnych jest zróżnicowana pod względem wyglądu, wagi, koloru i płodności.
Waga ptaka sięga 1 kg. Ciało jest duże, z wystającą piersią. Bardzo źle latają. Może różnić się kolorem upierzenia. Mają twardy temperament, często wdają się w bójki. Mieć wysoką płodność. Hodując w obrębie rasy, są w stanie utrzymać wysokie wskaźniki produktywności.
Rasa gołębi powstała po selekcji amerykańskich hodowców. Kings różnią się od innych ras mięsnych tym, że są często wykorzystywane zarówno jako ptaki do tuczu mięsa, jak i jako gatunki pokazowe.
Rasa jest niezwykle płodna. są troskliwi rodzice. W sezonie samica robi 6-8 szponów. Gołąb waży do 850 g. Z wyglądu przypominają ptaki przypominające kurczaki.
Gołębie domowe w filmie są przedstawione poniżej.
Rasy gołębi są ciekawe i różnorodne. Hodują od dawna. Gołębie zawsze były blisko człowieka, ufały mu i służyły. A dziś hodowlę gołębi z przyjemnością praktykuje się na całym świecie. Taka popularność wynika z faktu, że ich pielęgnacja i pielęgnacja nie sprawia szczególnych trudności.