Zadowolony
Kupując nasiona pomidora, wielu rolników preferuje odmiany determinujące. Takie pomidory doskonale nadają się do uprawy na otwartych i chronionych obszarach gleby, mają wysokie plony i są w stanie samodzielnie regulować swój wzrost. Ta ostatnia z tych cech jest w niektórych przypadkach nie tylko zaletą, ale także wadą, ponieważ wczesna ogławianie może obniżyć plony. Możesz zapobiec takiemu niekorzystnemu rozwojowi wydarzeń za pomocą prawidłowego formowania krzewów pomidora. Tworzenie determinujących pomidorów obejmuje zestaw środków opartych na szczypaniu, szczypaniu i innych manipulacjach. Możesz zapoznać się bardziej szczegółowo z możliwymi schematami formowania krzewów i zasadami ich realizacji można znaleźć poniżej w artykule.
Decydując się na uprawę odmian determinujących pomidorów na swojej stronie, musisz zrozumieć, że wszystkie są podzielone na kilka typów zgodnie z charakterystyką technologii rolniczej. Tak więc eksperci rozróżniają następujące typy pomidory determinujące:
Ten rodzaj roślin obejmuje niewymiarowe odmiany pomidorów. Pomidory Superdeterminant tworzą krzewy o wysokości nie większej niż 70 cm. Tworzą się na nich pasierbowie w niewielkiej ilości. Gdy pojawią się 3-4 kwiatostany, pęd główny przestaje rosnąć. Zaletą takich odmian jest przyjazne dojrzewanie owoców, jednak plon jest stosunkowo niski i już w środku lata takie rośliny mogą być jedynie ozdobą stanowiska, a nie źródłem świeżych warzyw.
Przy uprawie pomidorów superdeterminujących rolnik nie wymaga szczególnej troski. Powstałe pasierbowie nie rozwijają się wystarczająco szybko, więc nie można ich w ogóle usunąć. Nie ma również potrzeby podcinania krzaków, gdyż same wcześnie zatrzymują swój wzrost. W procesie pielęgnacji roślin ogrodnik może jedynie przyspieszyć proces owocowania usuwając dolne liście rośliny. Racjonalne jest stosowanie tej metody tworzenia krzewów superdeterminujących podczas uprawy roślin w szklarni wczesną wiosną. Jednocześnie będzie można odpowiednio wcześnie zebrać pierwszy plon warzyw i na początku lata zwolnić szklarnię na nowe plony.
Wśród pomidorów odmian superdeterminant najbardziej znane to „Neapol”, „Junior”, „Baby”.
Kategoria półwyznacznika obejmuje pomidory, których krzewy mogą osiągnąć wysokość 1,5 m. Rośliny te charakteryzują się również samozatrzymaniem wzrostu, jednak w niektórych przypadkach objaw ten nie występuje.
Pomidory półzdeterminowane na długiej głównej łodydze są zdolne do tworzenia dużych ilości jajników, co skutkuje wysokimi plonami całej uprawy. Jednak w sprzyjających warunkach szklarniowych sezon wegetacyjny roślin może trwać dość długo i czas na samodzielny wzrost krzewu pomidora może nie wystarczyć do uzyskania maksymalnego plonu. Dlatego w warunkach szklarniowych zaleca się stopniowe formowanie pomidorów półdeterminujących w jedną łodygę lub o drugiej pełnoprawna łodyga.
W warunkach gruntowych sezon wegetacyjny wzrostu roślin jest ograniczony wskaźnikami temperatury atmosferycznej, dlatego przy uprawie pomidorów półdeterminujących wystarczy utworzyć jedną owocującą łodygę główną. Aby przyspieszyć zbiór w warunkach niezabezpieczonych, krzaki są ściskane, gdy zbliża się jesień.
Wśród najsłynniejszych odmian pomidorów półdeterminujących można wymienić „Sojusz”, „Serce wołu”, „Czerwona strzała” i kilka innych.
Odmiany zwykłych pomidorów determinujących charakteryzują się wysoką płodnością, którą można osiągnąć tylko przy kompetentnym podejściu do tworzenia krzewu. Pomidory typu determinant są uważane za średniej wielkości. Ich wysokość może sięgać 1,5 m. Takie pomidory można skutecznie uprawiać zarówno na otwartych, jak i chronionych obszarach gleby. Podczas ich formowania można zastosować kilka różnych schematów formowania, ale najbardziej produktywna jest metoda utrzymywania dwóch lub trzech łodyg. Diagramy wizualne tworzenie krzaków pomidora Tę zasadę widać na poniższym obrazku.
Pomidory odmian standardowych wyróżniają się bardzo zwartym krzewem, który nie tylko samodzielnie dopełnia swój wzrost, ale także reguluje liczbę i rozgałęzienie powstałych pasierbów. Dbanie o te pomidory jest bardzo proste, zapewniając regularne podlewanie i górny sos.
Dlatego szczególną uwagę należy zwrócić na formowanie się krzewów podczas uprawy pomidorów determinujących i półdeterminujących. W tym celu, w zależności od warunków uprawy i osobistych preferencji, rolnik może wybrać jeden z poniższych schematów. Standard a pomidory superdeterminujące wcale nie muszą być formowane, ponieważ ich właściwości agrotechniczne nie pozwalają im silnie rosnąć. Uprawa tych pomidorów może być świetną opcją dla początkujących i szczególnie zapracowanych ogrodników.
Analizując cechy różnych typów determinujących pomidorów, staje się jasne, że nie może być jednego zalecanego schematu ich tworzenia. Wybór schematu zależy od specyfiki rośliny i warunków jej uprawy. Tak więc w przypadku odmian typu wyznacznika można użyć schematów, których opis podano poniżej.
Tworzenie się pomidorów w jednej łodydze jest racjonalne w przypadku odmian półdeterminujących w szklarni. Metoda pozwala uzyskać wysoki plon warzyw i, jeśli to konieczne, regulować wzrost krzewu pomidora. Istnieje kilka sposobów na uformowanie pomidorów w jedną łodygę:
Tą metodą tworzenie determinujących pomidorów w szklarni rolnicy usuwają wszystkie pędy boczne (pasierb), pozostawiając jedną główną łodygę owocującą. Wraz z nadejściem jesiennych chłodów rośliny w szklarni są ściskane, aby istniejące owoce dojrzewały szybciej. Schemat takiej formacji pomidorów w klasyczny sposób można zobaczyć poniżej na zdjęciu „A”.
Ta metoda formowania obejmuje zachowanie kilku pasierbów na głównej łodydze rośliny. Po związaniu owoców na lewych pędach bocznych należy je uszczypnąć. W ten sposób rolnik otrzyma wysoki krzew pomidora, składający się z jednej głównej łodygi owocującej i kilku gron owocowych na uszczypniętych pędach (Schemat B). Ta metoda formowania roślin typu determinującego pozwala zwiększyć plon plonu.
W ten sposób zaleca się formowanie pomidorów półdeterminujących w szklarni, gdzie przez długi czas utrzymują się korzystne warunki do owocowania upraw. Formowanie krzewów w ten sposób pozwala prawidłowo regulować proces owocowania plonu i w porę zatrzymać wzrost pędu głównego.
W schodkowej formacji krzewy pomidora regularnie pasierb, ale jednocześnie pośrodku głównej łodygi rośliny pozostawiają jeden pęd boczny. W czasie, gdy zachowany pasierb zaczyna aktywnie przynosić owoce, główny pęd jest ściśnięty. W ten sposób formowanie półdeterminującego krzewu w szklarni może być kontynuowane do końca sezonu wegetacyjnego. Przesadny schemat takiej formacji podano poniżej.
Zaleca się stosowanie formacji w dwóch i trzech pędach dla średniej wielkości pomidorów determinujących skłonnych do samorealizacji wzrostu. Proces formacji polega na usunięciu tylko niektórych pasierbów. Tak więc przy uprawie pomidorów na głównym pniu koniecznie usuwa się 2-3 najniższych pasierbów. Powyżej pozostaje jeden lub dwa najsilniejsze pędy boczne, które wraz z główną łodygą będą rosły, tworząc liście i jajniki. Dzięki temu szczypaniu możesz uzyskać maksymalny plon z pomidorów determinujących. Na poniższym obrazku widać schemat formowania w 2 i 3 łodygach.
Na filmie można zobaczyć proces formowania determinujących pomidorów w jedną lub więcej łodyg w szklarni:
Zaproponowane schematy nie są odpowiednie dla tych wyznaczników, ale nie oznacza to, że proces ich uprawy można „pozostawić przypadkowi”. Tworzenie się superdeterminujących pomidorów polega na usunięciu dolnych liści rośliny. Usuwając nadmiar zieleni z pnia pomidorów, możesz odciążyć i przyspieszyć proces dojrzewania owoców.
Proces formowania pomidorów może zawierać pewną listę manipulacji, które należy wykonać poprawnie. Postaramy się więc szczegółowo opisać niektóre z podstawowych zasad formowania krzaków pomidorów.
Pomidory Pasynkovanie zwane procedurą usuwania pędów bocznych utworzonych w kątach liści. Takie pędy zużywają wystarczającą ilość mikroelementów do pełnego rozwoju, co często jest nierozsądne. Dlatego doświadczeni rolnicy, gdy pojawiają się pierwsi pasierbowie, starają się je usunąć. Usuń pęd boczny, ściskając go palcami dłoni lub odcinając nożyczkami. Jednocześnie konieczne jest pozostawienie małego kawałka pędu (kikuta), aby w przyszłości nie powstał w tym miejscu nowy pasierb.
Zaleca się rano szykować pomidory determinujące, ponieważ w tym okresie roślina jest w jak największym stopniu nasycona wilgocią. Jednocześnie uszkodzenia pnia będą wysychać przez cały dzień, a wnikanie na ich powierzchnię wszelkiego rodzaju wirusów i grzybów nie będzie już stanowić znaczącego zagrożenia dla zdrowia rośliny.
Aby zapobiec chorobom, które są szczególnie powszechne w szklarni, podczas szczypania należy przestrzegać pewnych środków ochrony roślin. Wszystkie narzędzia i rękawiczki rolnika muszą być regularnie czyszczone roztworem dezynfekującym nadmanganianu potasu.
Sadzenie pomidorów odbywa się regularnie, począwszy od momentu przystosowania się krzewów do nowych warunków po zasadzeniu w gruncie, aż do końca sezonu wegetacyjnego. Zalecana częstotliwość wydarzenia: 1 raz na 10 dni. Regularne szczypanie skieruje przepływ mikroelementów z korzenia rośliny bezpośrednio do jej owoców, przyspieszy proces dojrzewania warzyw i zmniejszy gęstość nasadzeń w szklarni, poprawiając tym samym cyrkulację powietrza i zapobiegając rozwojowi chorób.
Procedura szczypania odbywa się w procesie formowania pomidorów w jedną łodygę zgodnie z powyższymi schematami. Dla innych odmian determinujących szczypanie pomidorów przeprowadzana pod koniec sezonu wegetacyjnego w przeddzień jesieni.
Zaleca się również uszczypnięcie wierzchołka krzewu wczesnym rankiem. Podczas wykonywania manipulacji należy zdjąć pędzel z pędu głównego lub bocznego tak, aby w pniu pozostały 1-2 liście wolne od jajników. Umożliwią prawidłowe krążenie wilgoci i składników odżywczych przez łodygi, dostarczając energię do wszystkich organów wegetatywnych rośliny.
Powstawanie pomidorów determinantowych może obejmować nie tylko uszczypnięcie wierzchołków łodyg, ale także uszczypnięcie kwiatostanów. Podczas uprawy pomidorów półdeterminujących i determinujących racjonalne jest usunięcie pierwszych pędzli kwitnących, które się tworzą, ponieważ wymagają one dużo energii i „spowalniają” proces tworzenia nowych jajników.
Liście, podobnie jak pasierbowie, potrzebują do swojego rozwoju określonej ilości składników odżywczych. Aby zaoszczędzić zasoby roślinne, ogrodnicy usuwają dolne liście z głównego pnia i pozostawionych pasierbów, ponieważ nie pełnią one ważnej funkcji. Liście należy usuwać przez cięcie lub szczypanie. Manipulacje należy wykonywać z najwyższą ostrożnością, aby nie uszkodzić skóry rośliny. Usuń dolne liście pomidorów powinno odbywać się jednocześnie ze szczypaniem. Może usuwać od 1 do 3 arkuszy na raz.
Wiązanie krzewów jest integralną częścią procedury formowania pomidorów. Pomidory typu determinant można przywiązać w szklarni do kraty lub sznurka do ramy budynku. Na pniach nie da się zawiązać ciasnych węzłów. Najlepiej owinąć nitkę wokół łodygi pomidora bez sztywnego mocowania.
Kupując determinującą odmianę pomidorów, musisz być przygotowany na uformowanie krzewu w określony sposób. Odmiany najczęstszych schematów formowania pomidorów są oferowane do wyboru rolnika i na pewno ich opis będzie przydatny nie tylko dla początkujących, ale także dla doświadczonych ogrodników, ponieważ wielu rolników nieprawidłowo tworzy pomidory w swoim ogrodzie, zmniejszając w ten sposób plony bez podejrzeń, że. Przestrzeganie zasad formowania pozwala uzyskać maksymalny zwrot z owoców z roślin, zmniejszyć prawdopodobieństwo infekcji różnymi dolegliwościami i ułatwić pielęgnację nasadzeń.