Rzodkiew arbuzowa: opis, zdjęcie, recenzje
Zadowolony
Rzodkiew arbuzowa - niezwykła hybryda, nieco podobna do rzodkiewki, wyhodowana w Chinach. Odmiana dobrze plonująca, mało podatna na choroby i szkodniki, szybko dojrzewa, zawiera wiele witamin. Głównym powodem popularności odmiany był intrygująco jasny wygląd rośliny okopowej na kroju. Początkowo służył do dekoracji stołu, ozdabiania potraw i napojów, później doceniono walory smakowe.
Zalety rzodkwi arbuzowej
Rzodkiew arbuzowa jest bogata w witaminy B, C, PP i A. Zawiera dużą ilość kwasu foliowego, żelaza, wapnia, fluoru, magnezu, a także błonnika niezbędnego do normalizacji przewodu pokarmowego, białek i cukrów. Magnez i wapń są ważne dla naczyń krwionośnych i serca. Obecność aktywnych enzymów i aminokwasów normalizuje procesy metaboliczne w organizmie, poprawia apetyt, przywraca układ odpornościowy po zimie.
Stosowanie rzodkiewki arbuzowej w dużych ilościach jest przeciwwskazane u osób cierpiących na choroby nerek, wątroby i przewodu pokarmowego. Podrażniona błona śluzowa z pewnością zareaguje ostrym bólem.
Opis rzodkwi arbuzowej
Rzodkiew arbuzowa to hybryda rzodkiewki i rzodkiewki. Rośliny okopowe o podłużnym lub okrągłym kształcie z jasnozieloną skórką i nierównomiernie wybarwionym miąższem malinowym z małymi czarnymi nasionami.
W przypadku rzodkiewki rośliny okopowe są dość duże, mają około 8 cm średnicy i ważą 100-200 g. Rozeta wyprostowana z ciemnozielonymi, średniej wielkości liśćmi ząbkowanymi wzdłuż krawędzi. Miąższ szkarłatny soczysty, lekko pikantny. Smak jest niezwykły: na zewnątrz jest gorzki, a rdzeń rośliny okopowej jest słodki. Goryczka pochodzi z olejku gorczycznego znajdującego się pod skórą. A im więcej jest jego zawartości w warzywie, tym bardziej jest gorzki. W porównaniu do tradycyjnych rzodkiewek są jędrniejsze i mniej chrupiące.
Główna charakterystyka
Odmiana odporna na zimno, wytrzymuje mrozy do -6 ºС. Okres wegetacyjny jest krótki, daje kilka plonów w sezonie. Najlepszy reżim temperaturowy do uprawy rzodkiewki arbuzowej to +23 ºС. Warzywo lubi wilgoć - w niedostatecznie wilgotnej glebie wzrost jest zahamowany, pędy, a korzenie wiotczeją.
W miarę dojrzewania intensywność jego smaku maleje. Okres przydatności do spożycia jest krótki, wartość energetyczna produktu to 20 kcal.
dawać
Plon rzodkiewki arbuzowej jest wysoki. Z zastrzeżeniem zasad uprawy możesz uzyskać około 10 kg na 1 m2.m. Od kiełkowania do pełnego dojrzewania rośliny okopowej trwa 30 dni. Zbiór konieczny jest w momencie pełnej dojrzałości technicznej, wieczorem lub wcześnie rano, najlepiej przy suchej pogodzie. Po zebraniu rzodkiewki pozostawia się do wyschnięcia w łóżkach do końca dnia.
Wydajność w dużej mierze zależy od terminowego i wysokiej jakości podlewania. Naruszenie reżimu wodnego pogarsza kiełkowanie, wzrost i jakość plonu. Największe zbiory rzodkwi arbuzowej zbiera się, gdy nasiona wysiewa się na początku lipca.
Zalety i wady
Rzodkiew arbuzowa, jak każda inna uprawa, ma swoje wady i zalety.
Do pozytywnych cech należą:
- Odporność na zimno;
- wysoka wydajność;
- odporność na szkodniki i choroby;
- przyjazne kiełkowanie;
- szybkie dojrzewanie roślin okopowych;
- niskokaloryczne.
Wśród niedociągnięć są następujące:
- stopniowa utrata smaku;
- krótki okres trwałości.
Zasady lądowania i opieki
W szklarniach nasiona rzodkwi arbuzowej można sadzić od połowy marca. Bardzo wygodny w użyciu do wysiewu kartonów na jajka.
Siew na otwartym terenie odbywa się w maju, kiedy ziemia nagrzewa się do + 8 + 15 ° С. A potem w lipcu i na początku sierpnia. Aby przyspieszyć kiełkowanie nasion, należy je moczyć przez jeden dzień w zimnej wodzie. Lepiej jest wysiewać duże nasiona.
Rzodkiew arbuzowa uwielbia gleby gliniaste lub piaszczyste na dobrze oświetlonych obszarach, ale lekko zaciemnione przez drzewa lub krzewy, ponieważ jest to kultura krótkodniowa. Od długiego pobytu na słońcu idzie do strzały. Jeśli grządki do sadzenia znajdują się po słonecznej stronie, trzeba sztucznie przyciemnić roślinę.
Jesienią przygotowywana jest grządka pod uprawę. Najlepszymi poprzednikami rzodkiewek arbuzowych są ziemniaki, pomidory lub ogórki. Po marchewce, buraku lub kapuście nie zaleca się jej siania. Kompost dodaje się do gleby wykopanej na bagnecie łopaty (10 l na 1 m2). m) i nawozu fosforowo-potasowego lub 4 kg obornika, następnie ściółkę ściółkuje się trocinami lub torfem i pozostawia do wiosny.
W lekko wilgotnej glebie sadzi się dwa nasiona, każde po dwa, zachowując odległość około 8 cm między sąsiednimi otworami. Rzodkiew arbuzowa nie toleruje gęstych nasadzeń, więc może wyschnąć, a rośliny okopowe okażą się bez smaku. Podczas formowania bruzd należy zachować odległość 10-15 cm. Musisz pogłębić nasiona o 2 cm. Jeśli pogłębisz go bardziej, później wykiełkują. Po wypełnieniu dołków ziemią i podlaniu wodą o temperaturze pokojowej, można spodziewać się pędów po 3-4 dniach.
Rosnące funkcje
Rzodkiew arbuzowa jest bardzo wybredna w podlewaniu. Obfitość i regularność nawilżenia gleby jest kluczem do dobrych i wysokiej jakości zbiorów. Musi być podlewany, gdy wysycha. Aby rzodkiewka nie wyschła, w upalne dni wskazane jest dwukrotne podlewanie łóżek - rano i wieczorem. Przy częstych deszczach nawilżaj 2 razy w tygodniu. Ostatnie podlewanie odbywa się na 5 godzin przed zbiorem, wtedy będzie dłużej przechowywane.
Nieregularne nawadnianie spowoduje zagłębienie się rzodkiewki, brak wilgoci doprowadzi do pośpiechu, pogorszenia smaku i usztywnienia okopów, a w wyniku zawilgocenia gleby wywołać będą choroby grzybowe.
Najpierw pędy rzodkiewki arbuzowej należy poluzować co 3-4 dni, usuwając chwasty, aby zapewnić dotlenienie korzeni. Później zabieg przeprowadza się po każdym podlewaniu. Aby zachować wilgoć w glebie, wskazane jest regularne mulczowanie ziemi uprawnej. Dodatkowo ściółka ochroni uprawy przed przegrzaniem w upalne dni.
Kiedy pojawiają się kiełki z trzema prawdziwymi liśćmi, należy je przerzedzić, pozostawiając najsilniejsze.
Ważnym punktem w uprawie rzodkiewki arbuzowej jest obowiązkowe zacienienie kultury, w przeciwnym razie rośliny okopowe będą bardzo gorzkie.
Szkodniki i choroby
Rzodkiewki arbuzowe są uważane za odporne na choroby i szkodniki, ale niewłaściwa pielęgnacja i nieodpowiednia gleba mogą powodować kiłę, mączniaka rzekomego i czarne nóżki. Pierwsza spowodowana jest nieodpowiednią kwasowością gleby. Decyduje o tym szorstkość i brzydota rośliny okopowej, brak w niej smaku. Drugi wynika z nadmiaru wilgoci w glebie. Przestrzeganie reżimu nawadniania i częste rozluźnianie grzbietów pomoże zapobiec ich występowaniu.
Spośród szkodników rzodkiewka arbuzowa może uderzyć:
- Wireworm - uszkadza rośliny okopowe. Jeśli sadzonki zostaną odchwaszczone w odpowiednim czasie, można uniknąć ich pojawienia się, ponieważ larwy szkodników żyją na korzeniach chwastów.
- Muszka kapuściana i pchła krzyżowa żywią się liśćmi i mogą powodować znaczne uszkodzenia rzodkiewki pod koniec sezonu wegetacyjnego. Możesz zapobiec ich pojawieniu się, przykrywając uprawy przed uformowaniem pierwszego liścia materiałem okrywającym. Od szkodników, które już osiadły na liściach, napar z czosnku, pomidorów i popiołu pomoże się pozbyć.
Zastosowanie w gotowaniu
Rzodkiew arbuzową można wykorzystać do przygotowania różnych potraw: gulaszy warzywnych, dań mięsnych i rybnych, sałatek.
Do sałatki możesz dodać zarówno roślinę okopową, jak i jej wierzchołki. Warzywa pieczone, duszone, smażone, gotowane, tłuczone, zimne zupy i okroshka. Doskonale podkreślą jej niezwykły smak śmietanki. Niska kaloryczność rzodkwi arbuzowej pozwala na wykorzystanie jej w przepisach dietetycznych.
Jasność i piękno miąższu to główna zaleta warzyw. Służy do krojenia, dekorowania koktajli, deserów, kanapek. Efektownie prezentują się kanapki z rzodkwią arbuzową posypaną czarną solą i sezamem.
Wniosek
Rzodkiewki arbuzowej nie można nazwać bezpretensjonalną uprawą, ale z zastrzeżeniem warunków uprawy i pielęgnacji daje duże zbiory. Atrakcyjny jasny miąższ i specyficzny smak zachęca ogrodników do eksperymentów. Jest wszechstronny w gotowaniu, może być ozdobą stołu.
