Orzech laskowy purpurowy

Duże odmiany leszczyny Purpurea - różnorodność odmian. Został wyhodowany w 1836 roku przez hodowców angielskich. Później gatunek otrzymał nagrodę od Angielskiego Królewskiego Towarzystwa Ogrodniczego. Zastosuj kulturę do kształtowania ogrodów przydomowych, parków. Wykonuj lądowania pojedyncze lub grupowe.

Opis dużej leszczyny Purpurea

Leszczyna duża Purpurea rośnie głównie w formie ogólnego krzewu. Wysokość może osiągnąć 4-5m. wielolufowy. Baldaszkowaty korona, rozpościerający się. Na początkowych etapach duża leszczyna rośnie powoli, potem trochę szybciej. Liście są zaokrąglone i fioletowe. Ten sam kolor dla kolczyków, owoców. Ta charakterystyczna cecha dużej leszczyny jest wyraźnie widoczna na zdjęciu. Przez cały sezon wegetacyjny powierzchnia blaszki liściowej pokryta jest małymi kosmkami. Długość liścia 10-14 cm. Kora jesionowa, gładka. System korzeniowy dużej leszczyny z licznymi gałęziami, powierzchowny, dość wrażliwy na zagęszczenie.

Okres kwitnienia przypada na koniec kwietnia lub maja. Pojawienie się liści poprzedza kwitnienie pąków. Kwiaty wyglądają jak kolczyki o długości 10 cm.

Owoce duże, cylindryczne. Do 2 cm średnicy. Rośnie w grupach po 3-6 sztuk na długich pędach. Orzech w całości pokryty pluszem. Owoce dużej leszczyny Purpurea są używane w kuchni, lepiej znanej jako orzechy laskowe.

Zimotrwalosc leszczyny Purpurea

Duża leszczyna Purpurea to roślina mrozoodporna. Toleruje temperatury nawet do -29°C. Należy do piątej strefy klimatycznej. Dozwolone sadzenie w Moskwie, Sankt Petersburgu, Woroneżu, Władywostoku, w Centralnej Rosji. Jednak podczas kwitnienia wczesną wiosną możliwe jest uszkodzenie jajników przez przymrozki powrotne.

Sadzenie i pielęgnacja dużej leszczyny Purpurea

Leszczyna pospolita Purpurea jest rośliną zapylaną krzyżowo, dlatego w celu uzyskania wysokich plonów konieczne jest sadzenie w pobliżu kilku odmian krzewów. Uprawa dużej leszczyny Purpurea jest łatwa. A proces ten nie różni się od opieki nad innymi leszczynami.

Przygotowanie materiału do sadzenia i miejsca

Duża leszczyna Purpurea dobrze rośnie na stanowiskach słonecznych, otwartych lub lekko zacienionych. Jednak pod szeroką koroną drzew krzewy stają się rzadkie, słabo się rozwijają, praktycznie nie owocują. Duża leszczyna Purpurea nie jest wybredna w kwestii gleby. Idealny na żyzne, dobrze przepuszczalne gleby. Leszczyna Atropurpurea nadaje się do środowisk miejskich.

Prace przygotowawcze przed sadzeniem sadzonek.

1. Przede wszystkim głębokie spulchnianie odbywa się w okolicy o głębokości około 60 cm. Zapewni to pełne wzbogacenie gleby w tlen, a także długotrwałe zachowanie wilgoci.
2. Przygotowanie przerwy odbywa się na 2 tygodnie przed planowanym lądowaniem. Rozmiar 50x50x60 cm.
3. Na dno wylewa się nawozy: 150 g nitroammofoski, 50 g soli potasowej, 1 wiadro kompostu.
4. Górna warstwa ziemi jest wymieszana z piaskiem, próchnicą i zasypana 1/3 dołu.
5. Na dole wbita jest podpora, aby podeprzeć sadzonkę dużej leszczyny Purpurea.
6. Młoda roślina jest dokładnie sprawdzana przed sadzeniem. Wytnij suche, uszkodzone części kłącza ostrym nożem lub sekatorami.
7. Usuń krzywe gałęzie. Wytnij korzeń.
8. Bezpośrednio przed zabiegiem system korzeniowy dużej leszczyny Purpurea jest traktowany miazgą glinianą z dodatkiem Kornevin.

Dlatego przed zakupem dużej sadzonki leszczyny Purpurea należy zwrócić uwagę na jej stan. Wskazane jest, aby wybrać 1-2 letnie rośliny z bujnym systemem korzeniowym. Brak widocznych obszarów gnilnych. Pędy muszą być zdrowe, elastyczne, elastyczne.

Zasady lądowania

Fioletowa leszczyna sadzi się w odległości 4-5 m od siebie. Wszystko zależy od żyzności gleby. Im bardziej nawożona ziemia, tym wspanialsza korona, więc lepiej wydłużyć dystans.

Duża leszczyna Purpurea sadzi się wiosną, w marcu-kwietniu, przed rozpoczęciem spływu soków lub jesienią. Procedura składa się z następujących kroków:

• umieść sadzonkę ostrożnie na środku wcześniej przygotowanego dołu;
• popraw korzenie, aby nie było załamań;
• szyjka korzeniowa dużej leszczyny Purpurea powinna znajdować się na poziomie ziemi, jednak osłabione rośliny są pogłębiane o 5 cm, aby stymulować rozwój procesów bocznych;
• lekko ubijaj glebę, aby wyeliminować puste przestrzenie;
• wyciąć krzew w odległości 20-30 cm od poziomu gruntu;
• po zakończeniu sadzenia dużą leszczynę Purpurea podlewa się w objętości 40-50 litrów pod krzakiem, niezależnie od pogody;
• po tygodniu powtórzyć podlewanie, więc 4 razy.

Podlewanie i karmienie

Z opisu odmiany wynika, że ​​podlewanie dużej leszczyny Purpurea jest potrzebne tylko w suche lata. Zaleca się, aby gleba w pobliżu łodygi była wilgotna. Brak płynu prowadzi do małych owoców, zrzucania liści, owoców. Szczególnie konieczne jest podlewanie leszczyny Purpurea podczas układania narządów generatywnych przez następny rok, wstępnie początek to środek lata.

Obfite odżywianie zapewnia dobre owocowanie przez wiele lat. Podczas formowania owoców pożądane jest karmienie kultury. Preparaty zawierające azot są optymalnie dopasowane. Przyczyniają się również do równomiernego dojrzewania owoców. Raz na 2-3 lata przeprowadza się nawożenie nawozami organicznymi.

Rozluźnienie i ściółkowanie

Około 4-5 razy w sezonie konieczne jest poluzowanie kręgu przy łodydze, szczególnie po zmoczeniu. Tak więc na powierzchni gleby nie utworzy się gęsta skorupa, a mieszanka powietrza będzie miała nieograniczony dostęp do systemu korzeniowego. Jednak nie jest konieczne wykopanie ziemi ani głęboko poluzować gleby, aby nie zaszkodzić korzeniom. Optymalna głębokość spulchniania warstwy gleby pod drzewem to 5-7 cm.

Zabieg mulczowania można przeprowadzić natychmiast po posadzeniu dużej sadzonki leszczyny Purpurea. Odpowiedni torf, siano lub słoma. Warstwę ściółki wykonuje się zwykle 10-15 cm. Dzięki temu zabiegowi wilgoć jest dłużej zatrzymywana w glebie, a także zapobiega aktywnemu wzrostowi chwastów.

Przycinanie i kształtowanie

Właściwa pielęgnacja fioletowych orzechów laskowych polega na regularnym przycinaniu. Pierwszą procedurę przeprowadza się natychmiast po posadzeniu, aby wyrównać część powietrzną z systemem korzeniowym. Dalej, gdy rośnie, przychodzi kolej na formowanie korony. Duża leszczyna Purpurea może być reprezentowana jako drzewo lub krzew.

Powstawanie orzechów laskowych w formie stempla ułatwia pielęgnację, stymuluje wcześniejsze owocowanie, pozwala na maksymalne nasadzenie roślin na jednym obszarze. W tym celu sadzi się obok siebie dwa drzewa. Po 3-4 latach jedna leszczyna jest usuwana, słabsza. Na drugim, dużym, odetnij całe pędy boczne na poziomie 30-40 cm od ziemi. Sekcje są dezynfekowane smołą ogrodową.

Na głównym pniu pozostaje 5-7 gałęzi pierwszego rzędu lub dwa poziomy 3 pędów szkieletowych. Odległość między poziomami powinna być zachowana 20-25 cm. Miski szkieletowe są zwykle oddalone od siebie o 5 cm. Z pędów bocznych tworzą drugi poziom. W wieku 4-5 lat duża leszczyna Purpurea jest skracana przez gałęzie prowadzące, dzięki czemu wzrost drzewa jest kontrolowany. Optymalna wysokość 2-3 m.

Krzew dużej leszczyny Purpurea formuje się szybciej i łatwiej. Najważniejsze jest utrzymanie głównych 8-10 pędów na krzaku. Jednocześnie nie zapominaj, że co roku dodawane są nowe przyrosty. Od 8. roku życia co 12 miesięcy zaczynają usuwać 1-2 stare gałązki, zastępując je młodym podstawowym potomstwem.

Usuń suche, chore, złamane, zniekształcone gałęzie. Tym samym przerzedzenie krzewu i zapewnienie pełnego dostępu do światła. Raz na kilka lat przeprowadza się bardziej radykalne przycinanie przeciwstarzeniowe. W wyniku czego cała nadziemna część zostaje usunięta pod korzeniem.

Przygotowanie do zimy

Młode orzechy laskowe o dużych owocach mogą lekko zamarzać w ostre zimy. W efekcie zamierają męskie kwiatostany (kolczyki), które są bardziej podatne na zimno. Dlatego doświadczeni ogrodnicy zalecają pochylanie dolnych pędów jesienią. Naciśnij obciążenie z góry, przykryj za pomocą Agrofibre i w rzucie zimowym śniegiem. Wraz z nadejściem ciepła ładunek zostaje usunięty, gałęzie dużej leszczyny Purpurea przywracają swój dawny kształt.

Suche liście pozostawione jesienią pomagają korzeniom nie przemarzać zimą.

Zbiór

W sierpniu-wrześniu zaczynają zbierać orzechy. Główne cechy to:

• zrzucanie owoców;
• ujawnienie twardej skorupy;
• ciemnobrązowy kolor.

Podczas zbioru stosuj ręczną metodę zbierania orzechów z gałęzi. One także tchórz drzewa i zbierają owoce z ziemi. W każdym razie zbieranie szczególnych trudności nie powoduje. Następnie orzechy laskowe są suszone, usuwana jest wierzchnia warstwa skórki. Następnie jeszcze wilgotne orzechy są rozsypywane w pomieszczeniu o temperaturze + 18-20 ° C do suszenia. W rezultacie zawartość wilgoci w owocach powinna mieścić się w zakresie 10-12%.

reprodukcja

Duża leszczyna Purpurea rozmnaża się na kilka sposobów.

1. posiew. Stratyfikacja potrzeb nasion. Kiełkowanie jest stymulowane przez naprzemienną ekspozycję na ciepło i zimno. Dlatego nasiona pozostawia się w ciepłej wodzie na dwa dni. Po spędzeniu 2 tygodni w ciepłym miejscu. Po przeniesieniu na zimno. Orzechy pozostają tam do 4 miesięcy. Z reguły nasiona dają inne potomstwo, niezbyt podobne do rośliny matecznej. Owocowanie sadzonek następuje po 5 latach.
2. Podział buszu. Pęd jest starannie oddzielony od korzenia łopatą. Ucieczka wraz z grudką ziemi przesadzana w nowe miejsce. Na pniu dużej leszczyny Purpurea wykonuje się małe nacięcia w celu szybkiego pojawienia się potomstwa korzeniowego.
3. Aby uzyskać dużą liczbę sadzonek, uciekają się do rozmnażania przez nakładanie warstw. Pierwsze zbiory powstają w szóstym roku.
4. Nowe odmiany uzyskuje się przez szczepienie na split. Pączkowanie i kopulacja nie zakorzeniają się.

Choroby i szkodniki leszczyny Purpurea

Duża leszczyna Purpurea jest mało podatna na choroby i szkodniki. Jeśli jednak pojawią się nietypowe objawy, powinieneś uważać.

1. Szara zgnilizna. Choroba grzybicza, na którą bardzo cierpi drzewo, owoce gniją. Jeśli środki nie zostaną podjęte na czas, leszczyna może umrzeć.
2. Nektrium. Kolejna choroba grzybicza, która objawia się w postaci pomarańczowo-czerwonych plam na pniu.
3. ryjkowiec orzechowy. Rozmiar błędu 10 mm. Jej samice składają larwy w niedojrzałych owocach. Jeśli środki nie zostaną podjęte na czas, traci się do 50% plonów.
4. mszyca. Żywi się sokiem roślinnym, co następnie prowadzi do śmierci. Owoce chorego orzecha niedźwiedziego nie dojrzewają.
5. roztocze nerkowe. Mały owad, który spędza zimę chowając się w pąkach orzecha. Tam składa jajka. A wiosną dotknięte pąki wysychają.
6. Chrząszcz orzechowy. Szkodnik zjadający liście leszczyny.

Preparaty zawierające miedź pomagają radzić sobie z infekcjami grzybiczymi: HOM, Abiga-Peak, a także siarka koloidalna. Ponadto dotknięte obszary dużej leszczyny Purpurea są usuwane i spalane. Zwalczanie szkodników polega na obróbce drewna środkami owadobójczymi: Intivira, Karbofos, Fufanon.

Wniosek

Duża leszczyna to pożyteczny i cenny orzech, który rośnie wszędzie na wolności. W razie potrzeby tę odmianę można uprawiać w letnim domku. Oprócz pysznych owoców drzewko będzie prawdziwą ozdobą ogrodu. Z łatwością współistnieje z innymi dużymi uprawami owoców i roślin.

Artykuły na ten temat "Orzech laskowy purpurowy"

Leszczyna (orzech laskowy): sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu

Orzech laskowy czerwonolistny

Leszczyna (orzech laskowy): sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu

Orzech laskowy czerwonolistny