Piramida thuja: odmiany, opis, właściwości roślin

Tuja piramidalna lub tuja w kształcie stożka jest przedstawicielem zachodniej tui, charakteryzującej się ogromną liczbą unikalnych odmian. Przedstawiciele tej rośliny znacznie różnią się od siebie: niska (30 cm), wysoka (ponad 10 m), żółta lub zielona. Korona jest uformowana w jeden lub więcej pni.

Również zachodnia tuja ma odmianę kolumnową, charakteryzującą się specjalnym kształtem, wąską i prostą koroną. Odmiany tui kolumnowej: tuja karłowata kolumnowa, tuja kolumnowa żółta.

Roślina jest szeroko rozpowszechniona w prawie wszystkich regionach Rosji, odporność na zimę odmian pozwala z powodzeniem uprawiać tuję nawet w trudnych syberyjskich warunkach klimatycznych.

Charakterystyka roślin

W zależności od odmiany byliny mogą się znacznie różnić od siebie.

Piramida Tuja

Opis piramidy tui:

• ¾ roślina zdolna osiągnąć 30 cm do 30 m wysokości;
• ¾ pędy wyrastają prawie z samej ziemi, gęsto, różnią się gładką korą;
• ¾ igły są małe, łuskowate, spłaszczone;
• ¾ kolor waha się od jasnozielonego do ciemnozielonego, możliwe są kolory złote;
• ¾ kwitnienie rozpoczyna się w wieku 6-8 lat, bardzo popularne w architekturze krajobrazu.

Tuja jest rośliną wiecznie zieloną, a igły, nawet zmieniające kolor (na brązowe lub czerwono-żółte), nie opadają, zmodyfikowane liście żyją około trzech lat, po czym obumierają, a gałąź staje się naga.

Na gałęziach podczas kwitnienia tworzą się owalne lub podłużne jajowate szyszki z kilkoma parami łusek. Do jesieni dojrzewają tam nasiona, nie więcej niż 3 na każdy kwiatostan.

Uwaga! W warunkach naturalnych tuja może żyć ponad 1000 lat. W warunkach ulicy, ogrodu roślina żyje nie dłużej niż 150 lat.

Rodzaje

Rozważ popularne piramidalne odmiany tui.

Thuja Pyramidalis compacta

Thuja Pyramidalis compacta

Tui Pyramidalis - sztucznie hodowane odmiany karłowate, które są małym krzewem lub zwartym drzewem (w wyjątkowych przypadkach roślina osiąga 10 metrów). Korona piramidalna gęstnieje wraz ze stopniowym wzrostem, staje się grubsza, a nawet może zmienić kształt na jajowaty. Igły mają bogaty zielony kolor, grube młode sadzonki mają niebieskawy odcień. Thuja Compacta jest mrozoodporna, wiosną ulega poparzeniom słonecznym, wymaga schronienia. Preferuje gleby lekkie (torfowe, suche, gliniaste), kwasowość - nie więcej niż 4,5-6 pH.

Thuja western Smaragd

Drzewo osiągające 4-4,5 m wysokości (szerokość - do 200 cm), bardzo gęsta struktura, z ciemnozielonymi igłami, nasycony soczysty kolor, kolor nie zmienia się zimą. Nie różni się szybkim wzrostem (nie więcej niż 10 cm wysokości i nie więcej niż 5 cm szerokości rocznie), korzystnie reaguje na żyzne gleby i regularne podlewanie. Wolne tempo wzrostu pozwala ciąć znacznie rzadziej niż inne odmiany. Wyróżnia się wysoką mrozoodpornością, odpornością na niestabilne warunki klimatyczne, źle znosi suszę. Gleba musi być wilgotna, ale bez stojącej wody.

Thuja zachodnia Sagrada

Thuja zachodnia Sagrada

Drzewo karłowate, osiągające maksymalnie 80 cm wielkości. Ma dziwaczny, szeroki piramidalny kształt z kilkoma wierzchołkami, gałęzie wydają się być obrócone zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Igły są cienkie, gęste, oliwkowo-zielone. Tuja rośnie wolno, woli rosnąć na lekko kwaśnych, wilgotnych, dobrze przepuszczalnych żyznych glinach. Uwielbia światło, lekki półcień. Charakteryzuje się dużą mrozoodpornością.

Thuja zachodnia Brabancja

Drzewo osiągające 4-5 metrów wysokości, korona o średnicy do półtora metra o kształcie stożkowo-piramidowym. Ma zielone igły, które zimą brązowieją. Thuja Brabant jest szybko rosnąca i mrozoodporna, przez rok wzrost co najmniej 30-35 cm wysokości i do 15 cm szerokości. Nie wybredny jeśli chodzi o warunki wzrostu, dobrze znosi przycinanie. Dobrze rośnie na stanowiskach słonecznych do lekko zacienionych.

Przez wiatry nie spowoduje to znacznych szkód, ale nadal pożądane jest, aby chronić przed nimi drzewo. Roślina nie toleruje przedłużających się odwilży wraz ze zmianami temperatury. Kwitnienie rozpoczyna się w kwietniu, po czym tworzą się małe jajowate szyszki. Woli rosnąć w żyznej, wilgotnej glebie, suchej i słabej glebie prowadzi do wyblakłych igieł i rzadkich rzadkich gałęzi. Drzewo służy do tworzenia zielonego żywopłotu, w nasadzeniu grupowym.

Thuja zachodnia Brabancja

reprodukcja

Rozmnażanie tui jest możliwe na dwa sposoby: przez nasiona i wegetatywnie przy użyciu sadzonek.

posiew

Sposób rozmnażania przez nasiona jest najbardziej pracochłonny, długi (2-6 lat) i nie gwarantuje, że roślina odziedziczy cechy rodzicielskie.

Nasiona dojrzewają w szyszkach. Zebrane szyszki umieszcza się w ciepłym miejscu, po kilku dniach otwierają się i dają nasiona. Namacza się je przez 10 godzin w wodzie lub mokrym piasku i układa na ziemi (jesienią), przykrywając igłami. Opady śniegu przyspieszą kiełkowanie. Wiosną wskazane jest zakopanie nasion w ziemi i posypanie trocinami, chroniąc w ten sposób przed promieniami słonecznymi. Dopiero od 5 lat rośnie pełnoprawna sadzonka.

Ważny! Nasiona używają tylko wysokiej jakości, certyfikowanych.

sadzonki

sadzonki

Sadzonki zbiera się w czerwcu, do rozmnażania używa się zdrewniałych lub półzdrewniałych dwuletnich pędów (20-50 cm). Po ścięciu pozostaje kawałek dorosłego drzewa. Sadzonki są traktowane heteroakustyną i umieszczane w warunkach szklarniowych. Gleba jest przygotowywana z torfu, piasku rzecznego i darni w równych proporcjach. Pogłębić cięcie o 2 cm, okresowo spryskiwać. Młode sadzonki wymagają dużo światła i dużej wilgotności (70%). Częste podlewanie i regularne nawożenie sprzyjają dobremu wzrostowi młodej rośliny. Na pierwszą zimę roślina musi być pokryta ciepłymi gałęziami świerkowymi.

Ważny! Przed posadzeniem tui na otwartej przestrzeni zaleca się wyhodowanie jej w doniczce lub wannie, a dopiero potem posadzenie.

Lądowanie

Na wiosnę najlepiej sadzić piramidalną tuję, pożądane jest uprawianie jej na dobrze przepuszczalnych, lekko kwaśnych lub obojętnych glebach. Przy niewłaściwie dobranej glebie wygląd tui będzie niepozorny.

Stanowisko dobrze nasłonecznione, umiarkowanie zacienione, osłonięte od wiatrów przelotnych. Roślina uprawiana w zacienionych miejscach ma słabą koronę, a na otwartym słońcu odwadnia.

Parametry dołu do sadzenia dobierane są w zależności od systemu korzeniowego rośliny, szyjka korzeniowa znajduje się na poziomie gruntu.

Na wiosnę najlepiej sadzić piramidalną tuję

Kwasowość gleby nie powinna przekraczać 5,3-7 hH.

Pielęgnacja tui obejmuje:

1. okresowe podlewanie;
2. stosowanie nawozów mineralnych i organicznych na wiosnę;
3. przycinanie roślin (suche, uszkodzone pędy);
4. spulchnianie gleby w kręgu pnia.

Aby zapobiec niedoborom składników odżywczych, gleba jest nawożona specjalnymi złożonymi dodatkami dla drzew iglastych. Top dressing wprowadzany jest od maja do września, od października do lutego, tuja przechodzi w stan spoczynku.

Przycinanie odbywa się w razie potrzeby, w razie potrzeby można nadać roślinie dowolny kształt architektoniczny, ponieważ tuja z łatwością toleruje tę procedurę.

Choroby i szkodniki

Tuja rosnąca w domu praktycznie nie jest podatna na choroby i szkodniki. Wyjątkiem są choroby grzybowe, ale prawdopodobieństwo ich wystąpienia jest minimalne. Drzewa uliczne są atakowane przez mszyce, łuski i przędziorków, do zwalczania których używa się specjalnych środków.

Tuja rosnąca w domu praktycznie nie jest podatna na choroby

Zalety i wady odmiany

Jak każda roślina, tuja piramidalna ma pozytywne i negatywne strony.

Zalety:

• niewymagająca opieka;
• szerokie zastosowanie w projektowaniu ze względu na cechy zewnętrzne;
• wysoka odporność na negatywne czynniki zewnętrzne (mrozy, zła ekologia, zimne wiatry).

Wady:

• niepostrzeżenie, z czasem gałęzie stają się rzadkie;
• nasycony kolor igieł traci swoje właściwości, żółknie, aw odmianach o złotych liściach przeciwnie, staje się zielony;
• piramidalność korony staje się mniej wyraźna, nieuporządkowana.

Piramida Thuja jest doskonałym elementem projektowania krajobrazu, w którym stała się szeroko rozpowszechniona ze względu na wysoką odporność na negatywne czynniki środowiskowe (wiatr, bezpośrednie światło słoneczne, mróz, zła zanieczyszczona ekologia). Właściwa pielęgnacja sprawi, że przez wiele lat będzie można podziwiać jasne, pachnące drzewo iglaste.