Odmiany róż okrywowych wraz z opisami i zdjęciami

Pierwsze dokumentalne dowody upraw róż przybyły do ​​nas z terytorium współczesnej Turcji, zostały uzyskane podczas wykopalisk w Uru grobowców królów Chaldei. Powiedzieli, że sumeryjski król Saragon Pierwszy przywiózł krzewy róż z kampanii wojskowej do miasta Uru. Przypuszczalnie stamtąd róża została przeniesiona do Grecji i na Kretę, a stamtąd rozprzestrzeniła się po całym świecie zachodnim.

róże okrywowe zostały wyizolowane z grupy krzewów dopiero w połowie lat 80-tych XX wieku. Wynikało to z faktu, że w ślad za wzrostem popularności roślin okrywowych wzrosło również zapotrzebowanie na krzewy pnące kwitnące. A jeśli w latach 70-tych co roku wprowadzano na rynek nowe odmiany tych róż, to w latach 80-tych rozpoczął się ich prawdziwy boom.

Opis i systematyka róż okrywowych

Róże okrywowe są bardzo różnorodne. Do tej grupy należą nie tylko rośliny o kwiatach średniej wielkości i cienkich pędach płożących, lekko wznoszących się nad ziemią, ale także szeroko rozłożyste krzewy dorastające do 1,5 m wysokości. Taksonomia tych róż, podobnie jak innych grup, jest tradycyjnie mylona. Najczęściej wyróżnia się 4-5 podgrup. Zwracamy uwagę na klasyfikację podaną przez dr Davida Geralda Hession. Naszym zdaniem jest to bardziej zrozumiałe niż inne, nie tylko dla niedoświadczonego początkującego, ale także dla zaawansowanego praktykującego hodowcę róż:

1. Miniaturowe kwiaty płożące, dorastające do 30-45 cm wysokości, nie szersze niż 1,5 m.
   
2. Duże rośliny płożące dorastające do 45 cm wysokości i ponad 1,5 m szerokości.
   
3. Kwiaty miniaturowe opadające do 1,0 m wys., szerokość - nie więcej niż 1,5 m.
   
4. Duże opadające rośliny o wysokości 1,0 metra lub większej i szerokości ponad 1,5 m.
   

Róże okrywowe z pierwszych dwóch podgrup mają pędy leżące, często zdolne do zakorzenienia się w węzłach. Odmiany z następujących dwóch podgrup tworzą szeroko rozłożyste krzewy z długimi opadającymi gałęziami.

Niektórzy hodowcy róż, na przykład francuscy, na ogół wyróżniają tylko jedną grupę. Twierdzą, że róże okrywowe to tylko te, które rosną poziomo, wysokie, opadające kwiaty są klasyfikowane jako inne podgrupy. Nie zdziw się więc, jeśli jedna odmiana zostanie sklasyfikowana przez różne źródła jako roślina okrywowa, wspinaczka, róże floribunda lub shrabam (inna nierozpoznana, ale bardzo popularna odmiana).

Niektórzy taksonomowie zaliczają do roślin okrywowych niskie odmiany róż z licznymi wyprostowanymi pędami, silnie rosnące i zajmujące duży obszar (np. odmiany „Mainaufeya” i „Snow Belate”).

Pierwsze róże z grupy okrywowej kwitły raz w sezonie, miały proste lub półpełne małe kwiaty, a ich kolor ograniczał się do białego, różowego, czerwonego. Nowoczesne odmiany charakteryzują się przede wszystkim ciągłym obfitym kwitnieniem, większą paletą barw. Dziś często można znaleźć odmiany z dużymi lub gęsto zdwojonymi kieliszkami. Wszystkie charakteryzują się szybkim wzrostem pędów, mrozoodpornością i odpornością na choroby.

Historia róż okrywowych

Zdecydowana większość odmian została zarejestrowana w ciągu ostatnich trzydziestu lat. Nie oznacza to, że róże okrywowe wcześniej nie istniały. Róża Vihura, która może dorastać do 6 m szerokości, uprawiana jest jako roślina okrywowa od XIX wieku, a na początku ubiegłego stulecia zaczęły pojawiać się jej odmiany i mieszańce o bardziej zwartej formie, atrakcyjnym wyglądzie .

W Japonii występuje pełzająca odmiana Rose Wrinkled, która rośnie na wydmach i jest w stanie pokryć dość duży obszar. Jest również uważana za jedną z prekursorek nowoczesnych odmian róż okrywowych.

Ponownie kwitnące róże okrywowe dziś mocno zajmują jedną z wiodących pozycji popytu nie tylko wśród róż, ale także wśród innych roślin pnących.

Wykorzystanie róż okrywowych w projektowaniu

Róże okrywowe bardzo szybko zyskały popularność, każdy projektant krajobrazu uważa za swój obowiązek umieszczenie przynajmniej jednej nawet na najmniejszej działce. Stosowane są na rabaty kwiatowe, wypełniają wąskie tarasy, dobrze doświetloną przestrzeń pomiędzy dużymi i małymi grupami krajobrazowymi. Mogą pełnić funkcję szerokich krawężników.

Świetnie będzie wyglądać kwitnąca roślina posadzona na środku trawnika. Róże z dwóch pierwszych grup należy sadzić na trawniku, jeśli ogląda się ją głównie z góry, a wysokie, opadające odmiany będą dobrze wyglądać z każdego punktu widzenia. Wysokie odmiany okrywowe nadają się do uprawy jako tasiemiec.

Róże okrywowe mogą posadzić dowolne zbocze, a to nie tylko je ozdobi, ale także ochroni przed erozją. Rośliny te mogą pokrywać nierówności i inne nierówności terenu. Za pomocą odmian pełzających, jeśli to konieczne, możesz zamaskować właz.

Róże z czwartej podgrupy nadają się jako niski, ale szeroki żywopłot. Dzięki efektownemu niskiemu ogrodzeniu łatwo zobaczyć, co dzieje się na zewnątrz, a zajmujące dużą powierzchnię kłujące pędy ochronią Cię przed wtargnięciem z zewnątrz.

Niektóre odmiany okrywowe nadają się do uprawy w pojemnikach.

Być może ten film obudzi twoją wyobraźnię i powie ci, gdzie sadzić tę różę w ogrodzie:

Wybór róży okrywowej

Przed zakupem róży (zwłaszcza wybranej z katalogu), jeśli nie chcesz przykrych niespodzianek, przeczytaj uważnie opis i dowiedz się o niej więcej z innych źródeł.

Ludzie najbardziej rozczarowali się kupując odmiany róż okrywowych. Zwykle trafiają na miejsce wiosną lub jesienią i bez pąków. Te zdjęcia, które widzimy w katalogach lub na zdjęciach przyczepionych do krzaków, czasami nie oddają rzeczywistego stanu rzeczy. Często kwitną odmiany z pierwszej i drugiej grupy drobnokwiatowe kwiatostany, a na zdjęciu róż okrywowych widzimy kwiat pojedynczy, a nawet znacznie większy niż w rzeczywistości. W efekcie możemy być rozczarowani.

Po drugie, przez róże okrywowe najczęściej mamy na myśli roślinę o miękkich pędach pełzających, przeznaczoną do pokrycia dużej lub małej powierzchni gleby. Ale trzeba pamiętać, że wciąż są opadające róże, które mogą osiągnąć wysokość 1,5 m. Prawdopodobnie właściciel, który chce stworzyć jasny punkt w rogu klombu, zamiast uprawiać 1,5-metrową roślinę, która pokryła pędami nie tylko cały ogród kwiatowy, ale także część ścieżki, dozna szoku.

Odmiany róż okrywowych

Przyjrzyjmy się bliżej odmianom róż okrywowych.

Avon

Kwitnie przez cały sezon niewymiarowa odmiana z płożącymi pędami, drobnymi liśćmi i kwiatami masy perłowej o średnicy około 3,5 cm. Kwiaty słabo pachnące zebrane w grona po 5-10 sztuk, o słabym aromacie. Na początku kwitnienia mają bladoróżowy kolor, ale szybko stają się białe, wysokość krzewu dochodzi do 30-40 cm, może zajmować powierzchnię około 2 metrów kwadratowych. m. W regionach o łagodnych zimach może pokryć duży obszar bez przycinania. Mrozoodporność i odporność na choroby - średnia. Może być uprawiana jako roślina doniczkowa.

Bonica 82

Jedna z najpopularniejszych i najpopularniejszych odmian czwartej podgrupy. Krzew może osiągnąć wysokość 1,5 m, ale ładniej wygląda wiosną przecięty na pół. Krzew jest piękny, rozłożysty, o atrakcyjnym ulistnieniu ciemnozielonego koloru. Może być uprawiana jako roślina okrywowa, doniczkowa lub zarośla. Pierwsza fala kwitnienia jest najbardziej obfita. Kwiaty o średnicy 3-5 cm zbiera się w pędzelku po 5-15 kawałków, po otwarciu są jasnoróżowe, mogą blednąć do prawie białego. Jeśli zostaną przycięte na czas, możliwa jest druga i trzecia fala kwitnienia, w przeciwnym razie pojedyncze kwiaty uformują się aż do przymrozków. Odmiana umiarkowanie odporna na mróz, mączniaka prawdziwego i nasiąkanie. Odporność na czarną plamę jest słaba, szczególnie w deszczowe lata.

Rozszerzenie

Odmiana ta kwitnie nieprzerwanie podwójnymi, żółtymi kwiatostanami o średnicy do 7 cm. Mają słaby aromat i pojawiają się pojedynczo lub są zebrane w pędzle do 5 sztuk. Rozłożysty krzew należy do trzeciej podgrupy, a jego wysokość sięga 60-75 cm. Odmiana odporna na choroby, dobrze zimuje.

Chiltern

Bardzo popularna odmiana, prawie każdy kraj nadaje jej inną nazwę. Z powodzeniem może rosnąć w każdym klimacie, należy do trzeciej lub czwartej podgrupy według różnych źródeł. Krzew jest przyciśnięty do ziemi, ma pnący długie pędy z ciemnym ulistnieniem. Duże, do 8 cm średnicy, półpełne kwiaty o słabym zapachu pomalowane są na kolor krwistoczerwony i nie blakną na słońcu. Pąki zbiera się za pomocą pędzli po 10-30 sztuk. Odmiana kwitnie nieprzerwanie przez cały sezon, mrozoodporna, umiarkowanie odporna na choroby.

Essex

Odmiana należy do pierwszej podgrupy i dobrze rośnie wszerz. Różowe proste kwiaty o średnicy do 4 cm z lekkim aromatem świetnie wyglądają i są zebrane w pędzle po 3-15 sztuk. Kwitnienie - powtarzane, odporność na choroby - średnia. Odmiana zdobyła kilka nagród.

Ferdy

Jedna z ciekawszych odmian kwitnie jednak obficie tylko raz, koralowo-różowymi półpełnymi kwiatami do 4 cm średnicy, zebranymi w pędzelkach po 5-10 sztuk, całkowicie pozbawionymi aromatu. Krzew gęsty, rozgałęziony, o bardzo pięknych liściach, należy do trzeciej podgrupy. Najlepiej w ogóle go nie obcinać, tylko na wiosnę trochę przyciąć pędy - tak będzie się prezentować przez cały wyścig. Ma niską mrozoodporność i wysoką odporność na choroby.

Kwiatowy dywan

Jedna z najlepszych odmian pierwszej podgrupy. Kwiaty półpełne lub podwójnie bogate w różowe miseczki o średnicy do 6 cm kwitną nieprzerwanie i bardzo obficie, 10-20 sztuk zbiera się w pędzelku. Wyhodowano kilka odmian różniących się od oryginału tylko kolorem. Charakteryzuje się wysoką zimotrwałością, odpornością na choroby i nasiąkanie.

Kent

Jedna z najbardziej utytułowanych róż okrywowych. Należy do trzeciej podgrupy i tworzy piękny, zadbany krzew, który prawie nie wymaga przycinania. Kwitnie obficie i nieprzerwanie przez cały sezon. Kwiaty półpełne o słabym aromacie mają średnicę do 4 cm, zebrane w pędzle po 5-10 sztuk. Mrozoodporność - średnia, odporność na choroby - wysoka.

Max Graf

Jest to najstarsza zachowana do dziś odmiana róży okrywowej. Z wyglądu łatwo określić, że jest to międzygatunkowa hybryda dzikiej róży pomarszczonej i dzikiej róży Vihura. Należy do drugiej podgrupy. Kolczaste pełzające pędy łatwo zakorzeniają się same i szybko opanowują duży obszar. Ta odmiana nie nadaje się na rabaty kwiatowe, ale jest idealna, jeśli musisz zamknąć zbocze lub szybko zamknąć duży obszar. Proste pachnące kwiaty o średnicy do 5 cm mają ciemnoróżowy kolor i są zebrane w pędzle po 3-5 sztuk. Odmiana kwitnie jednorazowo, ale ma ozdobne ulistnienie i wysoką odporność na zimno i choroby.

Pesent

Odmiana ta jest zarejestrowana jako róża okrywowa, ale dzięki elastycznym pędom może być uprawiana jako róża pnąca. Rzęsy uniesione na podkładzie wyglądają jeszcze lepiej. Należy do drugiej grupy. Ma dwie fale kwitnienia, rośnie silnie i może szybko pokryć duży obszar do 7-8 m2. m. Kwiaty o średnicy do 6 cm zebrane w pędzle do 10-30 sztuk, mają piękne faliste płatki, są pomalowane na koralowo-różowe, o słabym aromacie. Mają wysoką odporność na choroby.

Wniosek

Nie twierdzimy, że pokazaliśmy najlepsze odmiany róż okrywowych - każdy ma swój gust. Mamy tylko nadzieję, że zainteresowaliśmy Was i zachęciliśmy do dalszego poznawania tych pięknych kwiatów.

Artykuły na ten temat "Odmiany róż okrywowych wraz z opisami i zdjęciami"

Odmiany róż ze zdjęciami i opisami

Odmiany dalii ze zdjęciami i opisami

Odmiany róż ze zdjęciami i opisami

Odmiany dalii ze zdjęciami i opisami