Zadowolony
Nazwa: | Trichia zwodnicza |
Nazwa łacińska: | Trichia decipiens |
Typ: | Niejadalny |
Trichia decipiens (Trichia decipiens) ma naukową nazwę - mixomycetes. Do tej pory naukowcy nie mają zgody, do jakiej grupy należą te niesamowite organizmy: zwierząt czy grzybów.
Oszust Trichia ma niezbyt przyjemną nazwę: dosłowne tłumaczenie z angielskiego to „pleśń śluzowa”, po rosyjsku - „pleśnie śluzowe”.
Zazwyczaj okazy te zaliczano do niższych królestw roślin i umieszczano je obok grzybów, czasem nawet łączono z nimi. Według obecnych standardów trichia zwodnicza jest klasyfikowana jako pierwotniak i jest bardziej prawdopodobne, że zostanie uznana za zwierzę niż roślinę lub grzyba.
Owoc jest skręcony lub rozciągnięty, umieszczony na cylindrycznej ciemnobrązowej nodze, która staje się jaśniejsza bliżej wierzchołka. Góra wypełniona zarodnikami. Ta strefa śluzowca wygląda jak odwrócona błyszcząca, jasnoczerwono-pomarańczowa kropla o wielkości do 3 mm.
Głowa zmienia kolor w miarę wzrostu. Jego kolor zmienia się z oliwkowego na żółto-oliwkowy lub brązowo-żółty. Otoczka grzyba błoniasta, krucha. Kiedy owocnik pęka, wierzchołek przybiera kształt miseczki.
Trichia podstępna w lesie
Trichia podstępna żyje w ciepłym sezonie na powierzchni lub wewnątrz drzewa, które gnije, na pniach, na opadłych liściach, w mchu. Grzyby te mogą poruszać się powoli z prędkością 5 mm na godzinę, stale przybierając nowe kształty. Poruszaj się celowo. Młody Plasmodium stara się zostawić jasne miejsca i ma tendencję do moczenia. „Crawling”, może otaczać liście i gałęzie.
Grzyb żywi się głównie bakteriami
Ukazuje się w pochlebnych obszarach umiarkowanych regionów europejskiej części kraju, zachodniej i wschodniej Syberii, na Dalekim Wschodzie, a także w Magadanie w Gruzji.
niejadalny. Grzyb nie zawiera substancji toksycznych, ale nie jest dopuszczony do spożycia.
Trichia vulgaris jest szeroko rozpowszechniona w regionach o klimacie umiarkowanym, rośnie głównie na gnijących i wilgotnych szczątkach drzew. Swoim wyglądem przypomina małe jagody rokitnika zwyczajnego. Nie używany do jedzenia.