Kwas borowy do pomidorów

Bor jest uważany za jeden z najważniejszych i niezbędnych pierwiastków śladowych dla wszystkich upraw ogrodniczych i ogrodniczych, w tym pomidorów. Nawozy z jego zawartością pomogą dostarczyć roślinom tę substancję, kwas borowy jest uważany za najbardziej skuteczny i wydajny. Przy stosowaniu należy wziąć pod uwagę szereg specyficznych cech tego nawozu.

Krótki opis kultury

Pomidory należą do roślin zielnych z rodziny Solanaceae. Istnieją zarówno rośliny jednoroczne, jak i wieloletnie.

Łodyga wyprostowana lub leżąca, rozgałęziona. Wysokość sięga od 30 cm do 2 metrów i więcej. Liście są rozcinane na duże płaty, pierzaste. Kwiaty są żółte, małe, zebrane w kwiatostany - pędzle. Owocem jest jagoda o wadze od 50 do 500 gram lub więcej, soczysta, o różnych odcieniach czerwieni lub żółci. System korzeniowy jest mocny, pręcikowy, szybko się formuje i rośnie. Leży na głębokości do jednego metra, rozprzestrzeniając się w różnych kierunkach o 1,5-2,5 metra.

Wartość boru dla pomidorów

Pomidory doświadczają dotkliwego braku boru w pierwszych tygodniach uprawy, kiedy dochodzi do tworzenia się korzeni, szczotek kwiatowych, pąków, pojawia się kwitnienie i formuje się jajnik. Wprowadzenie boru w tym okresie stymuluje wzrost młodych korzeni, dzięki czemu młode rośliny szybciej się zapuszczają i zapuszczają korzenie.

Po co nawozić pomidory borem

Na starszych roślinach substancja ma następujące działanie:

• stymuluje wzrost pędzli kwiatowych i zwiększa w nich ilość pąków;
• zapobiega wydalaniu jajnika;
• zwiększa poziom odporności pomidorów na główne choroby grzybowe (mączniak prawdziwy, plamistość liści, zaraza ziemniaczana);
• aktywuje wchłanianie węglowodanów do owoców, zwiększając w ten sposób zawartość cukru;
• promuje przyjazne i obfite kwitnienie;
• zwiększa zdolność pomidorów do syntezy i wchłaniania potrzebnych im substancji;
• zmniejsza ryzyko gnicia w deszczową pogodę;
• stymuluje szybkie dojrzewanie plonu.

Bor jest potrzebny pomidorom w stosunkowo niewielkiej ilości, ale brak tego mikroelementu od razu negatywnie wpływa na kondycję rośliny. Przy niedoborze substancji z kulturą następują następujące negatywne zmiany:

• rozwija się chloroza, która początkowo pojawia się na starych liściach, a następnie atakuje nowe;
• aktywowany jest silny wzrost pędów bocznych, które bardzo szybko wysychają;
• brązowieją i czernieją, a następnie zamierają punkty wzrostu;
• ogonki i łodygi stają się kruche i puste;
• liście na sadzonkach i młodych pomidorach nabierają fioletowego koloru;
• liczba pąków maleje;
• szybkość kwitnienia jest zmniejszona;
• jajnik kruszy się;
• plon jest zmniejszony, owoce drobne, często zdeformowane.

Niedobór boru

Brak boru jest najmniej zauważalny na glebach gliniastych i gliniastych. Zazwyczaj niedobór boru jest najbardziej wyraźny na następujących rodzajach gleb:

• gleby piaszczyste;
• gleby zasadowe węglanowe;
• gleby kwaśne po wapnowaniu;
• słaba glina piaszczysta;
• tereny podmokłe.

Nadmiar boru jest dla pomidorów nie mniej niebezpieczny niż jego brak. W tej sytuacji na dolnych liściach zaczyna się martwica, żółkną i odpadają. Następnie zmiana przechodzi na liście środkowego poziomu. Roślina stopniowo zanika, plon jest znacznie zmniejszony.

Nadmiar boru

Ten mikroelement występuje w składzie różnych nawozów, jednak kwas borowy jest najczęstszy wśród ogrodników i mieszkańców lata. Dostępny w postaci boraksu lub proszku, w których zawartość boru wynosi odpowiednio 11,3 i 17,5%. Substancja najczęściej występuje w ogrodnictwie i ogrodnictwie, ponieważ rośliny ogrodnicze zużywają więcej boru niż zboża.

Krótki opis leku

Kwas borowy występuje w czystej postaci w naturze. Jego źródłem są minerały, gorące gejzery, mineralna sassolina.

Chemicznie jest syntetyzowany przez zmieszanie boraksu (tetrabonian sodu) i kwasu solnego. Gotowy produkt w postaci sproszkowanych granulek koloru białego, bezwonny. Po bliższym przyjrzeniu się na powierzchni granulek kwasu borowego można znaleźć uwarstwione drobne płatki.

Dodatkowe informacje: kwas borowy jest słabo rozpuszczalny w porównaniu z innymi kwasami, jednak jego zawiesinę można uzyskać w podgrzanej wodzie.

Zastosowanie kwasu borowego

Nawóz stosowany jest w prawie wszystkich wegetatywnych fazach wzrostu i rozwoju pomidorów. W przedsiewnej obróbce materiału siewnego substancja stosowana jest jako środek antyseptyczny i stymulator wzrostu. Aby to zrobić, nasiona moczy się przez jeden dzień w wodnym roztworze kwasu borowego, po czym sadzi się je w ziemi. Aby nasiona nie wypłynęły na powierzchnię roztworu podczas moczenia, należy je umieścić w specjalnym worku z gazy.

Nasiona w worku z gazy

Suchy lub rozcieńczony nawóz dodaje się do gleby przed sadzeniem sadzonek po wschodach.

W kolejnych fazach rozwoju pomidora stosuje się wodny roztwór kwasu borowego metodą korzeniową lub dolistną. W pierwszym przypadku rozcieńczony nawóz wylewa się bezpośrednio pod korzeń, aw drugim opryskuje się liście. Druga metoda jest uważana za bardziej preferowaną, ponieważ pierwiastek śladowy jest w pełni wchłaniany i natychmiast staje się dostępny dla rośliny.

Przy nadmiernym stosowaniu nawozów potasowych ich negatywny wpływ można zmniejszyć poprzez nieplanowane opryskiwanie roślin kwasem borowym. Roztwór nawozu działa pobudzająco i dezynfekująco, dzięki czemu jest również szeroko stosowany w profilaktyce zarazy i innych chorób. Kwas borowy jest również wprowadzany w przypadkach, gdy roślina ma wyraźny niedobór pierwiastka śladowego.

Czas nawozu

Nasiona pomidora moczy się w kwasie borowym dzień przed sadzeniem w glebie. Nawożenie przedsiewne w szklarniach i zagonach przeprowadza się albo na kilka dni przed przesadzeniem pomidorów, albo bezpośrednio w procesie sadzenia roślin w gruncie, dokładnie mieszając nawóz z podłożem. W takim przypadku konieczne jest zamknięcie boru w dolnych warstwach gleby, w przeciwnym razie może spalić system korzeniowy i sprowokować śmierć rośliny.

Nawóz borowy do pomidorów

Opatrunek górny przy użyciu kwasu borowego jest zwykle przeprowadzany 2-3 razy w sezonie, w razie potrzeby zwiększa się ich liczbę. Pierwszy zabieg przeprowadza się w celu lepszego uformowania jajników podczas pojawiania się pąków na pierwszym pędzlu owocowym. Następnie opatrunek górny przeprowadza się podczas masowego kwitnienia i owocowania pomidorów. Jednocześnie dopuszcza się opryskiwanie korzeni.

Ważny: podczas zapylania pomidorów nie przeprowadza się obróbki kwasem borowym. Zamiast tego można dodać popiół do obszaru korzenia.

Opryskiwanie kwasem borowym przeciwko phytophthora odbywa się zwykle na przełomie maja i czerwca, zanim pojawią się pierwsze objawy choroby. W tym samym czasie pomidory są spryskiwane nie wcześniej niż 2 tygodnie po posadzeniu w otwartym terenie. Na tydzień przed przetwarzaniem pomidory traktuje się słabym roztworem nadmanganianu potasu, a 7 dni po dodaniu kwasu borowego rozpyla się jod.

Nawożenie niedoborem boru odbywa się przy pierwszym pojawieniu się głównego objawu głodu borowego - chlorozy. Pomiędzy dwoma górnymi opatrunkami powinno upłynąć co najmniej półtora tygodnia. Jeśli po kolejnym zabiegu stan krzewów wyraźnie się pogorszył, dalsze stosowanie kwasu borowego należy odłożyć lub całkowicie zaniechać.

Preparat kwasu borowego

Metody przygotowania roztworu nawozu różnią się w zależności od aktualnej fazy wegetatywnej i celu zabiegu. Aby przygotować roztwór, należy najpierw przygotować wodę podgrzaną do temperatury gleby, ponieważ kryształy kwasu borowego praktycznie nie rozpuszczają się w zimnej cieczy. Konieczne jest ścisłe przestrzeganie wszystkich proporcji, ponieważ nawet niewielkie ich naruszenie może zaszkodzić roślinie zamiast pożytku:

• podczas moczenia nasion przed siewem w ziemi rozcieńczyć pół grama nawozu w litrze wody;
• do wprowadzenia do gleby przed przesadzeniem sadzonek lub nałożeniem nasion rozcieńczyć 2 gramy substancji na 10 litrów wody;
• w celu ochrony roślin przed zarazą ziemniaczaną jedną łyżeczkę nawozu należy rozpuścić w 10 litrach wody;
• przed przetworzeniem pomidorów u nasady 10 gramów suchego nawozu rozcieńcza się w 10 litrach wody;
• w przypadku zabiegów dolistnych konieczne jest rozpuszczenie 5 gramów kwasu borowego w 10 litrach wody, przestrzegając zużycia roztworu 1 litr na 10 m2 powierzchni.

Preparat kwasu borowego

Przeprowadzanie zabiegów

Niezależnie od fazy i celu stosowania do pomidorów kwas borowy opryskuje się rano lub wieczorem, kiedy praktycznie nie ma ryzyka poparzenia słonecznego roślin. Pomidory są przetwarzane w suchą, spokojną pogodę, kiedy krótko po zabiegu nie przewiduje się opadów.

Dodatkowe informacje: jeśli pada deszcz w ciągu kilku godzin po zakończeniu oprysku zabieg należy powtórzyć przy dobrej pogodzie, ponieważ wilgoć zmywa nawóz z rośliny.

W niektórych przypadkach na pomidorach przeprowadza się opatrunek korzeniowy kwasem borowym. Metoda sugeruje, że przetwarzana jest nie sama roślina, ale górne warstwy gleby w przejściach i w pobliżu krzaków. Aby to zrobić, użyj konewki ogrodowej ze specjalną dyszą. Efekt zabiegu nie jest od razu zauważalny, ale po pewnym czasie, w którym kultura pobiera bor z gleby i go przyswaja. Ta metoda opryskiwania pomidora jest odpowiednia, jeśli jest przeprowadzana na czas, a same rośliny są w akceptowalnym stanie.

Opryskiwanie pomidorów borem

Podczas karmienia korzeni istnieje ryzyko poparzenia korzeni. Aby zapobiec takim konsekwencjom, zaleca się wstępne zalanie krzaków wodą.

Kwas borowy jest bardziej skuteczny w przypadku pomidorów w uprawie dolistnej w szklarni i na grządce ogrodowej na otwartej glebie. W tym przypadku bor, który spadł bezpośrednio na powierzchnię liścia, jest wchłaniany niemal natychmiast. Ta metoda oprysku jest uważana za optymalną w walce z chorobami i przyspieszaniu zawiązywania owoców w pomidorach.

Ważny: skuteczność oprysku dolistnego polega również na tym, że dzięki tej metodzie leczenia zmniejsza się zużycie kwasu borowego. To sprawia, że ​​jest bardziej opłacalny z ekonomicznego punktu widzenia. Jedna roślina to 50-100 ml przygotowanego roztworu.

Do zabiegu używany jest opryskiwacz serwisowy lub opryskiwacz wyposażony w dyszę z trybem drobnego strumienia. Nawóz należy dostarczać do roślin w postaci mgiełki, a nie masywnych kropel. Pożądane jest również, aby ciekły roztwór kwasu borowego nie spływał z powierzchni liścia na glebę, ale pozostawał na niej.

Nawóz najskuteczniej i najszybciej wchłania się przez spód blaszki liściowej. Aby przeniknął do tej części rośliny, należy skierować dyszę w kierunku rośliny od dołu do góry iz lekkim nachyleniem.

Kwas borowy przeciwko mrówkom

Nawóz może również stać się środkiem owadobójczym, niszczyć wiele szkodników, w tym mrówki. Bor negatywnie wpływa na układ nerwowy owadów. Wnikając do wnętrza ich ciała, czynnik wywołuje paraliż, który wkrótce prowadzi do śmierci mrówki.

Kwas borowy przeciwko mrówkom

Szczyptę kwasu borowego należy zanurzyć w cukrze lub miodzie. Następnie powstałą mieszaninę rozprowadza się w miejscach, w których gromadzą się owady.

Ochrona osobista

Kwas borowy należy do substancji III klasy zagrożenia, co czyni go umiarkowanie niebezpiecznym. Bor ma zdolność stopniowego gromadzenia się w organizmie i trudno go z niego usunąć. Podczas pracy z nawozem należy przestrzegać instrukcji użytkowania i przestrzegać zasad bezpieczeństwa. Przygotuj wcześniej następujący sprzęt:

• Lateksowe rękawiczki;
• respirator;
• Fartuch;
• specjalne okulary.

Ochrona osobista podczas opryskiwania pomidorów

W trakcie przygotowywania roztworu należy upewnić się, że w pobliżu nawozu nie ma zwierząt domowych i małych dzieci. Dla dziecka śmiertelna dawka to 4 gramy kwasu borowego w środku, dla osoby dorosłej - 15 gram.

Inne nawozy

Wśród nawozów mineralnych najbardziej odpowiednie do karmienia pomidorów są:

• superfosfat podwójny i prosty;
• siarczan i chlorek potasu;
• sól potasowa.
• Spośród złożonych nawozów zalecanych do stosowania:
• Wóz;
• Wpływ na;
• Kemira;
• Moździerz;
• Pomidor Sygnatariusza.

W przypadku pomidorów zaleca się wykonanie zabiegów takimi nawozami organicznymi jak:

• jod;
• drożdże;
• humaty;
• popiół;
• napar ziołowy.

Właściwa pielęgnacja roślin jest kluczem do bogatych zbiorów.