Zadowolony
Nazwa: | Xerula pokorna |
Nazwa łacińska: | Xerula pudens |
Typ: | Warunkowo jadalne |
Synonimy: | Xerula owłosione |
Dane techniczne: | Grupa: lamelowe |
Systematyka: |
|
Xerula skromna (kollybia) - rodzaj grzybów blaszkowatych należących do rodziny Physalacrium. Są tak rzadkie w lasach, że większość nawet wytrawnych „cichych myśliwych” nigdy ich nie znalazła, a opisy tego przedstawiciela królestwa grzybów są raczej krótkie. Dla zapalonego grzybiarza gatunek ten może być interesujący.
Xerula skromna wygląda nietypowo: na cienkiej długiej łodydze znajduje się duży płaski kapelusz, bogato pokryty kosmkami od dołu. Młode okazy przypominają gwóźdź. Ze względu na swój niezwykły wygląd wiele osób uważa je za trujące.
Miąższ owocnika jest cienki, kruchy. Jak wszystkie odmiany kseruli, ten przedstawiciel ma biały proszek zarodników.
Kapelusz ma kształt kopuły, z czasem coraz bardziej otwiera się na zewnątrz i nabiera kształtu misy. Różni się szerokimi, cienkimi, rzadko rozmieszczonymi płytami. U dorosłych osobników płytki są wyraźnie widoczne. Kolor - brązowy, z tyłu - jasny, prawie biały.
Łodyga jest cienka, lekko zwężająca się u góry, ciemnobrązowa, kontrastująca z jasnymi blaszkami z tyłu kapelusza. Rośnie pionowo w górę.
Należy do warunkowo jadalnych, ale nie ma ani jasnego smaku, ani wyraźnego aromatu, dlatego nie ma dużej wartości kulinarnej.
Jest to bardzo rzadki gatunek o stosunkowo krótkim okresie owocowania. Można go spotkać w lasach iglasto-liściastych, gdzie rośnie w grupach bezpośrednio na ziemi. Sezon zaczyna się w drugiej połowie lata i trwa do końca września.
Możesz pomylić tego grzyba z jadalną kserulą długonogą, która również jest dość rzadka w lasach i ma długą, cienką łodygę. Możesz je wyróżnić następującymi cechami:
Xerula skromna jest mało znana miłośnikom „cichego polowania”. Choć nie ma wybitnego gustu, odnalezienie i zidentyfikowanie jej w lesie jest wielkim sukcesem.