Cebula czerwona jałta: rośnie z nasion na przedmieściach, korzyści i szkody, recenzje

Cebula jałtańska zdobyła miłość ogrodników w całym kraju nie tylko czerwono-fioletowym kolorem. Słodki smak oraz wysoka zawartość witamin i minerałów sprawia, że ​​spożywanie tego warzywa jest nie tylko przyjemne, ale i zdrowe.

Cebula jałtańska ma piękny wygląd i przyjemny smak

Czym jest łuk Jałta i jak wygląda

Historia czerwonej cebuli jałtańskiej zaczyna się w połowie XX wieku, kiedy na podstawie znaturalizowanej formy jej portugalskiego krewniaka Madery, naukowcy krymscy opracowali nową odmianę tej kultury. Celem hodowców było polepszenie jakości utrzymania i wyeliminowanie zbyt intensywnego fioletowego wybarwienia, które w tamtym czasie było uważane za wadę.

Początkowo odmiana została zarejestrowana pod nazwą Jałta lokalna, później na jej podstawie powstały Jałta Lux i Jałta czerwona.

Czerwona cebula Jałta to odmiana sałat o średniej wielkości, płasko-okrągłych owocach. Jego waga to 200 g, jednak zdarzają się okazy, których masa dochodzi do 300 g.

Górna warstwa bańki składa się z suchych, gęstych łusek, które mogą być fioletowe z lekkim czerwonym odcieniem lub ciemnoróżowe. Miąższ jest soczysty, chrupiący. Wewnętrzna część składa się z siedmiu warstw biało-różowych łusek. Praktycznie się nie rozdzielają.

Dno cebulki jest lekko wklęsłe, system korzeniowy włóknisty.

Smak cebuli krymskiej jest przyjemny, słodkawy, bez nuty goryczy, charakterystycznej dla większości przedstawicieli tej kultury.

Owoce zawierają niewielką ilość niezbędnych substancji. Aromat cebuli jałtańskiej nie jest zbyt intensywny i nie podrażnia błony śluzowej oczu.

W większości przypadków wykorzystywana jest w procesie przygotowywania sałatek ze świeżych warzyw lub ozdabiania dań gotowych.

Cebula jałtańska zewnętrznie różni się od innych odmian

Charakterystyka łuku jałtańskiego

Charakterystyki cebuli jałtańskiej są podobne do opisów innych odmian. Jest to kultura kochająca ciepło i światło, która bardzo negatywnie reaguje na gwałtowny spadek temperatury otoczenia.

Odmiana charakteryzuje się wysoką plennością i odpornością na choroby. Wysoka koncentracja wody i cukru sprawia, że ​​cebula jałtańska nie nadaje się do długotrwałego przechowywania. Przeciętnie kultura może „zachować” świeżość i prezentację nie dłużej niż pięć miesięcy.

Plusy i minusy odmiany

Cebula czerwona jałtańska ma wiele zalet. Ale ta odmiana ma również wady.

Łuk Jałta ma więcej zalet niż wad

Plusy:

• soczysty miąższ i słodki smak;
• wysoka zawartość składników odżywczych;
• możliwość uprawy na glebach kamienistych;
• atrakcyjny wygląd.

Minusy:

• krótki okres trwałości;
• wysokie wymagania glebowe.

Jak odróżnić prawdziwy łuk Jałta od fałszywego

Aby odróżnić od podróbki i wybrać prawdziwy łuk Jałta, musisz znać jego cechy. Często z tym gatunkiem mylone są zupełnie inne podobne odmiany.

Cebula jałtańska różni się od zwykłej czerwieni następującymi cechami:

• głowa nie jest całkowicie płaska, ale ma kształt stożka;
• zewnętrzne łuski oryginalnego owocu są błyszczące, fioletowo-fioletowe;
• spód jest cofnięty do wewnątrz, wokół niego widoczna jest jasna niebiesko-fioletowa aureola;
• prawdziwy łuk jałtański ma tylko siedem wewnętrznych łusek - nie więcej i nie mniej;
• sok z oryginalnej cebuli jałtańskiej jest przezroczysty, a smak słodki.

Możesz odróżnić oryginalną odmianę od fałszywej po liczbie łusek

Do czego przydaje się czerwona cebula jałtańska

Korzyści i szkody dla cebuli jałtańskiej dla organizmu zależą od jej składu chemicznego. Zawiera witaminy A, C, grupę B, a także minerały. A stężenie przeciwutleniaczy w czerwonej cebuli jest prawie dwukrotnie wyższe niż w innych odmianach tego warzywa. Niezbędne dla organizmu są również aminokwasy i błonnik.

Regularne stosowanie cebuli jałtańskiej:

• pomaga wzmocnić układ odpornościowy;
• pomaga zatrzymać procesy zapalne w organizmie;
• jest dobrą profilaktyką raka;
• pomaga usunąć produkty rozpadu z organizmu;
• wzmacnia ściany naczyń krwionośnych;
• aktywuje syntezę własnego kolagenu;
• obniża ciśnienie krwi;
• pomaga w walce z robaczycą.

Nadmierne spożycie cebuli jałtańskiej może powodować podrażnienie błony śluzowej żołądka i jelit, dlatego należy ją starannie włączyć do diety osób cierpiących na choroby przewodu pokarmowego.

Cebula jałtańska będzie dobrym dodatkiem do każdego dania

Czy można uprawiać cebulę jałtańską w regionie moskiewskim i środkowym pasie?

Cebula krymska jest uprawą ciepłolubną, do normalnego rozwoju i owocowania konieczne jest długie lato i pewien skład gleby.

Idealne warunki do uprawy gatunku Jałta są tylko na Krymie. Obecnie za głównych dostawców tej uprawy na skalę przemysłową uważa się gospodarstwa agrotechniczne osiedli Opolznevoe, Goluboi Zaliv, Simeiz, Zaprudnoe i Lavrovoe.

Głównym powodem, dla którego nie zaleca się sadzenia cebuli jałtańskiej w innych regionach, jest nieodpowiednia gleba. Faktem jest, że odmiana preferuje łupki tauryjskie, które w ciągu dnia akumulują ciepło słoneczne, a nocą oddają je do nasadzeń.

Prawdziwa cebula jałtańska rośnie na Krymie, ale tego przystojnego mężczyznę można uprawiać w innym regionie. Najważniejsze jest przestrzeganie zasad techniki rolniczej.

Czasami uprawa cebuli krymskiej w centralnej Rosji, w tym w regionie moskiewskim, powoduje spadek cech odmianowych - okazuje się, że jest mniej soczysta i słodka. Aby temu zapobiec, musisz wybrać wyjątkowo żyzną glebę. Dobry plon cebuli krymskiej można uzyskać, uprawiając ją na obszarach skalistych. Gęsta struktura gleby nie pozwala owocom zagłębić się w głąb, w wyniku czego nagrzewają się pod promieniami słonecznymi i uzyskują dobre właściwości handlowe.

Cebula jałtańska wymaga specjalnego składu gleby

Wysiew cebuli jałtańskiej na sadzonki

Lepiej jest uprawiać cebulę jałtańską z nasion przez sadzonki. Wysadzenie nasion natychmiast w niezabezpieczonej glebie opóźnia okres owocowania i dodaje owocom goryczy. Ponadto zbiory przy uprawie rozsady będą lepsze niż w przypadku sadzenia w otwartej glebie.

Kiedy sadzić nasiona cebuli jałtańskiej?

Materiał siewny do sadzonek wysadza się na przełomie lutego i marca. Po około kilku miesiącach wzmocnione sadzonki zanurzają się w otwartej glebie.

Przygotowanie nasion

Aby wyhodować dobry plon cebuli jałtańskiej z nasion, musisz odpowiednio przygotować materiał do sadzenia:

1. Nasiona moczy się przez 30-40 minut w słabym roztworze nadmanganianu potasu. Pomoże to w dezynfekcji materiału do sadzenia i zmniejszy prawdopodobieństwo rozwoju chorób grzybiczych.
2. Po określonym czasie nasiona są myte i przechowywane w stymulatorze wzrostu (zgodnie z instrukcją dołączoną do preparatu);
3. Po namoczeniu woda jest spuszczana, a nasiona suszone.

Wybór pojemności

Odpowiednie są wszelkie pojemniki na sadzonki: specjalne plastikowe pojemniki, drewniane skrzynki, doniczki torfowe, a nawet jednorazowe szklanki. Najważniejsze, że są wyposażone w otwory drenażowe.

Sadzenie nasion

Nasiona cebuli jałtańskiej układa się na powierzchni gleby w odległości 5 cm od siebie. Następnie pogłębia się je o 1 cm, a glebę zwilża się butelką z rozpylaczem.

Pojemnik do sadzenia jest przykryty szklaną lub plastikową folią, aby uzyskać efekt cieplarniany i pozostawiony w suchym, ciepłym miejscu.

Ostrożnie wyjmij sadzonki z pojemnika

pielęgnacja sadzonek

Aby uzyskać mocne sadzonki, które mogą później dać dobre plony, należy zadbać o odpowiednią pielęgnację roślin:

1. Kontrola temperatury. Zaraz po posadzeniu nasion powinna wynosić + 23-25 ​​° C, a po wykiełkowaniu obniża się do +15 ° C w dzień i + 10 ° C w nocy. Nie trzeba próbować więcej ocieplać pomieszczenia, ponieważ nadmiar ciepła może prowadzić do rozciągania się sadzonek.
2. Oświetlenie. Sadzonki cebuli jałtańskiej do prawidłowego rozwoju potrzebują dużo światła. Jeśli w pomieszczeniu nie wystarczy, będziesz musiał zorganizować dodatkowe oświetlenie roślin za pomocą fitolampów lub lamp fluorescencyjnych.
3. Podlewanie. Czerwona cebula uwielbia wodę, dlatego należy regularnie nawilżać sadzonki, zapobiegając wysychaniu wierzchniej warstwy gleby. Tylko nie przesadzaj - nadmiar wilgoci może spowodować gnicie systemu korzeniowego rośliny. Zaleca się nawadnianie gleby w pojemniku za pomocą butelki z rozpylaczem.
4. górny opatrunek. Będziesz musiał karmić sadzonki dwukrotnie: najpierw nawozy aplikujemy 14 dni po siewie, a drugi - trzy tygodnie po pierwszym karmieniu.
5. przerzedzanie siewek. Przy silnym zagęszczeniu nasadzeń zaleca się sadzenie sadzonek w taki sposób, aby odległość między sadzonkami wynosiła co najmniej 1 cm. Pędy chore i uszkodzone najlepiej usuwać.
6. hartowanie. Aby rośliny szybciej przystosowywały się na otwartym terenie, należy je wcześniej przygotować. Aby to zrobić, pudełko z sadzonkami na około tydzień przed sadzeniem zaczyna być wynoszone na ulicę, każdego dnia wydłużając czas spędzany na świeżym powietrzu.

Jakość sadzonek zależy od prawidłowej pielęgnacji

Sadzenie sadzonek w otwartym terenie

W niezabezpieczonej glebie sadzonki czerwonej cebuli sadzi się, gdy nadejdzie prawdziwa wiosenna pogoda i minie zagrożenie powrotu przymrozków. Wybrany teren jest wstępnie przekopywany na głębokość łopaty, aplikowane są niezbędne nawozy (sól potasowa i saletra amonowa) a jego powierzchnia jest wyrównywana grabiami.

Podczas przeszczepu:

• obficie podlać sadzonki w pojemniku i ostrożnie usunąć sadzonki;
• skrócić liście i korzenie o około połowę długości;
• wykonać rowki o głębokości 4 cm, odległość między nimi powinna wynosić co najmniej 35 cm;
• podlewać przygotowane łóżka i posadzić sadzonki w odległości 10 cm od siebie, lekko zagęszczając glebę w strefie korzeniowej;
• młode sadzonki są ponownie podlewane.

Dalsza opieka

Dalsza pielęgnacja sadzenia cebuli krymskiej jest prawie taka sama jak w przypadku innych upraw warzywnych:

1. Podlewanie. Brak wilgoci może powodować gorycz w cebuli. Dlatego sadzenie powinno być regularnie podlewane, zapobiegając wysychaniu gleby. Podczas nawilżania woda nie jest wylewana pod korzeń, ale dopuszczana wzdłuż nawy.
2. Spulchnianie gleby i usuwanie chwastów. Wskazane jest wykonanie pierwszej procedury po każdym podlewaniu. Chwasty są usuwane, gdy się pojawiają.
3. górny opatrunek. Cebulę jałtańską nawozi się co dwa tygodnie naprzemiennie nawozami organicznymi z mineralnymi. W pierwszej kolejności zaleca się zastosowanie wodnego roztworu zgniłego krowiego obornika (1:5) lub kurzego (1:10).
4. Zapobieganie chorobom. Nadmiar wilgoci może powodować rozwój chorób grzybiczych. Dlatego pierwszą zasadą profilaktyki jest kontrolowanie poziomu wilgotności gleby.

Ponadto w okresie ukorzeniania sadzonki traktuje się 1% roztworem mieszanki Bordeaux. Po 20 dniach rośliny opryskuje się roztworem Arceride.

Odmiana ta wymaga regularnej pielęgnacji

Choroby i szkodniki

Odmiana charakteryzuje się odpornością na infekcje. Czasami jednak masz do czynienia z chorobami:

1. mączniak. Możesz określić obecność choroby na podstawie białego nalotu na liściach. W przypadku pojawienia się niepokojących objawów podlewanie zostaje zatrzymane, a nasadzenia są traktowane preparatami grzybobójczymi, takimi jak Fitosporin.
   

   Mączniak prawdziwy może powodować śmierć roślin

2. Szara zgnilizna. Pierwsze oznaki pojawiają się na szyjce cebulki, a następnie na całym owocu. W takim przypadku chore rośliny są usuwane, a zdrowe traktowane preparatami na bazie triazolu.
   

   Szara zgnilizna nie może być wyleczona

3. Rdza. Przejawem choroby są czerwone plamy na liściach. Poradzenie sobie z tym na wczesnym etapie pomoże w leczeniu nasadzeń roztworem mieszanki Bordeaux.
   

   Rdza widać gołym okiem

Kochają cebulę jałtańską i szkodniki:

1. roztocza cebuli. Obecność tego owada można określić na podstawie zahamowanego wzrostu roślin i pojawienia się zgnilizny na cebulkach. Możesz pozbyć się nieproszonych gości, traktując akarycydy, takie jak Apollo.
   

   Aktywność roztocza cebuli jest szkodliwa dla rośliny

2. kopacze liści. Larwy ciem lub much, których oznaką obecności są białe paski na liściach. Do zwalczania tych szkodników stosuje się preparaty owadobójcze, na przykład Feverfew.
   

   Górnicy, mimo niewielkich rozmiarów, wyrządzają dużą szkodę roślinom

3. wciornastki. Te małe szkodniki żywią się sokiem roślinnym, pozostawiając na liściach rozległe czarne plamy. Możesz pozbyć się pasożytów, traktując nasadzenia cebuli Aktellikiem lub innymi środkami owadobójczymi.
   

   Obecność wciornastków sygnalizują białe paski na liściach

Jak przechowywać cebulę jałtańską?

Okres dojrzewania cebuli czerwonej jest późniejszy niż cebuli białej. Zwykle dzieje się to pod koniec sierpnia lub na początku września. Kopanie cebulek zaczyna się, gdy wszystkie pióra opadają. Eksperci radzą nie opóźniać zbiorów, ponieważ jesienna wilgoć (szczególnie w deszczową pogodę) może powodować gnicie.

Odmiana nie ma dobrej jakości utrzymania, dlatego wskazane jest jak najszybsze jej użycie.

Przechowywanie cebuli przez kilka miesięcy wymaga spełnienia określonych warunków:

• w mieszkaniu łuk Jałta powinien być przechowywany w temperaturze nieprzekraczającej +15 ° C (loggia, balkon), w tych samych warunkach jest przechowywany w piwnicy;
• powietrze w pomieszczeniu przeznaczonym na rośliny okopowe powinno być suche, a wilgotność niska;
• cebula dłużej pozostanie świeża, jeśli będzie zwisała z warkocza.

Podczas formowania warkoczy do przechowywania ważne jest, aby żarówki nie stykały się ze sobą

Wniosek

Oryginalna cebula jałtańska rośnie tylko na Krymie. Jeśli jednak ściśle przestrzegasz wszystkich zasad techniki rolniczej, możesz uprawiać dobre plony czerwonych słodkich warzyw w innych regionach.

Recenzje łuku Jałtańskiego

Artykuły na ten temat "Cebula czerwona jałta: rośnie z nasion na przedmieściach, korzyści i szkody, recenzje"

Czerwona cebula jałta - jak odróżnić od podróbki, jak wyrosnąć z nasion i kiedy czyścić na środkowym pasie

Cebula cebulowa danilovsky 301: opis odmiany, recenzje, jak wyhodować z nasion

Czerwona cebula jałta - jak odróżnić od podróbki, jak wyrosnąć z nasion i kiedy czyścić na środkowym pasie

Cebula cebulowa danilovsky 301: opis odmiany, recenzje, jak wyhodować z nasion