Najlepsze odmiany holenderskiej selekcji cebuli

Ze względu na wysoki plon i silną odporność cebula holenderska jest popularna wśród ogrodników i plantatorów warzyw. Wszystkie odmiany są mało wymagające, przy konwencjonalnych praktykach rolniczych rzadko chorują. Kultura jest uprawiana na piórze, spożywana na świeżo, używana do zbioru zimowego. Materiał do sadzenia sprowadza się do Rosji z Holandii. Przechodzi ścisłą kalibrację frakcyjną na specjalnym sprzęcie.

Zalety i wady

Holandia jest słusznie uważana za lidera pod względem hodowli i dostarczania zestawów cebuli na rynek nasion. Kultura reprezentowana jest przez różnorodne odmiany dojrzewające wcześnie, średnio i późno. Materiał do sadzenia można kupić w dowolnym specjalistycznym sklepie. Certyfikowany produkt gwarantuje zbiory odpowiadające cechom odmianowym.

Cebula selekcji holenderskiej jest popularna, powszechnie uprawiana na skalę przemysłową

Plusy:

  • różnorodność odmian (według dojrzałości);
  • do wyboru na każdy gust (pikantny lub słodki), wszystkie warzywa charakteryzują się wysoką wartością odżywczą;
  • stabilna wydajność;
  • możliwość zmechanizowanego czyszczenia;
  • nadaje się do sadzenia wiosną i przed zimą;
  • mrozoodporność pozwala na uprawę roślin w zimnym klimacie;
  • wszechstronność w użyciu;
  • roślina jest odporna na stres, spokojnie reaguje na zmiany pogody;
  • dobra odporność, sadzonki praktycznie nie chorują, rzadko są dotknięte szkodnikami;
  • zwiększony procent kiełkowania (95-98%);
  • brak tendencji do kwitnienia i strzelania;
  • plon toleruje transport, długo zachowuje swoją prezentację;
  • nie wymaga specjalnej techniki rolniczej.

Minusy:

  • nie możesz sam zdobyć materiału do sadzenia.
Ważny! Nasiona wyhodowane są z nasion zgodnie z określoną technologią w specjalnie stworzonych warunkach.

Opis i zdjęcia najlepszych odmian cebuli holenderskiej

Przy wyborze cebuli holenderskiej bierze się pod uwagę czas sadzenia - wiosną lub jesienią, w jaki sposób będą uprawiane - otwarte lub w szklarni. Koniecznie sprawdź, czy jest odpowiedni do warunków pogodowych w regionie. Poniżej przedstawiamy nazwy i opisy najpopularniejszych zimowych odmian cebuli holenderskiej.

Radar

Radar to sałatkowa, słodka holenderska odmiana, która istnieje na rynku nasion od ponad 20 lat. W połowie sezonu, odpowiedni na każdy czas sadzenia. Odporna na zimno, ze stabilnym plonem: od 1m2 zabrać do 7 kg. Uprawa jest możliwa we wszystkich regionach, z wyjątkiem Dalekiej Północy, cebulę holenderską sadzi się tutaj w szklarniach. Radar jest uniwersalny w użyciu.

Jak to wygląda:

  • wysokość rośliny - 35 cm;
  • liście rurkowate, liczne, ciemnozielone, błyszczące;
  • kształt cebuli jest okrągły, lekko ściśnięty od dołu i od góry, o wadze 150-200 g;
  • górna błoniasta struktura jest twarda, ciemnożółta, wewnętrzna soczysta, biała z zielonkawym odcieniem;
  • szyja krótka, cienka.

Okres przechowywania holenderskich zbiorów wynosi do ośmiu miesięcy.

Radar nie jest podatny na strzelanie

Szekspir

Shakespeare to holenderska odmiana cebuli, która została wyhodowana specjalnie do sadzenia przed zimą. Kultura wczesnego dojrzewania. W ciepłym klimacie plony zbiera się pod koniec maja, w klimacie umiarkowanym - w połowie czerwca. Smak półsłodki, odmiana holenderska przeznaczona do spożycia na świeżo, nie kłamie długo. Jako opcja do zbioru na przyszłość nie jest odpowiednia.

Cebula holenderska Shakespeare uprawiana komercyjnie na sprzedaż. Główki średniej wagi - 100-110 g, gęste. Łuski są twarde, złociste, warstwy wewnętrzne soczyste, białe z niebieskawym odcieniem. Nie daje strzał, idzie do pióra. Wydajność od 1 m² - 5-6 kg.

Szekspir odporny na zimno, nie choruje, dobrze czuje się na Syberii i Uralu

Centurion

Centurion - holenderska cebula średnio wczesna, dojrzewa w trzy miesiące. Nadaje się do sadzenia zimowego w strefie podzwrotnikowej. W klimacie środkowym, środkowym i umiarkowanym kontynentalnym wysiewane są tylko wiosną. Wskaźnik plonu - 4,5-5 kg ​​na 1 m2, owocowanie jest stabilne. Odmiana holenderska nie boi się gwałtownego spadku temperatury i suszy. Może mieć wpływ mączniaka prawdziwego w porze deszczowej. Na inne infekcje charakterystyczne dla kultury cebula jest odporna.

Charakterystyka:

  • liście wys. 25-30 cm, nieliczne, o sztywnej strukturze, przechodzą do pióra dopiero na początku wzrostu;
  • bulwa jest szeroko jajowata, waga - 100-150 g;
  • łuski mocno sprasowane, ciemnobrązowe;
  • wnętrze soczyste, pikantne, białe;
  • szyja gruba, długa.

Uprawiane na działkach przydomowych i polach uprawnych.

Centurion po zbiorze nie traci wartości odżywczej i prezentacji przez 10 miesięcy

Herkules

Hercules - odmiana średnio wczesna. Posadzone przed zimą dojrzewa w 2,5 miesiąca. Odporny na mróz, odporny na stres, nie bojący się zimnej i gorącej pory roku. Wydajność jest wysoka: od 1m²2 weź do 10 kg warzyw. Hercules jest liderem tego parametru wśród innych odmian selekcji holenderskiej.

Smak jest lekko pikantny, z wyraźnym zapachem. Struktura liści jest delikatna, przechodzi w piórko. Dorasta do 30 cm. Owal rzepa - waga 150-200 g. Struktura wewnętrzna jest gęsta, soczysta. Szyja jest cienka i krótka. Odmiana nie choruje, nie ma na nią wpływu szkodniki.

Hercules to odmiana stołowa, która nadaje się do wszystkich przepisów kulinarnych i sałatek ze świeżych warzyw

Sturon

Sturon - odmiana stworzona na bazie popularnej holenderskiej cebuli Stuttgarter Riesen. Jest to forma ulepszona pod względem mrozoodporności, odporności na infekcje. Rośnie w zimnym i ciepłym klimacie. Gatunek jest powszechny na Syberii i Uralu. Sturon sadzi się przed zimą i wiosną.

Charakterystyka:

  • wysokość liścia 35 cm, pióro ciemnozielone, z nalotem woskowym, struktura sztywna;
  • żarówka jest owalna, waga - 180-200 g;
  • łuski jasnobrązowe z podłużnymi paskami;
  • smak jest pikantny, spotkanie to stół, warstwy wewnętrzne są ciasno upakowane. Warzywa soczyste, białe.

Przenośność jest dobra. Okres trwałości - do ośmiu miesięcy.

Cebula Sturon jest średnio późna, dojrzewa w 120 dni

czerwony Baron

Odmiana sałaty średniowczesna o przyjemnym smaku i łagodnym zapachu. Dość popularny w Rosji. W 1998. wpisany do Państwowego Rejestru. Uniwersalne zastosowanie, spożywane na świeżo, wyhodowane na piórku, zawarte we wszystkich przepisach kulinarnych. Uprawiane na skalę przemysłową i na działkach prywatnych we wszystkich strefach klimatycznych (z wyjątkiem obszaru rolnictwa ryzykownego).

Posadzone na południu przed zimą, w chłodniejszych regionach - wiosną. Cebulki są zaokrąglone, ich waga to 90-100 g. Łuski są jasne bordowe z fioletowym odcieniem. Struktura wewnętrzna jest różowa, z czerwonymi fragmentami, soczysta, półostra. Okres trwałości - 10 miesięcy.

Plon cebuli holenderskiej Red Baron wynosi od 5 do 7 kg na 1 m2

Jak sadzić cebulę holenderską

Wszystkie odmiany uprawiane są jako jednoroczne. Holandia dostarcza tylko mieszańce, rzadko produkują nasiona. Nawet jeśli udało Ci się je zebrać i zasiać, wynik będzie nieprzewidywalny. Uprawa warzyw o cechach rośliny rodzicielskiej nie zadziała.

Ważny! Cebula holenderska jest bezpretensjonalna, ale aby uzyskać dobre zbiory, zaleca się spełnienie pewnych warunków dotyczących miejsca i czasu sadzenia.

Kiedy sadzić cebulę holenderską

Siew przeprowadza się wiosną lub późną jesienią. Na początku sezonu można rozpocząć pracę, gdy gleba nagrzeje się do +12 0C. Dla ciepłego klimatu - mniej więcej w połowie kwietnia, w strefie umiarkowanej - na początku maja. Wysiewaj w tym czasie odmiany w połowie sezonu lub późne. Sevok jest używany duży, o średnicy 1,5-2,5 cm.

Do sadzenia przed zimą wybierz wczesne lub średnie odmiany cebuli holenderskiej. Jeśli sevok ma różne rozmiary, jest sortowany i na łożu identyfikowane są małe próbki o średnicy do 1 cm. Taki materiał nie przetrwa do początku sezonu wegetacyjnego, wyschnie i straci zdolność kiełkowania. Prace prowadzone są w drugiej połowie października.

Wybór miejsca i przygotowanie gleby

Holenderski łuk jest wybredny w kwestii światła. Słabo rozwija się w cieniu, zielona masa staje się cienka, wydłużona, blada, rzepa mała, luźna. W ramach kultury przydziel otwarty, słoneczny obszar. Miejsce musi być suche, gleba żyzna, o odczynie obojętnym.

Ważny! W przypadku cebuli holenderskiej stale podmokła gleba nie jest odpowiednia.

Do sadzenia wiosennego łóżko ogrodowe jest przygotowywane jesienią:

  1. Usuń wszystkie resztki roślin, wykop.
  2. Spryskaj powierzchnię siarczanem miedzi.
  3. Podlewaj dobrze przed mrozem.
  4. Zimą śnieg jest zrzucany z terenu, aby gleba zamarzała w jak największym stopniu, a zimujące szkodniki ginęły.

W kwietniu złoże jest rozluźnione, podniesione o około 20 cm, dodawane są kompost, torf, mocznik i superfosfat.

Jeśli cebula holenderska zostanie posadzona w październiku:

  1. Miejsce jest wykopane, chwasty wyrywa się z korzeniami.
  2. Dezynfekcja za pomocą Hom (tlenochlorek miedzi).
  3. Zamknąć w glebie torf, próchnica, perfosfat, siarczan potasu, popiół drzewny.

Po wysianiu teren pokryty trocinami lub torfem warstwą 3-5 cm, aby cebula holenderska nie zamarzła. Wiosną ściółka jest usuwana dla lepszego kiełkowania.

Przygotowanie materiału do sadzenia

Przed siewem posortuj, wyrzuć słabe, suche cebule. Z reguły jest bardzo mało niepłynnego materiału. Cebula z selekcji holenderskiej dobrej jakości, praktycznie bez odpadów. Sevok jest podgrzewany przez 8-10 godzin w temperaturze +400C. Pokrój cebulę w łopatki i zanurz ją w roztworze Energen dla lepszego kiełkowania.

Schemat lądowania

Oznakowanie łóżka:

  1. W odległości 25 cm wykonuje się podłużne bruzdy o głębokości 4 cm.
  2. Polana ciepłą wodą.
  3. Cebula rozprowadzana jest w odległości 8 cm.

Umieszczony w ziemi do góry nogami

Przykryj tak, aby nad ramionami znajdowała się warstwa podłoża nie wyższa niż 2,5 cm. Przy głębokim sadzeniu dojrzewanie cebuli holenderskiej będzie opóźnione, a rzepa zostanie zdeformowana. Przy lekkim zanurzeniu w ziemi materiał zostanie odsłonięty, wzrost ustanie, w czasie upałów zestaw może wyschnąć i nie wykiełkować.

Zasady opieki

Po pojawieniu się kiełków spójrz na gęstość sadzenia. W razie potrzeby przerzedza się, aby wytrzymać co najmniej 10 cm między gniazdami.

Uprawa cebuli holenderskiej:

  1. W przypadku braku opadów w ciągu pierwszych 2,5 miesiąca pod korzeń podlewa się co tydzień 6-8 litrów wody. Wilgotność gleby zostaje zatrzymana na trzy tygodnie przed zbiorami.
  2. Wychwaszczaj grządkę holenderską cebulą, gdy pojawią się chwasty.
  3. Gdy liście osiągną długość do 15 cm, przygotuj roztwór tlenochlorku miedzi i spryskaj wierzchołki.
  4. Karmią cebulę holenderską na etapie pętli Energen. Po 10 dniach dodaje się siarczan potasu i mocznik. W czasie zawiązywania się kłosów holenderskie warzywo nawozi się materią organiczną, po dwóch tygodniach dodaje się Agricola do cebuli i czosnku przez posypanie.

14 dni przed zbiorem cały górny opatrunek zostaje zatrzymany.

Wniosek

Cebula holenderska - gatunek mrozoodporny o silnej odporności. Może być uprawiana w dowolnej strefie klimatycznej na zewnątrz lub wewnątrz. Większość odmian nadaje się do sadzenia jesiennego zarówno w klimacie południowym, jak iw klimacie umiarkowanym. Cebula charakteryzuje się wysoką wartością odżywczą, stabilnym owocowaniem. Owoce są przenośne, wszechstronne w użyciu, długotrwałe przechowywanie.

Recenzje najlepszych odmian cebuli holenderskiej

Raisa Soboleva, 56 lat, obwód rostowski
Cebulę holenderską Radar uprawiam od ponad 10 lat i nie zamierzam zmieniać jej na inną odmianę. Zadowolony pod każdym względem. Smak cebuli holenderskiej nie jest ostry, główki duże, szyjka krótka i cienka, co jest wskaźnikiem jakości odmiany. Zachowuje swoją prezentację przez długi czas. Co roku zbieram dobry plon przynajmniej 6 kg z 1 m²2. Zawsze sadzę przed zimą, więc zieleń pojawia się na początku maja.
Maria Pavlova, 49 lat. Jekaterynburg
Od dawna preferuję cebulę z selekcji holenderskiej. Dla naszego klimatu to najlepsza opcja. Próbowałem uprawiać wiele odmian, ale wybrałem odmianę Sturon. Minimalna pielęgnacja, nie bojąca się suszy i niskich temperatur, idealna do długotrwałego przechowywania. Smak łagodny, zapach łagodny. Używam holenderskiego warzywa do gotowania i w przepisach na przetwory na zimę.


Udostępnij w sieciach społecznościowych: