Bat wierzbowy (wierzba): zdjęcie i opis

Nazwa:Bat wierzbowy
Nazwa łacińska:Pluteus salicinus
Typ: Warunkowo jadalne
Synonimy:Bat wierzbowy, Rhodosporus salicinus, Pluteus petasatus
Dane techniczne:
  • Grupa: lamelowe
  • Rekordy: za darmo
  • Czapki: wypukłe
  • Czapki: płaskie
Systematyka:
  • Podział: Basidiomycota (podstawczaki)
  • Podział: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
  • Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
  • Podklasa: Agaricomycetidae (Agaricomycetes)
  • Zamówienie: Agaricales (Agaric lub Lamellar)
  • Rodzina: Pluteaceae (pluteaceae)
  • Rodz: Pluteus (Pluteus)
  • Gatunek: Pluteus salicinus (wierzba pluteus)

Bat wierzbowy - warunkowo jadalny przedstawiciel grzybów z rodziny Plyuteev. Grzyb rośnie w miastach o klimacie umiarkowanym i zaczyna owocować wczesną wiosną, utrzymuje się do pierwszych przymrozków. Ponieważ gatunek jest bardzo podobny do muchomora, przed polowaniem na grzyby należy przestudiować opis zewnętrzny, obejrzeć zdjęcia i filmy.

Opis biczów wierzbowych

Znajomość widoku musi zaczynać się od opisu zewnętrznego. Ponieważ podczas zbierania grzybów warunkowo jadalny okaz łatwo pomylić z trującym lub niejadalnym mieszkańcem lasu, musisz mieć pojęcie, jak wygląda i gdzie rośnie.

Opis czapki

W młodym wieku kapelusz wierzbowej złośliwości jest półkulisty lub w kształcie dzwonu. Z wiekiem prostuje się i przybiera kształt spodka, pozostawiając lekkie uniesienie w środku. Rozmiar jest mały, do 10 cm. Miąższ jest gęsty, kruchy na brzegach, pęcznieje i powiększa się po deszczu. Powierzchnia pokryta jest cienką, łuszczącą się skórką w kolorze jasno oliwkowym lub błękitnym. Śnieżnobiały miąższ ma wodnistą konsystencję. Przy krojeniu lub po naciśnięciu uwalnia się jasnozielony, mleczny sok.

Warstwę zarodników tworzą śnieżnobiałe, różowe lub kremowe cienkie płytki. Rozmnażanie następuje przez jajowate zarodniki, które są w różowym proszku zarodników.

Ważny! Zapach wierzby wierzbowej anyżowy lub rzadki, smak kwaśny.

Opis nogi

Noga cylindryczna, pogrubiona u dołu, gładka lub lekko zakrzywiona, do 6 cm długości. Miąższ włóknisty pokryty jest błyszczącymi, białawo-niebieskawymi lub szaro-oliwkowymi łuskami. Po naciśnięciu na nodze pozostają ciemne plamy.

Gdzie i jak rośnie

Bat wierzbowy woli rosnąć w lasach mieszanych, liściastych. Ponieważ gatunek jest saprotrofem, pielęgniarzem leśnym, do wzrostu wybiera suche, martwe drewno, podłoże liściaste, gnijące pniaki. Zasadniczo gatunek osiedla się w pojedynczych egzemplarzach, rzadziej w małych rodzinach, na wierzbie, lipie, olszy, topoli. Grzyb występuje w całej Rosji, ale rzadko rzuca się w oczy. Owocowanie od czerwca do października.

Trudno pomylić bicze wierzbowe z innymi okazami, ponieważ na łodydze młodych grzybów wyraźnie widoczne są plamy o niebiańskim lub szaro-oliwkowym kolorze. Z wiekiem cała noga nabiera niebieskawego lub szmaragdowego koloru. Wszystkie te cechy gatunkowe pojawiają się w zależności od miejsca wzrostu i warunków klimatycznych.

Czy grzyb jest jadalny, czy nie?

Bat wierzbowy uważany jest za warunkowo jadalny, jednak ze względu na niewielkie rozmiary, gorzki smak i zapach anyżu nie jest zbyt popularny wśród grzybiarzy. Ale jeśli istnieje chęć użycia bicza wierzbowego do gotowania, zebrane plony moczy się i gotuje przez 10-15 minut. Ponadto przygotowany produkt można dusić i smażyć.

Bliźniaki i ich różnice

Bat wierzbowy, jak każdy przedstawiciel królestwa grzybów, ma swoich braci:

  1. Jeleń - mały gatunek z miniaturowym ciemnoszarym kapeluszem w kształcie dzwonu. Powierzchnia pokryta jest aksamitną skórką, która może pękać przy suchej pogodzie. Biaława lub jasnoszara noga cylindryczna, włóknista, może być prosta lub lekko zakrzywiona. Białawy miąższ jest kruchy, nie zmienia koloru przy uszkodzeniu mechanicznym. Ten przedstawiciel należy do gatunków niejadalnych. Rośnie na zbutwiałym drewnie od czerwca do początku września.
  2. Szlachetny - mimo nazwy grzyb jest niejadalny. Można go rozpoznać po małym kapeluszu jasnoszarego koloru i białawej, lekko zakrzywionej nodze. Delikatny miąższ emanuje przyjemnym grzybowym aromatem i ma słodkawy smak. Rośnie w lasach liściastych, owocuje od lipca do października.
  3. Umber - należy do 4 grupy jadalności. Szeroko rozpowszechniony w regionach o klimacie umiarkowanym. Owocowanie od lipca do października. Ten przedstawiciel królestwa lasu ma mały półkulisty, pomarszczony kapelusz o białawym lub jasnoszarym kolorze. Delikatny i lekki miąższ ma gorzki smak i aromat rzodkiewki. Przed gotowaniem grzyby moczy się i gotuje przez 20 minut. Doświadczeni zbieracze grzybów radzą przechodzić obok nieznanych gatunków, aby nie doznać zatrucia pokarmowego.

Wniosek

Bat wierzbowy należy do czwartej grupy jadalnej. Grzyb rośnie na wilgotnej glebie, na rozkładających się drzewach liściastych i pniach. Owocowanie od czerwca do października. Ponieważ ten mieszkaniec lasu ma niejadalne bliźniaki, konieczne jest poznanie jego zewnętrznego opisu.


Udostępnij w sieciach społecznościowych: