Liście orzecha włoskiego: użyteczne właściwości i przeciwwskazania

Liście orzecha włoskiego mają wiele właściwości leczniczych, choć ludzie są bardziej świadomi dobrodziejstw owoców tego drzewa. W rzeczywistości prawie wszystkie części rośliny są używane w medycynie ludowej, czasami łącząc je ze sobą w jednym lekarstwie. Oczywiście zawartość pierwiastków śladowych i witamin w owocach orzecha włoskiego jest wyższa niż w korzeniach czy korze, jednak jego liście są wysoko cenione nie tylko ze względu na skład witaminowy, ale także za zdolność oczyszczania powietrza i dezynfekcji wody.

Jak wyglądają liście orzecha włoskiego?

Liście orzecha włoskiego są złożone, pierzaste, naprzemienne. Mają wydłużony, owalny kształt i są lekko ząbkowane wzdłuż krawędzi. Długość blaszki liściowej wynosi średnio 5-8 cm. Liście kwitną razem z kwiatami. Na gałęziach znajdują się w grupach po 6-9 sztuk.

Jakie są zalety liści orzecha włoskiego

Właściwości lecznicze liści orzecha włoskiego wynikają z bogatego składu witamin:

1. Witamina C – jej stężenie w liściach orzecha włoskiego nie jest gorsze niż w czarnej porzeczce. Zwiększa odporność organizmu na infekcje wirusowe, wzmacnia naczynia włosowate, normalizuje pracę nerek i wątroby. Jesienią i zimą, kiedy wszędzie obserwuje się epidemie grypy, jako środek zapobiegawczy zaleca się picie herbat i naparów z surowca orzechowego.
2. Witamina B1 odżywia układ nerwowy, wzmacnia ściany naczyń krwionośnych i normalizuje procesy metaboliczne w organizmie. Poprawia również pracę układu pokarmowego, tonizuje mięśnie i poprawia apetyt. Oprócz liści witamina B1 znajduje się w dużych ilościach w łupinach orzecha włoskiego.
3. Witamina B8 minimalizuje ryzyko powstawania zakrzepów krwi, stabilizuje ciśnienie krwi i poprawia metabolizm. Korzyścią dla mężczyzn jest to, że wysokie stężenie witaminy w płytkach liści orzecha włoskiego pomaga w zapobieganiu zaburzeniom erekcji.
4. Witamina P - działa tonizująco na układ nerwowy, normalizuje pracę wątroby.
5. Witamina A (lub retinol) znana jest przede wszystkim ze swoich właściwości antyoksydacyjnych – wspomaga odnowę komórek organizmu, niweluje drobne zmarszczki mimiczne. Nie mniej znane są właściwości immunostymulujące karotenu. Przyczynia się również do poprawy widzenia oraz szybkiej dystrybucji wapnia w organizmie, co prowadzi do wzmocnienia szkliwa zębów.
6. Taniny – odpowiadają za ściągające właściwości liści orzecha włoskiego.
7. Fitoncydy działają antybakteryjnie na organizm człowieka.
8. Witamina E jest stosowana w medycynie przy zaburzeniach hormonalnych. Dodatkowo działa wzmacniająco, zwiększając odporność organizmu na wirusy.
9. Enzym juglonowy działa przeciwnowotworowo na organizm człowieka, dzięki czemu liście wykorzystywane są do zapobiegania nowotworom. Przyczynia się również do normalizacji przewodu pokarmowego, poprawia ogólną kondycję skóry oraz pomaga przy dysfunkcji tarczycy.
10. Potas – ten pierwiastek śladowy przyczynia się do normalizacji pracy serca.
11. Ponadto w blaszkach liści tej rośliny stwierdzono dużą zawartość minerałów: cynku, fosforu, magnezu, manganu i jodu.

Bogaty skład chemiczny liści orzecha włoskiego warunkuje szereg następujących właściwości leczniczych rośliny:

• przeciwzapalny;
• przeciwgrzybicze;
• wstrzymujący środek;
• lek przeciwbólowy;
• środek przeciwrobaczy;
• gojenie się ran;
• wzmacniający;
• Tonik;
• hemostatyczny;
• zwężający naczynia krwionośne;
• moczopędny;
• bakteriobójczy;
• żółciopędny.

Zastosowanie liścia orzecha włoskiego w medycynie ludowej

Zakres leków opartych na surowcach z orzecha włoskiego jest dość szeroki, co wynika z imponującej listy jego użytecznych właściwości. W szczególności liście orzecha włoskiego są wykorzystywane do:

• cukrzyca;
• niedokrwistość;
• krwawienie z macicy u kobiet;
• zapalenie pęcherza;
• wyczerpanie organizmu po przeziębieniu;
• słaba odporność;
• zapalenie węzłów chłonnych;
• choroby skóry (czyraczność, porosty, łuszczyca);
• odmiedniczkowe zapalenie nerek;
• rak piersi;
• zaburzenie wątroby i pęcherza;
• ból stawów;
• robaki;
• gruźlica;
• procesy zapalne w trzecim uchu;
• zapalenie ozębnej;
• miażdżyca;
• wyprysk;
• astenia;
• choroby przewodu pokarmowego.

W cukrzycy typu 2 przydatna jest herbata z liści orzecha włoskiego, jednak jednorazowe lub przypadkowe użycie od czasu do czasu nie będzie miało znaczącego wpływu na organizm. Aby osiągnąć widoczne rezultaty, potrzebujesz 2-3 kursów po 7 dni. Po każdym kursie zaleca się zachowanie odstępu 3-4 dni. Optymalne dawkowanie: 3-4 razy dziennie na filiżankę.

Zasady zakupu surowców

Lecznicze właściwości liści orzecha włoskiego ujawniają się w pełni tylko w warunkach odpowiedniego przechowywania. Równie ważne jest przestrzeganie zasad zbierania surowców:

1. Materiał zbierany jest w ostatnich dniach maja - na początku czerwca, kiedy liście są jeszcze małe. W młodych liściach orzecha włoskiego obserwuje się najwyższą zawartość użytecznych pierwiastków śladowych.
2. Zaleca się zebrać tylko 4-5 skrajnych liści z pędu.
3. Przed rozłożeniem surowca do wyschnięcia należy odciąć ogonki z każdej blaszki liściowej.
4. Zebrany materiał układa się na słońcu cienką warstwą, okresowo odwracając liście.

Suszone liście najlepiej przechowywać w woreczku z materiału tekstylnego. Dobrze zachowują również swoje właściwości lecznicze w szklanych pojemnikach.

W suchym pomieszczeniu w temperaturze pokojowej zebrane surowce można przechowywać przez 2 lata.

Zastosowania liści orzecha włoskiego

Suszone lub świeże liście orzecha włoskiego znajdują szerokie zastosowanie w medycynie ludowej i farmakologii. Na bazie liścia orzecha włoskiego powstają napary, wywary, maści, nalewki wódkowe i alkoholowe, herbaty i soki, które można spożywać wewnętrznie i stosować zewnętrznie.

Nalewka z liści orzecha włoskiego na wódce

Nalewka z liści drzewa wykonywana jest zgodnie z następującym schematem:

1. Suszone surowce polewa się wódką w stosunku 1:10.
2. Otrzymaną mieszaninę podaje się w infuzji przez 10-15 dni.
3. Następnie nalewka jest filtrowana przez podwójną warstwę gazy, po czym jest gotowa do użycia.

Piją taką nalewkę z orzechów włoskich w ciągu 2 tygodni. Zalecone dawkowanie: 4 razy dziennie, 6-8 kropli rozcieńczonych w wodzie.

Zakres stosowania nalewki z liści orzecha włoskiego obejmuje przede wszystkim normalizację przewodu pokarmowego oraz łagodzenie bólów żołądka.

Napar z liści orzecha włoskiego

Napar z liści orzecha włoskiego ma wiele przydatnych właściwości, które można przygotować według następującego przepisu:

1. ½ godziny. ja. suchy pokruszony surowiec zalać 100 g wrzącej wody.
2. Napój podaje się przez godzinę.
3. Po określonym czasie napar jest filtrowany i wlewany do szklanego pojemnika.

Dawkowanie: 4 razy dziennie po 1 łyżce. ja.

Suche surowce można zastąpić świeżymi. Wystarczająco 1 duży liść na 100 g wody. Przed zalaniem surowców wrzącą wodą zaleca się zmielenie.

Odwar z liści orzecha włoskiego

Istnieje wiele przepisów na wywary z różnych części orzecha włoskiego, w tym blaszek liściowych. Schemat przygotowania różnych wywarów jako całości nie różni się zbytnio, jednak składniki, w zależności od zakresu zastosowania, mogą się znacznie różnić.

Aby znormalizować cykl menstruacyjny u kobiet, odpowiedni jest następujący wywar:

1. Suszone liście drzew są mielone w młynku do kawy lub blenderze. Możesz je również drobno posiekać ręcznie.
2. 1,5 godz. ja. surowce zalać 500 ml wrzącej wody i nalegać 2-3 godziny.
3. Następnie bulion jest filtrowany, a zielona masa jest wyciskana, po czym przefiltrowany produkt jest gotowy do użycia.

Odwar pije się 3 razy dziennie przed posiłkami po 30 g.

W stanach zapalnych jamy ustnej i gardła stosuje się wywar o wyższym stężeniu surowców:

1. 2 godz. ja. suszone liście zalać 1 łyżką. podlać i podpalić.
2. Gdy woda się zagotuje, bulion jest usuwany i nalega na godzinę.
3. Ciecz jest następnie filtrowana przez gazę.

Ten wywar nadaje się również do leczenia robaków. Ponadto może być stosowany zewnętrznie na trądzik i czyraki.

Sok z zielonych liści

Do produkcji soków używa się świeżych, surowych orzechów włoskich. Nawilżają opatrunki i tampony w leczeniu chorób skóry (liszaj, czyraczność, egzema, łuszczyca).

Algorytm gotowania wygląda następująco:

1. Surowce są sprawdzane pod kątem żółtawych lub uszkodzonych blaszek liściowych.
2. Wybrany materiał jest dokładnie wyprany.
3. Następnie zieloną masę kruszy się ręcznie lub za pomocą improwizowanych środków w pojemniku, aż pojawi się sok.

Powstały płyn musi być gęsto rozmazany na chorym obszarze skóry. Dodatkowo można zanurzyć w soku bandaż z gazy i nałożyć go na ropień lub wrzód. Pryszcze i czyraki zwykle leczy się punktowo.

Maść

Maść sporządzona z wysuszonych i zmiażdżonych liści drzewa służy przede wszystkim do leczenia panaritium i czyraków. Możesz go przygotować według następującego schematu:

1. 35 g suchych surowców kruszy się w blenderze lub młynku do kawy, po czym wlewa się do niego 200 g oleju kukurydzianego.
2. Dokładnie wymieszaną mieszaninę przechowuje się przez około tydzień w suchym pomieszczeniu w temperaturze pokojowej.
3. Po upływie określonego czasu półfabrykat maści ogrzewa się w łaźni wodnej przez godzinę.
4. Powstały napar należy przefiltrować 2-3 razy przez warstwę gazy. Następnie wraca do kąpieli wodnej na kolejne 20-30 minut.
5. Następnie napar rozcieńcza się 30 g wosku i odpowiednio miesza.

Ta maść sprawdziła się w gojeniu oparzeń i ropiejących ran, a także w leczeniu raka skóry.

Środki ostrożności

Korzyści z liści orzecha włoskiego są niezaprzeczalne, jednak przy stosowaniu leków na ich bazie należy zachować ostrożność - nadużywanie wywarów i naparów, które zawierają części tej rośliny, nie tylko zmniejsza ich właściwości lecznicze do zera, ale może również zmienić w szkodę.

Dzieje się tak z następujących powodów:

• wysokie stężenie niektórych substancji powoduje skurcz naczyń mózgowych, co prowadzi do skurczów;
• orzech włoski jest alergenem i wywołuje reakcję alergiczną u osób z nietolerancją na produkty na bazie tej rośliny;
• duża ilość alkaloidów w wielu częściach rośliny jest szkodliwa dla organizmu człowieka;
• w leczeniu łuszczycy i egzemy zbyt częste nakładanie na skórę opatrunków nasączonych odwarem powoduje zaostrzenie tych chorób;
• Przekroczenie dziennej dawki substancji zawartych w liściach prowadzi do problemów w przewodzie pokarmowym.

Przeciwwskazania do leczenia liśćmi orzecha włoskiego

Preparaty lecznicze, które zawierają jakiekolwiek części rośliny, w tym liście, są przeciwwskazane do stosowania przez osoby z:

• przewlekłe zapalenie okrężnicy;
• ostre choroby przewodu żołądkowo-jelitowego;
• zakrzepowe zapalenie żył;
• zapalenie trzustki;
• neurodermit;
• indywidualna nietolerancja orzechów włoskich;
• zwiększona krzepliwość krwi.

Dotyczy to tylko produktów do stosowania doustnego. Maści i odwary przeznaczone do użytku zewnętrznego nie mają przeciwwskazań, z wyjątkiem alergii na orzechy włoskie.

Wniosek

Liście orzecha włoskiego są przydatne tak samo, jak jego owoce i inne części rośliny: łupina, korzenie, kora. Posiadają bogaty skład witaminowo-mineralny, dzięki czemu tak silnie oddziałują na organizm. Przebieg leczenia preparatami opartymi na surowcach z orzecha włoskiego ma pozytywny wpływ na prawie wszystkie układy narządów człowieka.

Możesz dowiedzieć się więcej o leczniczych właściwościach rośliny z poniższego filmu:

Artykuły na ten temat "Liście orzecha włoskiego: użyteczne właściwości i przeciwwskazania"

Karczoch: użyteczne właściwości i przeciwwskazania

Liście morwy: użyteczne właściwości i przeciwwskazania

Karczoch: użyteczne właściwości i przeciwwskazania

Liście morwy: użyteczne właściwości i przeciwwskazania