Uprawa arabii alpejskiej z nasion
Zadowolony
Byliny zielne od dawna cieszą się popularnością wśród ogrodników na całym świecie. Sekretem tych roślin jest ich bezpretensjonalność i wysoka dekoracyjność, dzięki której nawet najbardziej niepozorny obszar można przekształcić nie do poznania. Alpine Arabis ma też nieoczekiwane strony ukryte pod maską zewnętrznej atrakcyjności. Na przykład dość gęste i ostre włoski na liściach, które mogą łatwo zranić dłonie. Dlatego arabi są często nazywane rezuha. Roślina nigdy nie przestaje zadziwiać, stając się coraz bardziej popularna. Aby zacząć ją uprawiać w swoim ogrodzie, musisz najpierw zdobyć mocne sadzonki, które stopniowo zamienią się w dorosłe krzewy, doskonale zapuszczające korzenie w różnych warunkach.
Arabis alpine uwielbia dużo słońca
Opis i odmiany
Arabis to zwarty krzew, którego wysokość nie przekracza 30 cm. Stopniowo rośnie, przykrywa glebę jak gruby dywan. Godne uwagi są również liście tej rośliny. Kształtem przypominają małe serca, które są bezpiecznie chronione małymi igłami. Krawędzie blachy mogą być całkowicie płaskie lub pofalowane. Kwiatostany pojawiają się na pędach w postaci pędzli, a same kwiaty są proste lub podwójne. Okres kwitnienia zwykle przypada na połowę kwietnia. Niesamowicie piękne kwiaty emanują delikatnym aromatem, który przyciąga do ogrodu wiele pszczół. Fakt ten sprawia, że araby są doskonałą rośliną miodową.
Istnieje kilka odmian arabis: bruovid, frotte, kaukaski i alpejski. To właśnie ten ostatni gatunek często można spotkać zarówno w nowoczesnych ogrodach prywatnych domów na terenie miasta, jak i na działkach domowych poza miastem.
Arabis alpejskie frotte ma dość duże kwiaty
Arabis jest reprezentowany przez wiele odmian, z których najlepsze są najczęściej wykorzystywane w projektowaniu krajobrazu.
Schneehaube
To piękny krzew arabis o wysokości 25 cm. Charakterystyczną cechą Schneehaube są duże kwiaty o klasycznym białym kolorze. Sprawiają, że roślina jest wszechstronna, zdolna do dopasowania do każdej kompozycji.
Arabis Schneehaube wyróżnia się gęstymi kwiatostanami
Terry
Arabis ten wyróżnia się dość dużymi kwiatostanami, które z wyglądu przypominają lewkoy. Ich liczbę na jednym krzaku szacuje się na kilkadziesiąt.
Odmiana Arabis Terry ma średni krzak
Różowy
Araba różowa - najbardziej zwarta odmiana, krzew nie przekracza 20 cm. Ozdobiona jest małymi kwiatkami o średnicy 2 cm.
Arabis pink to jedna z najkrótszych odmian gatunku alpejskiego
Zastosowanie w projektowaniu krajobrazu
Arabi sadzi się na osobistych działkach w różnych miejscach, głównie skalistych. Fantazyjne krzewy wypełniają przestrzenie między płytami ścieżek, dekorują mixboardy, małe klomby i zjeżdżalnie alpejskie.
Arabis alpejski dobrze komponuje się z tulipanami, krokusami i żonkilami, stając się harmonijnym tłem dla jasnych i charakterystycznych cebulek. To samo dotyczy róż i minidrzew. Arabis wykonuje partię solową nie mniej skutecznie, najważniejsze jest, aby wybrać odpowiednie odcienie i typy, które harmonijnie się uzupełniają. Krzaki będą się świetnie prezentować na idealnie przystrzyżonym trawniku, korzystnie kontrastując z równomierną tonacją szmaragdowej zieleni.
Arabis alpine dobrze komponuje się z różnymi rodzajami roślin
Cechy reprodukcji
Do rozmnażania klasycznej araby alpejskiej wybiera się metodę sadzonek dla mieszańców i odmian frotte - dzieląc krzew i sadzonki.
Aby uzyskać zdrowe delenki, możesz wykopać krzak z ziemi i ostrożnie podzielić roślinę na części lub możesz to zrobić bez uciekania się do pełnego kopania korzeni.
Jako sadzonki odpowiednie są wierzchołki pędów Arabis o długości około 10 cm, tylko trzeba natychmiast pozbyć się dolnych pędów. Czasami używa się również liścia rośliny, która ma piętę. Odrywa się go od łodygi i odrywa tak, że oddziela się niewielki fragment kory z wewnętrzną miazgą. Zabieg przeprowadza się po całkowitym zakwitnięciu arabis.
Jak wyhodować arabę alpejską z nasion
Proces sadzenia arabów alpejskich nie jest trudny, nie zajmuje dużo czasu. Dla doświadczonych ogrodników i początkujących dalsza uprawa sadzonek będzie przyjemnym i ekscytującym doświadczeniem, ponieważ stopniowo małe sadzonki będą rosły mocniej, zamieniając się w pięknie ukształtowane rośliny, które na naszych oczach nabierają jasnych, specyficznych cech.
Warunki i zasady siewu
Nasiona można wysiewać dwa razy w roku: pierwszy - pod koniec jesieni, drugi - w środku wiosny (najczęściej w kwietniu). Zaletą tej rośliny jest to, że do wzrostu nie wymaga gleby odżywczej. Wystarczy wymieszać w pojemniku trzy części ziemi ogrodowej z piaskiem lub drobnym żwirem (jedna część). Wyrównaj górną warstwę powstałego podłoża i wykonaj małe rowki o głębokości ½ cm. Umieszcza się w nich nasiona i ostrożnie posypuje ziemią na wierzchu. Cały proces jest dość prosty i nie zajmuje dużo czasu. Ponadto konieczne jest zapewnienie odpowiedniego reżimu temperaturowego (około + 20 ° C) i dodatkowego schronienia dla pojemników.
Po wysianiu nasion pojemnik należy przykryć przezroczystą folią, włókniną lub szkłem odpowiedniej wielkości
pielęgnacja sadzonek
Pierwsze małe pędy rośliny wyklują się za około 21 dni. Dzięki ich wyglądowi wierzchnią powłokę można usunąć, a także zmniejszyć podlewanie. Pojemniki na sadzonki są przechowywane w ciepłym i jasnym pomieszczeniu, nawilżając glebę w miarę wysychania wierzchniej warstwy. Nie można dopuścić do nasiąkania wodą, w przeciwnym razie na powierzchni ziemi pojawi się pleśń, która szybko zniszczy nasadzenia. Ważne jest również, aby po każdym podlewaniu poluzować glebę, używając do tego zapałki lub wykałaczki.
W wyniku rozluźnienia, wilgoć i tlen będą lepiej dostarczane do korzeni
Gdy tylko pojawi się pierwszy w pełni uformowany i mocny liść, czas zanurkować rośliny. Można je sadzić w szerokich skrzynkach w odstępach 30 cm lub przenosić do oddzielnych małych doniczek. Arabis alpejski, który w przyszłości będzie pełnił rolę rośliny okrywowej w ogrodzie, nie musi nurkować: wystarczy go utwardzić i zabezpieczyć przed przeciągami.
Sadzenie i pielęgnacja arabii alpejskiej
Silne i żywotne sadzonki arabis alpejskiego należy przenieść na stałe miejsce w ogrodzie. Proces przeszczepu jest dość prosty, ale musisz wybrać optymalny czas i postępować zgodnie z niektórymi instrukcjami. Właściwe sadzenie i pielęgnacja arabis alpejskiego to klucz do pięknego i długiego kwitnienia. Sadzonki Arabis należy sadzić, gdy na ulicy przejdą nocne przymrozki.
Zalecany czas
Trzeba poczekać, aż ustali się stabilne ciepło, aby nie tylko powietrze, ale także gleba dobrze się nagrzała. Warto też zadbać o to, by nocne przymrozki nie stały się przykrą niespodzianką. Araba alpejska jest zwykle przesadzana nie wcześniej niż pod koniec maja, a w niektórych regionach będzie musiała poczekać do czerwca.
Wybór miejsca i przygotowanie gleby
Teren powinien być dobrze oświetlony i wentylowany (swobodny przepływ wiatru bez przeciągu). Gleby słabe, z których większość to piasek, są idealne. Przed sadzeniem arab alpejskich dodaje się do nich materię organiczną (próchnicę) lub związki mineralne i starannie rozluźnia.
Dodaje się darń lub żwir, aby gleba była bardziej przewiewna
Algorytm lądowania
Proces lądowania obejmuje kilka etapów:
- Konieczne jest wykonanie dołków w ziemi zgodnie ze schematem 40 40 cm.
- Następnie we wnęce umieszcza się krzewy (dopuszczalne jest sadzenie kilku roślin jednocześnie).
- Sadzonki posypuje się ziemią, trochę zagęszcza i obficie podlewa.
- Jeśli podczas przygotowania gleby zignorowano nawożenie, po 7-14 dniach arabis trzeba będzie karmić złożonymi preparatami mineralnymi.
Harmonogram podlewania i karmienia
Rezuha alpejska zwykle toleruje umiarkowaną suszę bez strat, ale nadmierna wilgoć niszczy rośliny. Jeśli latem spadnie wystarczająca ilość deszczu, dodatkowe podlewanie może w ogóle nie być potrzebne.
W bardzo upalną i suchą pogodę należy stosować sztuczne nawilżenie gleby
Nawozy stosuje się tylko na ubogich glebach. Zwykle wystarczająco dużo tych, które są zakopane w ziemi przed sadzeniem. Wystarczy obserwować roślinę, określając potrzebę górnego opatrunku po jej wyglądzie.
Przycinanie i szczypanie
Arabis alpine to szybko rosnąca roślina, która może kolidować z sadzonymi w pobliżu kwiatami i krzewami. Dlatego zaleca się regularne przycinanie pędów, tworząc zgrabny, piękny krzew. Warto też pozbyć się zaschniętych kwiatostanów arabis alpejskiego (mogą się w nich chować najmniejsze owady przenoszące różne choroby). Czasami szczypią również wierzchołki pędów.
Pielęgnacja po kwitnieniu, zbiór nasion
Nasiona są w pełni dojrzałe zaraz po przejściu pierwszych przymrozków. Należy wybrać największe kwiatostany i odciąć je wraz z częścią pędu. Zbierane są w małe „bukiety”, wiązane nitką i zawieszane w dobrze wentylowanych pomieszczeniach. Po całkowitym wyschnięciu nasiona są ostrożnie wyjmowane z pudełek i umieszczane w domowej roboty kopertach z gazet lub kartek zeszytów.
Konieczne jest zbieranie nasion arabis tylko przy suchej, spokojnej pogodzie
Zimowanie
Arabis alpine Encounter i inne jego odmiany nie są przystosowane do zbyt niskich temperatur powietrza. Jeśli wskaźnik spadnie poniżej - 5-7 ° C, roślinę trzeba przykryć. Wcześniej wszystkie pędy są odcinane, pozostawiając tylko ich niewielkie części o długości od 2 do 4 cm. Suche opadłe liście, gałęzie świerkowe lub jakikolwiek inny materiał pokrywający będą służyć jako niezawodna ochrona dla korzeni.
Choroby i szkodniki
Alpine Arabis bardzo rzadko jest dotknięty poważnymi chorobami, a szkodniki nie denerwują go zbytnio. Jeśli przestrzegasz wszystkich zasad opieki, nie ma problemów. Jednak w rzadkich przypadkach mogą pojawić się pchły krzyżowe, które zwalczane są popiołem drzewnym i insektycydami (Aktara, Aktellik) oraz mozaiką wirusową. Nie ma skutecznych środków na tę chorobę. Roślina musi zostać zniszczona przez ogień, aby infekcja nie rozprzestrzeniła się po całym terenie, a glebę podlewać nadmanganianem potasu w celu dezynfekcji.
Pchły krzyżowe najczęściej atakują arabis
Wniosek
Arabis alpine zawsze przyciąga uwagę jasnymi kwiatami. Jej zwarte krzewy mają jasną osobowość i nigdy nie giną na tle innych roślin ogrodowych. Nawet przy minimalnej pielęgnacji zachwyci obfitym kwitnieniem, wnosząc na miejsce jasne kolory. Delikatny i bezbronny z wyglądu pięknie żyje wśród kamieni, łagodząc ich surowość i hojnie obdarzając swoim pięknem.
