Trawa alpejska: opis, właściwości użytkowe, zastosowanie

Safta była wcześniej wykorzystywana jako surowiec paszowy dla zwierząt w Europie i Azji. Stopniowo roślina wieloletnia została zastąpiona innymi wytrwałymi ziołami, takimi jak lucerna, ale alpezja pozostała popularnym rodzajem pożywienia w dość suchych regionach. Łatwość pielęgnacji, elastyczność w stosowaniu oraz doskonały skład odżywczy alwedy zasługują na uwagę wielu rolników, którzy poszukują nowych rodzajów żywności dla swoich gospodarstw.

Opis kultury

Sainfoin to wieloletnia roślina zielna, zdolna osiągnąć wysokość 70 cm. Należy do dużej rodziny roślin strączkowych. Roślina ma korzeń palowy, wyróżnia się na tle innych ziół prostą łodygą z rozgałęzionym wierzchołkiem. Jego liście mają dość skomplikowany kształt, każdy z liści wydaje się być złożony z 25 małych listków. Chwytliwe kwiaty wieloletnie są zbierane w duże kłosy. Odcienie kwiatostanów są różne: od żółtego do jasnoróżowego. Kłoski mogą osiągnąć nawet 20 cm. Jest to ogólna charakterystyka gatunku stosowanego jako nawóz zielony.

alpejska trawa

W wyniku owocowania roślina wieloletnia owocuje w postaci fasoli zawierającej wystarczającą ilość białka, która zewnętrznie przypomina fasolę. Powierzchnia żółto-zielonego owocu jest gładka, bez widocznej szorstkości.

Obfite wieloletnie kwitnienie rozpoczyna się w drugim roku po bezpośrednim posadzeniu rośliny. Żywotność każdego kwiatka nie trwa długo - do 24 godzin, w niektórych przypadkach nie dłużej niż 12 godzin.

W zwykłych ludziach ta roślina wieloletnia nazywana jest „groszkiem zająca” ze względu na swój niestandardowy wygląd. Bezpretensjonalna alfonia – prawdziwy magazyn substancji leczniczych i doskonała roślina miodowa.

Ciekawy. Co zaskakujące, z 1 hektara, który zawiera około 500 milionów. kwiaty, pszczoły produkują do 6 kg pachnącego miodu. Taki wskaźnik produktywności z plantacji bezpretensjonalnej eweliny jest uważany za normę.

Powstały produkt jest wysoko ceniony przez rolników. Lekko bursztynowy produkt zebrany z tego kwiatu praktycznie nie jest kandyzowany.

Bylina swobodnie rozwija się na kwitnących łąkach, rozległych pastwiskach, w pobliżu zbiorników wodnych, na obrzeżach lasów. W swoim naturalnym środowisku bezpretensjonalna bylina rośnie w południowej Europie, w północnej Azji, w zachodniej i środkowej Azji.

Odmiany

Eksperci zidentyfikowali aż 80 gatunków bylin, wśród których najpopularniejsze są:

• zakaukaski;
• Piaszczysty;
• Siew;
• Rzadki widok Wasilczenki.

Wszystkie znajdują zastosowanie w rolnictwie. Największe plony daje zakaukaski gatunek alpejski. Posiada podwyższoną odporność na suszę i silny mróz, szybko regeneruje się po ukosowaniu. Możesz uzyskać do 3 sadzonek na sezon. Ta odmiana jest uprawiana na Kaukazie Północnym i Zakaukaziu.

Safta piaszczysta

Metody reprodukcji

Trawa alpejska, opisana powyżej, może być rozsiewana przez nasiona, wysiewana jest w postaci zielonego obornika. Ziemniaki, kukurydza, buraki są doskonałymi wieloletnimi poprzednikami. Nie zaleca się wysiewu bylin po słoneczniku i trawie sudańskiej.

Funkcje siewu

Do siewu roślin na nawóz zielony jesienią starannie przygotowuje się miejsce. Po podgrzaniu gleby do 7 stopni rozpoczyna się praca siewna. Jeśli siew zostanie przeprowadzony później, istnieje ryzyko, że nie uzyskamy odpowiedniej ilości plonu. Zanim rolnik założy na swoim terenie nawóz zielony, warstwa gleby jest wyrównana, ponieważ odmiana woli rosnąć na równym podłożu.

Właściwości lecznicze

Naturalne napary wieloletnie mają korzystny wpływ na organizm człowieka. W medycynie wywary z esówki stosuje się w następujących przypadkach:

• Brak pożądania seksualnego u kobiet;
• Krwawienie z macicy po menopauzie;
• Zaburzenia miesiączkowania;
• Algodysmenorrhea.

  Sawefina siewu

W celach medycznych za pomocą tych życiodajnych związków leczy się u mężczyzn następujące schorzenia:

• seksualna dysfunkcja;
• Procesy zapalne i nowotwory u mężczyzn o łagodnym charakterze;
• Zaburzenia w produkcji męskich hormonów testosteronu i androgenów.

Leczniczy groszek króliczy znalazł również zastosowanie w następujących stanach patologicznych:

• w celach profilaktycznych w przypadku zdiagnozowanej kamicy moczowej;
• w celu zapobiegania zdiagnozowanej cukrzycy;
• w roli kompleksowej terapii dla pacjentów z hipotensją;
• neurasteniki;
• podczas ogólnego osłabienia organizmu.

Na notatce. Zawarty w bylinie kwas askorbinowy znacznie wzmacnia właściwości odpornościowe, przyczynia się do normalizacji metabolizmu.

Choroby i szkodniki

Bylina jest często narażona na różne dolegliwości roślinne. Niepozorna alfonia jest podatna na rdzę, askochiozę i mączniaka prawdziwego. Podczas walki z różnymi dolegliwościami wykonuje się podobne zabiegi, jak w ochronie areału lucerny. W przypadku wykrycia uszkodzeń spowodowanych askochitozą, ramulariozą, uprawy opryskuje się mieszanką Bordeaux. Przeciwko porażce mączniaka prawdziwego i rdzy młody wzrost spryskuje się gotową zawiesiną siarki koloidalnej.

Mimo całej bezpretensjonalności alfonsa atakuje go ponad 60 rodzajów szkodników, z których 30 jest w stanie wyrządzić znaczne szkody na plantacji. Największym zagrożeniem dla upraw jest pączek pączkowy, którego młode larwy zjadają soczystą jamę w łodydze pod pąkiem. Po jego ataku kwiatostany z pąkami obumierają razem. Ślimaki i wciornastki atakują również plantacje alpeci.

Ważny! Aby zmniejszyć liczbę atakujących owadów, sadzonki są kilkakrotnie opryskiwane skutecznymi insektycydami w okresie wegetacji.

Odbiór i przygotowanie surowców

Roślina wieloletnia wśród innych roślin strączkowych charakteryzuje się wczesnym kwitnieniem. Po raz pierwszy zaczynają kosić siano z ezoternicy 10 dni wcześniej. Optymalny czas koszenia to początek pączkowania rośliny. W tym czasie bylina charakteryzuje się wysoką zawartością substancji życiodajnych. Pierwsze koszenie mieszanki traw wykonuje się, gdy wszystkie sadzonki wypuszczają pąki. Drugie skosowanie produktu paszowego odbywa się nie później niż na miesiąc przed wypuszczeniem byliny na zimę.

Jednocześnie obserwuje się wysokość cięcia 7-8 cm. Niskie koszenie spowalnia wzrost młodych pędów, ginie wiele żywych pąków. Zbierając nasiona, rolnicy uzyskują maksymalny plon z pierwszego koszenia mieszanki traw. Na terenach oczyszczonych z chwastów wysiewa się nawóz zielony na nasiona w odległości 30 cm. Istnieje również możliwość wysiewu traw na nasiona metodą szerokorzędową, zachowując odległość między rzędami 45-60 cm.

W przepisach ludowych stosuje się wieloletnie korzenie i liście, kwiatostany i liście. Przygotowanie części naziemnej odbywa się w okresie aktywnego kwitnienia gatunku. Ostrożnie przyciąć korzenie, kosić łodygi, zmielić, wysuszyć liście w dobrze wentylowanym miejscu. W okresie jesiennych chłodów korzenie są zbierane, suszone podobnie jak część naziemna. Przygotowany produkt przechowuj przez 2 lata.