Owoce gruszki gniją na drzewie: co robić
Zadowolony
Pod względem właściwości biologicznych gruszka jest zbliżona do jabłoni, ale bardziej ciepłolubna. Żyje do 130 lat i uważana jest za długowieczną wątrobę wśród drzew owocowych. Tym bardziej jest to obraźliwe, gdy gruszki gniją na drzewie, pękają, czernieją lub odpadają. Może to w najlepszym wypadku zniszczyć plon - znacznie go zmniejsza i sprawia, że owoce nie nadają się do przechowywania. Kochanki nie mogą przetwarzać zepsutych gruszek, a rolnicy tracą zyski.
Dlaczego gruszki pękają i gniją na drzewie?
Najczęściej gnijące gruszki na drzewie powodują moniliozę. Ale to nie jedyny powód uszkodzeń upraw. Owady mogą „pracować” na owocach, właściwa pielęgnacja ogrodu ma ogromne znaczenie, a innych chorób nikt nie odwołał. Na przykład pękanie owoców gruszy występuje z powodu parcha.
Parch
Jedną z najczęstszych chorób upraw owoców ziarnkowych jest parch. Jeśli ten mikroskopijny grzyb zaczyna się rozwijać na wiosnę, jako pierwsze cierpią liście gruszy, które czernieją i opadają w połowie lata. Większość jajników umiera.
Ale często drzewa są dotknięte w środku sezonu. Wtedy grzyb mniej atakuje liście, ale owoce najpierw pokrywają się ciemnymi plamami, potem pękają, przybierają brzydki kształt i przestają się rozwijać. Jeśli do rany dostanie się infekcja, gruszki nie tylko pękają, ale również gniją. Często to parch poprzedza chorobę drzewa z moniliozą.
Grzyb jest szeroko rozpowszechniony we wszystkich regionach upraw ziarnkowych, w mniejszym stopniu wpływa na owoce pestkowe. Wilgotna, ciepła pogoda sprzyja rozprzestrzenianiu się choroby.
Gib hibernuje na korze porażonych pędów i zainfekowanych liści. Jako środek zapobiegawczy zalecane są standardowe środki sanitarne, do leczenia - wielokrotne opryskiwanie preparatami zawierającymi miedź i na bazie difenokonazolu.
Monilioza
Ale najczęstszym i trudnym do rozwiązania powodem, dla którego owoce gruszy pękają i gniją na drzewie, jest monilioza. Choroba wywoływana jest przez grzyba z rodzaju Monilia, objawia się w dwóch postaciach:
- zgnilizna owoców, która atakuje owoce uformowane już w środku lata, stanowi największe zagrożenie dla upraw ziarnkowych;
- oparzenie monilialne młodych narządów wegetatywnych: liści, pędów, kwiatów, jajników - objawia się wiosną i powoduje największe uszkodzenia owoców pestkowych.
Zewnętrzne objawy zgnilizny moniliowej owoców stają się zauważalne po zalaniu gruszek. Na owocach pojawiają się małe brązowe plamki, które bardzo szybko się rozprzestrzeniają i pokrywają całą powierzchnię. Dalszy rozwój choroby może przebiegać według jednego z dwóch scenariuszy:
- Wysoka wilgotność sprzyja rozwojowi zarodników. Na gruszkach pojawiają się żółtawe lub szarawe opuszki, ułożone losowo lub w kółko - zależy to od rodzaju grzyba z rodzaju Monilia, który zaatakował kulturę.
- Niska wilgotność nie wytwarza zarodników. Gruszki wysychają i czernieją, ale nie spadają z drzewa.
Chore owoce w kontakcie ze zdrowymi narządami wegetatywnymi infekują je, w przypadku kontaktu z gałęzią na korze pojawiają się ciemne owalne plamy. Kiedy się gromadzą, wierzchołek pędu wysycha.
Grzybnia czynnika zakaźnego zimuje na zmumifikowanych gruszach, opadłych liściach i dotkniętych gałęziach. Gdy tylko temperatura osiągnie 12°C, grzyb zaczyna rosnąć. W tym czasie aktywowany jest czynnik sprawczy oparzenia molinium, konidia zgnilizny owoców potrzebują więcej ciepła - 24 ° C.
Zakażenie przenoszone jest przez wiatr, owady wraz ze spływającymi w dół kroplami deszczu, poprzez dotyk ludzi i zwierząt. Infekcja gruszki parchem otwiera prawdziwą bramę dla moniliozy. To właśnie na tej uprawie, dzięki cienkiej skórce, obie infekcje infekują owoce jednocześnie. Po pierwsze z powodu parcha, gruszka pęka, a na gałęzi gnije już dzięki moniliozie.
Jak uratować żniwa
W zależności od stopnia uszkodzenia gruszki, 20-70% plonu jest tracone z powodu moniliozy. Porażone, ale oskubane w początkowych stadiach choroby owoce są słabo przechowywane i szybko zaczynają gnić. Z moniliozą trudno jest walczyć, nie można jej zapobiec, gdyż zarodniki mogą być przenoszone nawet przez wiatr. Opryskiwanie jest skuteczne tylko na początkowym etapie. Poważnie dotknięte drzewa wymagają złożonych środków - połączenia zabiegów chemicznych, przycinania i zabiegów sanitarnych.
Praktyki rolnicze
System ochrony roślin może działać tylko przy prawidłowym stosowaniu praktyk rolniczych. Najważniejsze z nich to:
- prawidłowe rozplanowanie ogrodu – swobodne rozmieszczenie drzew utrudni przenoszenie infekcji z jednej rośliny na drugą;
- sadzenie odmian odpornych na moniliozę - teraz wystarczają, aby zadowolić najbardziej wybrednego ogrodnika;
- terminowe przycinanie drzew - usuwanie suchych, chorych i zagęszczających się gałęzi korony nie tylko niszczy zakażone narządy wegetatywne, ale także zwiększa skuteczność leczenia;
- przestrzeganie harmonogramu żywienia: odpowiednio dobrane dawki fosforu i potasu sprawiają, że skórka liści i owoców jest mocniejsza i bardziej sprężysta, infekcje są trudniejsze do przeniknięcia niż wiotkie i osłabione;
- kopanie kręgu pnia wiosną i jesienią nie tylko nasyca glebę tlenem, pozwala drzewu lepiej wchłaniać składniki odżywcze lub wodę, ale także niszczy zarodniki grzybów zimujących w glebie;
- środki sanitarne - usuwanie z miejsca suchych liści i zmumifikowanych owoców, na których hibernuje grzybnia grzybów monilialnych, zapobiega rozwojowi choroby w nowym sezonie;
- jesienna regeneracja wilgoci pozwala gruszkom lepiej zimować, dzięki czemu ich tkanki stają się mocniejsze i mniej podatne na infekcje.
Środki chemiczne
Leczenie fungicydami jest najskuteczniejsze we wczesnych stadiach choroby. Jeśli drzewo zostało poważnie dotknięte moniliozą, gruszki pękają i gniją w deszczową pogodę lub czernieją i wysychają przez długi czas przy braku deszczu, będziesz musiał odciąć zainfekowane owoce, aby uratować część przyciąć. Pełna ochrona przed chorobą wygląda tak:
- przed pęknięciem pąka gruszka jest traktowana preparatem zawierającym miedź;
- na różowej szyszce (podczas promocji szypułek) i zaraz po kwitnieniu - fungicydy typu Horus, Skor lub inne leki na bazie difenokonazolu lub cyprodynilu;
- gdy gruszki zaczną sypać, potrzebne są jeszcze dwa zabiegi fungicydowe w odstępie 14 dni;
- po opadnięciu liści – spryskiwanie drzewa preparatami zawierającymi miedź w wysokim stężeniu.
Jeśli gruszka jest poważnie zaatakowana, latem mogą być wymagane nie 2 zabiegi, ale więcej. Powinny być wykonane w odstępie co najmniej dwóch tygodni. Ostatnie opryskiwanie nie powinno być wykonane później niż 15 dni przed zbiorami.
Czynniki biologiczne
Ochrona gruszek przed psuciem owoców metodami biologicznymi nie znosi leczenia preparatami zawierającymi miedź na początku i na końcu sezonu. W środku sezonu wegetacyjnego do zwalczania moniliozy można użyć:
- Fitosporyna-M;
- Aliryna;
- Mikosan;
- Fitolavin.
Jako preparaty pomocnicze do butelki ze spryskiwaczem dodaje się epinę lub cyrkon.
Metody ludowe
Nie ma skutecznych ludowych sposobów radzenia sobie z moniliozą gruszową. Lepiej nie marnuj na nie czasu.
Środki zapobiegawcze
Właściwa technika rolnicza to najlepsza ochrona przed gniciem owoców gruszy. Do tego, co napisano w rozdziale „Metody agrotechniczne”, należy dodać wczesną wiosną i późnojesienną pielęgnację drzewa preparatami zawierającymi miedź.
Czasami ogrodnicy narzekają, że zabiegi są nieskuteczne. Niektórzy nawet wskazują na przyczynę - na dnie cylindra pozostaje niebieski osad, dlatego miedź nie rozpuszcza się dobrze i nie opada na drzewo. Aby ułatwić sobie życie, możesz kupić leki, które producent produkuje w postaci emulsji, na przykład Kuproksat.
Co jeszcze może powodować gnicie owoców
Czasami gruszki gniją bezpośrednio na drzewie, nie z powodu jakiejś strasznej choroby, ale z powodu złej jakości materiału do sadzenia, nieznajomości przez właścicieli cech odmiany lub banalnego nieprzestrzegania elementarnych zasad opieki. Przed przystąpieniem do długiego i trudnego leczenia grzybicy lub niszczenia drzewa należy zidentyfikować źródło problemu.
Funkcja odmiany
Niektóre stare odmiany mają taką cechę - gruszki, które nie mają czasu na dojrzewanie, miękną od wewnątrz. Jeśli owoc zostanie pokrojony, zewnętrzna warstwa nadal będzie twarda, a w środku - prawdziwa owsianka. Zanim gruszka nabierze charakterystycznego koloru i aromatu, w środku nie ma już półpłynnej masy, ale zgnilizna.
Ta cecha jest spowodowana niedoskonałością odmiany i trafiła do kultury od dzikich przodków. Tak więc gruszka przyspiesza dojrzewanie nasion i bardzo szybko kiełkują. Współczesne odmiany są zazwyczaj pozbawione takiej wady.
Które wyjście?? Lepiej przeszczepić drzewo. Możesz zbierać gruszki, gdy nie zmiękły od środka, włożyć do ciemnego chłodnego miejsca do dojrzewania. Jeśli owoce są całe i smaczne, należy to robić w kolejnych sezonach. Ale jak tylko gruszki i tak zgniją w środku, odmiana musi zostać zmieniona.
Niewłaściwy czas odbioru
Późne odmiany gruszek muszą być zbierane na etapie dojrzałości technicznej. Konsument, do którego docierają podczas przechowywania. Ci ogrodnicy, którzy nie zwracają na to uwagi i czekają, aż owoce dojrzeją na drzewie, ryzykują pozostawienie bez zbiorów.
przelewowy
Wygląda na to, że wszyscy wiedzą - nie da się nalać gruszki. Wszystkie artykuły dotyczące kultury zawierają to ostrzeżenie. Ale nawet doświadczeni ogrodnicy czasami nadepną na banalne „grabie” podlewania.
Być może przynajmniej raz temu zagadnieniu należy poświęcić trochę więcej uwagi niż zwykle. Aby istota problemu stała się jasna nawet dla początkujących ogrodników, a doświadczony „ujrzał światło”, lepiej zrobić to na konkretnym przykładzie.
Na małej (lub bardzo rozległej) stronie zawsze brakuje miejsca. Właściciele szukają każdego sezonu - starają się wykroić chociaż mały kawałek ziemi pod nową kulturę. Tutaj przynieśli na działkę leśne truskawki przystosowane do ogrodu. Gdzie to posadzić? A tam, pod gruszą, ziemia „chodzi”! A truskawki dobrze tolerują półcień.
Kultura zakorzeniła się, rosła, rozkwitała. Ładny! A latem zaczęło wysychać wraz z jagodami - nie ma wystarczającej ilości wody. Podlejmy to, musimy uratować żniwa. Co to jest gruszka? Ona jest drzewem, kilka dodatkowych podlewania wytrzyma.
Więc podlewają wodę pod gruszą dwa razy w tygodniu i wydaje się, że nic się z tym nie robi. Czas na zbiory. A gruszki w środku gniją na drzewie! Nie, nie, to nie dlatego, że drzewo utonęło w wodzie, to zła odmiana! Przeszczepmy gruszkę!
Następny będzie taki sam. Więc co? Ogrodnik narzeka, że nie ma szczęścia do gruszek. Cóż, bez względu na wszystko, wszystkie zgnilizny rosną. Nawet z chibouks, osobiście odebranych sąsiadowi, który traktuje wszystkich, kogo zna, pięknymi słodkimi owocami, nic dobrego z tego nie wyszło. Cóż, po prostu jakiś mistyk!
użądlenie owada
Często gruszki uszkadzają osy - infekcja dostaje się w miejsce wstrzyknięcia owada, płód gnije. Aby temu zapobiec, zbiory muszą być zebrane na czas, a owoce nie powinny przejrzeć.
Ale nie zawsze pasiasty szkodnik przyciąga aromat dojrzałych owoców. Osa może polecieć do zapachu pozostawionego przez nieszczęsnego ogrodnika, który najpierw zerwał inne owoce lub jagody, a potem z jakiegoś powodu postanowił poczuć gruszkę. Zdarza się to dość często.
Katastrofy pogodowe
Silny wiatr, kołyszące ciężkie gruszki, może je uszkodzić w okolicy łodygi. Jeśli dostaną się tam zarodniki moniliozy lub inna infekcja, płód zacznie gnić. Nie bez powodu we wszystkich zaleceniach dotyczących wyboru miejsca do sadzenia drzew jest napisane: „miejsce chronione przed wiatrem”.
Grad, który latem może pojawiać się co kilka lat, nawet w regionach południowych, uszkadza nie tylko gruszki, ale także inne uprawy. Nie da się go przewidzieć ani się przed nim uchronić, ale trzeba to traktować jak klęskę żywiołową. Jakie jest miasto?.
Wniosek
Gruszki gniją na drzewie z różnych powodów. Trzeba je zwalczać, ale nie da się całkowicie ochronić drzew owocowych przed moniliozą. Właściwe praktyki rolnicze, terminowe środki sanitarne i opryski zapobiegawcze znacznie zmniejszą szkody spowodowane przez chorobę.
