Zadowolony
Zapewne wszyscy od dzieciństwa znali niezwykłą roślinę ogrodową, przypominającą swoim listowiem łopian. Ale w przeciwieństwie do dzikiego łopianu jest zjadany. Prosty wygląd i przyjemny kwaśny smak - to cecha rabarbaru. I coraz częściej dzisiaj ogrodnicy sadzą go na swoich działkach. Interesują ich jednak nie tylko zasady uprawy, ale także zbiór rabarbaru. W końcu taka roślina ma swoje własne cechy, które należy przestrzegać przy zbieraniu jej do celów spożywczych lub leczniczych.
W ostatnim miesiącu wiosny, w maju, rabarbar zaczyna wyrastać z ziemi. W tym momencie jej ogonki są bardzo cienkie i kruche, trzymając młode liście. Są dość długie i mają różowy odcień. W tym czasie należy zbierać rabarbar na żywność.
Młode ogonki tej rośliny zawierają wystarczającą ilość przydatnych pierwiastków śladowych, w tym kwasów organicznych. Co więcej, są wykorzystywane nie tylko do celów spożywczych, ale także leczniczych. Ale jeśli mówimy o zastosowaniu w gotowaniu, ogonki liściowe można spożywać na surowo i gotować. Istnieje wiele przepisów, na przykład dżemy, galaretki, a nawet ciasta.
Aby ogonki rabarbaru podczas zbioru miały wszystkie walory smakowe, były przydatne dla ludzi i jednocześnie nie szkodziły roślinie, należy przestrzegać pewnych zasad:
Dość często korzenie rabarbaru wykorzystywane są do celów leczniczych. Zbiór korzeni rabarbaru powinien odbywać się wiosną przed pojawieniem się pędów lub późną jesienią, gdy przeciwnie, wszystkie liście już obumarły. Proces zamierania liści następuje od września do października. W tym okresie wykopanie korzenia rośliny będzie mniej traumatycznym procesem.
Korzeń rabarbaru od dawna jest stosowany jako doskonały naturalny środek leczniczy i profilaktyczny, który ma łagodne działanie przeczyszczające, pomaga pozbyć się toksyn i pozwala na normalizację przewodu pokarmowego.
Ze względu na zawartość antraglikozydów w korzeniu stosowany jest w następujących celach:
Czasami korzeń rabarbaru jest zalecany w okresie menopauzy.
Należy jednak rozumieć, że korzeń ma inny wpływ na organizm, w zależności od tego, jaki środek zaradczy zostanie zastosowany. Na przykład:
Nie ma specjalnych instrukcji dotyczących zbierania korzeni rabarbaru, główną zasadą kopania jest minimalne uszkodzenie rośliny. Aby to zrobić, konieczne jest wykopanie go z samej krawędzi buszu, aby nie zdeformować całego systemu korzeniowego.
Wykopany korzeń należy dokładnie oczyścić z ziemi, odciąć z niego ogonki, boczne i drobne korzenie. Po dokładnym umyciu pod bieżącą zimną wodą i rozłożeniu w słonecznym miejscu do wyschnięcia.
Zbierany i suszony korzeń rabarbaru można stosować zarówno na surowo, jak i suszony. W stanie wysuszonym trwałość korzenia rabarbaru wzrasta do 3 lat bez utraty właściwości leczniczych.
Suszenie musi odbywać się w dobrze wentylowanym pomieszczeniu na świeżym powietrzu. Możesz również wykonać ten proces za pomocą suszarki elektrycznej w temperaturze 50-60 stopni. Prawidłowo wysuszone korzenie powinny być bardzo lekkie i kruche.
Przechowuj je w chłodnym, suchym miejscu. Można to zrobić w drewnianym, kartonowym lub tekstylnym pojemniku. Głównym wymaganiem podczas przechowywania jest utrzymywanie stałego poziomu wilgotności, aby produkt nie uległ zawilgoceniu.
Rabarbar można zbierać do różnych celów. Jednak konieczne jest przestrzeganie zasad zbierania zarówno ogonków liściowych, jak i korzeni tej rośliny, aby zbiory przyniosły same korzyści.