Zadowolony
Cebula Danilovsky - odmiana rosyjskiej selekcji, uzyskana ponad pół wieku temu. Jest odporny na różne warunki klimatyczne, dzięki czemu może być uprawiany w większości regionów Rosji. Plony są niskie, ale stabilne. Smak jest półostry, z lekką słodyczą. Taką cebulę można stosować zarówno w sałatkach, jak i w innych potrawach. Długi okres przydatności do spożycia przyciąga zarówno hodowców, jak i kupujących.
Danilovsky 301 - odmiana czerwonej cebuli, wyhodowana w latach 40. na podstawie Federalnej Państwowej Budżetowej Instytucji Naukowej „Federalne Centrum Naukowe Uprawy Warzywnej”. Odmiana została pomyślnie przetestowana, a w 1950. został wpisany do rejestru osiągnięć hodowlanych.
Luk Danilovsky jest dopuszczony do uprawy w regionie Wołgi, środkowym pasie, a także w regionach północno-zachodnich. Odmiana jest dość odporna na niekorzystne warunki pogodowe, dzięki czemu można ją hodować wszędzie, w tym na Uralu, Syberii i na Dalekim Wschodzie.
Cebula Danilovsky to dość bezpretensjonalna odmiana, która normalnie toleruje krótkotrwałe przymrozki i susze. Charakteryzuje się umiarkowanym plonowaniem, a jedną z zalet jest soczysty i smaczny miąższ.
Żarówki odmiany Danilovsky o płaskim i okrągło-płaskim kształcie. wagowo średnio od 80 do 150 g. Górna warstwa jest reprezentowana przez suche łuski o ciemnoczerwonych, fioletowych kolorach. Soczyste łuski o jasnofioletowym i jasnofioletowym kolorze. Odmiana dwu- i trzykiełkowa, t.mi. w jednym gnieździe rosną dwie, rzadko trzy cebulki.
Plon odmiany jest niski - 1,2-2,3 kg na 1 m2. Jednocześnie korzenie można przechowywać i przechowywać przez kilka miesięcy (w normalnych warunkach - temperatura 2-5 stopni, ciemność, umiarkowana wilgotność). Cebula Danilovsky należy do odmian w połowie sezonu (średnich) - dojrzewa w 3,5-4 miesiącach. W uprawie przemysłowej plon handlowy waha się od 123 do 333 q/ha.
Z 1 m² można zebrać ponad 2 kg cebul odmiany Danilovsky
Odporność odmiany cebuli Danilovsky na większość chorób jest dość dobra. Ale roślina może cierpieć na mączniaka rzekomego (peronosporozę) i muszki cebulowe. Jeśli liście zaczną żółknąć, pokryć się szarym nalotem, należy jak najszybciej przeprowadzić zabieg dowolnym fungicydem. Nasadzenia są również okresowo sprawdzane pod kątem szkodników. Po wykryciu cebulę spryskuje się środkami owadobójczymi. Na wczesnych etapach pożądane jest stosowanie środków ludowych.
Smak cebuli Danilovsky jest półostry, z lekką, przyjemną słodyczą. Dobre do świeżego spożycia, w tym do sałatek i innych przystawek warzywnych. Służy do marynowania i gotowania różnych potraw - zup, mięsa, ryb, warzyw. Odmiana przeznaczona jest głównie do produkcji towarowej, choć może być również uprawiana w gospodarstwach prywatnych.
Pomimo niskiej wydajności letni mieszkańcy cenią cebulę Danilovsky za jej przyjemny, umiarkowanie pikantny smak. Kultura jest bezpretensjonalna, dobrze rośnie na różnych glebach.
Rośliny okopowe nadają się do przechowywania, można je przewieźć do miejsca sprzedaży lub przerobu
Plusy:
Minusy:
Odmianę Danilovsky można uprawiać na dwa sposoby:
W pierwszym przypadku dojrzewanie przebiega nieco szybciej - cebulki osiągają dojrzałość techniczną po 3,5 miesiąca. Przy uprawie z zestawów plon można zbierać 2-3 tygodnie później, t.mi. po 4 miesiącach.
Ponieważ kultura dojrzewa w 3,5-4 miesiącach, nasiona wysiewa się zarówno na otwartym terenie, jak i na sadzonki. W pierwszym przypadku okres przypada na okres od końca kwietnia do połowy maja. Jeśli sadzonki są uprawiane, należy zauważyć, że sadzonki cebuli Danilovsky są przenoszone na otwarty teren 60 dni po wykiełkowaniu (w połowie maja). Dlatego warto zaplanować siew pod sadzonki najpóźniej do połowy marca.
Niezależnie od metody uprawy należy przygotować nasiona odmiany Danilovsky. Robią to w kilku etapach:
Podczas sadzenia nasion cebuli odmiany Danilovsky w ziemi planuje się kilka bruzd w odstępie 10–15 cm, głębokość 2 cm. Ziarna umieszcza się jedno po drugim w odległości nie większej niż 10 cm. To wystarczy do umiarkowanie ciasnego dopasowania.
Podczas uprawy sadzonek nasiona cebuli Danilovsky wysiewa się w pojemnikach, kasetach lub doniczkach torfowych (2–3 na pojemnik) na tę samą głębokość. Najpierw pojemniki umieszcza się w ciepłym miejscu (23-25 stopni) i przykrywa szkłem, po wykiełkowaniu usuwają je, okresowo podlewają. Przenoszą się na ziemię po dwóch miesiącach, podczas gdy ziemia powinna się nagrzać do co najmniej +10 ° C.
Jeśli lato jest krótkie, lepiej wyhodować cebulę z sadzonek
Miesiąc przed sadzeniem wykopują ziemię w ogrodzie i dodają 5 kg próchnicy lub kompostu na 1 m2. Jeśli nie ma materii organicznej, dodaj złożony nawóz - 70–80 g na ten sam obszar. Jeśli gleba jest gliniasta, konieczne jest zamknięcie kilku dużych garści piasku lub trocin. Glebę pod sadzonki należy zdezynfekować w nadmanganianu potasu lub przechowywać w zamrażarce przez kilka dni.
Sadzenie cebuli Danilovsky planowane jest w połowie maja. Musi być najpierw wybrany. Żarówki powinny być wolne od uszkodzeń i zgniłych części. Następnie nasiona są podgrzewane przez 6–7 godzin w temperaturze 45 ° C. Schemat sadzenia jest dokładnie taki sam, ale odstęp między rzędami wynosi 20–30 cm.
Pielęgnacja cebuli odmiany Danilovsky jest dość prosta i obejmuje kilka zasad:
Ponieważ odmiana Danilovsky może cierpieć na mączniaka rzekomego i muchy cebulowe, nasadzenia należy okresowo kontrolować. Z chorób grzybiczych leczy się fungicydy (jeden do wyboru):
Do zabijania owadów stosuje się skuteczne środki owadobójcze:
Jeśli cebula Danilovsky jest uprawiana na piórach, nie można jej leczyć środkami owadobójczymi i innymi lekami. W takich przypadkach użyj naparu z kurzu tytoniowego, ząbków czosnku, wywaru z ziemniaków lub pomidorów, roztworu soli jadalnej, mydła do prania i innych środków ludowych.
Mucha cebulowa może spowodować znaczne szkody w uprawie cebuli
Dodatki te nie tylko odstraszą muszkę cebulową i inne szkodniki, ale również posłużą jako nawóz organiczny.
Cebula Danilovsky ma przyjemny smak, mniej pikantny w porównaniu z tradycyjnymi odmianami cebuli. To jedna z nielicznych odmian cebuli czerwonej, którą można uprawiać nawet na Syberii. Podczas pielęgnacji szczególną uwagę należy zwrócić na podlewanie i nawożenie. Aby walczyć z owadami, lepiej stosować środki ludowe, wtedy warzywa można wykorzystać do jedzenia.