Zadowolony
Nazwa: | Phylloporus różowe złoto |
Nazwa łacińska: | Phylloporus pelletieri |
Typ: | Jadalny |
Synonimy: | Agaricus pelletieri, Agaricus paradoxus, Boletus paradoxus, Clitocybe pelletieri, Flammula paradoxa, Paxillus paradoxus, Paxillus paradoxus, Paxillus pelletieri, Phylloporus paradoxus, Xerocomus pelletieri |
Systematyka: |
|
Phylloporus różowo-złoty należy do rzadkich gatunków grzybów jadalnych z rodziny Boletaceae, nosi oficjalną nazwę Phylloporus pelletieri. Ochrona jako rzadka i mało zbadana odmiana. Po raz pierwszy został znaleziony przez francuskiego botanika w drugiej połowie XIX wieku. Inne nazwy tego gatunku: Phylloporus paradoxus, Agaricus pelletieri, Boletus paradoxus.
Phylloporus rose-gold jest rodzajem formy przejściowej między grzybami agarowymi i rurkowymi, co jest szczególnie interesujące dla specjalistów. Wygląd: mocna, pogrubiona noga, na której znajduje się masywna czapka. Rośnie w małych grupach.
Początkowo kształt kapelusza u młodych osobników jest wypukły z podwiniętym brzegiem. Ale w miarę dojrzewania staje się spłaszczony, lekko przygnębiony. W tym samym czasie krawędź zaczyna zwisać. Aksamitna powierzchnia ma brązowo-czerwony kolor, ale u dojrzałych grzybów staje się gładka i lekko popękana.
Na odwrocie grube żółto-złote płyty, połączone rozgałęzionymi zstępującymi mostami. Po dotknięciu można wyczuć woskową powłokę.
Noga filloporusa jest różowo-złota o średniej gęstości, w kolorze żółtawym. Długość 3-7 cm, grubość 8-15 mm. Kształt cylindryczny, zakrzywiony, z podłużnymi żebrami. Miąższ ma łagodny zapach i smak grzybowy.
Gatunek ten należy do kategorii grzybów jadalnych. Nie reprezentuje jednak specjalnej wartości odżywczej ze względu na niską mięsność i rzadkość.
Rośnie w lasach liściastych, mieszanych i iglastych. Najczęściej spotykany pod dębem, grabem, bukiem, rzadziej pod iglakami. Okres aktywnego wzrostu - od lipca do października.
W Rosji można go znaleźć w regionach o ciepłym klimacie.
Według zewnętrznych znaków różowo-złoty filloporus jest pod wieloma względami podobny do lekko trującej, cienkiej świni. Główną różnicą tych ostatnich są odpowiednie tabliczki z tyłu czapki. Ponadto, gdy owocnik jest uszkodzony, zmienia kolor na rdzawobrązowy.
Phylloporus różowo-złoty dla zwykłych grzybiarzy nie ma szczególnej wartości. Dlatego nie zaleca się jej zbierania ze względu na niską powszechność i rzadkość gatunku.