Jak przechowywać miód

Miód to jedyny naturalny produkt, który nie ma określonej daty ważności. Okres przydatności do spożycia zależy od różnych warunków: od zdolności pszczół do zebrania wystarczającej ilości nektaru po technologię ekstrakcji i skład produktu. Aby wykorzystać wszystkie jego użyteczne właściwości i właściwości lecznicze, ważne jest, aby wiedzieć, jak przechowywać miód.

Każda odmiana ma swój indywidualny skład. Dojrzały miód naturalny powinien być gęsty, jednorodny w całej masie, mieć pachnący aromat i słodki smak. Produkt bursztynowy może mieć różne odcienie, ale bardziej wartościowy jest jasny.

Funkcje przechowywania

Miód dzięki unikalnemu i złożonemu składowi chemicznemu jest w stanie długo się nie niszczeć, nie przeżywają w nim patogenne mikroorganizmy. Ale w przypadku naruszenia warunków przechowywania produkt pszczelarski może stracić swoje właściwości lecznicze, witaminy i pierwiastki śladowe w kompozycji. Nie każdy wie, jak prawidłowo przechowywać słoiki z miodem, a zostawiają je w kuchni przy dużej wilgotności i temperaturze powietrza, często w pojemniku z luźnym wieczkiem.

Miód jest w stanie długo się nie psuć

Dodatkowe informacje. Niewłaściwe przechowywanie niszczy enzymy w miodzie, pogarsza jego smak, czyni produkt bezużytecznym.

Warunki przechowywania:

• szczelność. Jednym z najważniejszych warunków przechowywania jest szczelnie zamknięty szklany pojemnik.
• oświetlenie. Miód należy przechowywać w ciemnym miejscu. Nie zostawiaj słoików w mieszkaniu: na stole kuchennym lub parapecie. Gdy bezpośrednie światło słoneczne pada na produkt pszczeli, zwłaszcza w przezroczystym pojemniku, jego wartość lecznicza i odżywcza jest znacznie zmniejszona. W przypadku produktu przechowywanego w ciemnym pojemniku niepożądane jest również długie przebywanie w silnie oświetlonym miejscu, głównie ze względu na niebezpieczeństwo przegrzania. Światło rozproszone wpadające do szafki ze szklaną wkładką ma również negatywny wpływ na właściwości przeciwdrobnoustrojowe produktu.
• Wilgotność. Miód jest w stanie pochłaniać wilgoć z otoczenia. Dlatego, aby jak najlepiej zachować właściwości użytkowe produktu, wybierz suche miejsce, o optymalnej wilgotności około 60%. Zdolność do higroskopijności, szczególnie w pomieszczeniach o dużej wilgotności, powoduje upłynnienie konsystencji produktu i jego pogorszenie. Pomieszczenie powinno być dobrze wietrzone, aby nie doszło do stęchlizny, będzie to również zależało od ilości przechowywanego miodu.

Najważniejsze są warunki przechowywania

Ciekawy. Miód o najniższej wilgotności należy do najwyższej kategorii.

• Zapachy. Miód łatwo wchłania zapachy, dlatego nie zaleca się trzymania go w pobliżu przypraw, czosnku lub cebuli, marynat i innych substancji zapachowych, takich jak benzyna czy farby. Nie należy również stawiać słoików obok produktów sypkich takich jak mąka – ze względu na lepką konsystencję miodu cząsteczki mąki mogą osadzać się na jego powierzchni powodując fermentację. Zapachy tytoniu czy dymu są w stanie wniknąć w skład nektaru.
• Temperatura. Przydatna słodycz zawarta jest tylko w chłodnym miejscu. W temperaturze powyżej +20°C produkt pszczeli traci swoje lecznicze właściwości i zamienia się w zwykłą słodką masę, dlatego nie należy przechowywać go w szafkach w pobliżu pieca lub ogrzewanego kaloryfera.

przybory do przechowywania

Idealnym pojemnikiem do przechowywania miodu jest słoik z ciemnego szkła z hermetyczną pokrywką. Pokrywka może zawierać gumowaną lub plastikową uszczelkę dla lepszego zamknięcia.

Rozważ inne odpowiednie materiały do ​​przechowywania pojemników.

Drzewo

Odpowiednie beczki wykonane z drewna olchowego, brzozowego, lipowego lub bukowego o wilgotności nie większej niż 16%, impregnowane od wewnątrz woskiem. Nie używaj wanien wykonanych z drewna iglastego, ponieważ takie naczynia uwalniają żywicę i przenoszą zapachy. Beczki dębowe z czasem wysychają, tracąc szczelność, miód w nich ciemnieje.

Materiał pojemnika do przechowywania - drewno

Glina

Do przechowywania używać garnków glinianych, ceramicznych lub porcelanowych z możliwością szczelnego zamknięcia. W celu długotrwałego przechowywania naczynia na styku z pokrywką można uszczelnić woskiem. Pojemniki ceramiczne muszą być przeszklone od wewnątrz.

Glina ma porowatą strukturę, co pozwala na utrzymanie odpowiedniej temperatury. Ale należy również wziąć pod uwagę specyfikę materiału pochłaniającego zapachy, dlatego przed użyciem glinianego garnka z produktów o zapachu należy go umyć bez użycia detergentów, zwłaszcza zawierających pierwiastki chemiczne w składzie, i kalcynować w piekarnik. Naczynia gliniane, ceramiczne i porcelanowe mają wadę - zwiększoną kruchość, szczególnie przy zmianach temperatury.

Plastikowy

Plastikowe przybory do przechowywania lub transportu, możesz użyć tego, który jest oznaczony „na żywność”. Miód może wchodzić w interakcje z pierwiastkami chemicznymi niespożywczego plastiku i wchłaniać je w siebie. Dlatego jeśli słodki bursztyn został zakupiony w plastikowej butelce, która budzi wątpliwości co do jego przydatności, to w domu należy go przelać do bardziej odpowiedniego pojemnika. Nawet plastik dopuszczony do kontaktu z żywnością nadal nie jest zalecany do długotrwałego przechowywania produktu.

Materiał pojemnika do przechowywania - plastik

Inne materiały

Dozwolone jest przechowywanie miodu w pojemnikach ze stali nierdzewnej, aluminium. Ale niebezpieczne jest pozostawienie produktu przez długi czas w żelaznym, miedzianym lub ocynkowanym pojemniku. Miód w takich pojemnikach oddziałuje z metalem, który utlenia się, tworząc szkodliwe dla zdrowia związki chemiczne. Z tego samego powodu nie zaleca się używania żelaznych łyżek do utrwalenia słodyczy lub pozostawiania ich luzem.

Ważny! Podczas przechowywania miodu w emaliowanej misce nie wolno w nim znajdować się wióry ani inne uszkodzenia.

Przybory do przechowywania i pokrywka muszą być czyste i suche. Nie można wlać nowej porcji nektaru do nieoczyszczonego z poprzednich resztek słoika. Pozostałości wchodzą w interakcję ze świeżym produktem i powodują jego fermentację. Najlepiej używać stałego, sprawdzonego pojemnika, ale nie słoików z marynat i innych produktów o cierpkim zapachu, aby uniknąć pojawienia się obcych zapachów w świeżym miodzie.

Przestrzeń magazynowa

Czas obecności substancji leczniczych i pierwiastków śladowych w składzie produktu zależy od miejsca przechowywania.

Co jest lepsze do przechowywania lodówki lub spiżarni? Miód można przechowywać w lodówce, w komorze o temperaturze +5C° np. na drzwiach. Ale zmiany wilgotności obecne w lodówce, okresowe oświetlenie i różne ostre zapachy innych produktów mogą skomplikować przechowywanie. To prawda, że ​​w warunkach podwyższonej temperatury pokojowej, bez możliwości jej regulacji, lodówka staje się jedynym miejscem i sposobem prawidłowego przechowywania pojemników z miodem, pod warunkiem stosowania pojemników ze szczelnym wieczkiem. Dopuszczalne jest przechowywanie słodkiego bursztynu w szafkach na chłodnych loggiach.

Nie zmieniaj często miejsca przechowywania

Ważny! Wahania temperatury wpływają niekorzystnie na jakość, kolor i zapach miodu.

Nie należy często zmieniać miejsca przechowywania, przenosząc słoiki z lodówki do pomieszczeń o temperaturze pokojowej, m.in. w celu zapobieżenia kondensacji.

Czy można zamrozić słoiki z miodem?

Miód można zamrozić w zamrażarce w temperaturze nie niższej niż -20C°. Ale ta metoda nie wpływa na czas przydatności do spożycia i utrudnia wyjęcie produktu z pojemnika po przegrzaniu go w niskiej temperaturze. Dlatego do takiego przechowywania należy wybierać małe pojemniki, biorąc pod uwagę, że masa płynu wzrośnie podczas zamrażania. Dlatego produkt pszczeli nie jest wlewany do pojemnika po brzegi, pozostawiając miejsce na wierzchu. Rozmrażaj miód bez zdejmowania pokrywki w temperaturze pokojowej.

Powinien wiedzieć! Przebywanie w zamrażarce może pogorszyć smak produktu.

Temperatura przechowywania

Najlepsza temperatura do przechowywania słoików z miodem to od -5C° do +20C°, czyli poniżej normalnej temperatury pokojowej. Dlatego najlepszą opcją przechowywania będzie ciemna spiżarnia o stałej temperaturze, która nie wzrasta powyżej + 20 ° C. Niskie temperatury dla naturalnej słodyczy są mniej straszne niż wysokie, przy których niszczą się witaminy.

Ciemna spiżarnia ze stałą temperaturą to najlepsze miejsce do przechowywania

Kiedy miód jest kandyzowany

Kandyzowane to naturalny proces i wyznacznik jakości. Krystalizacja nie zmienia właściwości odżywczych i leczniczych produktu. Kryształy mogą mieć różne rozmiary i nieuchronnie pojawiają się 3-6 miesięcy po wyjęciu z plastra miodu. Krystalizacja następuje ze względu na charakterystykę składu chemicznego produktu, którego głównymi składnikami są glukoza i fruktoza. Im więcej glukozy w miodzie, tym szybciej będzie cukier. Na przykład słonecznik może zacząć tworzyć kryształy, gdy jest jeszcze w grzebieniu. Nierówna krystalizacja jest uważana za normalną. Miody wysokofruktozowe, takie jak miód kasztanowy czy szałwiowy, nie krystalizują się tak szybko jak inne. Akacja może pozostawać płynna przez najdłuższy czas.

Dodatkowe informacje. Glukoza w składzie produktu może dawać biały film lub różnej wielkości plamki na powierzchni, co jest dobrym znakiem naturalnego dojrzałego miodu.

Podczas rozwarstwiania produktu pszczelarskiego ważnym czynnikiem jest to, aby jego górna część płynna nie była zbyt wodnista, co może wskazywać na naruszenie czasu pompowania i słabą jakość produktu. Przyczyną pozostawania miodu w stanie płynnym przez ponad sześć miesięcy może być również to, że podczas rozpuszczania do pakowania została przekroczona temperatura ogrzewania. W takim produkcie nie pozostały żadne witaminy i mikroelementy lecznicze.

Jakość słodyczy można sprawdzić rozpuszczając masę w wodzie: produkt naturalny rozpuszcza się całkowicie w ciągu 10 minut, pozostawiając mętny żółtawy roztwór.

Aby przywrócić płynność produktu kandyzowanego, osobną porcję należy roztopić w łaźni parowej

Jeśli chcesz przywrócić płynność kandyzowanemu produktowi, rozpuść osobną porcję w łaźni parowej. Nie należy topić masy na otwartym ogniu i pozwolić jej się zagotować, w przeciwnym razie miód zamieni się w węglowodan, który nie ma właściwości leczniczych. W celu późniejszego przechowywania nie jest konieczne topienie dużych ilości, ugotowany produkt jest gorzej przechowywany i szybciej traci swoje właściwości użytkowe.

Okres trwałości

Główną zasadą przechowywania jest szczelność pojemnika, w którym znajduje się słodki bursztyn. W pojemnikach z dostępem tlenu lub całkowicie otwartych naczyniach w miodzie wszystkie przydatne elementy znikają w ciągu kilku dni, produkt psuje się i może nie nadawać się do spożycia. Do celów leczniczych wskazane jest używanie świeżego miodu i nie kupowanie go do przyszłego użytku w dużych ilościach.

Ustalony okres, jak długo słoiki z miodem mogą być przechowywane w domu - miód pakowany do sklepów spożywczych ma okres przydatności do spożycia od ośmiu miesięcy do dwóch lat zgodnie z normą państwową. Ale nawet po tym okresie, jeśli produkt nie ma zapachu fermentacji, piany na powierzchni lub kwaśnego smaku, można go stosować.

Dodatkowe informacje. Aby nie narażać miodu na długotrwały transport, zaleca się zakup produktu strefowego.

Miód nie ma określonej daty ważności

Miód ma właściwości konserwujące i może być przechowywany w ulach przez wiele lat. Ale po wyjęciu z plastrów miodu i interakcji z tlenem te właściwości z czasem zanikają.

Na okres przydatności do spożycia mogą mieć wpływ następujące czynniki:

• Spadź zbierana przez pszczoły nie z nektaru, ale ze słodkich, lepkich wydzielin owadów pozostawionych na roślinach. Taki miód ma kolor ciemnozielony, z mniej wyraźnym aromatem i często gorzkim posmakiem. Produkt spadziowy szybko kwaśnieje.
• Miód produkowany przez pszczoły karmione syropem cukrowym. Oprócz krótszego okresu przydatności do spożycia zawiera mniej składników odżywczych. Pszczoły można karmić syropem cukrowym ze względu na ograniczoną zdolność do naturalnego zbierania nektaru z kwiatów, wynikającą z cech terytorialnych lub klimatycznych pasieki. Również suche lato może znacząco wpłynąć na ilość nektaru kwiatowego.
• Miód wypompowany z plastrów jest niedojrzały. Taki miód nie ma czasu na wystarczającą fermentację, będzie zbyt płynny, ponieważ pszczoły nie wypuściły z niego całkowicie nadmiaru wilgoci i zapieczętowały plastry miodu. Niedojrzały miód jest rozwarstwiony, źle przechowywany i szybko kwaśny.

Jakość miodu można sprawdzić tylko w laboratorium, dlatego przed zakupem lepiej poznać lokalizację pasieki, zdolność pszczół do zbierania nektaru kwiatowego w wystarczającej ilości oraz odpowiedzialność pszczelarza w zakresie ekstrakcji.

W domu możesz przedłużyć trwałość produktu pszczelego, przechowując go w ciemnym, suchym i chłodnym miejscu.

Miód pszczeli ma właściwości przeciwbakteryjne i przeciwzapalne, działa regenerująco i tonizująco na organizm człowieka. Aby cieszyć się wszystkimi leczniczymi właściwościami produktu, należy kupować go od zaufanych pszczelarzy i znać zasady przechowywania w domu słoików świeżego miodu.